അല്പനേരം കൂടെ അവരോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാനുള്ള അവസരമൊത്തു വന്നതിന്റെ സന്തോഷം ഞാന് പുറത്തു കാണിച്ചില്ല.
ആ പാതയിലൂടെ അരകിലോമീറ്റര് കൂടെ മുന്നോട്ടു പോയശേഷം ഒരു റബ്ബര് തോട്ടത്തിലെത്തി.
ദാ..അതാണ് വീട്..!”
ആ തോട്ടത്തിനുള്ളിലെ ഒരു ഇടത്തരം കോണ്ക്രീറ്റ് വീട് കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവര് പറഞ്ഞു.
നല്ല കിടു സ്ഥലം..! കള്ളപ്പണി നടത്താന് പറ്റിയ പൊളി ആംബിയന്സ്..!
യാത്ര പറഞ്ഞു വണ്ടി തിരിക്കുമ്പോള് ആ മുഖത്ത് എന്നെപ്പോലൊരു മാന്യനെ നശിപ്പിക്കാന് പോന്ന ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞ് നിന്നിരുന്നു.അതിന്റെ ഒരു ഊര്ജ്ജത്തില് വീട്ടിലെത്തിയത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല.
പാത്രങ്ങളും പാസ്ബുക്കും ഹാളിലെ ടീപ്പോയില് വെക്കുമ്പോള് മേമ അടുക്കളയില് നിന്നും എത്തി നോക്കി.
അവരെന്തോ പറയാന് തുനിഞ്ഞെങ്കിലും ഞാനവരെ മൈന്ഡ് ചെയ്യാതെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. വാട്സപ്പ് തുറന്ന് ഗ്രൂപ്പില് കയറിയപ്പോഴേക്കും മിഥുവിന്റെ വീഡിയോ കോള് വന്നു. കുറെ നേരം അവളുമായി സംസാരിച്ചിരുന്നു. വൈഫൈ വച്ച കാര്യമൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള് അവള്ക്ക് വലിയ സന്തോഷമായി.
താഴെച്ചെന്ന് അമ്മച്ചനെയും അമ്മമ്മയെയുമൊക്കെ മിഥുവിനെ കാണിച്ചു കൊടുത്തപ്പോള് രണ്ടുപേരും ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെട്ടു പോയി. അങ്ങനൊരു സംഗതി അവര്ക്ക് നടാടെയാണല്ലോ..!
മേമയെവിടെ എന്ന മിഥുവിന്റെ ചോദ്യം വന്നപ്പൊ തന്നെ ബാറ്ററി കഴിഞ്ഞെന്നും പറഞ്ഞു ഞാന് കോള് കട്ട് ചെയ്തു കളഞ്ഞു. ഏതു നിമിഷവും ആ ചോദ്യം
പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതിനാല് അവളെ പൂര്ത്തിയാക്കാന് പോലും സമ്മതിച്ചില്ല.
മൊബൈല് ബോറടിച്ചപ്പോ ടീവി തുറന്ന് ഏതോ ഒരു ഊളപ്പടവും കണ്ടു കുറച്ചു നേരമിരുന്നു. അതിനിടയില് മേമ പലകുറി ഹാളിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും കടന്നു പോയിരുന്നു. ആദ്യമൊക്കെ മൈന്ഡ് ചെയ്തില്ലെങ്കിലും ചില പ്രത്യേകഭാഗങ്ങള് വല്ലാതങ്ങ് പ്രലോഭിപ്പിച്ചപ്പോള് ഇടയ്ക്കൊക്കെ നോക്കിപ്പോയി.
വാഴക്കൂമ്പിന്റെ നിറമുള്ള ആ നൈറ്റിയില് അവരുടെ കുണ്ടി കിടന്നു തുളുമ്പി മറിയുന്നത് ഇതുവരെയില്ലാത്ത ഒരു സമ്മര്ദ്ദത്തില് എന്നെ കൊണ്ടെത്തിച്ചു.
മറ്റേതൊരു നൈറ്റി ഇടുമ്പോഴും ആ കുണ്ടികള് ഇതുപോലെ സംഹാര താണ്ഡവമാടുന്നത് ഞാന് കണ്ടിട്ടില്ല. ഈ തുണിയ്ക്ക് അങ്ങനെ എന്തോ പ്രത്യേകതയുള്ളത് പോലെ തോന്നി.
ഒരുപാട് ടയലോഗടിച്ചു പോയതുകൊണ്ട് നേരിട്ട് നോക്കി ആസ്വദിക്കാന് ഒരു പേടി.ഇന്വിജിലേറ്ററിന് മുന്നിലിരുന്നു കൊപ്പിയടിക്കുന്നതിനേക്കാള് കഠിനമായിപ്പോയ പരീക്ഷണങ്ങളായിരുന്നു പിന്നീട്.
ശപഥം ചെയ്തു പോയിരുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം വായില് നിറഞ്ഞ വെള്ളം തുപ്പിക്കളയാന് ഇടയ്ക്കിടെ പുറത്തേക്ക് പോവേണ്ടി വന്നു.
സത്യം പറഞ്ഞാ മേമയോടുള്ള ദേഷ്യം ഉള്ളിലങ്ങനെ ബാക്കി കിടക്കുന്നില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഞാന് ചിലപ്പോ ആ കുണ്ടിയില് മൂക്കും കുത്തി വീണേനെ..!
രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങള് തമ്മില് പരസ്പരം മിണ്ടിയതേയില്ല. എന്നാല് പ്രതികാരം വീട്ടുന്നതുപോലെ അമ്മച്ചനോടും അമ്മമ്മയോടുമൊക്കെ ചറപറ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടുമിരുന്നു.
ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് നേരത്തെ കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന പടത്തിന്റെ ബാക്കി കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് മേമയുടെ കുണ്ടി വീണ്ടും വേണ്ടും കാണാനുള്ള ത്വരയായിരുന്നു മനസ്സില്.
അമ്മമ്മയും അമ്മച്ചനും അവരവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോള് മേമ അവര്ക്കുള്ള മരുന്നുമായി ഇപ്പൊ വരുമെന്നെനിക്ക് ഉറപ്പായി.
വിചാരിച്ചപോലെ കണ്ണുകള്ക്ക് വിരുന്നേകി പലവട്ടം അവരെന്റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയി.
സമയം ഏതാണ്ട് 9 മണിയായിട്ടുണ്ട്. ഇനി എന്തായാലും ഷോ ഉണ്ടാവാന് ചാന്സില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോള് ഞാന് മുകളിലേക്ക് പോയി.
റൂമിലേക്ക് പോകാതെ കുറച്ചു നേരം എലിപ്പെട്ടിയില് ഇരുന്നു. നല്ല കിടു തണുപ്പായിരുന്നു പുറത്ത്. അതങ്ങനെ ആസ്വദിച്ചു നിന്നു കൊണ്ട് രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് പരിചയപ്പെട്ട പെണ്ണുങ്ങളെയെല്ലാം ഒന്ന് ഗ്രേഡ് ചെയ്തു നോക്കി.
ഏറ്റവും അവസാന ഗ്രേഡ് മിഷേലിനായിരുന്നു. നോക്കട്ടെ..എന്തെങ്കിലും ഗുണമുണ്ടായാല് ഒന്ന് കയറ്റി വിടാം.
മിഷേലിന് തൊട്ടു മുന്നില് മായച്ചേച്ചിയാണ്. പൊളി സാനം മൈര്..! പിന്നെ ലിസിച്ചേച്ചി…ആഹാ..നന്നായി ഊമ്പിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ വാളിന്റെ മൂര്ച്ചയുള്ള നോട്ടവും കളികളുമൊക്കെ വേറെ ലെവലാണ്.!
ഇനിയിപ്പോ ആരാ…ആരെയെങ്കിലും വിട്ടുപോയോ.?
പെട്ടെന്നൊരു കൊള്ളിയാന് പോലെ ആ മുഖം മനസ്സില് തെളിഞ്ഞു. ഈശ്വരാ..അവളെയെന്താ ഞാന് മറന്നുപോയത്.!
ഒറ്റത്തവണ കുറച്ച് മിനിട്ടുകള് മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളുവെങ്കിലും ആ പാലളക്കും
പെണ്ണിന്റെ വശ്യസുന്ദരമായ മുഖം അതേപോലെ തന്നെ മനസ്സില് തങ്ങി നില്പ്പുണ്ട്.!
പക്ഷെ മനസ്സില് വച്ച് പൂജിക്കാനെ പറ്റൂ എന്നാണു തോന്നുന്നത്. വളയാനിച്ചിരി..അല്ല നല്ല കഷ്ടപ്പാടാ..ആ മുഖം കണ്ടാലറിയാം..ഒരു ജാതി ഫെമിനിച്ചി ലുക്കാണ്..! എന്നാലും ആ മുഖമങ്ങോട്ടു മായുന്നില്ല മനസീന്ന്..!
പെട്ടെന്ന് മുറ്റം ഇരുട്ട് മൂടി. മേമ ഉമ്മറത്തെ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കിയതാണ് …! ശരിക്കും ഇപ്പോഴാണ് പെണ്ണുങ്ങളെപ്പറ്റി ഓര്ക്കാന് പറ്റിയ ഒരു മൂഡായത്. നല്ല അടിപൊളി നിലാവ്..പൊളിച്ച തണുപ്പ്…എവിടുന്നോ ഒഴുകി വരുന്ന പാലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം..ആഹാ!
ആ മൂഡിലങ്ങനെ ലയിച്ച് കുറച്ചു നേരം നിന്നു കാണും. പൊടുന്നനെ പിന്നിലൊരു പാദപതന ശബ്ദമുയര്ന്നു.
“കണ്ണാ..!”
ഞാന് പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കി. മേമയാണ്.
എലിപ്പെട്ടിയില് ലൈറ്റ് ഇട്ടില്ലായിരുന്നതിനാല് മുഖം ശരിക്കും കാണാന് വയ്യ.
ഞാനൊരല്പ്പം പിന്നോട്ട് നിന്നു. നേരത്തെ കിട്ടിയതിന്റെ ക്ഷീണം ഇതുവരെ മാറിയിട്ടില്ല. അറിയാതെങ്ങാനും കൈ തട്ടിപ്പോയാപ്പിന്നെ അത് മതി.
“നിനക്ക് എന്നോട് ശരിക്കും ദേഷ്യമാണോ കണ്ണാ..!”
മേമയുടെ സ്വരത്തിലൊരു വിഷാദഛവി പടര്ന്നപോലെ തോന്നി.
“ഓഹ്..എനിക്കാരോടും ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല..!”
ഞാനത് പറഞ്ഞത് പോലും കുറച്ച് ദേഷ്യത്തിലാണ്.
“മേമയോട് ക്ഷമിക്കെടാ…വേണമെങ്കില് മേമയ്ക്ക് വട്ടാണെന്ന് കരുതിക്കോ… എന്നാലും ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതിരിക്കല്ലേ..!”
ആ ശബ്ദം അവസാനമൊന്നു പതറിപ്പോയി.
ഒരു നിമിഷം എന്റെയുള്ളിലൊരു നനവ് വീണു. മേമ ശരിക്കും വല്ലാതെ വിഷമിക്കുന്നുണ്ട്.
“അങ്ങനെ വിളിക്കണമെന്ന് കരുതി വിളിച്ചതല്ലടാ..അറിയാതെ നാവില് നിന്ന്…!”
ഒരു ഗദ്ഗദം പോലൊരു ശബ്ദം ഞാന് കേട്ടു. അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ഹൃദയം ആര്ദ്രമായിപ്പോയിരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ടായതെല്ലാം ഞൊടിയിടയില് മറന്നു.
“എല്ലാരോടും ചിരിച്ചും കളിച്ചും നടന്നിട്ട് എന്നോട് മാത്രം ഇങ്ങനെ അകന്നു നടക്കുമ്പോ…എനിക്ക് സഹിക്കാന് പറ്റുന്നില്ല കണ്ണാ…സ്നേഹക്കൂടുതല് കൊണ്ട് നിന്നോടെന്തും പറയാം എങ്ങനെയും ശിക്ഷിക്കാമെന്നൊക്കെ കരുതിപ്പോയി ഞാന്..അതിന്റെ കൂടെ ദേഷ്യം കൂടെ വന്നുപോയപ്പോ..!”