“മേമേ..!”
ചെറിയൊരു തമാശ ഒപ്പിക്കാമെന്ന ചിന്തയില് ഞാനൊരല്പം നാടകീയമായാണ് വിളിച്ചത്.
“ഇയര്ഫോണ് വര്ക്ക് ചെയ്യാത്ത അമ്മമ്മ… വൈറസ് കയറിയ CPU പോലെ സ്ലോ ആയ അമ്മച്ചന്..പച്ചപ്പുല്ലേതാ വൈക്കോലേതാ എന്ന് തിരിച്ചറിയാന് ശേഷിയില്ലാത്ത കുറെ പാവപ്പെട്ട പൈക്കള്…പിന്നെ ആട്ടിന് കുട്ടിയുടെ മനസ്സുള്ള മേമ..!”
ഞാന് ഒന്ന് നിര്ത്തി, ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ കള്ളദൃഷ്ടി കൊണ്ട് അവരുടെ ഭാവത്തില് വല്ല മാറ്റവുമുണ്ടോ എന്ന് ചെക്ക് ചെയ്തു.
കിളി പോയൊരാളെ നോക്കുന്നത് പോലെയാണ് അവരെന്നെ നോക്കുന്നത്. ഇവനെന്തോക്കെയാണ് പറയുന്നതെന്ന അമ്പരപ്പും തെല്ലൊരു ആശ്ചര്യവും നിറഞ്ഞ ഭാവം.
യെസ്..സംഗതി വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നുണ്ട്.
“മേമ പേടിക്കണ്ട..മന്ദബുദ്ധികളായ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കുന്നപോലെ നിങ്ങളെ സംരക്ഷിച്ചു കൊള്ളാമെന്നു ഞാന് അമ്മയ്ക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തതാണ്…! പെറ്റമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്ത വാക്കും ജിയോ ഫോണിലെ സിമ്മും ഒരുപോലെയാണ്…മാറ്റാന് പാടില്ല..! സോ…ഞാന് ഇവിടെത്തന്നെ കാണും.. ഒരടി കൂടെ നടന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും മേമ വിളിച്ചില്ലെങ്കില് ഞാനായിട്ട് തന്നെ വന്നു പറഞ്ഞേനെ.. പോകുന്നില്ലെന്ന്..!”
സത്യനെ അനുകരിച്ച ബിനു അടിമാലിയെപ്പോലെ മേമയുടെ പ്രതികരണമറിയാനായി ഞാന് കണ്കോണിലൂടെ പാളി നോക്കി.
‘എനിക്ക് നിങ്ങളെ മനസ്സിലാവുന്നില്ല മിസ്റ്റര്’ എന്ന ഭാവത്തില് താടിയ്ക്ക് കൈ കൊടുത്തുകൊണ്ട് എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുകയായിരുന്ന മേമയുടെ മുഖത്ത് മെല്ലെ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു.
സംഗതി ഏറ്റെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോള് ധൈര്യപൂര്വ്വം ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
ഒരൊറ്റ ചിരിയും ഓങ്ങിയൊരു അടിയുമായിരുന്നു എന്റെ തോളില്. അടി കൊറച്ച് വേദന തന്നെങ്കിലും അവരുടെ പൊട്ടിച്ചിരി കണ്ട സന്തോഷം അതിനെയങ്ങ് മൂടിക്കളഞ്ഞു.
“എന്റെ ആക്റ്റിംഗ് മേമയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായെങ്കില് പറഞ്ഞാ മതി..ഞാന് ഇടയ്ക്കിടെ വന്നു ഇങ്ങനെ ചിരിപ്പിച്ചോണ്ടിരിക്കാം…!”
“നടക്ക്..മോന് നടക്ക്..!”
ചിരിയ്ക്കിടയില് കളിയാക്കുന്ന ഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരെന്റെ ചുമലില് പിടിച്ചു തള്ളിത്തള്ളി മുന്നോട്ടു നടത്തിക്കാന് തുടങ്ങി.
ഒരല്പം ബലം പിടിച്ചു പിന്നോട്ട് ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനവരെ അനുസരിച്ചു. എന്ത് കോമാളിക്കളി കളിച്ചിട്ടായാലും അവരുടെ മനസ്സിനെ ഒന്ന് തണുപ്പിച്ചെടുക്കാന് പറ്റിയതില് എനിക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നിയിരുന്നു.
‘ഒന്ന് കിടന്നു തരുമോ’ എന്ന് ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും എനിക്കവരോട് ചോദിക്കാന് കഴിയില്ല. അതിനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലെന്നത് തന്നെ കാരണം. അവരായിട്ടു ‘വാ..വന്നു കളിച്ചോ’ എന്നും പറഞ്ഞു കാലുകള് അകത്തി തരാനും പോകുന്നില്ല..!
യാഥാര്ത്ഥ്യം അങ്ങനെയാണെന്നിരിക്കെ എന്തിനു വെറുതെ ആ മനസ്സ് വേദനിപ്പിക്കണം…! മേമയുടെ മുന്നിലപ്പോള് മനപ്പൂര്വ്വമൊരു കോമാളി വേഷം കെട്ടുമ്പോള് ഞാന് അങ്ങനെയാണ് ചിന്തിച്ചത്.
എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല് അതിനുള്ള ധൈര്യം വന്നേക്കും..അന്നവര് എന്റെ മാറിലൊട്ടിക്കിടക്കുമ്പോള് പറയാം…നിങ്ങള് കാരണം ഉമിനീര് നിറഞ്ഞു പോയ ഒരു പാവം വയറിലാ ഇപ്പൊ ഈ കിടക്കുന്നതെന്ന്..! അത് വരെ ഈ തേനൂറും ജിലേബി നോക്കി വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് കാക്കാം..!
“അപ്പൊ ഞാനാരാണെന്ന് പറഞ്ഞേ..!”
പിന്നില് നിന്നും മേമയുടെ കുസൃതി പുരണ്ട ചോദ്യം.
“മേമ..!”
ഞാന് അതിനനുസരിച്ച ഭാവത്തോടെ മറുപടി കൊടുത്തു.
“ങ്ഹും…നല്ല കുട്ടി..അപ്പൊ ഇനിയും മേമയെ മേമയായിട്ടു മാത്രേ കാണാന് പാടുള്ളൂ കേട്ടോ..!”
“അതിനു ഞാന് അങ്ങനാണല്ലോ കാണുന്നത്..!”
“അതല്ല…ആ രീതിയില് മാത്രമേ മേമയെ നോക്കാവൂ എന്നാണ് പറഞ്ഞത്…!”
അവര് കളിയായെന്ന പോലെ അസഹിഷ്ണുത ഭാവിച്ചു.
“ഹാ..അത് തന്നാ ഞാനും പറഞ്ഞത്…ഞാന് അങ്ങനെത്തന്നെയാ നോക്കാറ്..!”
ഞാനും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല.
പെട്ടെന്ന് എന്നെ തള്ളി നീക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് നിര്ത്തി അവരെനിക്ക് അഭിമുഖമായി വന്നുനിന്നു.
‘നീയെന്താ കളിപ്പിക്കുകയാണോ’ എന്നൊരു ഭാവത്തോടെ മേമ കൈകള് മാറില് കെട്ടിക്കൊണ്ട് കണ്ണുകള് കുരുക്കി ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചു.
ആ നോട്ടം എതിരിടാന് കഴിയുന്നില്ലെന്ന കപട ഭാവത്തോടെ ഞാന് തിരിഞ്ഞുനിന്നു കളഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് അവരെന്റെ തോളില് പിടിച്ചു ബലമായി തിരിച്ചു നിര്ത്തി.
“ഇനി പച്ചയ്ക്ക് പറഞ്ഞാലേ മോന് മനസ്സിലാവൂ എന്നുണ്ടോ…എന്നാ കേട്ടോ…!”
‘പച്ചയ്ക്ക്’ പറയാന് പോകുന്നതിന്റെ തയ്യാറെടുപ്പെന്നോണം അവരൊന്നു നിര്ത്തി ഒന്ന് മിടയിറക്കി. കനത്ത ചമ്മല് ഉണ്ടെങ്കിലും അത് പുറത്തേക്ക്
വരാതിരിക്കാന് അവര് നല്ലപോലെ പരിശ്രമിച്ചു. നോട്ടം പരമാവധി എന്നില് തങ്ങി നില്ക്കാതിരിക്കാന് ഗൗരവം ഭാവിച്ച് എങ്ങോട്ടൊക്കെയോ നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് തുടര്ന്നത്.
“അതായത്…നീ വന്നു കയറിയപ്പോ മുതല് നിന്റെ നോട്ടം…ചി..ചിലപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് തെറ്റായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്..! എനിക്കത് തീരെ ഇഷ്ടമല്ല. ആ രീതിയില് നീ എന്നെ ഇനി നോക്കിയാല് ഞാന് ചേ..ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു പറയും..!”
ഒരു വിധത്തില് പറഞ്ഞു തീര്ത്തതും എനിക്ക് മുഖം തരാതെ അവര് ശരം വിട്ടപോലെ വീടിനു നേരെ നടന്നു.
ഞാനാ പോക്ക് നോക്കി നിന്നു.അവരുടെ ഭീഷണി ഉയര്ത്തിയ ഒരു ഞെട്ടല് ഒറ്റ ക്ഷണത്തില് എങ്ങോട്ടോ പോയി. കണ്മുന്നിലപ്പോള് തെള്ളിത്തുളുമ്പിയുള്ള ആ കുണ്ടിച്ചുളകളുടെ ലഹരി പിടിപ്പിക്കുന്ന ചലനങ്ങള് മാത്രമായിരുന്നു.
ആ വിടവിലങ്ങനെ കുണ്ണ അമര്ത്തിവച്ച് ഇരു മുലകളിലും തഴുകിക്കൊണ്ടങ്ങനെ നില്ക്കുന്നത് സങ്കല്പിച്ചു നോക്കിയപ്പോഴേക്കും അരക്കെട്ടില് പൊട്ടിത്തെറി നടന്നു. ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെ കുലുക്കിക്കാണിച്ചിട്ട് പറയാണ്…എന്നെ അങ്ങനെ നോക്കാന് പാടില്ലാന്ന്..! എന്തൊരു ദ്രാവിഡാണ്..!
നടത്തത്തിനിടയില് മേമ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
അങ്ങനൊന്ന് നടന്നേക്കുമെന്ന ചിന്ത ഓര്മ്മയിലുണ്ടായിരുന്നിട്ടു പോലും ആ കുണ്ടിയില് നിന്നും കണ്ണെടുക്കാന് ഞാന് ഒരു നിമിഷം വൈകിപ്പോയി.
എന്റെ ആര്ത്തി പിടിച്ച നോട്ടം കണ്ട മേമ ദേഷ്യത്തോടെ ഷാളിന്റെ തല കൊണ്ട് പിന്ഭാഗം മറച്ചു കളഞ്ഞു.
എന്റെ ഈ തുറിച്ചു നോട്ടം സഹിക്കാതെ, കുണ്ടി അരിഞ്ഞ് വല്ല കാട്ടിലും കളഞ്ഞാലോ എന്ന് അവരിപ്പോ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവും.
ഷാളിന്റെ തല പരമാവധി വലിച്ചു പിടിച്ചവര് ചവിട്ടിത്തുള്ളി നടന്നു. പാവം മേമ..അവരറിയുന്നുണ്ടോ ജീന്സിനുള്ളിലെ പച്ചമാംസം വരെ അതേപോലെ സ്കാന് ചെയ്തെടുക്കുന്ന കണ്ണുകള്ക്ക് മുന്നിലാണ് താന് ഈ പീറത്തുണി വിരിക്കുന്നതെന്ന്..!
മേമ പോയിക്കഴിഞ്ഞു പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാണ് ഞാന് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നത്. വെറുതെ മൊബൈല് ഒന്നെടുത്തു നോക്കി..റേഞ്ച് പോയിട്ട് അതിന്റെ പൂടപോലുമില്ല. സമയം നോക്കിയപ്പോ 10:20 ആയിട്ടുണ്ട്. ഭാഗ്യം ഇത് കൊണ്ട് അങ്ങനൊരു ഉപകാരമെങ്കിലും ഉണ്ടല്ലോ.