ഇനി പത്തു മിനിറ്റ് കൂടെ കഴിഞ്ഞാല്‍….ആ ഓര്‍മ്മയില്‍ മുണ്ടിനുള്ളില്‍ വിത്തൌട്ട് നിലയില്‍ കുണ്ണ തലപൊക്കി നിന്ന്‍ മെല്ലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
ലിസിച്ചേച്ചിയെ മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ച്‌ കൊണ്ട് ധൃതിയില്‍ ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
മുറ്റത്തെത്തിയപ്പോള്‍ കണ്ടു മേമ എവിടെയോ പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്. ഡ്രെസ്സൊക്കെ അത് തന്നെയാണ്..തലയില്‍ ഹെല്‍മെറ്റ് ഇരിപ്പുണ്ട്..കയ്യില്‍ ഒരു വാനിറ്റി ബാഗും…അവരത് വണ്ടിയുടെ മുന്നിലെ ക്ലിപ്പില്‍ ലോക്ക് ചെയ്യുകയാണ്.
കണ്ടതും ആ മുഖം കറുത്ത് പുരികം ചുളിഞ്ഞു.
“മേമ എങ്ങോട്ടാ..?”
അവരെന്നെയൊന്നു ക്രുദ്ധമായി നോക്കിയ ശേഷം വണ്ടി സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തു. ശേഷം
മെല്ലെ മുന്നോട്ടു നിരക്കി എന്റെ അടുത്തെത്തി.
“ബാങ്കില്‍ ഒന്ന് പോണം…പിന്നൊരു ചെറിയ പണി കൂടെയുണ്ട്…മ്ഹും… നീ പുഴമീന്‍ കൂട്ടില്ലേ..?”
“ആഹ്…പിന്നെന്താ..!”
“ശരി…ഞാന്‍ പോയി വരാം..!”
കലിപ്പ് ലുക്കിനൊരു മാറ്റവുമില്ല.
അവര്‍ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തപ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും എന്റെ നോട്ടം വീണ്ടും ആ വിരിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അരക്കെട്ടിനെ നോക്കി പോയതായിരുന്നു. അതിനിടയില്‍ ഭാഗ്യത്തിന് വണ്ടിയുടെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്ന് നോക്കിപ്പോയി. മേമയുടെ കുറുകിയ കണ്ണുകള്‍ അതിലൂടെ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ടതും ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നുകളഞ്ഞു.
എന്തൊരു സ്ത്രീയാണിവര്‍…മനുഷ്യനെ ഇങ്ങനെ വിശ്വാസമില്ലാതായാല്‍ എന്ത് ചെയ്യും.
ബാങ്കില്‍ പോക്കല്ലാതെ വേറെന്തോ പണികൂടെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ… അതെന്താവും..! ഇനി മീന്‍ പിടിക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണോ വാനിറ്റി ബാഗുമൊക്കെ എടുത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയത്‌..!
ആഹ്..എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ…
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തോര്‍ത്തും സോപ്പുമെടുത്ത് അമ്മമ്മയോട് പറഞ്ഞശേഷം കുളക്കടവിലേക്ക് നടന്നു.പോകുന്ന പോക്കില്‍ മൊബൈല്‍ അടുക്കളയുടെ ചുമരിലെ തട്ടില്‍ വച്ചു. കൊണ്ട് പോയിട്ടെന്തു കാര്യം.!
കുളക്കരയില്‍ എത്തിയപാടെ ഞാന്‍ ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി. അഥവാ ഇവിടെ വച്ചുതന്നെ ഒരു കളി കളിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കുകയാണെങ്കില്‍ സേഫ്റ്റി നോക്കണമല്ലോ.
എല്ലാം ഭദ്രമാണ്…മൂന്നു ഭാഗത്തും ഉയരത്തില്‍ വളരുന്ന തീറ്റപ്പുല്ലാണ്. നാലാമത്തെ ഭാഗം താഴത്തെ പറമ്പിലേക്ക് അഭിമുഖമായിട്ടാണ്. മോട്ടോര്‍ പുരയുള്ളത് കാരണം അവിടെയും നല്ല മറവാണ്. അതും കഴിഞ്ഞുള്ള ചെറിയ പടവുകള്‍ വരുന്ന ഭാഗത്ത് മാത്രമാണ് അല്പം തുറന്നു കിടക്കുന്നത്.ആ ഭാഗത്ത് കൂടെ ഒരു നോട്ടവുമെത്താന്‍ പോകുന്നില്ല.
ഒന്നും നോക്കാനില്ല…സംഗതി സെറ്റായാ ധൈര്യമായി പൊളിച്ചടിക്കാം.!
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തോര്‍ത്തെടുത്തുടുത്ത് ലുങ്കിയും ടീഷര്‍ട്ടുമഴിച്ച് മോട്ടോര്‍ പുരയുടെ ചുമരിലെ ആണിയില്‍ തൂക്കി.
ഇടാനും ഊരാനുമുള്ള മടി കാരണം ഞാന്‍ വീട്ടിലും ഷഡ്ഡി ഇടാറില്ല. തോര്‍ത്തുമുണ്ട് മൂടി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഉള്ളില്‍ മെല്ലെ മുഴച്ചു തുടങ്ങുന്ന കരിവീരന്റെ നിഴല്‍ ചെറുതായി പുറത്തു കാണാം.
മതി..ഈ കാഴ്ച്ച മതി ..ചേച്ചി മലര്‍ന്നടിച്ചു വീഴും.!
അഭിമാനത്തോടെ ഞാനതിലേക്കൊന്നു നോക്കിയ ശേഷം മെല്ലെ കുളത്തിലേക്കിറങ്ങി.
വെള്ളത്തിനപ്പോഴും ഒടുക്കത്തെ തണുപ്പ് തന്നെയായിരുന്നു. തണുപ്പിനെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ കൈകള്‍ മാറില്‍ പിണച്ചു കൊണ്ട് ഒന്ന് മുങ്ങി നിവര്‍ന്നു.
ആദ്യമൊന്നു വിറച്ചു പോയെങ്കിലും പതിയെ ആ തണുപ്പിനോട് ഞാന്‍ പൊരുത്തപ്പെട്ടു.
വായില്‍ അല്പം വെള്ളമെടുത്ത് കുലുക്കുഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ
വഴിയിലേക്ക് നോക്കി… ഇല്ല വരുന്നത് കാണുന്നില്ല.സാരമില്ല… കറക്റ്റ് ടൈമിന് തന്നെ വരാന്‍ കുളക്കരയില്‍ പഞ്ചിംഗ് മെഷീനൊന്നും ഇല്ലല്ലോ.!
കുളം ചുറ്റിയൊന്ന് നീന്തി…മുങ്ങി നിവര്‍ന്നു…കുറച്ചു നേരം വെള്ളത്തിനു മുകളില്‍ മലര്‍ന്ന്‍ കിടന്നു.
പത്തു മിനിട്ടായി…ഇരുപതു മിനിട്ടായി…അരമണിക്കൂറായി…ലിസിച്ചേച്ചി വന്നതേയില്ല.
എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഇച്ഛാഭംഗം തോന്നി. എന്താണവര്‍ വരാത്തത്..എന്നെ ഊമ്പിച്ചതാവുമോ..?
ഹേയ്…എന്തായാലും അതല്ല.. ആ കണ്ണുകളിലെ കഴപ്പ് കണ്ടതല്ലേ.. പിന്നെന്താണ് വരാത്തത്..?
ഇനി ചിലപ്പോ രാത്രി പത്തരയാവുമോ ഉദ്ദേശിച്ചത്…! കോപ്പ്…പകല് പോലും അണ്ടി ഐസാവുന്ന വെള്ളത്തിലല്ലേ രാത്രിപ്പണി…
ഇനിയിപ്പോ ആ തന്തപ്പടി തട്ടിപ്പോയിക്കാണുമോ…നെവര്‍ അങ്ങനാണേല്‍ കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കേണ്ടതല്ലേ…!
എന്റെ ചിന്തകളങ്ങനെ കാടും മലയുമൊക്കെ കടന്നു പോയി. എല്ലാ മോഹങ്ങളും ശിഥിലമായതറിഞ്ഞ് കുണ്ണ അടുപ്പില്‍ വീണ വഴുതനങ്ങ കണക്കിന് ചുരുങ്ങിത്താണ് കിടന്നു.
ഒരു മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് പകല് പോലെ മനസ്സിലായി. ഊമ്പി…നല്ല അസ്സല്‍ ഊമ്പിക്കല്‍ തന്നെയാണ് നടന്നത്. കൊതി പിടിപ്പിച്ച് കൊതി പിടിപ്പിച്ച് മനുഷ്യനെ വട്ടിളക്കിയിട്ട് അവളിപ്പോ അവിടെയിരുന്നു ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും…മൈര്..!
അടപടലം മൂഞ്ചിയതിന്റെ ക്ഷീണത്തോടെ വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോള്‍ ലിസിച്ചേച്ചി….മ്ഹും ചേച്ചി..മൈരാണ്…ലിസിയുടെ അത് മതി.!
അടപടലം മൂഞ്ചിയതിന്റെ ക്ഷീണത്തോടെ വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോള്‍ ലിസിയുടെ വീടിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കാന്‍ പോലും തോന്നിയില്ല.
രണ്ടു കൊല്ലം മുമ്പ് ശില്പയുടെ വീഡിയോ വാട്സാപ്പില്‍ വന്ന സമയത്ത് മൂഞ്ചിയതിനേക്കാള്‍ ഭീകരമായിരുന്നു ഇന്നത്തേതെന്നു എനിക്ക് തോന്നി. ഹോ..എന്തൊക്കെ പ്രതീക്ഷകളായിരുന്നു.
ബംബറടിച്ച ടിക്കറ്റ് അടുപ്പില്‍ പോയവന്റെ അവസ്ഥയായി എനിക്കും.
ഒരു വിധം ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തിയതും ഒരു ബൈക്ക് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി വന്നു നിന്നു. ഹൈറ്റ് കുറഞ്ഞ ഒരു മൊട്ടച്ചേട്ടന്‍ ബൈക്ക് സ്റ്റാന്റ് ചെയ്തു കൊണ്ട് എന്നെക്കണ്ടൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
ആളറിയാഞ്ഞിട്ടും ഒരു ഉപചാരം പോലെ ഞാനും ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു. കേബിളുകാരനാണെന്ന് തോന്നുന്നു…വണ്ടിയില്‍ ഒരു വലിയ ചുരുള്‍ കേബിള്‍ കെട്ടി വച്ചിട്ടുണ്ട്.
വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് അമ്മമ്മയും അമ്മച്ചനും ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു. അമ്മച്ചന്റെ കണ്ണുകള്‍ തിളങ്ങുന്നതിനു മുന്നെത്തന്നെ ഞാന്‍ വേഗം അടുക്കള വാതിലിലൂടെ കടന്ന് മോളിലോട്ട് പോയി.
ഡ്രസ്സൊക്കെ മാറി താഴെയെത്തിയപ്പോള്‍ അയാളുണ്ട് വീടിനകത്ത് നിന്നു കേബിള്‍ അഴിച്ചോണ്ട് പോകുന്നു.
അമ്മമ്മയോടു എന്താ സംഭവം എന്ന് കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“പുതിയതിടാനാ..!”
ഓ അതാണോ…ഞാന്‍ കരുതി ആകെയുള്ള ഒരു ടൈംപാസ് കൂടെ പോയെന്ന്‍.
അയാള്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നത് നോക്കി ഞാന്‍ തിണ്ണയില്‍ ഇരുന്നു.
പഴയ കേബിളെല്ലാം അഴിച്ചെടുത്ത ശേഷം അതൊക്കെ ചുരുളുകളാക്കി വണ്ടിയ്ക്കരികില്‍ വച്ച് മൊട്ടച്ചേട്ടന്‍ വണ്ടിയിലുള്ള പുത്തന്‍ കേബിള്‍ എടുത്ത്
