ഒരു കൈസഹായമെന്ന നിലയ്ക്ക് ഞാനതിലൊന്നു പിടിച്ചതേയുള്ളൂ… ഏണിയൊന്നിളകി. പുള്ളി ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് ഇരുകൈകളും ചേര്‍ത്ത് തെങ്ങില്‍ മുറുകെ കോര്‍ത്തു പിടിച്ചുകളഞ്ഞു.
“എന്താ..?”
അയാളുടെ ശബ്ദത്തിനൊരു വിറ ബാധിച്ചിരുന്നു.
“പിടിക്കണ്ടേ..?”
ഞാന്‍ നിഷ്കളങ്കമായി ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട..!”
അത് പറയുമ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് എന്നെ കണ്ണിന് കണ്ടൂടാത്ത പോലെ തോന്നി. ഇത്ര പേടിയുള്ള ഇയ്യാളെങ്ങനാ ഈ കണ്ട പോസ്റ്റിലൊക്കെ കയറുന്നതാവോ..!
ആ പെണ്ണ് പോയിട്ടില്ല. മേമയുമായി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് നില്പാണ്. എന്നെക്കുറിച്ചൊന്നുമാവല്ലേ..ഈശ്വരാ..!
മേമയുടെയും എന്റെയും കണ്ണുകള്‍ കൂട്ടിമുട്ടിയപ്പോ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് മൊട്ടച്ചേട്ടനിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.
“കണ്ണാ..ഇങ്ങു വന്നെ..!”
മേമയുടെ വിളി കേട്ടു ഞാന്‍ ഒരു കാരണവുമില്ലാതെ ഒന്ന് ഞെട്ടി. മേമ കയ്യാട്ടി വിളിക്കുകയാണ്‌.
ഞാന്‍ പതിയെ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.
“ഇതാരാണെന്ന് മനസ്സിലായോ..!”
മേമയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഞാന്‍ ഇല്ലെന്ന മട്ടില്‍ തോളിളക്കി.
“നമ്മുടെ ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ മോളാ…മിഷേല്‍..!”
“ഏഹ്..മിസൈലോ..?”
സത്യത്തില്‍ ഞാന്‍ കേട്ടത് തെറ്റിയതായിരുന്നു.
മേമയും അവളും ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. നിര്‍ത്താത്ത ചിരി. എന്റെ നിഷ്കളങ്കത കൊണ്ട് ആ ചിരിയുടെ കാരണം മാത്രം മനസ്സിലായില്ല.
“എടാ..മിഷേല്‍..മിഷേലെന്നാ..മിസൈലല്ല..!”
ചുണ്ട് കടിച്ചമര്‍ത്തി ചിരി നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനിടെ മേമ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അപ്പോഴാണ്‌ ശരിക്കും ഞാന്‍ കേട്ടത് തെറ്റിപ്പോയെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്‌. നോക്കുമ്പോള്‍ ചിരി ഞാന്‍ കാണാതിരിക്കാനായി അവള്‍ തല വടക്കോട്ട്‌ തിരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയാണ്..എന്നിട്ടും ചിരിക്കുന്നു.
“മതി മതി..നീ വേഗം ചെല്ല്…അമ്മച്ചി വന്നിട്ട് കുറെ നേരമായി..പെട കിട്ടണ്ട..എനിക്ക് അടുക്കളേല്‍ കൊറച്ച് പണിയുണ്ട്..!”
ഒരിത്തിരി ബാലന്‍സുണ്ടായിരുന്നത് കൂടെ ചിരിച്ചു തീര്‍ത്ത മേമ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോകാനായി തിരിഞ്ഞു.
പെണ്ണ് എന്നെയൊന്നു പാളി നോക്കിയ ശേഷം വേഗം തൊഴുത്തിന് സമീപത്തു കൂടെയുള്ള വഴിയുടെ നേരെ നടന്നു.
കൊള്ളാം..നല്ല ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത കുണ്ടി. പാവാടയിലായത് കൊണ്ട് ആ ഷേപ്പ് ശരിക്കങ്ങു സ്കെച്ച് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. ഒരു സ്കിന്നി ഷോര്‍ട്ട് ആയിരുന്നേല്‍ കറക്റ്റ് കറക്റ്റായിട്ട് സൈസ് വരെ പറയാന്‍ പറ്റിയേനെ. എങ്കിലും കിട്ടിയ ഇന്‍ഫര്‍മേഷന്‍സ് വച്ച് നോക്കുമ്പോള്‍..നന്നായി ഉരുണ്ട്, പുറത്തേക്ക് നല്ലപോലെ തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന ഒരു തണ്ണിമത്തന്‍ കുണ്ടിയാണെന്നു മനസ്സിലായി.
ഇവള്‍ ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ മകളാണത്രേ…! ആ മലര്‍ന്ന ചുണ്ട് കണ്ടപ്പോഴേ തോന്നിയതാ എവിടെയോ അതുപോലൊന്ന് കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്ന്..! പക്ഷെ അതിനപ്പുറം ഒരു സാമ്യവും തോന്നുന്നില്ല. കണ്ടപ്പോ ഒരു പതിനെട്ടൊക്കെ തോന്നിയത് കൊണ്ട് ആ വഴിയ്ക്ക് ചിന്തിച്ചുമില്ല.. എന്തായാലും ഒന്ന് മുട്ടി നോക്കണം.. കിട്ടിയാലൂട്ടി..!
അവള്‍ കണ്ണില്‍ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ ഞാന്‍ അങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു..എന്നാലും ഈ PHD ചെയ്യുന്ന മുലയും കൊണ്ട് പത്താം ക്ലാസ്സില്‍ ചെന്നിരിക്കാന്‍ ഈ കുട്ടിയ്ക്ക് എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നോ എന്തോ..!
ആത്മഗതം പോലെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറാനായി തിരിഞ്ഞതും ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി. ദേ…മേമ നില്‍ക്കുന്നു. ഈശ്വരാ ഈ സാധനം അകത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടതാണല്ലോ..!
നിസ്സംഗമായൊരു ഭാവത്തോടെ ഒരു കൈ എളിയില്‍ കുത്തിവച്ച് അവര്‍ എന്നെത്തന്നെ തറഞ്ഞു നോക്കി നില്‍പ്പാണ്.ആ പെണ്ണ് പോയപ്പോ മുതല്‍ എന്നെ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടാവും.
മെല്ലെ ആ മുഖം മാറി അല്പമൊന്നു സോഫ്റ്റായി.
“അവിടെ കൊട്ടേഴ്സില്‍ കോഴി വളര്‍ത്താനൊക്കെ സൗകാര്യമുണ്ടോ..?”
മേമയുടെ വളരെ നിഷ്കളങ്കമായുള്ള ചോദ്യം കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് സമാധാനമായി. വേറെ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമില്ല.
ഞാന്‍ സുസ്മേര വദനനായി ഇല്ലെന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തലയിളക്കി.
എന്നാലും അസ്ഥാനത്തുള്ള ആ ചോദ്യം എന്നെ തെല്ലൊരു സംശയാലുവാക്കിയിരുന്നു. അടുത്ത നാലോ അഞ്ചോ സെക്കന്‍റ് വേണ്ടി വന്നു അവരുദ്ദേശിച്ചത് എന്താണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവാന്‍.
ഛെ.. ഒരു സാധാരണ ചോദ്യമാണെന്നു കരുതി മറുപടിയും കൊടുത്ത് പോയി. പിന്നെ അവിടെ നില്‍ക്കാന്‍ തോന്നിയില്ല. എത്രയും പെട്ടെന്ന് അവരുടെ മുന്നില്‍ നിന്നു ഒന്ന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ മനസ്സ് വെപ്രാളം കൊണ്ടു.
“ഇവക്കാരാ ഈ പേരിട്ടത്..മിഷേല്‍…! ഒട്ടും ചേരുന്നില്ല..ല്ലേ..!”
ചമ്മല്‍ കാരണം മേമയ്ക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ അവള്‍ പോയ വഴിയേ തന്നെ നോക്കി പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു.
ഞാന്‍ കൂളാണെന്ന് മേമ വെറുതെയെങ്കിലും വിചാരിച്ചോട്ടെ..!
മേമയെ കടന്നു പോകുമ്പോള്‍ അവരുടെ തല എന്റെ ഒപ്പം തന്നെ തിരിയുന്നത് കള്ളദൃഷ്ടിയില്‍ കൂടെ ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“വല്ല ട്രീസയെന്നോ അന്നമ്മയെന്നോ ഒക്കെയാണേല്‍ കറക്റ്റായേനെ..!”
റിയലിസ്റ്റിക്കായി തോന്നാന്‍ വേണ്ടി വോളിയം കൂട്ടിയൊന്നു ചിരിച്ച ശേഷം ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാന്‍ കോണിപ്പടിയുടെ നേരെ നടന്നു.
സേഫ് ഏരിയയില്‍ എത്തിയെന്ന് തോന്നിയപ്പോള്‍ മെല്ലെ മേമയെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി.
അവരപ്പോഴും അതേ തുറിച്ച നോട്ടത്തോടെ അതേ നില്‍പ്പായിരുന്നു.
മുറിയിലെത്തിയതും കിടക്കയിലേക്ക് വീണ് പുതപ്പെടുത്തു മുഖം മൂടിക്കളഞ്ഞു. മേമയുടെ മനസ്സിലിപ്പൊ എന്നെക്കുറിച്ച് എന്തായിരിക്കും.
‘ഈ കോഴിയേക്കൊണ്ട് പൊറുതി മുട്ടിയല്ലോ ഭഗവാനെ’ എന്നായിരിക്കുമോ..! അതോ ‘ഈ കാമക്കോഴിയേക്കൊണ്ട് പൊറുതി മുട്ടിയല്ലോ ഭഗവാനെ’ എന്നായിരിക്കുമോ..!
ഛെ…എന്നാലും..!
എനിക്കാ സന്ദര്‍ഭത്തെ അങ്ങോട്ട് സഹിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. ഒന്ന് കെയര്‍ഫുളാവേണ്ടിയിരുന്നു..മ്ഹും..!
മിഷേലിന്റെ കുണ്ടി നോക്കിയതിനേക്കാള്‍ ചമ്മലായിപ്പോയി മേമയുടെ മറ്റേടത്തെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി കൊടുത്തത്.
നെടുവീര്‍പ്പിട്ട് നെടുവീര്‍പ്പിട്ട് കുറെ നേരം ഞാനാ ചിന്തയില്‍ത്തന്നെ തളയ്ക്കപ്പെട്ടു കിടന്നു.
ഒരു മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞു കാണും..താഴേന്ന് മേമയുടെ വിളി കേട്ടു. എങ്ങനെ അവരെ ഫേസ് ചെയ്യും എന്നൊരു മടിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊരുപാട് ശീലമായതിനാല്‍ വേഗം താഴേയ്ക്ക് ചെന്നു.
ദേ മൊട്ടച്ചേട്ടന്‍ ഹാളിലിരുന്നു റിസീവര്‍ ശരിയാക്കുന്നു. അയാള്‍ എന്നെ നോക്കി വിസ്തരിച്ചൊന്നു ചിരിച്ചു.
“കണ്ണാ..ഏത് പ്ലാനാ വേണ്ടത്..?”
മേമ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.
എനിക്കത് ശരിക്കങ്ങോട്ട് പിടികിട്ടിയില്ല. നേരത്തെ ചോദിച്ച പോലെ എന്തോ കൊനഷ്ട് ചോദ്യമാവുമെന്നു കരുതി ഞാനത് അവഗണിച്ചു.
