മന്ദാരക്കനവ് 4
Mandarakanavu Part 4 | Author : Aegon Targaryen
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
ആര്യൻ ചന്ദ്രികയുടെ അവിടെ നിന്നും നടന്ന് വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി ചന്ദ്രിക അടുക്കള പടിയിൽ നിന്നു. ഇങ്ങോട്ട് വന്നതിനേക്കാൾ തെളിച്ചം ഇപ്പോൾ ഉള്ളപോലെ ആര്യന് തോന്നി. കാരണം നല്ല നിലാവ് പരന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു ചുറ്റും. ആര്യൻ വേഗം തൻ്റെ നടത്തം തുടർന്നു.
(തുടർന്ന് വായിക്കുക…)
വീട്ടിലെത്തിയ ഉടൻ തന്നെ ആര്യൻ കുളിമുറിയിൽ കയറി ഒന്ന് മേല് കഴുകി. ശേഷം ഉഗ്രൻ ഒരു കളി കഴിഞ്ഞ് വന്നതിൻ്റെ ക്ഷീണത്തിൽ കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നതും ഉറക്കത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തിലുള്ള അറകളിലേക്ക് തന്നെ കൂപ്പുകുത്തി.
രാവിലെ ഒരു വണ്ടിയുടെ ഹോണടി ശബ്ദം കേട്ടാണ് ആര്യൻ ഉണരുന്നത്. ഇതെവിടുന്നാ അതിരാവിലെ തന്നെ വണ്ടിയുടെ ഹോൺ അതും ഇവിടെ, അതോ ഇനി വല്ല സ്വപ്നവും കണ്ടതാണോ എന്ന് വിചാരിച്ചുകൊണ്ട് ആര്യൻ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ പതിവില്ലാതെ ഇന്ന് നേരത്തെ വെട്ടം വീണോ എന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ച് ചുറ്റും ഒന്നുകൂടി ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് തന്നെ കണ്ണുകൾ മുഴുവൻ തുറന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ആര്യൻ മേശപ്പുറത്തിരുന്ന വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി. സമയം എട്ടു മണി. ആര്യൻ അറിയാതെ അവൻ്റെ തലയിൽ കൈ വെച്ച് പോയി. ജനാല വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഗേറ്റ് അടച്ചുകൊണ്ട് മോളി ചേട്ടത്തി അകത്തേക്ക് നടക്കുന്നു. അപ്പോഴാണ് ഹോൺ തോമാച്ചൻ്റെ വണ്ടിയുടെ ആയിരുന്നു സ്വപ്നം കണ്ടതല്ലാ എന്ന് അവന് മനസ്സിലായത്.
പിന്നെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ ആര്യൻ കുളിമുറിയിലേക്ക് ഓടി. ബാത്ത്റൂമിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വിശ്വസിച്ച് ലിയ മാഡം താക്കോൽ തന്നതും രാവിലെ ഓഫീസ് തുറക്കേണ്ടതും എല്ലാം ആലോചിച്ച ആര്യൻ പ്രഭാത കർമങ്ങളും കുളിയും ഒക്കെ വേഗത്തിൽ ആക്കി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഏകദേശം എട്ടരയോടെ ആര്യൻ യൂണിഫോം ധരിച്ച് റെഡി ആയി.
സമയം എട്ടിരുപത്തിയഞ്ച്. ഇന്നിനി ആഹാരം തയ്യാറാക്കി കഴിക്കാൻ ഉള്ള സമയം ഇല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആര്യൻ സൈക്കിൾ എടുത്തുകൊണ്ട് കുട്ടച്ചൻ്റെ കടയിലേക്ക് പറന്നു. മകളെ സ്കൂളിൽ അയക്കാൻ ഓട്ടോയിൽ കയറ്റി വിട്ടിട്ട് തിരികെ വന്ന ശാലിനി ഗേറ്റ് ചാരുമ്പോൾ ആര്യൻ റോക്കറ്റ് വിട്ട പോലെ സൈക്കിളിൽ പായുന്നത് അവളും കണ്ടു. “ടാ ആര്യാ…” എന്ന് ശാലിനി അവനെ പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചെങ്കിലും അവൻ കേട്ടില്ല. ഇനി തന്നെ കണ്ടിട്ടാണോ ഇവൻ ഇങ്ങനെ പായുന്നത് എന്നും അവളുടെ മനസ്സിൽ സംശയം ഉയർത്തി.
വെറും രണ്ട് മിനുട്ട് കൊണ്ട് തന്നെ ആര്യൻ കടയിൽ എത്തി. അകത്തേക്ക് കയറിയ ആര്യൻ കുട്ടച്ചനെ നോക്കി പെട്ടെന്ന് രണ്ട് ദോശയും ചായയും എടുത്തോളാൻ പറഞ്ഞു. കുട്ടച്ചൻ ഒരു പ്ലേറ്റിൽ ദോശയും മറുകൈയിൽ ഒരു തൂക്കുപാത്രത്തിൽ ചമ്മന്തിയും ആയി അടുക്കളയിൽ നിന്നും തിരികെ വന്നു.
“ഇന്നെന്ത് പറ്റി രാവിലെ തന്നെ ഇങ്ങു പോരാൻ?” ചമ്മന്തി ദോശക്ക് മുകളിലേക്ക് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് കുട്ടച്ചൻ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും പറയണ്ട കുട്ടച്ചാ അങ്ങ് ഉറങ്ങിപ്പോയി…”
“അത് ശരി ഹഹഹ…”
“ബസ്സ് വന്നിരുന്നോ കുട്ടച്ചാ…?”
“ഇല്ലല്ലോ…അതിനുള്ള സമയം ആകുന്നതേ ഉള്ളൂ…”
“ആശ്വാസമായി…ഓഫീസിൻ്റെ താക്കോൽ എൻ്റെ കൈയിൽ ആണേ അതുകൊണ്ട് മാഡം അങ്ങ് എത്തുമ്പോളേക്ക് എനിക്ക് അങ്ങ് ചെല്ലണം.”
“അതിനാണോ ഇത്ര ധൃതി പിടിക്കുന്നത്…സമയം കിടക്കുവല്ലേ ഹഹ…ആര്യൻ പതിയെ സമാധാനമായി കഴിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി.”
“ഹാ ബസ്സ് വന്നില്ലെന്നറിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ പകുതി സമാധാനം ആയി കുട്ടച്ചാ…”
“ഞാൻ രണ്ട് ദോശ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അതേ എടുത്തുള്ളൂ…ഒന്ന് കൂടി കൊണ്ടുവരട്ടെ?”
“എടുത്തോ കുട്ടച്ചാ…രണ്ടെണ്ണം കൂടി ആയിക്കോട്ടെ…”
“ഹഹഹ…ദാ ഇപ്പോ കൊണ്ടുവരാം…” എന്ന് പറഞ്ഞ് കുട്ടൻ അകത്തേക്ക് പോയി.
അതേ സമയം തന്നെ ചന്ദ്രിക ഒരു ഗ്ലാസ്സ് ചായയും ആയി ആര്യൻ്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു. അവൾ അവൻ്റെ മുന്നിൽ ചായ വച്ച ശേഷം അവൻ്റെ ഇരുപ്പ് കണ്ടിട്ട് “എന്ത് പറ്റി” എന്ന് ചോദിച്ചു.
“ഓ കിടന്നുറങ്ങിപ്പോയി ചേച്ചി…എട്ട് മണിയായി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ.”
ചന്ദ്രിക അത് കേട്ട് മറ്റാരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിയ ശേഷം ആര്യനെ നോക്കി ഒരു ആക്കിയ ചിരി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചന്തി ആട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് തന്നെ പോയി. ആ നടന്നു പോകുന്ന മുതലിനെ ഇന്നലെ പാതിരാത്രിയിൽ ഇവിടെ ഇട്ട് കളിച്ചതിൻ്റെ ക്ഷീണത്തിൽ ആണല്ലോ താൻ ഉറങ്ങിപ്പോയത് എന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ ആര്യൻ്റെ മുഖത്തും ഒരു ചിരി വിടർന്നു.
കുട്ടൻ വീണ്ടും രണ്ട് ദോശയും കൂടി എടുത്തുകൊണ്ട് അവിടേക്ക് വന്നു. ആര്യൻ തൻ്റെ മുഖത്ത് വിടർന്ന പുഞ്ചിരി ഉടനെ തന്നെ മാറ്റി. അയാൾ ദോശ അവൻ്റെ പ്ലേറ്റിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് കുറച്ച് കൂടി ചമ്മന്തി ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു. ആര്യൻ വളരെ ആർത്തിയോടെ തന്നെ അതും കഴിച്ച് ചായയും കുടിച്ച ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് പോയി കൈയും വായും കഴുകി. ദോശയുടെയും ചായയുടെയും ഒപ്പം ഉച്ചക്കത്തെ ഊണിൻ്റെയും കൂടി പൈസ വച്ചോ എന്ന് പറഞ്ഞ് കുട്ടൻ്റെ കൈയിൽ കൊടുത്ത ശേഷം ആര്യൻ കടയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ബസ്സും എത്തിയിരുന്നു.
ആര്യൻ സൈക്കിൾ എടുത്തപ്പോഴേക്കും ലിയ ബസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഇപ്പുറത്തേക്ക് വരാൻ വേണ്ടി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച്ച കണ്ടു. ലിയയും ആര്യനെ കണ്ടൂ എന്ന് അവന് മനസ്സിലായതിനാൽ ഇനി അവിടെ നിന്നും മാഡത്തിനെ കൂട്ടാതെ പോകുന്നത് ശരിയല്ല എന്നവനു തോന്നി.
ആര്യൻ ലിയ റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്ത് വരുന്നതും കാത്തു നിന്നു. തന്നെയും നോക്കി ആര്യൻ അവിടെ കാത്തു നിൽക്കുന്നത് ലിയക്കും സന്തോഷം നൽകി. ബസ്സ് പോയതിനു ശേഷം അവൾ റോഡിൻ്റെ ഇരു വശത്തേക്കും നോക്കി ആര്യൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.
തന്നെ നോക്കി ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു മന്ദസ്മിതവും തൂകി നടന്നു വരുന്ന ലിയയെ കണ്ട് ആര്യന് അവളുടെ ഐശ്വര്യം തൂകുന്ന മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണുകൾ എടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവനും നല്ലൊരു കണി കാണുന്ന പ്രതീതിയിൽ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവളെ വരവേറ്റു.
“ആര്യൻ എന്താ ഇവിടെ?”
“ഞാൻ ഇവിടെ കഴിക്കാൻ വന്നതാ മാഡം…”
“ഞാൻ ഇന്നലെ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു…”
മാഡം എന്ന് വിളിച്ചതാണ് ലിയ ഉദ്ദേശിച്ചതെന്ന് ആര്യന് പെട്ടെന്ന് തന്നെ മനസ്സിലായി. അവൻ നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ച് തല താഴ്ത്തി നിന്ന ശേഷം “അയ്യോ സോറി ഓർത്തില്ല മാഡം…” എന്ന് പറഞ്ഞു. വീണ്ടും ലിയയുടെ മുഖ ഭാവം മാറുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോഴാണ് ആര്യന് വീണ്ടും അവൻ പറഞ്ഞത് എന്താണെന്ന ബോധ്യം ഉണ്ടായത്. അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ലിയയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
