“വാ പോകാം…”
ആര്യൻ മെല്ലെ സൈക്കിളും എടുത്ത് നടന്നു. ഒപ്പം ലിയയും. കടയുടെ പിറകിലേക്ക് ഇറങ്ങി വഴിയിലൂടെ നടക്കാൻ തുടങ്ങി ഇരുവരും. ആര്യൻ ലിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് പാളി നോക്കി. വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ ചിരി മാഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്ത് പറഞ്ഞ് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങും എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു.
“ചേച്ചി…” പെട്ടെന്ന് അവൻ ലിയയുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും പഴയ ചിരി കണ്ടു. ആര്യന് ആശ്വാസമായി. അവൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ലിയ അവനെയും നോക്കി ചിരിച്ചു.
“മ്മ്…അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ മതി.”
“ശരി ചേച്ചി…പിന്നെ ഫോർമൽ ആകുമ്പോൾ ഞാൻ മാഡം എന്ന് തന്നെ വിളിക്കും കേട്ടോ…”
“അത് അപ്പോൾ നോക്കാം…”
“ശരി മാഡം…” ആര്യൻ ലിയയെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം വീണ്ടും അവളുടെ ഭാവം മാറുന്നത് കണ്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അത് മനപ്പൂർവം ആണെന്ന് മനസ്സിലായ ലിയയും അവൻ്റെ ഒപ്പം ചിരിച്ചു.
“ആ കടയിൽ നിന്നാണോ എന്നും കഴിക്കുന്നത്?”
“അല്ല ചേച്ചി…രാവിലെ ഞാൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കാറാ പതിവ്…ഇന്നെന്തോ കടയിൽ നിന്നും കഴിക്കാം എന്ന് തോന്നി…” എഴുന്നേൽക്കാൻ താമസിച്ച കാര്യം ഒന്നും പറയണ്ടാന്ന് ആര്യൻ തീരുമാനിച്ചു.
“ഊണും അവിടെ നിന്ന് തന്നെയാണോ കഴിക്കുന്നത്?”
“അതേ…ഈ ഒരു ആഴ്ച ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ എന്ന് കരുതി…അടുത്താഴ്ച മുതൽ സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് തനിയെ ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കണം ഇല്ലെങ്കിൽ മുതലാവില്ല.”
“മ്മ്…എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത്?”
“എന്ത് പറ്റി?”
“ഈ സൈക്കിൾ ഉള്ളപ്പോൾ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നതെന്ന്?”
“അല്ലാ ചേച്ചി കൂടെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ എങ്ങനാ ഒറ്റയ്ക്ക് സൈക്കിളിൽ കയറി പോകുന്നത് എന്ന് വിചാരിച്ചാണ്.”
“അതിന് നീ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാതെ എന്നെയും കയറ്റി കൊണ്ടുപോയാൽ പോരെ?”
“അയ്യോ…ചേച്ചിക്ക് അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആയാലോ എന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ ചോദിക്കാഞ്ഞതാ ഇതുവരെ…”
“ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നതാണ് എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട്.”
“എങ്കിൽ കയറിക്കോ…ശ്ശേ…നേരത്തെ പറയണ്ടേ.”
“അതിന് നീ ചോദിച്ചതും ഇല്ലല്ലോ…”
“സോറി സോറി ഹഹ…കയറിക്കോ…” ആര്യൻ സൈക്കിളിൽ കയറി ഇരുന്നതിന് ശേഷം ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
ലിയ മെല്ലെ അവളുടെ ചന്തികൾ സൈക്കിളിന് പിന്നിലെ ഇരിപ്പിടത്തിലേക്ക് എടുത്ത് വച്ചു. അവളുടെ ചന്തികൾ വിരിഞ്ഞ് അതിൻ്റെ പകുതിയും സീറ്റിൻ്റെ വെളിയിലേക്ക് കിടക്കുകയാണ്.
“കയറി…പോകാം…” ലിയ കയറി ഇരുന്ന ശേഷം ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.
“മ്മ്…പിടിച്ച് ഇരുന്നോണെ…” ആര്യൻ ലിയയോട് സൈക്കിളിൽ പിടിച്ച് ഇരുന്നോണെ എന്നാണ് ഉദ്ദേശിച്ചതെങ്കിലും ലിയ അവളുടെ വലതുകൈ ആര്യൻ്റെ വലതുതോളിൽ വച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നുകൂടി നേരെ ഇരുന്നു.
ആര്യൻ അത് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലെങ്കിലും അവന് അതൊരു പ്രത്യേക ഇഷ്ട്ടം ലിയയോട് തോന്നിപ്പിച്ചു. അവൻ മെല്ലെ സൈക്കിൾ മുന്നോട്ടെടുത്തു.
ആര്യൻ്റെ വീടിന് മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവൻ സൈക്കിൾ അവിടെ നിർത്തി.
“എന്താ ഇവിടെ നിർത്തിയത്?”
“ഞാൻ എൻ്റെ ബാഗും വെള്ളവും എടുത്തിട്ട് വരാം ചേച്ചി.”
“ഹാ ശരി.”
മുറ്റത്തേക്ക് കയറിയ ആര്യൻ പടിയിൽ പാൽ ഇരിക്കുന്നത് ഇപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. രാവിലത്തെ വെപ്രാളത്തിനിടയിൽ അതൊന്നും അവൻ കണ്ടിരുന്നില്ല. പാലും എടുത്തുകൊണ്ട് ആര്യൻ വേഗം അകത്തേക്ക് ഓടി അത് ഫ്രിഡ്ജിൽ വച്ച ശേഷം അവൻ്റെ സഞ്ചിയും ഒരു കുപ്പിയിൽ വെള്ളവും എടുത്തുകൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ വാതിൽ അടച്ച് തിരികെ വന്നു.
“പോകാം വാ കേറിക്കോ.” അവർ വീണ്ടും പഴയ പോലെ തന്നെ യാത്ര തുടർന്നു.
“ഒന്ന് കേറുന്നോ എന്ന് പോലും ചോദിക്കാതെ എന്നെ വഴിയിൽ തന്നെ നിർത്തി…” സൈക്കിളിന് പിന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന ലിയയുടെ പരിഭവം ആര്യൻ്റെ കാതുകളിൽ എത്തി.
“അത് പിന്നെ ചേച്ചീ സമയം കളയാതെ പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങാം എന്ന് വിചാരിച്ചു അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിച്ചേനേം.”
“മ്മ്…മ്മ്…”
“സത്യം…എന്തായാലും ഒരു ദിവസം കേറി ഒരു ചായ ഒക്കെ കുടിച്ചിട്ട് പോകാം.”
“ഹാ ശരി…അങ്ങനെ ആവട്ടെ…”
അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ അവർ ഓഫീസിൽ എത്തി. ആര്യൻ താക്കോൽ എടുത്ത് പൂട്ട് തുറന്ന ശേഷം ഷട്ടർ പൊക്കി. ഇരുവരും ഒന്നിച്ച് തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി സമയം കളയാതെ തന്നെ രണ്ടുപേരുടെയും ജോലികളിലേക്ക് കടന്നു.
“ഏഴ് കത്തുകൾ മാത്രമേ ഇന്ന് ഒള്ളൂ ചേച്ചി.”
“ഹാ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേടാ…ഇനി അത്രയൊക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചാൽ മതി.”
“ഞാൻ എങ്കിൽ ഇറങ്ങുവാ കൊടുത്തിട്ട് വരാം.”
“മ്മ് ശരിയടാ.”
ആര്യൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കത്തുകൾ കൊടുക്കുവാനായി പോയി. ഇന്നലെകൊണ്ട് തന്നെ ഓരോ വീടുകളും ഏതൊക്കെ ഏരിയകളിൽ ആണെന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നു അവന് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇന്ന് അത്രപോലും കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വരില്ല എന്ന് അവൻ ആശ്വസിച്ചു. കത്തുകൾ എല്ലാം പെട്ടെന്ന് തന്നെ കൊടുത്ത ശേഷം അവൻ തിരിച്ച് ഓഫീസിലേക്ക് വന്നു.
ഓഫീസിൽ ഒന്ന് രണ്ട് ആളുകൾ ആ സമയം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി അവൻ്റെ റൂമിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവിടെ കിടന്നിരുന്ന ഒരു മാസിക എടുത്ത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ഏകദേശം അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ഒരു പതിനൊന്നു മണിയോടെ ലിയ അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന ജോലികൾ എല്ലാം തീർത്ത് അവൻ്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.
“എന്താ ഇവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന് കളഞ്ഞത്?” ലിയയുടെ ചോദ്യം കേട്ട ആര്യൻ മാസികയിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ മാറ്റി അവളെ നോക്കി.
“ഏയ്…ചേച്ചീടെ ജോലി കഴിയട്ടെ എന്ന് കരുതി…കഴിഞ്ഞോ?”
“ഹാ ഇതുവരെ ഉള്ളത് കഴിഞ്ഞു ഇനി എന്തെങ്കിലും വന്നാലേ ഉള്ളൂ.”
“എങ്കിൽ വാ അവിടെ പോയി ഇരിക്കാം…”
“മ്മ്…നീ അങ്ങോട്ട് പൊയ്ക്കോ ഞാൻ ഒന്ന് ടോയ്ലറ്റിൽ പോയിട്ട് വരാം.”
“മ്മ് ശരി ചേച്ചി.” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ കയ്യിലിരുന്ന മാസിക മേശപ്പുറത്ത് വച്ച ശേഷം കുപ്പിയിൽ നിന്നും രണ്ടു കവിള് വെള്ളം കുടിച്ചു.
ലിയ ടോയ്ലറ്റിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. ആര്യൻ അവൻ ഇരുന്നിരുന്ന കസേര എടുത്തുകൊണ്ട് മുന്നിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങിയതും ടോയ്‌ലറ്റിന് അകത്ത് നിന്നും “ശ്ശ്……” എന്നും പറഞ്ഞ് എന്തോ ചീറ്റുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ലിയ മൂത്രം ഒഴിക്കുന്ന ശബ്ദം ആണതെന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായി.
ആര്യൻ അൽപ്പ സമയം അവിടെ തന്നെ നിന്നുകൊണ്ട് അത് കേട്ടു. ലിയ ഇപ്പോൾ അകത്ത് കുന്തിച്ചിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ സാരി പൊക്കി അരയ്ക്കു മുകളിൽ വച്ച് പെടുക്കുക ആണെന്ന ചിന്ത അവൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഒരു തരിപ്പ് കോരി ഇട്ടു. താൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹം തോന്നുന്ന അവളുടെ ഓമന പൂറിൽ നിന്നും മൂത്രം പുറത്തേക്ക് ഒഴുകുന്ന കാഴ്ച അവൻ വെറുതെ ഒന്ന് മനസ്സിൽ ചിത്രം വരച്ച് കണ്ടു.
