“അന്ന് ഞാൻ ആകെ പേടിച്ചുപോയി…ആരോടും പറയാൻ ധൈര്യം വന്നില്ല…എട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ പിന്നീട് അത് വലിയ പ്രശ്നം ആയാലോ എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചു…ഇത് ചന്ദ്രിക ചേച്ചിക്ക് മാത്രം ആയിരുന്നു അറിയാവുന്നത്…ഇപ്പോ നിനക്കും…ചേച്ചിയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു പിറ്റേദിവസം…അതിൽ പിന്നെ ചേച്ചി കാണും എപ്പോഴും എൻ്റെ കൂടെ ഇവിടെ…അഥവാ ചേച്ചി താമസിച്ചാലോ അല്ലെങ്കിൽ വരാൻ പറ്റാത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ആയാലോ എന്നോട് നേരത്തെ പോകണം എന്ന് പറയും…ഇന്ന് നിന്നോട് പറഞ്ഞുവിട്ടത് പോലെ…”
“ചന്ദ്രിക ചേച്ചി ഞാൻ കാണിച്ചതറിയുമ്പോ എന്നെ തെറി വിളിക്കും…അതുപോലത്തെ പരിപാടിയാ ഞാൻ ചെയ്തതും.”
“അത് വിളിക്കും…പക്ഷേ ചേച്ചി അറിയണ്ടാ…അറിഞ്ഞാൽ വിഷമം ആകും…പിന്നെ നീ ഇനി അത് ആലോചിച്ച് വിഷമിക്കേണ്ട നിനക്ക് എൻ്റെ ഈ അനുഭവത്തെ പറ്റി അറിവുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ അത് പോട്ടെ…”
“ഹമ്മ്…ചേച്ചി അന്ന് പിന്നെ എങ്ങനെ അവിടുന്ന് അയാളുടെ കൈയിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടു…പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പറയണ്ടാ കേട്ടോ.”
“ഏയ് ഇല്ലടാ…സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇത് ഞാൻ ആരോടെങ്കിലും പറയുമ്പോൾ എനിക്ക് അത്രയും കൂടി ആശ്വാസം ആകും…അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ വീട്ടിൽ പറയാൻ പേടിയായിട്ട് പോലും ചന്ദ്രിക ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞത്…ചേച്ചിയെ എനിക്ക് വിശ്വാസമാണ് അതുപോലെ തന്നെ നിന്നെയും…”
ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി വിഷമം ഉള്ളിലൊതുക്കിയവൻ്റെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന ചിരി ചിരിച്ചു.
“അയാളെ ഞാൻ കണ്ടതും ഞാൻ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി…അയാൾ എൻ്റെ വായ പൊത്താൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അയാളുടെ കൈയിൽ കടിച്ചു…എന്നിട്ട് വീണ്ടും ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി…ആരെങ്കിലും വരുമോ എന്ന് പേടിച്ച് ആയിരിക്കണം അയാൾ എന്നെ കുളത്തിലേക്ക് തള്ളി ഇട്ടിട്ട് അവിടുന്ന് ഓടിക്കളഞ്ഞു…”
“അന്ന് പിന്നെ എന്ത് ധൈര്യത്തിലാണ് ചേച്ചി സുഹറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തുണി വാങ്ങാൻ പോയത്…അയാൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലോ?”
“നീ കൂടെ ഉണ്ടെന്നുള്ള ധൈര്യത്തിൽ…”
വീണ്ടും ആര്യൻ അവളെ നോക്കി സ്നേഹത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അപ്പോൾ ഞാൻ വരുന്നതിന് മുൻപോ?”
“ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് അതിൽപിന്നെ അവിടെ പോയിട്ടില്ല…ഒന്നെങ്കിൽ ഏട്ടൻ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ പോയി വാങ്ങി വരും…അല്ലെങ്കിൽ ചന്ദ്രിക ചേച്ചിയെ കൂട്ടി പോകും.”
“മ്മ്…”
അവർ ശാലിനിയുടെ വീടെത്തി. തിണ്ണയിൽ തന്നെ അമ്മ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ആര്യനും ശാലിനിയോടോപ്പം മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.
“എവിടെയായിരുന്നു മോളെ…കാണാഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ അങ്ങ് പേടിച്ച് പോയി.” അമ്മ ശാലിനിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“പോയത് താമസിച്ചല്ലായിരുന്നോ അമ്മേ…തുണി ഒക്കെ അലക്കി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും സമയം പോയി.”
“ഹാ ഏതായാലും മോൻ കൂടെ ഉണ്ടായത് നന്നായി…ഞാൻ ഇവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ആയിരിക്കും എന്ന് വിചാരിച്ചു.” അമ്മ ആര്യനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അവൻ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു അമ്മേ…അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ ധൈര്യമായിട്ട് പോയത്…” ശാലിനി ആര്യനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിണ്ണയിലേക്ക് കയറി. ആര്യൻ അമ്മയെയും ശാലിനിയെയും നോക്കി അതിന് ചിരിച്ചതെ ഉള്ളൂ.
“ഹാ മോൻ കേറുന്നില്ലേ?”
“ഇല്ലമ്മേ പോകുവാ നാളെ ഇറങ്ങാം.”
“ഹാ എങ്കിൽ ശരി മോനെ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി.
“എങ്കിൽ ശരിയടാ…നാളെ കാണാം…രാവിലെ വരില്ലേ എന്നെ കൂട്ടാൻ…”
“വരാം ചേച്ചീ…”
“മ്മ്…എങ്കിൽ പൊയ്ക്കോ…ഞാൻ ഇതെല്ലാം കൊണ്ടുപോയി ഒന്ന് വിരിച്ചിടട്ടേ.” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനി തിരിയാൻ തുടങ്ങിയതും ആര്യൻ അവളെ “ചേച്ചീ…” എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് തിണ്ണയിലേക്ക് കയറി.
അവൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അഞ്ച് നിമിഷം നിന്നതിനു ശേഷം അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി. എന്നിട്ട് അവളോട് “സോറി” എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി പറഞ്ഞിട്ട് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോ അവൾക്ക് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കണം എന്ന് അറിഞ്ഞൂടായിരുന്നു. അവൻ്റെ ഉള്ളിലെ വിഷമം അത്രത്തോളം വലുതായിരിക്കും എന്ന് അവൾ ഊഹിച്ചുകൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി ആരും ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.
ഓരോ മനുഷ്യരുടെ മനസ്സിലും അവർ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത വേദനിപ്പിക്കുന്ന ചില അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. അത് മൂടി തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് വരാതെ ഇരിക്കാൻ അവർ അതിനെ മുറുക്കെ കെട്ടി അടച്ച് വച്ചിരിക്കും. ആ മുറുകെ കെട്ടാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന വസ്തു ചിലർക്ക് ചിരി ആവാം, ചിലർക്ക് ദേഷ്യം ആവാം, ചിലർക്ക് കളി തമാശകൾ ആവാം, മറ്റുചിലർ ഉള്ളിലെ വേദന അത്രയും ഭീകരം ആണെങ്കിൽ ഇതെല്ലാം ഒരുപോലെ ഉപയോഗിച്ചും അതിന് തടയിട്ടേക്കാം. അവരിൽ ഒരാളാണ് ശാലിനിയും എന്ന് ആര്യൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.
ആര്യൻ അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി. വാതിലിന് മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് താക്കോൽ മോളി ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തിരിക്കുകയാണെന്ന കാര്യം അവന് ഓർമയിൽ വന്നത്. അവൻ അവൻ്റെ തുണികൾ അടങ്ങിയ ബക്കറ്റ് അവിടെ വച്ച ശേഷം മോളിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
അവൻ ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ മോളി ഇറങ്ങി വന്നു. അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കയറി വരാൻ പറഞ്ഞു. ആര്യൻ്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോൾ കുറേ കുറ്റബോധവും വിഷമവും അവനോട് തന്നെയുള്ള ദേഷ്യവും അല്ലാതെ മറ്റൊരു വിചാരവും ഉടലെടുക്കാൻ ഉള്ള മാനസികാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല അവൻ.
“ഇല്ല ചേട്ടത്തി…കയറുന്നില്ല ഞാൻ…താക്കോൽ എടുത്ത് തന്നിരുന്നെങ്കിൽ…”
“താക്കോൽ ഞാൻ മുറിയിൽ വച്ചിരിക്കുകയാണ് ആര്യൻ കയറി ഇരിക്ക് ഞാൻ എടുത്തുകൊണ്ട് തരാം.”
അവൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി.
“എന്താ താമസിച്ചത്?…ഞാൻ കുറച്ചുസമയം ആയി നോക്കിയിരിക്കുന്നു.”
“അത് അലക്കാൻ കുറെയേറെ തുണികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അതാ…” അവൻ പെട്ടെന്നൊരു കള്ളം പറഞ്ഞു.
“മ്മ്…ഞാൻ താക്കോൽ എടുത്തുകൊണ്ട് വരാം…വരുന്നോ എൻ്റെ കൂടെ…”
“ഇല്ല ചേട്ടത്തി ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കാം ചേട്ടത്തി എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നാൽ മതി.”
മോളി അവനെ പരോക്ഷമായി മുറിയിലേക്ക് വിളിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായിട്ടും ആര്യൻ അത് നിരസിച്ചു. ഒരുപക്ഷേ അങ്ങനെയൊന്നും കുളത്തിൽ വച്ച് സംഭവിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ മോളി ഇന്ന് തന്നെ സ്വന്തമാക്കുമായിരുന്നു എന്ന് ആര്യൻ ആലോചിച്ചു. അവൻ മുറിയിലേക്ക് വരുന്നില്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞത് മോളിയിൽ നിരാശ പടർത്തിയെന്ന് ആര്യൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ചെടുത്തു.
