“മ്മ്…നീ മടുത്തെന്ന് പറഞ്ഞതെന്താ…?”
“അത്…അത് ചേച്ചിക്ക് ഊഹിക്കാമല്ലോ…”
“എങ്ങനെ…?”
“അത് പിന്നെ…മൊത്തത്തിൽ മടുത്തു…രണ്ട് പേർക്കും പിന്നെ വലിയ താൽപര്യം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…”
“മ്മ്…” കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നറിയാതെ ഉള്ള ശാലിനിയുടെ മറ്റൊരു മൂളൽ.
ആര്യനും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും ശാലിനി ചോദിക്കണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് അവനിരുന്നു.
“എന്തെങ്കിലും നടന്നിരുന്നോ…?” മടിച്ചുകൊണ്ട് ശാലിനി ചോദിച്ചു. ചോദിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ഉമിനീർ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ കൂടി മെല്ലെ ഇറങ്ങുന്നത് ആര്യൻ അറിഞ്ഞു. ശാലിനി അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ തല കുനിച്ചിരുന്നാണ് ചോദിച്ചതും.
“മ്മ്…മൊത്തത്തിൽ മടുത്തു എന്ന് പറഞ്ഞത് അതുകൊണ്ടാണല്ലോ…”
ആര്യൻ കൂടുതൽ ഉത്സാഹം കാണിക്കാതെ മറുപടി കൊടുത്തു.
“ഇതൊക്കെ ഞാൻ മറന്നിരുന്ന കാര്യങ്ങളാണ്…ആരോടും പറഞ്ഞിട്ട് കൂടിയില്ല…ചേച്ചിയോട് ആണ് ആദ്യമായി പറയുന്നത്…”
“ശരിക്കും…?”
“അതേ…”
“മ്മ്…”
“ഇനി ചേച്ചി പറ…ചേച്ചിക്ക് പ്രേമം വല്ലോം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ…?”
“മ്മ്…ഒരെണ്ണം…”
“കല്ല്യാണത്തിന് മുൻപോ ശേഷമോ…?” ആര്യൻ ശാലിനിയെ ശുണ്ഠി പിടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” ആര്യൻ പ്രതീക്ഷിച്ച മറുപടി തന്നെ ശാലിനി കൊടുത്തു.
“ഹഹ…പറ എത്രാം ക്ലാസ്സിൽ ആയിരുന്നു…?”
“സ്കൂളിൽ അല്ലാ…പ്രീ ഡിഗ്രിക്ക് കോളജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു…”
“എന്താ അത് പിന്നെ പൊട്ടിയത്…?”
“അത് നടക്കില്ലെന്ന് തോന്നി അതുകൊണ്ട്…അവൻ വേറെ മതവും ആയിരുന്നു…”
“മ്മ്…അല്ലാതെ മടുത്തിട്ടൊന്നും അല്ലല്ലോ അല്ലേ…?”
“ഛി പോടാ…”
“എന്താ ചോദിച്ചൂടെ എനിക്ക്…?”
“അയ്യടാ അങ്ങനിപ്പോ ചോദിക്കണ്ട…?”
“അപ്പോ ചേച്ചി എന്നോട് ചോദിച്ചതോ…?”
“നിന്നോട് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത് പോലെയാണോ നീ എന്നോട് ചോദിക്കുന്നത്…?”
“അതെന്താ ചേച്ചിക്ക് കൊമ്പുണ്ടോ…?”
“നിൻ്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…ഞാൻ അങ്ങനെയല്ല…”
“ൻ്റെ പൊന്നോ…ഞാൻ പുള്ളിക്ക് കത്തെഴുതി അയക്കാൻ ഒന്നും പോണില്ലപ്പാ…”
ശാലിനി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു. ആര്യൻ വീണ്ടും അവൻ്റെ “തീക്കളി” തുടങ്ങി.
“അങ്ങനെ കാര്യമായിട്ടൊന്നും മടുക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല…” പതിവ് പോലെ തന്നെ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമുള്ള ശാലിനിയുടെ മറുപടി.
“കാര്യമായിട്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ…?”
“പോ എണീച്ച്…” ശാലിനി വീണ്ടും ശുണ്ഠി കാട്ടി. പക്ഷേ അതിലും ഒരു നാണം ഒളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
“ഹാ മനസ്സിലാകുന്ന പോലെ പറ…”
“നിനക്ക് മടുത്ത പോലെ മടുത്തിട്ടില്ലെന്ന്…”
“ഓ…അങ്ങനെ…”
വീണ്ടും രണ്ട് പേരിലും മൗനം.
“പക്ഷേ ഞാൻ എത്രത്തോളം മടുത്തെന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ അതിന്…” ഇത്തവണ മൗനം ഭേദിച്ചത് ആര്യൻ ആയിരുന്നു.
“എന്തിനാ പറയുന്നത്…ഇനി എനിക്ക് നിന്നെ ഊഹിക്കാമല്ലോ…” ശാലിനി അവനെ ഒന്ന് ആക്കി ചിരിച്ചു.
“അതെന്താ ചേച്ചി അങ്ങനെ ഒരു വർത്തമാനം…ഞാൻ എന്താ അത്രയ്ക്ക് മോശക്കാരനാ…?”
“അതിന് മോശമാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…!”
“ഓഹോ…പിന്നെങ്ങനെയാ…?”
“നീ തന്നെ അല്ലേ പറഞ്ഞത് മൊത്തത്തിൽ മടുത്തിരുന്നു എന്ന്…”
“മ്മ്…”
“എന്താ അങ്ങനെയല്ലേ…?”
“അതേ…”
“ആഹാ…കണ്ടോ…പിന്നെന്തിനാ ചെക്കാ നീ ഇത്ര നല്ല പിള്ള ചമയുന്നത്…?”
“ചേച്ചിക്ക് ചമയാം…ഞാൻ ചമഞ്ഞാലാ കുഴപ്പം അല്ലേ…?”
“ഞാൻ എപ്പോ ചമഞ്ഞു…?”
“മ്മ് ശരി…ചമഞ്ഞില്ല സമ്മതിച്ചു…”
പിന്നെയും മൗനം. പക്ഷേ ആ മൗനത്തിലും ചീവീടിൻ്റെ ശബ്ദവും പുറത്ത് ചെറിയ രീതിയിൽ കാറ്റ് വീശുന്നതിൻ്റെ മുഴക്കവും കേൾക്കാം. കറൻ്റ് പോയിട്ട് ഏകദേശം ഇരുപത് മിനുട്ടോളം പിന്നിട്ടു. സമയം ഏഴേകാൽ.
പറയാനോ ചോദിക്കാനോ പാടില്ലാത്ത കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ താൻ സംസാരിച്ചു എന്ന് ശാലിനിയുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടായെങ്കിലും ആ ഇരുട്ടിൻ്റെയും നിശബ്ദതയുടെയും മറയിൽ, മെഴുതിരിയുടെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ, പുറത്ത് വീശുന്ന ഇളം കാറ്റിൻ്റെ നനുത്ത തണുപ്പിൽ ഉള്ളിലുള്ള മറ്റൊരു വികാരം പുറത്തേക്ക് അറിയാതെ വരുകയും കൂടുതൽ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനും അവളെ പ്രേരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അത് നമുക്ക് ഏറെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാളുടെ കൂടെ ആകുമ്പോൾ അതിൻ്റെ തീവ്രത നാം അറിയാതെ തന്നെ കുറച്ച് കൂടുമല്ലോ! അതാണ് ഇവിടെ ശാലിനിയിലും സംഭവിക്കുന്നത്.
“ശരിക്കും എല്ലാം നടന്നിരുന്നോ…?” ചോദിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഉള്ളിൽ നുരയടിച്ച് പൊങ്ങുന്ന വികാരവും സന്ദർഭവും അതിന് അവളെ അനുവദിച്ചില്ല.
ആര്യൻ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിക്കാഞ്ഞതിനാൽ മനസ്സിൽ ചെറുതായി ഒന്ന് ഞെട്ടി. പക്ഷേ അതവനിലും ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങളെ ഉണർത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
“മ്മ്…പല തവണ…”
ആര്യൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും ശാലിനി ഉമിനീർ ഇറക്കി.
“മ്മ്…ഇപ്പോഴും നിനക്ക് കോൺടാക്ട് ഉണ്ടോ?”
“ഇല്ല ചേച്ചീ…കോളജ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു വിവരവും ഇല്ലാ…”
“മ്മ്…”
“ചേച്ചിക്കോ…?”
“എന്ത്?”
“അല്ല അയാളോട് പിന്നെ കോൺടാക്ട് വെല്ലതും…?”
“ഏയ് ഇല്ലെടാ…”
“നിങ്ങള് തമ്മിൽ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും…?” ആര്യൻ അൽപ്പം മടിച്ച് ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനെ…?” ശാലിനിയുടെ ശ്വാസഗതി കൂടി വന്നു.
“ഞങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായ പോലെ എന്തെങ്കിലും…?”
“പോടാ അത്രയ്ക്കൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ലാ…”
“പിന്നെ…?”
“പോടാ…” ശാലിനി നാണത്താൽ തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു.
“പറ…”
“ചെറിയ രീതിയിലുള്ള…നിനക്കും ഊഹിക്കാമല്ലോ…”
“കിസ്സിങ്…!?”
“മ്മ്…” ശാലിനി തല കുനിച്ചിരുന്ന് തന്നെ മൂളി.
“ഫ്രഞ്ച്…?”
“അതേ…”
“പിന്നെ വേറെ…?”
ശാലിനി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ആര്യൻ ധൈര്യം സംഭരിച്ച് വളച്ചുകെട്ടലില്ലാതെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“മുല കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ ചേച്ചീടെ…?”
ശാലിനി പെട്ടെന്നുള്ള അവൻ്റെ ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ ആദ്യം ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും ഉടനെ തന്നെ അതിന് മറുപടി നൽകി.
“അയ്യോ അത്രയ്ക്കൊന്നും ഇല്ലാ…”
“മ്മ്…”
“പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…” ശാലിനി ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.
അത് ആര്യൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ വീണ്ടും ചോദിക്കാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ശാലിനിയുടെ ആ മറുപടി അവന് നൽകി.
