“ചേച്ചീ…ചേച്ചീ…”
ആര്യൻ്റെ വിളിയിൽ ചിന്തകളിൽ മുഴുകിയിരുന്ന ലിയ സ്വബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വന്നു.
“ശരിയടാ…പോവാ…” എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. ഉടനെ തന്നെ ബസ്സ് എത്തുകയും അവൾ അതിൽ കയറി യാത്രയായി. ആര്യൻ ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു നിന്ന ശേഷം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
ആര്യൻ ആദ്യം ശാലിനിയുടെ വീട്ടിൽ ഒന്ന് കയറി. മുറ്റത്ത് നിന്ന് സൈക്കിളിൻ്റെ ബെൽ അടിച്ചപ്പോഴേക്കും ശാലിനി ഇറങ്ങി വന്നിരുന്നു.
“അമ്മുവിനെ അമ്മ കുളിപ്പിക്കുക്കയാടാ…” അമ്മുവിനുള്ള പൊതിയുമായാണ് ആര്യൻ വന്നതെന്ന് കരുതി ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ ചേച്ചീ ഞാൻ ഒന്നും വാങ്ങിയില്ല…”
“ആഹാ…ഞാൻ കരുതി നീ അവൾക്ക് എന്തേലും കൊടുക്കാനായി കയറിയതായിരിക്കുമെന്ന്…”
“ശ്ശേ…ഞാൻ മറന്നു പോയി…”
“അതോർത്ത് നീ വിഷമിക്കണ്ട…അല്ലെങ്കിലും അതൊരു ശീലം ആക്കണ്ടാ എന്ന് നിന്നോട് ഞാൻ പറയാനിരിക്കുവായിരുന്നു…”
“മ്മ്…ഞാൻ ഇപ്പോ വന്നത് വേറൊരു കാര്യം പറയാനാണ് ചേച്ചീ…”
“എന്താടാ…?”
“ചേച്ചി കുളത്തിലേക്ക് പോകുന്നുണ്ടോ ഇന്ന്…?”
“ഉണ്ടെടാ പോണം…അവൾടെ കുളി കൂടി കഴിയാൻ നോക്കി ഇരിക്കുവായിരുന്നു…”
“എങ്കിൽ ചേച്ചി പോയിട്ട് വന്നതിന് ശേഷം ഞാൻ വരാം…”
“നീ കാര്യം പറയടാ…”
“പറയാം…ചേച്ചി പോയിട്ട് വാ…”
“മ്മ് ശരി…”
“എങ്കിൽ ഞാൻ സന്ധ്യക്ക് വരാം…പോവാ…”
“ഹാ…”
ആര്യൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം ഒന്ന് കുളിച്ച ശേഷം അവൻ അൽപ്പം വിശ്രമിച്ചു. സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ആര്യൻ എഴുന്നേറ്റത്. ഉടനെ തന്നെ അവൻ ശാലിനിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി. എന്നാൽ അപ്പോഴേക്കും വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ആര്യൻ വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ശാലിനി മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നു.
“നീ സന്ധ്യക്ക് അങ്ങോട്ട് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…?” ശാലിനി ശബ്ദം അൽപ്പം കനപ്പിച്ച് ചോദിച്ചു.
” ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി ചേച്ചീ…അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും ഇങ്ങോട്ട് പോന്നോ…?”
“പിന്നെ പോരാതെ…എന്തോ പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് മനുഷ്യൻ്റെ നെഞ്ചില് തീ കോരി ഇട്ടിട്ട് പോയതല്ലേ…കാണാതായപ്പോൾ ഞാനിങ്ങു പോന്നതാ…”
“അത് നന്നായി…അവിടെ അമ്മയും അമ്മുവും ഒക്കെ ഉള്ളതിനാൽ ഇവിടെ ഇരുന്ന് പറയുന്നത് തന്നെയാ നല്ലത്…”
“നീ പേടിപ്പിക്കാതെ കാര്യം പറയടാ ചെക്കാ…”
ആര്യൻ ശാലിനിയെ അവിടെ ഇരുത്തിയ ശേഷം ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞ ശാലിനി കുറച്ച് നേരം നിശ്ശബ്ദയായി ഇരുന്നു.
“ചേച്ചി എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്…?” മൗനം വെടിഞ്ഞ് ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ടാ നീ അയാൾക്കിട്ട് രണ്ടെണ്ണം കൊടുത്തതൊക്കെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു…എന്നാലും…”
“എന്താ ഒരു എന്നാലും…?”
“അത് വേണമായിരുന്നോ…?”
“പിന്നെ ഞാൻ അയാളെ പിടിച്ച് ഉമ്മ വെയ്ക്കണമായിരുന്നോ…?”
“എടാ അങ്ങനെയല്ലാ…ഇനി ഇതിൻ്റെ പേരിൽ അയാള് നിന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോ എന്നാ എൻ്റെ പേടി…”
ശാലിനിയുടെ പേടി സ്വാഭാവികമായും ആര്യന് മനസ്സിലായി. കാരണം ഇത് തന്നെയായിരുന്നല്ലോ ലിയയുടെയും പ്രതികരണം.
“അയാള് ആരെയെങ്കിലും അങ്ങനെ ഉപദ്രവിച്ചതായി ചേച്ചി കേട്ടിട്ടുണ്ടോ…?”
“അങ്ങനെയൊന്നും ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ല…പക്ഷേ അങ്ങനെയൊക്കെ ഒരു സ്ത്രീയോട് കാണിക്കുന്ന ഒരുവന് അതിന് മടിയുണ്ടാവുമോ…?”
“അത് അവരാരും പ്രതികരിക്കില്ലാ എന്നുള്ള ധൈര്യത്തിൽ ആണെങ്കിലോ…ചേച്ചി അന്ന് പ്രതികരിച്ചതിൽ പിന്നെ അയാള് ചേച്ചിയെ ശല്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ…?”
“അതില്ലാ…പക്ഷേ നമ്മൾക്ക് ഉറപ്പിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…”
“മ്മ്…”
“അയാളെ പിന്നെ നീ കണ്ടോ…എങ്ങോട്ടാ ഓടിയതെന്നും കണ്ടില്ലാ…?”
“ഇല്ലാന്നെ…”
“നിനക്ക് പേടിയുണ്ടോ?”
“ഇതുവരെ ഇല്ലായിരുന്നു…ചേച്ചി പേടിപ്പിച്ച് ഇപ്പോ ചെറിയ പേടി തോന്നുന്നു…”
“ഹഹ…ഞാൻ പേടിപ്പിച്ചതല്ലടാ…കാര്യം പറഞ്ഞതാ…”
“പക്ഷേ അവൻ എൻ്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നാൽ എൻ്റെ പേടി ഒക്കെ അപ്പോ മാറും…”
“ടാ…ഒരു വഴക്കിനും ഇനി പോകണ്ടാ…ഇതുകൊണ്ട് അയാള് നിർത്തുമെന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാം…ഒന്നാമത് നീ ഇവിടുത്തുകാരൻ അല്ലാ…വെറുതെ എന്തിനാ ബാക്കി ഉള്ളവർക്ക് വേണ്ടി നീ കുഴപ്പത്തിൽ ചാടുന്നത്…”
“ചേച്ചീ…” ശാലിനി പറയുന്നതിനിടയിൽ കയറി ആര്യൻ എന്തോ പറയാൻ വന്നു.
“വേണ്ടാ…നീ പറയാൻ പോകുന്നത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം…പക്ഷേ നീ കുഴപ്പത്തിൽ ചാടണമെന്ന് ഞങ്ങളാരും ആഗ്രഹിക്കില്ല…അതുകൊണ്ടാ പറയുന്നത്…”
ആര്യൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“കേൾക്കുന്നുണ്ടോ നീ…?”
“മ്മ്…” അവൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
ശാലിനി എഴുന്നേറ്റ് ആര്യൻ്റെ അരികിൽ പോയി നിന്ന ശേഷം അവൻ്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
“എന്തായാലും ഇനി അയാള് പ്രശ്നത്തിനൊന്നും വരില്ലെന്ന് തന്നെ കരുതാം…നീ സമാധാനപ്പെട്…”
“എൻ്റെ കാര്യം ഓർത്തല്ല…ലിയ ചേച്ചിയെ അവൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോന്നാ എൻ്റെ പേടി…”
“അങ്ങനെയൊന്നും സംഭവിക്കില്ല…നീ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് ഉള്ള സമാധാനം കൂടി കളയല്ലേ…”
“മ്മ്…”
“പിന്നേ ലിയ ചേച്ചിയെ മാത്രമേ സാറ് രക്ഷിക്കത്തുള്ളോ…?” ശാലിനി അവൻ്റെ മൂഡ് മാറ്റാൻ വേണ്ടി മനപ്പൂർവം തന്നെ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം എറിഞ്ഞതാണെങ്കിലും അവളുടെ ഉള്ളിൽ ചെറിയ ഒരു കുശുമ്പ് ഉണ്ടെന്നുള്ളതായിരുന്നു സത്യം.
“ചേച്ചിയെ രക്ഷിക്കാൻ മറ്റാരുടെയും ആവശ്യം വേണ്ടല്ലോ…അത്യാവശ്യം പൊടിക്കൈകൾ ഒക്കെ ചേച്ചിയുടെ കൈവശം തന്നെയുണ്ടല്ലോ…അല്ലാ, എൻ്റെ നേർക്കും പ്രയോഗിച്ചതാണല്ലോ ഒരെണ്ണം…”
“അയ്യ…പോടാ…അല്ലേലും നിൻ്റെ സഹായം എനിക്ക് വേണ്ടാ…ഹും…” ഇത്തവണ ശാലിനിയുടെ ഉള്ളിലെ കുശുമ്പ് യഥാർത്ഥത്തിൽ പുറത്ത് വന്നതാണ്.
“ഹഹഹ…ശാലിനി ചേച്ചിക്ക് കുശുമ്പ് കുത്തിയോ…”
തിരിഞ്ഞ് മുഖം താഴ്ത്തി നിന്ന ശാലിനിയോട് ആര്യൻ ചോദിച്ചെങ്കിലും അവളിൽ നിന്നും മറുപടി ഒന്നും വന്നില്ല.
“അതേ ഞാൻ ലിയ ചേച്ചിയെ മാത്രം അല്ലാ ആവശ്യം വന്നാൽ ശാലിനി ചേച്ചിയെയും രക്ഷിക്കും കേട്ടോ…”
ആര്യൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശാലിനിയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. എന്നാൽ അവൾ തിരിഞ്ഞ് നിന്നിരുന്നതിനാൽ ആര്യൻ അത് കണ്ടില്ല.
