മന്ദാരക്കനവ് 7
Mandarakanavu Part 7 | Author : Aegon Targaryen
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
ലിയ ഒച്ച വെയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും രാജൻ അവളുടെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. ലിയയുടെ കണ്ണുകളിൽ തന്നോടുള്ള പേടി ആളി കത്തുന്നത് രാജൻ നോക്കി നിന്നു രസിച്ചു. എന്നാൽ ഉടനെ തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതീക്ഷയുടെയും ആശ്വാസത്തിൻ്റെയും നിഴലുകൾ കണ്ടതോടെ അത് മനസ്സിലാക്കിയ രാജൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും അവൻ്റെ തലയിൽ വെള്ളം നിറച്ചിരുന്ന കുപ്പി വന്ന് പതിച്ചതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. കുപ്പിയിൽ നിന്നും ഓരോ വെള്ളത്തുള്ളിയും തെറിച്ച് പുറത്തേക്ക് വീഴുന്നത് ഒരു സ്ലോ മോഷനിൽ എന്നപോലെ ലിയ നോക്കി നിന്നു.
(തുടർന്ന് വായിക്കുക…)
ആഹാരം കഴിക്കാനായി വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ട ആര്യൻ പാതി വഴി പിന്നിടാറായപ്പോഴാണ് തൻ്റെ തോൾ സഞ്ചി എടുത്തില്ലെന്നും വീടിൻ്റെ താക്കോൽ അതിനുള്ളിൽ ആണെന്നുമുള്ള കാര്യം ഓർത്തത്. “ഓഹ്…ഈ മുടിഞ്ഞ മറവി” എന്ന് സ്വയം പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ആര്യൻ ഉടനെ തന്നെ സൈക്കിൾ തിരികെ ഓഫീസിലേക്ക് ചവിട്ടി.
പുറത്ത് സൈക്കിൾ വെച്ചിട്ട് ആര്യൻ പാതി ഉയർത്തി വച്ചിരിക്കുന്ന ഓഫീസിൻ്റെ ഷട്ടറിനടിയിൽ കൂടി കുനിഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു പുരുഷ ശബ്ദം ആര്യൻ അവ്യക്തമായി കേട്ടു. ആര്യൻ കുറച്ചുകൂടി ചെവി അകത്തേക്ക് കൂർപ്പിച്ചു.
“അതേടീ പെണ്ണേ…ഞാൻ തന്നെയായിരുന്നു അത്…അന്ന് ഞാൻ നിൻ്റെ സുഖം പിടിച്ച് വന്നപ്പോഴേക്കും ആ മൈരൻ ചെക്കൻ വന്ന് ഇടയിൽ കയറി…അതിനുള്ളത് അവന് ഞാൻ ഇന്നലത്തേതും കൂട്ടി പിന്നെ കൊടുത്തോളാം…ആദ്യം നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ തരാം…”
അകത്ത് നിന്നും കേട്ട വാക്കുകൾ ആര്യൻ്റെ സിരകളിലെ രക്തയോട്ടം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി ചെല്ലാൻ തുടങ്ങിയ ആര്യൻ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ച് നിന്നു. അവൻ ഉള്ളിൽ അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യവുമായി അകത്തേക്ക് പതിയെ ഓരോ അടിയും വെച്ചു.
വാതിൽ കടന്ന് മുറിയിലേക്ക് കയറിയ ആര്യൻ കണ്ടത് ലിയയെ ഭിത്തിക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി അവളുടെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന രാജനെ ആണ്. തന്നെ കണ്ട ലിയയോട് ആര്യൻ നെഞ്ചിൽ കൈ അമർത്തി “ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ട്” എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
മേശയിൽ തൻ്റെ വെള്ളക്കുപ്പി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട ആര്യൻ കുപ്പി കൈയിൽ എടുത്തു. അതുമായി മെല്ലെ നടന്ന് രാജൻ്റെ പിന്നിൽ ചെന്ന് അവനെ അടിക്കാൻ ആയിരുന്നു ആര്യൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യമെങ്കിലും ലിയയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും പിന്നിൽ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ രാജൻ പുറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
എന്നാൽ ആരോ പിറകിൽ ഉണ്ടെന്ന് രാജൻ മനസ്സിലാക്കിയെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ആര്യൻ തൻ്റെ ഇടതുകൈയിൽ നിന്നും കുപ്പി വലതുകൈയിലേക്ക് മറിച്ചുകൊണ്ട് രാജൻ്റെ തലയിലേക്ക് ഇടതുകൈ ചൂണ്ടി ആര്യൻ തൻ്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയും ആവാഹിച്ചുകൊണ്ട് കുപ്പി രാജൻ്റെ തല ലക്ഷ്യമാക്കി വലിച്ച് എറിഞ്ഞു.
ഇതറിയാതെ രാജൻ പുറകിലേക്ക് നോക്കാനായി തല തിരിച്ചതും കുപ്പിയുടെ അടപ്പുള്ള ഭാഗം വന്ന് രാജൻ്റെ തലയുടെ വലതുഭാഗത്ത് അടിച്ചതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. അടപ്പൂരി തെറിച്ച് കുപ്പിയിൽ നിന്നുള്ള വെള്ളം പുറത്തേക്ക് തെറിക്കുന്ന കാഴ്ച ലിയ നോക്കി നിന്നു. അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ രാജൻ തെറിച്ച് തറയിലേക്കും വീണു.
എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് രാജന് മനസ്സിലാകുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ആര്യൻ ഓടിച്ചെന്ന് അവനെ പിടിച്ചുയർത്തി അവൻ്റെ ഇരുകവിളിലും ഓരോന്ന് പൊട്ടിച്ചു. ശാലിനിയോടും ലിയയോടും സുഹറയോടും അവൻ ചെയ്ത ക്രൂരതകൾ എല്ലാം മനസ്സിലേക്ക് വന്ന ആര്യൻ അവൻ്റെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി രാജൻ്റെ അടിവയറ്റിൽ ആഞ്ഞൊരു ഇടി കൂടി കൊടുത്തു. രാജൻ അവൻ്റെ അടിവയറ്റിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അലറിക്കരഞ്ഞു. ഇത് കണ്ടു നിന്ന ലിയ ആര്യനോട് “വേണ്ടാ” എന്നും പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ലിയ ആര്യൻ്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച തക്കം നോക്കി രാജൻ ആര്യനെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഓടി. ആര്യൻ പിന്നാലെ ഓടാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും ലിയ ആര്യനെ മുറുകി പിടിച്ചുകൊണ്ട് “ആര്യാ വേണ്ടാ” എന്ന് പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു. പക്ഷേ അത് കേൾക്കാൻ തയ്യാറാകാഞ്ഞ ആര്യൻ ലിയയുടെ കൈയിൽ നിന്നും പിടി വിടുവിച്ചുകൊണ്ട് ഷട്ടർ ഉയർത്തി ഓഫീസിന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയെങ്കിലും രാജനെ അവിടെയെങ്ങും കണ്ടില്ല. രാജൻ എങ്ങോട്ട് ഓടിയെന്ന് ആലോചിച്ച് നിന്ന ആര്യനെ ലിയ വീണ്ടും ഓടി വന്ന് പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറാനായി മുറവിളി കൂട്ടി.
ആര്യൻ അകത്തേക്ക് കയറിയതും ലിയ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി. ആര്യനും അവളുടെ പിന്നാലെ ഓടി. മുഖം പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കരയുന്ന ലിയയെ കണ്ട ആര്യൻ അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് “ചേച്ചീ…” എന്ന് വിളിച്ചതും ലിയ ആര്യൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വച്ചുകൊണ്ട് ഏങ്ങലടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.
ലിയയുടെ സങ്കടം മുഴുവൻ തീരുന്നത് വരെ കരഞ്ഞോട്ടെ എന്ന് കരുതി ആര്യൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ മുടിയിൽ തഴുകി അനങ്ങാതെ നിന്നു. ആര്യൻ്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് പതിയെ ലിയയുടെ വിഷമങ്ങൾ അകറ്റി. ഏറെ നേരത്തിനുശേഷം ലിയ അവളുടെ മുഖം ഉയർത്തി ആര്യൻ്റെ തലയിൽ പിടിച്ച് തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു.
ലിയക്ക് തന്നോട് പറയാൻ ഉള്ളതും തന്നോടുള്ള മുഴുവൻ സ്നേഹവും ആ ചുംബനത്തിൽ ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആര്യൻ അവളെ വീണ്ടും അവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ലിയ കുറച്ച് നേരം കൂടി അവൻ്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് പറ്റി നിന്നു.
ഒടുവിൽ ആര്യൻ ലിയയുടെ മുഖം ഉയർത്തിയ ശേഷം “സാധനങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്തോ…വീട്ടിലേക്ക് പോകാം…” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ രണ്ട് മണി ആകാൻ അര മണിക്കൂർ കൂടി ഉണ്ടെങ്കിലും ലിയ അതിന് സമ്മതമായി മൂളി.
ആര്യൻ ഓഫീസ് പൂട്ടിയ ശേഷം ലിയയുമായി വീട്ടിലേക്ക് സൈക്കിൾ ചവിട്ടി. ലിയ ആര്യൻ്റെ വയറിൽ കൈ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അവൻ്റെ പുറത്തേക്ക് തല ചായ്ച്ചുകൊണ്ടാണ് സൈക്കിളിൽ ഇരുന്നത്. അവളുടെ വിഷമം എത്രത്തോളം ഉണ്ടെന്ന് അതിൽ നിന്നും ആര്യന് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളായിരുന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം ഇരുവരും കുറച്ച് നേരം പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ ഇരുന്നു. ഒടുവിൽ മൗനം ഭേദിച്ച് കൊണ്ട് ആര്യൻ എഴുന്നേറ്റു.
“ചേച്ചീ…മതി വാ കഴിക്കാം…”
“എനിക്കൊന്നും വേണ്ടാ…” ലിയ ശബ്ദം അൽപ്പം കടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് അത് പറഞ്ഞത്.
“അതെന്താ…?”
ലിയയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും മൗനം.
