“അപ്പോൾ ജയകൃഷ്ണൻ????”
“ആ… ആർക്കറിയാം???”
മുറിയിലേക്ക് നടന്നുകൊണ്ടിരുന്ന മോണി അത് കേട്ട് അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു എന്തോ ചോദിക്കാനാഞ്ഞു… പക്ഷേ കുഞ്ഞിവിരൽ വായിലേക്ക് വച്ച് ഞപ്പികൊണ്ടിരിക്കുന്ന കൊച്ചിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അതിനെ കളിപ്പിക്കാൻ നോക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ വീണ്ടും ജയകൃഷ്ണന്റെ കാര്യം ചോദിച്ചു അവളെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ അയാൾക്ക് മനസ്സ് വന്നില്ല…. പെട്ടന്ന് മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വരുത്തി കൊണ്ടു അയാൾ പറഞ്ഞു….
“വാവക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു…. കൊണ്ടു പോയി പാല് കൊടുത്തോളു… ക്ലാരയും വിശ്രമിച്ചോ കുറച്ചു സമയം…..”
“കുറച്ചു പാല് കിട്ടുമോ മാഷേ…. വാവക്ക് കൊടുക്കാൻ????”
“അതിനു വാവക്ക്… ക്ലാര….. പശുവിന് പാലാണോ???”
“മ്മ്മ്…. ന്റെ വാവക്ക് അമ്മിഞ്ഞ കുച്ചാനുള്ള യോഗല്യ മാഷേ…. അല്ലെഡീ ചക്കരേ???”
കൂടുതൽ ചോദ്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ എന്ന വണ്ണം അവൾ വീണ്ടും കൊച്ചിനെ കൊഞ്ചിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
“ആ….. ഓക്കേ… അതിനെന്താ…. രാവിലെ ആറു മണി ആവുമ്പോ പാല് കൊണ്ടൊരു പയ്യൻ വരും…..”
“മതി….”
“എങ്കിൽ ക്ലാര വിശ്രമിച്ചോളൂ….”
ക്ലാര മുറിയിലേക്ക് കയറി…. അവളാ കൊച്ചിനെ ഉറക്കിയതിനൊപ്പം സ്വയം ഉറങ്ങി… ആറു മണി ആവുന്നത് അറിയാതെ …
ആറര കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ ഒരു പാത്രത്തിൽ തളപ്പിച്ച പാലുമായി അവളുടെ മുറിയിൽ തട്ടി….
“അയ്യോ ഞാൻ എടുക്കുമായിരുന്നു….”
“സാരമില്ല…. ഇതും ഒരു സുഖമുള്ള ജോലിയാണ് കുട്ടീ…. ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തു നൽകാൻ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ…”
അത് പറയുമ്പോൾ അയാളുടെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന വാത്സല്യം കണ്ടു അവൾക്ക് സഹതാപം തോന്നി….അതിനാൽ അവൾ അയാളെയും കൈയിൽ പിടിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി ഉറങ്ങുന്ന വാവയുടെ അരികിൽ ഇരുത്തി…..
“കൃഷ്ണ,…. കിച്ചൂട്ടി… കിച്ചുവാവ….”
“നല്ല പേര്… കിച്ചുവാവ… പക്ഷേ…..”
അയാളാ കൊച്ചിനെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ടു സംശയഭാവത്തിൽ നിറുത്തിയപ്പോൾ അതിലേറെ വാത്സല്യത്തോടെ അവൾ അയാളെ നോക്കി പറഞ്ഞു….
“രാത്രിസഞ്ചാരം കൂടുതലൊള്ള ജോല്യല്ലേ മാഷേ എന്റേത്…. അങ്ങനെ ഒരൂസം കിട്ടീതാ കിച്ചൂട്ടിയെ… റെയിൽവേ ട്രാക്കിന് മൊഖായ്ട്ടോള്ള ഒര് കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലത്തതിന്റെ അട്ത്തൂന്ന്…. കിട്ടുമ്പോ ദേ ദിത്രേ ള്ളൂ… ഒരൂസല്ലങ്യെ രണ്ടൂസം പ്രായങ്കാണും….”
ആ വാവയെ കുറിച്ചുള്ള സംസാരം കേട്ടപ്പോൾ അയാൾ തിരിച്ചു വന്നു കട്ടിൽ വാവയെ നോക്കി ഇരുന്നു….
“അമ്മേടെ അമ്മിഞ്ഞ കുടിക്കാൻ കിട്ട്യോ ന്ന് തന്നെ അറീല്യ…. ന്നാലും എട്ത്തപ്പോ തന്നെ മറ്റ് മാറിലേക്കാ ചുണ്ടും കൊണ്ടു വന്നേ ന്റെ മോള്…. ശരിക്കും ന്റെ മുല ചുരത്തണേ ന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു പോയ്…..”
അയാൾ ഒന്ന് മൂളിയ ശേഷം എണീറ്റു ജനലിനു നേരെ നടന്നു… ആ മുഖത്ത് എന്തെന്ന് മനസിലാവാത്ത വിവിധ ഭാവങ്ങൾ അലയടിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു…..
“കിട്ടീത് കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലത്തീന്നായോണ്ട് കൃഷ്ണ ന്ന് പേരിട്ടു….”
“അപ്പോൾ ജയകൃഷ്ണൻ??”
“നമ്മൾ കണ്ടില്ലേ അന്നാ സ്റ്റേഷനീ വച്ച്, അയ്ന് രണ്ടാന്തിവ്സം ഞാനും പോന്നതാ തിര്ച്ചു….”
അയാൾ അവളിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ചു പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്തു ചുണ്ടിൽ വച്ചെങ്കിലും കുഞ്ഞു ഉള്ളത് കൊണ്ടാവാം പാക്കറ്റിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വച്ചു……
പക്ഷേ ആ സിഗരറ്റ് പാക്കറ്റ് പോക്കറ്റിലേക്ക് വച്ച് കൈ എടുത്ത ആ നിമിഷം പോക്കറ്റിലേക്ക് കൈയിൽ കടത്തി അത് തട്ടിയെടുത്ത് ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു ക്ലാര…..
പരസ്പരം കണ്ണുകളിലേക്ക് തറപ്പിച്ചു നോക്കുന്ന മോണിയും ക്ലാരയും…..ക്ലാര ഒരടി പ്രതീക്ഷിച്ചു…. പക്ഷേ അതുണ്ടായില്ല….
“സോറി….”
അയാൾ അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു…
പക്ഷേ ആ സമയം കിച്ചുവാവ എണീറ്റു കരയാൻ തുടങ്ങി… അവൾ കുനിഞ്ഞു വാവയെ എടുക്കുമ്പോൾ ഏറെ കൊതിയോടെ അയാൾ അതും നോക്കി നിന്നു….
അയാളുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴം മനസിലാക്കിയ അവൾ വാവയെ അയാളുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചു….
ഏറെ വാത്സല്യത്തോടെ വാവയെ അയാൾ കൊഞ്ചിക്കാൻ നോക്കിയതും അയാളുടെ കൈകളെയും ഷർട്ടിനേയും നനച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ണിമൂത്രം ഒഴുകി ഇറങ്ങി….
“അയ്യോ… അമ്മേടെ വാവ ഉമ്പുള്ള്യാ…. അതും അങ്കിളിന്റെ മെത്തോടെ???? ”
അതും പറഞ്ഞു അവൾ കൊച്ചിനെ എടുത്ത് കിടത്തി അയാളുടെ ഷർട്ടിലെ നനവ് തുടക്കാൻ നോക്കി…
“ഏയ്‌ സാരല്യ…. ഇതൊരു ഭാഗ്യായാ ഞാൻ കാണുന്നെ…. ”
അവളത് ഗൗനിക്കാതെ അയാളുടെ കയ്യും ഷർട്ടും ഒരു തുണി കൊണ്ടു തുടച്ച ശേഷം കൊച്ചിന്റെ നനഞ്ഞ തുണി മാറ്റുമ്പോൾ അയാൾ ചോദിച്ചു…
“ക്ലാരക്ക് വേണ്ടി എന്ന് പറയുന്നില്ല…. ഈ വാവക്ക് വേണ്ടി ക്ലാരക്ക് ഇവിടെ നിന്നൂടെ???? അങ്കിൾ ആയല്ല അച്ഛനും അമ്മയുമായി നോക്കാം നമുക്ക് വാവയെ…..”
അവൾ മറുപടി നൽകാതെ അയാളുടെ കൈ പിടിച്ചു അതിന്റെ പുറം ഭാഗത്തു അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ചുംബിച്ചു….
ഏതാനും നിമിഷം കഴിഞ്ഞു അവളാ കൈ വിടുവിച്ചപ്പോൾ അയാൾ കൊച്ചിനെ നോക്കികൊണ്ട് അവളോട്‌ പറഞ്ഞു….
“യാത്രാക്ഷിണം കാണും ക്ലാര വിശ്രമിച്ചോളൂ…. ”
അവളുടെ മറുപടിക്ക് കാക്കാതെ അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നത് ക്ലാര നിർന്നിമേഷയായി നോക്കി നിന്നു….
കൊച്ചിന്റെ ചെറിയ കരച്ചിൽ കേൾക്കുമ്പോൾ പോലും ആകാംഷ നിറഞ്ഞ അയാളുടെ തലവെട്ടം മുറിക്കു പുറത്ത് തെളിഞ്ഞു കണ്ടിരുന്നു….
കൊച്ചിനെ കുളിപ്പിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം അയാളും ഒപ്പം കൂടി….
ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു വിശ്രമിക്കാൻ കയറിയ അയാളുടെ മുറിയിലേക്ക് അവൾ വാതിലിൽ തട്ടാതെ തന്നെ കയറി വന്നു…..
പാതി മയക്കത്തിൽ കിടക്കുന്ന അയാളുടെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് അവളാ മാറിൽ കൈകൾ വച്ചു…
“ഉണ്ണി???”
കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ തന്നെ അയാൾ ചോദിച്ചു..
“ഒർങ്ങി… ഭയങ്കര വാശിക്കാരി ആണെന്നെ…. പകല് നന്നായി ഉറങ്ങും… രാത്രി മൊത്തോം കളീങ്കരച്ചിലും വാശീമ്…”
“മ്മ്…”
അയാളൊന്ന് മൂളി… അയാളിൽ നിന്ന് പിന്നെ പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ലാതായപ്പോൾ അവൾ അയാളുടെ മാറിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു കിടന്നു…
“ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു ആ തിരിച്ചു വരുന്ന ട്രെയിനിൽ കയറുന്ന ക്ലാരയെ….”
ഏതാനും മിനിറ്റുകൾക്ക് ശേഷമാണ് അയാൾ സംസാരിച്ചത്….
“ഞാനുണ്ടായിരുന്നു മാഷേ…. നിങ്ങളുടെ തൊട്ടു പുറകിൽ…. നിശ്വാസങ്ങൾ കേൾക്കാവുന്ന അത്രയും അടുത്ത്…”
“വളരെ നല്ലത്….”
അവൾ മറുപടി പറയാതെ അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ ചുണ്ടമർത്തി ചുംബിച്ചു….പതിയെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിനെ നനയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…. ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ കൂടി അയാളുടെ കൈകൾ അവളെ പൊതിഞ്ഞു….
“മാഷ്ക്ക് എങ്ങനാസാധിക്കണേ ഇപ്ളും എന്നെ വെറ്ക്കാതെ???”
“നീ.. ക്ലാരാ നീയാണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്… ജയകൃഷ്ണനോടുള്ള നിൻ്റെ സ്നേഹം….”
അവൾ അൽപനേരം നിശബ്ദ ആയി കിടന്ന ശേഷം പറഞ്ഞു…..
