“നി എന്റെ അടുത്ത് കിടക്കുന്നത് കൊള്ളാം, എന്റെ പഴം പിടിച്ചൊന്നും ഒടിക്കരുത്!!” കളിയാക്കി പറഞ്ഞിട്ട് രാഹുല് കേറി ഫ്രാന്സിസിനടുത്ത് കിടന്നതും ഒരു കൂട്ടച്ചിരി ഉയർന്നു. ഗായത്രി രാഹുലിനടുത്ത് കിടന്നിട്ട് രാഹുലെ നുള്ളി.
“വന്ന് കിടക്കടി.” ഡാലിയയെ നോക്കി ഗായത്രി അവൾക്കടുത്ത് ബെഡ്ഡിൽ തട്ടി കാണിച്ചതും ഡാലിയ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് ഗായത്രിക്കടുത്തു പോയി കിടന്നു.
“ചേട്ടൻ എന്താ ആലോചിച്ച് നില്ക്കുന്നേ, വന്ന് കിടക്ക്.” ഡാലിയ എന്നോട് പറഞ്ഞു.
അവളുടെ ശബ്ദത്തില് ചെറിയ വിറയൽ ഉണ്ടായിരുന്നോ? അവളുടെ കണ്ണുകളില് സന്തോഷം ആണോ ഞാൻ കണ്ടത്?
ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ഞാനും ഡെയ്സിയും ഡാലിയയും ഒക്കെ അടുത്തടുത്ത് കിടന്നും, തമാശയ്ക്ക് തല്ലു കൂടി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മറിയുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഡാലിയ എന്റെ മുകളില് കേറി കിടന്ന് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉരുണ്ടിട്ടുമുണ്ട്.
ഞാനും ഡെയ്സിയും വിവാഹിതരായ ശേഷവും ഡാലിയ ഒരുപാട് തവണ ഞങ്ങളുടെ റൂമിൽ വന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് നടുവില് കേറി കിടക്കുമായിരുന്നു. അപ്പോഴൊക്കെ അതൊന്നും വലിയ കാര്യമായി തോന്നിയിരുന്നില്ല. അവളുടെ മേല് തെറ്റായ ചിന്തകളും എനിക്ക് വന്നിട്ടില്ല.
പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടോ ഞാൻ മടിച്ചു നിന്നു. ഡെയ്സി മരിച്ചതിന് ശേഷം, ഇപ്പോഴാണ് ആദ്യമായി ഡാലിയയുടെ അടുത്ത് ഞാൻ കിടക്കാന് പോകുന്നത്. അതും ഡെയ്സി കൂടെയില്ലാതെ.
“ആ ലൈറ്റും ഓഫാക്കിയേക്ക് ബ്രോ. നക്ഷത്രങ്ങളുടെ വെളിച്ചം തന്നെ ധാരാളം. എന്തു ഭംഗിയാ.” അന്സാര് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ചെന്ന് ലൈറ്റ് ഓഫാക്കിയതും നല്ല ഇരുട്ട് പരന്നു. ഒന്നും കാണാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അല്പ്പനേരം ഞാൻ വെറുതെ നിന്നു. കണ്ണുകൾ ഇരുട്ടുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടതും അത്യാവശ്യ കാഴ്ച തിരികെ കിട്ടി.
നടന്നു ചെന്ന് ഡാലിയയുടെ അടുത്തായി ഞാൻ മടിച്ചു മടിച്ച് ബെഡ്ഡിലിരുന്നു.
“കിടക്ക് ചേട്ടാ.” എന്റെ കൈയിൽ തട്ടി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് അവള് പറഞ്ഞു.
കഴിയുന്നതും അവളെ തൊടാതെ കിടക്കാന് ഞാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ എനിക്ക് കഷ്ടിച്ച് കിടക്കാനുള്ള സ്ഥലം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതുകൊണ്ട് അവളോട് ചേര്ന്ന് കിടക്കേണ്ടി വന്നു. അപ്പോൾ ഡാലിയ ചെറുതായി വിറച്ചു.
ആകാശം നോക്കി എല്ലാവരും മലര്ന്നാണ് കിടന്നിരുന്നത്.
ഞാനും ഡെയ്സിയും ഒരുപാട് രാത്രികളില് മുകളില് വന്ന് കിടന്നിട്ടുണ്ട്. ഡെയ്സി എന്റെ മുകളില് മലര്ന്നു കിടന്നു കൊണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി സന്തോഷത്തോടെ ചിരിക്കും. ഞാൻ അവളെ എന്റെ കൈകളിൽ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചുകൊണ്ട് കിടക്കും. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേര്ക്കും അങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടമാണ്. എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ദേഹമാകെ ഇഴഞ്ഞു നടക്കുന്നതും അവള്ക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ട്ടമാണ്. മറ്റു ചില കുസൃതികള് ഞാൻ കാണിക്കുമ്പോ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ കൈയിൽ അവള് നുള്ളമെങ്കിലും ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് ഒന്നും അവൾ തടയാറില്ല.
പെട്ടന്ന് എന്തോ ചെറിയ അനക്കം എന്റെ കൺകോണിലൂടേ കണ്ടതും അല്പ്പം തലയുയർത്തി ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി.
ഫ്രാന്സിസ് മിനിയുടെ മുല്ലയ്ക്ക് നല്ലോണം പിടിച്ചൊന്ന് ഞെക്കുന്നതും വേഗം കൈ മാറ്റുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു. അന്നേരം മിനിയുടെ ചെറിയ മൂളല് പുറത്തേക്ക് വന്നു.
“എടാ ഫ്രാന്സിസേ, മിനിയുടെ മാമ്പഴം പിടിച്ചു നി ഞെക്കി, അല്ലേ…” അഭിനവ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഉടനെ ബാക്കിയുള്ളവരും ചിരിച്ചു.
“ആ മനുഷ്യന് ഒരു നാണവുമില്ല.” ഡാലിയ ശബ്ദം താഴ്ത്തി എന്നോട് പറഞ്ഞു.
പെട്ടന്ന് ഷാഹിദ ചെറുതായി പുളഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്തോ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.
“എന്റെ അന്സാറെ… നീയും തുടങ്ങിയോ?” രാഹുല് ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
“എടാ, അബദ്ധത്തിൽ എന്റെ വിരൽ അവൾട അപ്പത്തിൽ കേറി പോയി……”
“അയ്യേ….” ഡാലിയ പെട്ടന്ന് ചെവി പൊത്തി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.
ഭാഗ്യത്തിന് പിന്നീട് അവശബ്ദങ്ങളൊന്നും വന്നില്ല.
അതോടെ കഥ പറച്ചിലും ജോലിയെ കുറിച്ച് സംസാരവും, അങ്ങനെ എല്ലാവരും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കിടന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി.
*****************
ബെഡ്ഡിൽ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന ഡെയ്സിയുടെ ഇടത് മാറിന് ഉള്വശത്ത് എന്റെ കവിൾ ഞാൻ അമർത്തി പിടിച്ചു. അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് മധുരമായ സംഗീതം പോലെയാണ് എനിക്ക് കേട്ടത്.
“ചേട്ടനെ മാത്രം പ്രണയിച്ച് പാടുന്ന എന്റെ മനസ്സിന്റെ സംഗീതം കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ?” എന്റെ മുടിയില് തഴുകി ഡെയ്സി ചോദിച്ചു.
“കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ ജീവൻ നിന്റെ ഹൃദയത്തെ പൊതിഞ്ഞ് രഹസ്യം പറയുന്നതും കേള്ക്കുന്നുണ്ട്.”
“എന്തു രഹസ്യമാ ചേട്ടന്റെ ജീവൻ എന്റെ ഹൃദയത്തോടു പറഞ്ഞേ?” എന്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി എന്റെ കണ്ണില് നോക്കി കുസൃതിയോടെ ഡെയ്സി ചോദിച്ചു.
“എന്റെ ജീവനെ തകർത്തിട്ട് മാത്രമെ നിന്നെ എന്നില് നിന്നും പിരിക്കാൻ കഴിയൂ എന്നാ രഹസ്യം പറഞ്ഞത്.”
ഉടനെ ഡെയ്സിയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി. “വേണ്ട. ചേട്ടന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കും മുന്പ് എന്റെ ജീവൻ പോണം. ചേട്ടന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനേ എനിക്ക് വയ്യാ. ആദ്യം എന്റെ ജീവൻ പോകും, തീര്ച്ച. ചേട്ടന് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല.”
“എന്റെ ഡെയ്സി, നി അനാവശ്യ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും പറയല്ലേ.” എന്റെ ശബ്ദം ഇടറി.
“അനാവശ്യം അല്ല ചേട്ടാ. സത്യമാ പറഞ്ഞത്. എന്റെ ചേട്ടനിൽ നിന്നും മരണം എന്നെ തട്ടിയെടുത്തില്ലേ? ഡെയ്സി കൊഴിഞ്ഞു പോയില്ലേ?” പെട്ടന്ന് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഡെയ്സി അപ്രത്യക്ഷയായി.
“ഡെയ്സി….??” ഞാൻ അലറി. “എന്നെ തനിച്ചാക്കി നി എങ്ങോട്ടാ പോയത്? തിരികേ വാ ഡെയ്സി.” ഞാൻ കെഞ്ചി.
പക്ഷേ ഡെയ്സി വന്നില്ല. ഞാൻ വീണ്ടും, വീണ്ടും അവളോട് തിരികെ വരാൻ കെഞ്ചി കരഞ്ഞു വിളിച്ചു. പക്ഷേ അപ്പോഴും ഡെയ്സി വന്നില്ല. ഞാൻ തുടർച്ചയായി അവളെ വിളിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
“ചേട്ടാ…. റൂബി ചേട്ടാ…. എണീക്ക് പ്ലീസ്….” എന്നെ അവളോട് ചേര്ത്തു പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഡാലിയ എന്റെ ചെവിയില് തുടർച്ചയായി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഒടുവില് ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ഞാൻ ചെരിഞ്ഞ് കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഡാലിയ എന്നെ മാറോട് ചേർത്തു പിടിച്ച് ആശ്വാസ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ണീരില് കുതിര്ന്നിരുന്നു. ‘ഡെയ്സി’ എന്ന വാക്കിനെ മാത്രം തുടർച്ചയായി ഞാൻ മന്ത്രം പോലെ ഉരുവിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു.
ചെറിയ കുഞ്ഞിനെ പോലെ ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് ഡാലിയയെ ഞാൻ മുറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചാണ് വച്ചിരുന്നത്.
അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് അവബോധം ഉണ്ടായത്. ഞാൻ വേഗം ഡാലിയയെ വിട്ടു മാറിയ പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ചുറ്റുപാടും നോക്കി. ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് എല്ലാം വ്യക്തമായി കാണാന് കഴിഞ്ഞു. എല്ലാവരും ഉറങ്ങുകയാണോ വെറുതെ കണ്ണുമടച്ച് കിടക്കുവാണോ എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.