ഇരുവർക്കും നവീന്റെ ‘അമ്മ വിളക്ക് കത്തിച്ച സന്ധ്യ നാമം ചൊല്ലുന്നത് കേൾക്കാമായിരുന്നു. അമ്മയുടെ സന്ധ്യ നാമം ആ വീട്ടിൽ പതിവാണ്.
“ഡാ.. നാളെ അപ്പോൾ നമ്മൾ കോട്ടയത്തേക്ക് പോകും അല്ലെ.”
“മ്മ്.. രാവിലെ തന്നെ ഇറങ്ങണം.”
പ്രഹേളികഅടിപൊളി
കാവ്യയും അവന് അരികിലായി മുകളിലേക്ക് നോക്കി കിടന്നു.
“മീര ഇപ്പോൾ ഈ റൂമിൽ ഉണ്ടോടാ?”
“ഇല്ല.. അവളിപ്പോൾ താഴേക്ക് എവിടെയോ പോയേക്കുവാണ്.”
“ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയുമോ?”
നവീൻ തല ചരിച്ച് കാവ്യയെ നോക്കി.
“എന്താടി?”
“നിനക്ക് മീരയെ ഇഷ്ടമാണോ?”
അവൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കാവ്യ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“അവളെ കാണാതായപ്പോൾ ഇന്ന് നീ കാണിച്ച് കൂട്ടിയതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടതാണ്. അതുകൊണ്ട് ഉള്ള സത്യം നീ തുറന്നു പറഞ്ഞോ.”
“ഇഷ്ട്ടം ആണെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. ഇപ്പോഴും എനിക്ക് വ്യക്തമായിട്ടറിയില്ല അവളോട് തോന്നുല്ല ഫീലിംഗ് എന്താണെന്ന്.”
കാവ്യ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് നിശ്ശബ്ദതയായി കിടന്നു. ഈ സമയത്താണ് മീര ആ റൂമിലേക്ക് കയറി വന്നത്. പക്ഷെ ആ കാര്യം അവൻ കാവ്യയോട് പറഞ്ഞില്ല.
കാവ്യ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“മീരയെ കാണാൻ സുന്ദരി ആണോ?”
കാവ്യയുടെ ചോദ്യം കേട്ട മീര പെട്ടെന്ന് നവീന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവന്റെ നോട്ടവും മീരയുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.
“അഹ്.. സുന്ദരി ആണ്.”
പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാവ്യയുടെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു.
“എന്നെക്കാളും സുന്ദരി ആണോ?”
കാവ്യയുടെ കുശുമ്പ് നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ട് മീരയുടെ ചുണ്ടിൽ ചിരി നിറഞ്ഞിരുന്നു.
കാവ്യയെ ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാനായി നവീൻ പറഞ്ഞു.
“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ… നിന്നെക്കാളും ഇച്ചിരി സൗന്ദര്യം കൂടുതലാണ്.”
അത് കേട്ടതും കാവ്യയുടെ മുഖം ഒന്ന് മങ്ങി. എങ്കിലും അവൾ ചോദിച്ചു.
“എന്റെ ഒരു ബോഡി ഷേപ്പ് അവൾക്കുണ്ടോ?”
ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഒരു സത്യം പറയട്ടെ.”
“എന്താ?”
“ഒരു മിനിറ്റ് മുൻപ് മീര ഈ റൂമിലേക്ക് വന്നു. ഇപ്പോൾ അവളിവിടെ ഉണ്ട്.”
കാവ്യയുടെ മുഖം ചമ്മൽ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അവൾ ഒരു ഉരുളക്കത്തിന് അവന്റെ വയറ്റിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ ഞെരിച്ചു.
“നിന്നെ കൊല്ലും ഞാൻ ഇന്ന്.”
മീര ഇത് കണ്ട് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
അവളുടെ കൈ കഴുത്തിൽ നിന്നും പിടിച്ച് മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ. എന്റെ കാവ്യ കുട്ടി തന്നാണ് സുന്ദരി.”
“പോടാ പട്ടി.. നിന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് എനിക്ക് വേണ്ട.”
“പിന്നെന്തിനാ എന്നോട് ചോദിച്ചത് മീര നിന്നെക്കാളും സുന്ദരി ആണോന്ന്.”
കാവ്യ അവന്റെ മുകളിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“നീ എന്നോട് മിണ്ടണ്ട. ഞാൻ പോകുന്നു.”
അവൾ റൂമിന്റെ ഡോർ വലിച്ചടച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
അത് കണ്ട മീര ഒരു പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.
“അവൾ പിണങ്ങി എന്നാണ് തോന്നുന്നേ.”
നവീൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കുഴപ്പമില്ലെന്ന രീതിയിൽ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ച് കാണിച്ചു.
ഈ സമയത്താണ് താഴെ നിന്നും കാവ്യയുടെ ശബ്‌ദം അവരെ തേടി വന്നത്.
“ഡാ.. ഞാൻ നിന്റെ കാർ എടുക്കുകയാണ്. നാളെ രാവിലെ ഞാൻ പിക്ക് ചെയ്യാൻ വരാം.”
അവൻ കാവ്യയ്ക്ക് ശരിയെന്ന് മറുപടി കൊടുത്ത ശേഷം മീരയോട് പറഞ്ഞു.
“കണ്ടോ.. ഇത്രയേ ഉള്ളു എന്റെ കാവ്യ.”
മീര ഒരു ചിരിയോടെ അവന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു.
“നാളെ എനിക്കെന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാം അല്ലെ?”
“അതേ.. മാത്രമല്ല മീരയ്ക്ക് ശരിക്കുള്ള മീരയെയും കാണാം.”
അവൾ നവീന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ബെഡിലേക്ക് കിടന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമോ?”
ആ ചോദ്യം കേട്ടതും അവന്റെ മുഖമൊന്ന് മങ്ങി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി അവൻ കിടന്നു.
അവസാനം അവൾ തന്നെ അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറഞ്ഞു.
“കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകില്ല എന്ന് നമുക്ക് ആഗ്രഹിക്കാമല്ലേ?”
ആ വാക്കുകളിൽ നിന്നു തന്നെ അവന് മനസിലായി മീരക്ക് തന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം.
. . . .
തുറന്ന് കിടന്ന ഗേറ്റിനുള്ളിലൂടെ കാർ ഓടിച്ച് കാവ്യ കാർ കൊണ്ട് നിർത്തിയത് വലിയൊരു വീടിനു മുന്നിലായിരുന്നു.
കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ നവീൻ പറഞ്ഞു.
“ഇതാണ് നിന്റെ വീട് മീര.”
കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മീര ആ വീടും പരിസരവുമൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കി. മനസിന്റെ ആഴത്തിലെവിടെയോ കണ്ട് പരിചയമുള്ളതു പോലെ തോന്നി അവൾക്ക് അവിടൊക്കെയും.ചിര പരിചിതമായ ഒരിടം പോലൊരു തോന്നൽ.
“നവീൻ.. എനിക്കിവിടമൊക്കെ കണ്ടിട്ടുള്ളപോലെ തോന്നുന്നു.”
അതുകേട്ട നവീൻ പറഞ്ഞു.
“കാവ്യ.. ഇവൾക്കിവിടം പരിചയമുള്ളപോലെ തോന്നുന്നെന്ന്.”
ആകാശ് പറഞ്ഞു.
“അതൊരു നല്ല ലക്ഷണം ആണല്ലോ. നമുക്കെന്തായാലും വീട്ടിലേക്ക് കയറാൻ നോക്കാം.”
അവർ ബെല്ലടിച്ച ശേഷം ആരെങ്കിലും ഡോർ തുറക്കുന്നതിനായി കാത്തു നിന്നു. കുറച്ച് സമയത്തിനകം തന്നെ കുറച്ച് പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ ഡോർ തുറന്നു.
“ആരാ?”
അവരെ കണ്ടതും മീരയുടെ കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു. മനസ്സിൽ തട്ടിക്കിടക്കുന്ന രൂപം.
നവീൻ ആണ് മറുപടി നൽകിയത്.
“ദിവ്യയുടെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ്. അവൾക്ക് ആക്സിഡന്റ് പറ്റിയത് അറിഞ്ഞ് വന്നതാണ്.”
“ആണോ.. അകത്തോട്ട് വാ മക്കളെ..”
അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ കാവ്യ ചോദിച്ചു.
“ആന്റി മീരയുടെ അമ്മയാണോ?”
“അഹ്.. നിങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ ഞങ്ങളെ ഒന്നും പരിചയമില്ലല്ലേ?”
അവർ മറുപടിയായി പുഞ്ചിരിക്ക മാത്രം ചെയ്തു. ഈ സമയം കൊണ്ട് മീര അകത്തേക്ക് കയറി പോയിരുന്നു.
“നിങ്ങൾ മീരയുടെ കൂടെ പഠിച്ചതാണോ?”
ആകാശ് പറഞ്ഞു.
“ഏയ് അല്ല. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ അല്ലാതുള്ള പരിചയം ആണ്.”
“അവൾ കൂട്ടുകാരെ ആരെയും ഇവിടേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു വരാറില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു ഞങ്ങൾക്ക് ആരെയും പരിചയമില്ല.”
പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് നവീൻ ചോദിച്ചു.
“ദിവ്യ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണോ അതോ ഇവിടെ ആണോ?”
“ഇവിടെ തന്നെയാണ്. ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടന്നാലും ഇവിടെ ആണെങ്കിലും ഒരുപോലെ തന്നെ ആണല്ലോ. എന്നാണ് അവൾ ഒന്ന് കണ്ണ് തുറക്കുക എന്ന് ദൈവത്തിനു മാത്രം അറിയാം.”
അത് പറഞ്ഞു കഴിയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.
കാവ്യ പറഞ്ഞു.
“ആന്റി.. ഞങ്ങൾക്ക് ദിവ്യയെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുമോ?”
കണ്ണ് തുടച്ച് കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.
“അതിനെന്താ.. നിങ്ങൾ വാ.”
അമ്മ അവരെയും കൂട്ടി ഒരു റൂമിലേക്ക് പോയി. മൂന്നു പേരുടെയും മുഖത്ത് ആകാംഷ ആയിരുന്നു. തങ്ങളുടെ കൂടെ കുറച്ച് ദിവസമായി ഉള്ള ആളെ നേരിട്ട് കാണാൻ പോവുകയാണ്.
അമ്മയോടൊപ്പം റൂമിലേക്ക് കയറിയ അവർക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് കുറച്ച മെഡിക്കൽ എക്യുപ്മെന്റ്‌സിന്റെ സഹായത്തോടെ ഒരു മയക്കത്തിലെന്നപോലെ കിടക്കുന്ന മീരയെ ആണ്. മുഖം വിളറി വെളുത്ത് കവിളുകൾ ഒട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ആ ശരീരത്തിന്റെ അടുത്ത് തന്നെ നിറ കണ്ണുകളോടെ മീര ഇരിപ്പുണ്ട്. ആ ശരീരത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന നവീൻ അവളുടെ കൈകളിൽ സ്പർശിച്ചു കൊണ്ട് മീരയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. കാവ്യയും ആകാശും കോമ സ്റ്റേജിൽ കിടക്കുകയായിരുന്ന ദിവ്യയെ തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു.
