Post Views: 2,071
പ്രഹേളികഅടിപൊളി
“ജൂൺ 25 ആണോ നിന്റെ ബർത്ത്ഡേ..”
“അതേ.. 1993 ജൂൺ 25 നു ആണ് ഞാൻ ജനിച്ചത്.”
അവൾ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു.
“ഞാനും അന്ന് തന്നെയാണ് ജനിച്ചത്. നിന്റെ ജനന സമയം എത്ര ആണ്.”
ഒന്നാലോചിച്ച ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞു.
“രാവിലെ 04 :20 ന്.”
അവൾ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവനെ തുറിച്ച് നോക്കി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാനും അപ്പോഴാണ് ജനിച്ചത്.”
നവീൻ അത്ഭുതം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ കാവ്യയോടും ആകാശിനോടും പറഞ്ഞു.
“ഞാനും മീരയും ഒരു ദിവസം ഒരേ സമയത്താണ് ജനിച്ചത്.”
കാവ്യയും ആകാശും വിശ്വസിക്കാനാവാത്ത രീതിയിൽ നവീനെ നോക്കി.
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ച ശേഷം ആകാശ് പറഞ്ഞു.
“ചിലപ്പോൾ ഈ കാരണത്തിനാലാകും നിനക്ക് മീരയെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.”
കാവ്യയും അതേ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.
പെട്ടെന്നാണ് മീര പറഞ്ഞത്.
“എന്റെ ഫോണിന്റെ പാസ്സ്‌വേർഡ് ഞാൻ ജനിച്ച വർഷം ആണ്. 1993 .”
അത് കേട്ട നവീൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഫോണിന്റെ പാസ്സ്‌വേർഡ് മീരക്ക് ഓർമ്മ വന്നു. 1993 .”
ആകാശ് പെട്ടെന്ന് ഫോണെടുത്തു പാസ്സ്‌വേർഡ് അടിച്ചു. ഫോൺ ലോക്ക് മാറിയതും അവന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു.
“ഡാ. ലോക്ക് മാറി.”
കാവ്യ പറഞ്ഞു.
“നീ വീഡിയോ എടുത്തേ.”
ആകാശ് ഗാലറി തുറന്ന് അവസാനം എടുത്ത വീഡിയോ പ്ലേയ് ചെയ്തു. മൂന്നു പേരും ചേർന്നിരുന്നു ആ വീഡിയോ കണ്ടു.
വീഡിയോ കണ്ടു തീർന്നതും നവീൻ പറഞ്ഞു.
“ഇനി നമ്മൾ ഇത് സൂക്ഷിക്കുന്നത് അപകടം ആണ്. ഇത്രേം പെട്ടെന്ന് ഇത് നമ്മൾ ചാനലിൽ എത്തിക്കണം.”
അവർ ചായയുടെ പൈസ കൊടുത്ത് ഓടിപ്പോയി കാറിലേക്ക് കയറി. കാവ്യയാണ് ഡ്രൈവർ സീറ്റിലേക്ക് കയറിയത്.
പക്ഷെ നവീൻ പോലീസ് സ്റ്റേഷന്റെ മതിൽ ചാടിയത് മുതൽ ജെറി പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ച പ്രകാരം ഒരാൾ അവനെ പിന്തുടർന്നിരുന്നത് അവർ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
ആകാശ് കാവ്യയോട് പറഞ്ഞു.
“നേരെ നവഭാരതിന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് വിട്ടോ.”
കാവ്യ കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തപ്പോൾ പിന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ആകാശിനോട് നവീൻ പറഞ്ഞു.
“ഒരു സേഫ്റ്റിക്ക് നിന്റെ ഫോണിലേക്കും വീഡിയോ സെൻറ് ചെയ്ത് ഇട്ടേക്ക്.”
കാർ അധിക ദൂരം മുന്നോട്ട് പോയില്ല. അതിനു മുൻപ് തന്നെ അവർക്ക് എതിരെ വേഗതയിൽ വന്ന ഒരു ചുവന്ന ഇന്നോവ അവരുടെ വഴി മുടക്കി റോഡിനു കുറുകെ നിന്നു.
അതിൽ ഇരുന്നു അവരെ നോക്കുന്ന ജെറിയെ അവർ വ്യക്തമായി കണ്ടു. ഇന്നോവയുടെ ബാക്ക് ഡോർ തുറന്ന് ഒരുത്തൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും എവിടെ നിന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ കാവ്യ ഇന്നോവയ്ക്കും മതിലിനും ഇടയിലുണ്ടായിരുന്ന ചെറിയൊരു ഗ്യാപ്പിൽ ഇന്നോവയെ ഉറച്ച് കൊണ്ട് കാർ മുട്ടത്തു അതിവേഗതയിൽ ഓടിച്ച് കൊണ്ട് പോയി.
കാറിന്റെ പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ ആകാശ് കാണുന്നത് റോഡിൽ അതിവേഗം തിരിക്കുന്ന ഇന്നോവ ആണ്.
അവൻ ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
“കാവ്യ കാറിന്റെ സ്പീഡ് കുറക്കല്ലും.. അവർ ഇപ്പോൾ ഇന്നോവ തിരിക്കും.”
പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ നവീന് ഇന്നവയ്ക്കും തങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ കുറച്ച് അകലം ഉണ്ടെന്ന് മനസിലായി.
അവൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“കാവ്യ.. അടുത്ത വളവു കഴിയുന്നതും കാർ നിർത്തണം.”
എന്നിട്ട് ആകാശിനോടായി അവൻ പറഞ്ഞു.
“കാവ്യ കാർ നിർത്തുന്നതും നീ അവിടെ ഇറങ്ങി എവിടെയെങ്കിലും മറഞ്ഞിരിക്കണം. ഞങ്ങൾ അവന്മാരെ പിന്നാലെ കൊണ്ട് പൊയ്ക്കൊള്ളാം. ആ സമയം കൊണ്ട് നീ എങ്ങനെയെങ്കിലും ചാനൽ സ്റ്റുഡിയോയിൽ എത്തി ഫോൺ അവർക്ക് കൊടുക്കണം. ഒരു കാരണവശാലും ഇത് അവന്മാരുടെ കൈയിൽ കിട്ടരുത്.”
നവീൻ ഇത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും വളവു എത്തിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. കാവ്യ പെട്ടെന്ന് കാർ ചവിട്ടി നിർത്തി. കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാൻ സമയമില്ലാത്തതിനാൽ ആകാശ് ഡോർ തുറന്ന് കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഇരുളിലേക്ക് മറഞ്ഞു.
നവീൻ പിന്നിലേക്ക് എത്തി വലിഞ്ഞ് ഡോർ അടക്കുമ്പോഴേക്കും കാവ്യ കാർ മുന്നിലേക്ക് എടുത്തിരുന്നു.
മിററിൽ കൂടി നോക്കിയ കാവ്യക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് പിന്നിൽ ഏകദേശം അടുത്തെത്താറായ ഇന്നോവയാണ്.
അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഡാ നീ പെട്ടെന്ന് അച്ഛനെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞ് ആരെയെങ്കിലുമൊക്കെ കൂട്ടി സ്റ്റേഡിയം റോഡിലേക്ക് വരാൻ പറ.”
നവീൻ സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“പക്ഷെ നമ്മൾ സ്റ്റേഡിയം റോഡിലേക്കല്ലല്ലോ പോകുന്നത്.”
ഈ സമയം ഇന്നോവ തൊട്ടു പിന്നിൽ എത്തിയിരുന്നു. കാവ്യ റോഡിലെ ഡിവൈഡറിനിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഗ്യാപിലൂടെ വന്ന സ്പീഡിൽ യൂ ടേൺ അടിച്ചത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. അതേ സ്പീഡിൽ തന്നെ അവൾ ഇടത്തോട്ടു കിടന്ന സ്റ്റേഡിയം റോഡിലേക്കും കാർ തിരിച്ചു.
ഇന്നോവ ഓടിച്ചിരുന്നവൻ അവളിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു നീക്കം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഡിവൈഡറിലെ ഗ്യാപ് കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് അവന് ഇന്നോവ ചവിട്ടി നിർത്താൻ പറ്റിയത്. ഇന്നോവ റിവേഴ്‌സ് എടുത്ത് വളച്ച് വരുമ്പോഴേക്കും കാവ്യ കുറച്ചധികം ദൂരം പിന്നിട്ടിരുന്നു.
രവി മാമന്റെ ഫോണിലേക്ക് കാൾ ചെയ്ത നവീൻ മാമൻ കാൾ എടുക്കുന്നതും നോക്കി അക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.
മാമൻ കാൾ എടുത്തതും ഇങ്ങോട്ടൊന്നും പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ നവീൻ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“മാമാ.. ദീപ പീഡന കേസിലെ ദീപയുടെ മരണം ആത്മഹത്യാ അല്ലായിരുന്നു. ജോസഫ് സാറിന്റെ മകൻ ജെറി അവളെ കൊന്നതാണ്. അതിന്റെ തെളിവ് എനിക്കും കാവ്യയ്ക്കും കിട്ടി. അതറിഞ്ഞ ജെറി ഞങ്ങളെ കൊല്ലാനായി ഒരു ചുവന്ന ഇന്നോവ കാറിൽ ഞങ്ങളെ ഫോളോ ചെയ്യുകയാണ്. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ സ്റ്റേഡിയം റോഡിലേക്ക് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്. മാമൻ പെട്ടെന്ന് ക്ലബിലെ പിള്ളേരെയും കൂട്ടി അവിടേക്ക് വരണം.”
തങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാലും ജെറിക്ക് എതിരെയുള്ള തെളിവിനായി ആയിരുന്നു നവീൻ അത്രയും പറഞ്ഞത്.
കാര്യങ്ങൾ കൂടുതലൊന്നും വ്യക്തമായില്ലെങ്കിലും രവി മാമൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങൾ എവിടെയും നിർത്തുകയും വഴി മാറുകയും ചെയ്യരുത്. ഞങ്ങൾ ഒരു കളി കഴിഞ്ഞ് സ്റ്റേഡിയത്തിൽ തന്നെയാണുള്ളത്. നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട.. ഞാനും പിള്ളേരും സ്റ്റേഡിയം റോഡിൽ നിങ്ങളുടെ ഓപ്പോസിറ്റ് വരുന്നുണ്ടാകും.”
അത് കേട്ടപ്പോഴാണ് നവീന് ആശ്വാസം ആയത്.
“ഡി.. നീ എങ്ങും സ്ലോ ചെയ്യണ്ട.. മാമൻ നമ്മുടെ ഓപ്പോസിറ്റ് വരുന്നുണ്ട്.”
ഈ സമയം പിന്നിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്ന മീര ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
“നവീൻ… അവർ നമുക്കൊപ്പം എത്താറായി.”
“മീര നീ പേടിക്കണ്ട.. അവർ സ്റ്റേഡിയത്തിലുണ്ടെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. എങ്കിൽ ഉറപ്പായും അവർ 5 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ നമ്മുടെ അടുത്തെത്തും.”
നല്ല ഇരുട്ടായിരുന്നതിനാൽ കാവ്യയ്ക്ക് റോഡ് ഒന്നും പൂർണമായും കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും എന്നും പോകുന്ന വഴിയായാതിന്റെ ആത്മ വിശ്വാസത്തിൽ കാല് ആക്‌സിലേറ്ററിൽ അമർത്തി വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
