“ഞാൻ ചേട്ടനെ അതിക്രൂരമായി ഒന്നും ഉണര്‍ത്തിയില്ല…!!” പെട്ടന്ന് സാന്ദ്ര ചുണ്ട് കോട്ടിക്കൊണ്ട് ചിണുങ്ങിയതും എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.
ഒടുവില്‍ ചിരി നിന്നപ്പോള്‍ വിനില എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു, “നമുക്ക് ദേവിയുടെ വീട്ടിലേക്കൊന്ന് പോയിട്ട് വരാം.”
ഞാൻ ഉടനെ മുഖം ചുളിച്ചു.
പക്ഷേ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പറയും മുമ്പ് അമ്മായി സംസാരിച്ചു, “ശെരി വരൂ മക്കളേ, കാപ്പി കുടിക്കാം. അതുകഴിഞ്ഞ് നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വരൂ.” അമ്മായി പറഞ്ഞിട്ട് എഴുനേറ്റതും ഞങ്ങളും എഴുന്നേറ്റു.
അമ്മായി ഞങ്ങളെ ദേവിയുടെ വീട്ടില്‍ പോയിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട്‌ എന്റെ നീരസം ഞാൻ ഉള്ളില്‍ തന്നെ ഒതുക്കി.
ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ച ശേഷം വിനിലയും സുമിയും റെഡിയായി വന്നു. ഞാൻ ചെന്ന് ബൈക്കിനെ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്തിട്ട് സുമിയെ തൂക്കി മുന്നില്‍ ഇരുത്തിയതും വിനിലയും എന്നെ പിടിച്ചു കൊണ്ട്‌ കേറിയിരുന്നു.
ഞാൻ പോകുന്നത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത പോലെ സാന്ദ്ര മുഖം വീർപ്പിച്ച് കൊണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്നത്‌ എന്റെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടിരുന്നു. അവളെ കളിയാക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷേ അമ്മായിയും ജൂലിയും അവളുടെ കൂടെ നിന്നത് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല.
രാവിലെ മുതൽ ജൂലി എന്നോട് ഒറ്റ വാക്ക് പോലും സംസാരിച്ചില്ല. എന്റെ മുഖത്ത് പോലും നോക്കിയില്ല. ഞാനും അവളോട് മിണ്ടിയില്ല.
ഞാൻ ബൈക്കിനെ പതിയെ മുന്നോട്ടെടുത്തു. ഗേറ്റ് കടന്നതും മിററിലൂടെ വിനിലയെ നോക്കി.
“എടി എനിക്ക് ദേവിയുടെ വീട് അറിയില്ല. ഏതു വഴിക്കാണ് പോകേണ്ടത്…?”
അതോടെ വിനില നയിച്ച വഴിയിലൂടെ ഞാൻ ഓടിച്ചു. അവസാനം ഒരു വലിയ രണ്ടു നില വീടിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നില്‍ എത്തിയതും ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തു നിന്ന പോലെ ദേവി ഗേറ്റിനെ തുറന്നു തന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഞാൻ മുറ്റത്ത്‌ കൊണ്ട്‌ നിർത്തി. ഉടനെ വിനില ഇറങ്ങി മുന്നോട്ട് വന്നു.
“ഞാൻ പോകുവ. പിന്നെ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങാന്‍ ആകുമ്പോ എന്നെ വിളിച്ചാല്‍ മതി, ഞാൻ വരാം.” അതും പറഞ്ഞ്‌ സുമിയെ ഞാൻ താഴേ ഇറക്കി വിട്ടു.
“അങ്ങനെ നി പോകണ്ട. എന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി.” എന്നും പറഞ്ഞ്‌ വിനില ചാവിയെ തിരിച്ച് ബൈക്കിനെ ഓഫാക്കി. എന്നിട്ട് താക്കോലിനെ ഊരി എടുത്തിട്ട് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന ദേവിയുടെ നേര്‍ക്ക് അവൾ തിരിഞ്ഞു.
ദേവി സുമിയുടെ തലയില്‍ ഒന്ന് തടവിയ ശേഷം വിനിലയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് എന്റെ മുഖത്തും നോക്കി അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
ആ ഒരു ചിരിയില്‍ ഞാൻ വീഴുകയും ചെയ്തു.
ദേവിയോട് എന്റെ മനസ്സിൽ വാശി ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവളെ നേരിട്ട് കണ്ടപ്പോ മനസിലെ വാശി ഒന്ന് കുറഞ്ഞു. ഞാനും അവളെ നോക്കി ചെറുചിരി തൂക്കിയ ശേഷം ബൈക്കില്‍ നിന്നുമിറങ്ങി.
ദേവി ഫുൾ നെക്ക് ഉള്ള ഒരു കറുത്ത ചുരിദാറാണ് ഇട്ടിരുന്നത്. ഷാൾ ഇല്ലായിരുന്നു.
ദേവി വീട്ടിലും ചുരിദാറാണോ ഇടാറുള്ളത്..?! ചിലപ്പോള്‍ ഞങ്ങൾ വരുന്നത് കൊണ്ട്‌ ചുരിദാർ ഇട്ടതാവും.
എന്റെ നോട്ടം അവളുടെ ചുണ്ടിന്‍റെ മുകളിലുള്ള ആ കറുത്ത കുത്തിൽ ഒന്ന് പാളി നീങ്ങി.
“വിനില മോളെത്തിയോ….?” അന്നേരം ഒരു സ്ത്രീ വീട്ടില്‍ നിന്നും സിറ്റവുട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു കൊണ്ട്‌ സോഫ്റ്റ് ആയ ശബ്ദത്തില്‍ ചോദിച്ചു. അവരുടെ കൈയിൽ ദേവിയുടെ പ്രൊഫൈലിൽ കണ്ട കുഞ്ഞും ഉണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോൾ വിനിലയെ നോക്കി ആ സ്ത്രീ ഒരു നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരി ഉതിർത്ത ശേഷം പിന്നെയും ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ നിന്നു.
അവരുടെ കൈയിലുള്ള ആ കുഞ്ഞിനെ കണ്ടതും എനിക്കെന്തോ സന്തോഷം തോന്നി. ആ കുഞ്ഞ് എന്നെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ രണ്ട് കണ്ണും ചിമ്മി കാണിച്ചു. ഉടനെ അവളും എന്നെ അനുകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“സുഖമാണോ ആന്റി..?” വിനില ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ഞാനും ആ സ്ത്രീയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“സുഖത്തിന് ഒരു കുറവുമില്ല, മോളെ.” അവർ ഗൗരവം മാറാതെ എന്റെ മുഖത്ത് തന്നെ നോട്ടം നട്ടാണ് പറഞ്ഞത്.
ശേഷം അവർ വിനിലയെ നോക്കി കുറ്റപ്പെടുത്തും പോലെ പറഞ്ഞു, “മോളെ കണ്ടിട്ട് കുറെ ആയല്ലോ…! ഈ വഴിയൊക്കെ മറന്നോ..?”
“മറന്നൊന്നുമില്ല ആന്റി. എനിക്ക് സമയം കിട്ടിയില്ല.” വിനില മറുപടി കൊടുത്തു.
“ശെരി പുറത്ത്‌ തന്നെ നില്‍ക്കാതെ കേറി വാ എല്ലാവരും.” ആ സ്ത്രീ ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
പക്ഷേ എന്നിട്ടും എന്നോട് ഒരു അനിഷ്ട ഭാവം ഉള്ളതിനെ മാത്രം അവർ മറച്ചു വച്ചില്ല. ആ ഭാവം കൂടാതെ കടുത്ത ഗൗരവം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല എന്നത് വളരെ വ്യക്തമായി ഞാൻ കണ്ടു.
അവര്‍ക്ക് അറുപത് വയസ്സ് തോന്നിച്ചെങ്കിലും അത്രയും വയസൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലെന്ന തോന്നല്‍ എനിക്കുണ്ടായി. നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖമാണ്. പക്ഷേ അവരുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷമോ ചിരിയോ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടും, എന്നെ അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് കൊണ്ടും, അവരോട് ചെറിയൊരു അകല്‍ച്ചയും അസ്വസ്ഥതയുമാണ് എന്റെ മനസ്സിൽ ഉടലെടുത്തത്.
എന്നെ അവര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന കാര്യത്തെ എന്നെ ബോധിപ്പിക്കണം എന്നപോലെ അവർ ഇടക്കിടക്ക് എന്നെ നോക്കി മനപ്പൂര്‍വ്വം മുഖം ചുളിക്കുകയും സംശയ ദൃഷ്ടിയോടെ നോക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്നെ അവർ അപമാനിക്കും പോലെയാണ് തോന്നിയത്‌. വിനിലയുടെ കൈയിൽ നിന്നും താക്കോലിനെ തട്ടിപ്പറിച്ച് ഇവിടെ നിന്നും പോയാലോ എന്ന ചിന്ത ഉണ്ടായതും ഞാൻ വിനിലയെ നോക്കി.
പക്ഷേ എന്റെ മനസ്സിനെ വായിച്ചത് പോലെ അവൾ തലയാട്ടി എന്നെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു.
“വരൂ ചേച്ചി.. വരൂ ചേട്ടാ, നമുക്ക് അകത്തിരിക്കാം.” എന്റെ അസ്വസ്ഥത മനസ്സിലാക്കിയതും ദേവി അല്‍പ്പം തിടുക്കത്തിൽ ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
“വാ സാം.” വിനിലയും എന്റെ നിസംഗത മനസ്സിലാക്കി എന്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചതും ഞാനും അല്‍പ്പം ബലം പിടിച്ചു കൊണ്ട്‌ അവള്‍ക്കൊപ്പം നടന്ന് ആ വലിയ വീട്ടില്‍ കേറി.
ആ കൂറ്റന്‍ ഹാളില്‍ നാല് പേര്‍ക്ക് വീതം ഇരിക്കാനുള്ള രണ്ട് വലിയ സോഫാസെറ്റും, ആറ് കുഷൻ ചെയറുകളും, അഞ്ച് മുളയുടെ കസേരകളും, ചിട്ടയോടെ അറേഞ്ച് ചെയ്തിട്ടിരുന്നു. അതിന്റെയൊക്കെ നടുവിലായി രണ്ട് വലിയ ടീപോയും ഒന്നിച്ച് ചേര്‍ത്തിട്ടിരുന്നു.
വിനിലയും ദേവിയും ആ സ്ത്രീയും കൂടി ഒരു സോഫയിൽ ആണിരുന്നത്.
പക്ഷേ അവരില്‍ നിന്നൊക്കെ മാറി കിടന്ന മുള കസേരകളുടെ അടുത്തേക്കാണ് ഞാൻ പോയത്. എന്നിട്ട് ഒരെണ്ണത്തിൽ കേറി ഞാൻ ഇരുന്നു. സുമി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, ഉടനെ അവളെ ഞാൻ എടുത്ത് എന്റെ മടിയിലിരുത്തി.
