“കേക്ക് എടുക്കു ചേട്ടാ…!” ദേവി കുറെ നിര്ബന്ധിച്ചു.
“വേണ്ട, ജ്യൂസ് മാത്രം മതി.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഒടുവില് അവള് നടന്നു ചെന്ന് ആന്റിക്ക് നേരെ ട്രേ പിടിച്ചതും ആന്റിയും എന്നെപോലെ വെറും ജ്യൂസ് മാത്രം എടുത്തു.
ശേഷം ദേവി അതിനെ ടീപ്പോയിൽ വെച്ചതും കുഞ്ഞുങ്ങള് രണ്ടും ഓടി വന്നു. ദേവിയും വിനിലയും ചേര്ന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടതൊക്കെ കൊടുത്ത ശേഷം അവര്ക്ക് വേണ്ടതിനെ എടുത്തു.
അതുകഴിഞ്ഞ് സ്ത്രീകൾ മൂന്ന് പേരും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഞാൻ എന്റെ മൊബൈൽ എടുത്ത് അതിൽ വന്നിരുന്ന മെസേജിന് മറുപടി കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി.
പിന്നേ ഇടക്കിടെ എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ ഉള്ളത് പോലെ ദേവി എന്നെ നോക്കുന്നതും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. പക്ഷേ അവള് പെട്ടന്ന് നോട്ടം മാറ്റി ആന്റിയെ ഒന്ന് ചിന്താകുഴപ്പത്തോടെ നോക്കീട്ട് അവര്ക്കിടയിലെ സംസാരത്തെ തുടരുകയും ചെയ്യും.
അതൊക്കെ രഹസ്യമായി ഞാൻ വീക്ഷിച്ചെങ്കിലും ദേവിയെ ഞാൻ ഡയറക്റ്റായി നോക്കിയില്ല… കൂടാതെ അവളെ അധികം മൈന്റ് ചെയ്യാതെയാണ് ഞാൻ ഇരുന്നത്.
അതുപോലെ ഇടക്കിടക്ക് ദേവാംഗന ആന്റി എന്നെ നിരീക്ഷിക്കുന്നത് പോലും എന്റെ രഹസ്യ വീക്ഷണത്തില് പെട്ടു. പലപ്പോഴും സംശയ ദൃഷ്ടിയോടെയും അവർ എന്നെ നോക്കിയത്. ഞാൻ ദേവിയെ ഏതു രീതിയില് കാണുന്നു എന്നതിനെ മനസിലാക്കാന് എന്നപോലെ.
വിനില പറഞ്ഞത് പോലെ അവര്ക്ക് ആണുങ്ങളെ എല്ലാം സംശയം ആയിരിക്കും.. ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.
കുറെ കഴിഞ്ഞ് ദേവി വിനിലയേയും കൂട്ടി അകത്തുള്ള റൂമിലേക്ക് പോയി. കുട്ടികളും അവരുടെ പാട്ടിന് കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അന്നേരം എന്റെയും ആന്റിയുടെ കണ്ണുകളും തമ്മില് ഇടഞ്ഞു. ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചെങ്കിലും ആന്റി ഗൗരവമായി നോക്കി.
“ഇത്ര ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം ഉണ്ടായിട്ടും ആന്റി അധികം ചിരിക്കാതെ അതിന് ദ്രോഹം ചെയ്യുന്നത് ശെരിയല്ല….!” എന്റെ മനസ്സിൽ ധൈര്യം വരുത്തി കൊണ്ട് ഞാൻ ഉള്ളത് പറഞ്ഞു.
എന്റെ തുറന്നടിച്ചുള്ള സംസാരം കേട്ട് അവരുടെ മുഖം ഒന്ന് വിളറി.
എന്നാൽ അവരോട് ഞാൻ ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യം കാണിച്ചതിൽ അവരുടെ മുഖത്ത് പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം കേറി വരികയും ചെയ്തു.
ചൂടന് മറുപടി തരാനെന്ന പോലെ അവരുടെ കണ്ണുകൾ കുറുകി.. ദേഷ്യവും മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു.
“ആന്റിക്ക് മുന്കോപം കൂടുതൽ ആണല്ലേ…?” അവർ ദേഷ്യത്തില് എന്തോ പറയാൻ വായ തുറന്നതും ഞാൻ അവരെ കടത്തിവെട്ടി ചോദിച്ചു.
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവർ ചുണ്ടകളെ ഇറുക്കി പിടിച്ചു. അതിനുശേഷം അവർ സ്വയം വിലയിരുത്തുന്ന പോലെ ഒരു മിനിറ്റ് താഴെ നോക്കിയിരുന്നു. ശേഷം മുഖം ഉയർത്തി എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.
കുറെ നേരം അവർ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. ഞാൻ നിഷ്കളങ്ക ഭാവത്തില് എന്റെ മുഖത്തെ വെച്ചിരുന്നു.
അവർ ദേഷ്യത്തില് എന്തെങ്കിലും പറയും എന്ന പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ ഭാവം കണ്ടിട്ട് അവരെന്നെ വീട്ടില് നിന്നും പുറത്താക്കും എന്നുവരെ തോന്നി.
പക്ഷേ അവസാനം അവരുടെ മുഖം ശാന്തമായി മാറി. ആദ്യമായി ഒരു വലിയ പുഞ്ചിരി തന്നെ ആ ചുണ്ടുകളിൽ വിടര്ന്ന് മുഖത്തും നിറഞ്ഞു. എപ്പോഴും ഗൗരവത്തിൽ ചുരുങ്ങിയിരുന്ന മിഴികള് അതിന്റെ അകൃത്രിമമായ നിലയിലേക്ക് വിടര്ന്നു ജ്വലിച്ചു. നെറ്റിയിലെ ചുരുക്കെല്ലാം നിവര്ന്ന് മുഖം നല്ല സ്മൂത്തായി മാറി. ആന്റിയുടെ മുഖത്ത് പെട്ടന്ന് വലിയ ചിരി തന്നെ നിറഞ്ഞു.. ഒപ്പം രണ്ട് കവിളത്തും നുണക്കുഴികളും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
അപ്പോഴാണ് അവരുടെ യാഥാര്ത്ഥ പ്രായവും ഭംഗിയും എനിക്ക് ശെരിക്കും മനസ്സിലായത്.
സത്യത്തിൽ അവരുടെ മുഖത്തിന് ഉണ്ടായ മാറ്റം കണ്ട് ഞാൻ അന്തം വിട്ടു. നേരത്തെ അറുപത് വയസ്സ് തോന്നിച്ചിരുന്നു സ്ഥാനത്ത് ഇപ്പോൾ അന്പത് വയസ്സുകാരിയെ ആണു ഞാൻ കണ്ടത്. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ആരും കൊതിക്കുന്ന സ്നേഹനിധിയായ ഒരു അമ്മയുടെ രൂപം എനിക്ക് ദൃശ്യമായി.
ഞാൻ അവരെ തന്നെ മിഴിച്ച് നോക്കിയിരുന്നു പോയി.
“നി ആള് കൊള്ളാമല്ലോ..!” ആന്റി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “സംസാരത്തിലൂടെ മറ്റുള്ളവരുടെ നാവിനെ നിനക്ക് നിശ്ചലമാക്കാൻ പോലും കഴിയും, അല്ലേ..? ദേഷ്യത്തെ നിർവീര്യമാക്കാനും ചിലരുടെ നാവിന് കഴിയുമെന്ന് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്…. പക്ഷേ ഇപ്പൊ കാണുകയും ചെയ്തു.” ആന്റി എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് കൗതുകത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ ആന്റി, നിങ്ങൾ എന്നെ വഴക്കും പറഞ്ഞ് എന്നെ ചവിട്ടി പുറത്താക്കാന് പോകുന്നുവെന്ന് തോന്നിയപ്പൊ ഞാൻ വെറുതെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞുപോയി.” ഞാൻ അല്പ്പം വെപ്രാളത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഉടനെ ആന്റി കൗതുകത്തോടെ ചിരിച്ചു.
“എന്തായാലും നി അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞത് നന്നായി. ഇല്ലെങ്കില് ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ എനിക്ക് വായിൽ തോന്നിയത് ഞാൻ പറഞ്ഞു പോകുമായിരുന്നു.” ആന്റി നേരിയ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ആ പുഞ്ചിരി രണ്ട് സെക്കന്ഡിൽ കൂടുതൽ നിന്നില്ല.
“ഓഹ്, അങ്ങനെ ഒന്നും ആവില്ല. ശെരിക്കും നിങ്ങള്ക്ക് നല്ല മനസ്സുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഇടക്ക് കേറി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കില് പോലും നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കുമായിരുന്നു.” ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പൊ അവർ പിന്നെയും പുഞ്ചിരിച്ചു.
ഇപ്പോഴും ആന്റിയുടെ ആ പുഞ്ചിരി അധികനേരം നീണ്ടില്ല.
“ആന്റിക്ക് എത്ര വയസ്സുണ്ട്? ഒരു അന്പത്തി മൂന്ന് ഉണ്ടാവുമോ…?” ആന്റിയുടെ മുഖത്ത് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അതുകേട്ട് അവർ അല്ഭുതം കൂറി. ചെറിയൊരു ചിരിയും അവരുടെ ചുണ്ടില് വിടര്ന്നു.
“എനിക്ക് അന്പത്തി രണ്ടേ ഉള്ളു. പക്ഷേ പലരും ഒത്തിരി വയസ്സ് കൂട്ടിയാണ് എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടുള്ളത്. നീയാണ് ആദ്യമായി എന്റെ വയസിനെ ഏറെകുറെ ശരിയായി ഊഹിച്ചത്.” ചിരി മാറ്റി അവർ ജിജ്ഞാസയോടെ എന്നെ നോക്കി.
“ആദ്യം കണ്ടപ്പോ ആന്റിക്ക് പ്രായം കൂടുതല് ഉള്ളത് പോലെ തന്നെയാ തോന്നിയത്. പക്ഷേ നേരത്തെ നിങ്ങൾ നന്നായി ചിരിച്ചപ്പോ നിങ്ങളുടെ മാറ്റം അപാരമായിരുന്നു. അന്നേരം നിങ്ങളുടെ യാഥാര്ത്ഥ പ്രായത്തെ എനിക്ക് ഊഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.”
അതു കേട്ടതും ആന്റി പുരികം ഒന്ന് ഉയർത്തി പിടിച്ചു. പക്ഷേ ഇപ്പോഴും ചെറു പുഞ്ചിരി ആ ചുണ്ടില് തങ്ങി നിന്നു.
“ഈ ഗൗരവം നിങ്ങള്ക്ക് ചേരില്ല ആന്റി. ചിരിച്ച മുഖം നിങ്ങളുടെ ഐശ്വര്യത്തെ ഒരുപാട് വർദ്ധിപ്പിക്കും. അതുകൊണ്ട് ആന്റി എപ്പോഴും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഇരുന്നാല് അടിപൊളിയാകും” ഞാൻ ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു.