ഏട്ടത്തി – 2അടിപൊളി  

“സുഖല്ലേ മോളെ…”

അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു അമല നോക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് നിറഞ്ഞത് കണ്ണുകളിലും പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നു.

“നിങ്ങടെ മോൻ ഞാനാ തള്ളേ..…”

കിച്ചു ബാഗും തൂക്കി ഒച്ചയിട്ടതും അമല കളിയാക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ നീരജ കണ്ണുരുട്ടി കുറുമ്പ് കാട്ടി.

“നിങ്ങൾ കഴിച്ചിട്ടാണോടാ വരുന്നേ…”

അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അമല ആരാഞ്ഞു.

“ഓഹ്…അമ്മേടെ പൊന്നുമോളെ ഞാൻ പട്ടിണിക്കൊന്നും ഇടില്ല, വയറു നിറപ്പിച്ചിട്ടാ കൊണ്ട് വന്നേക്കുന്നെ പോരെ…”

“ഇവളുടെ വയറും മനസ്സും നിറഞ്ഞു ഇരിക്കുവാണെന്നു മോൾടെ മുഖം കണ്ടാൽ തന്നെ അമ്മയ്ക്ക് മനസിലാവും,…രണ്ടാളും വാ…”

രാത്രി മയങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഹാളിലെ സോഫയിൽ അമലയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ചു കിച്ചുവും, തോളിൽ ചാരി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നീരജയും ടി വി കണ്ടിരുന്നു.

“നിങ്ങളുടെ ഓഫീസിൽ നിന്ന് പോയ യാത്ര ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി….”

കിച്ചുവിന്റെ മുടിയിൽ കയ്യോടിച്ചു അമലയുടെ ചോദ്യം കേട്ട കിച്ചു ഒന്നു കൂടി ചുരുണ്ടു കിടന്നു.

“ഓഹ്…കുഴപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു…എങ്കിലും അത്ര പോരാ….”

“പോടാ….അടിപൊളി ആയിരുന്നു അമ്മേ….ഇവന് കുശുമ്പാ…”

കിച്ചുവിന്റെ മുടി വലിച്ചു നീരജ പറഞ്ഞു.

“ഔ….അമ്മേ അടങ്ങി ഇരിക്കാൻ പറ അമ്മേടെ മോളോട്….”

“നിങ്ങൾ രണ്ടും അവിടേം ഇങ്ങനെ ആണോടാ…”

“പിന്നില്ലാതെ….ഈ പൂച്ചയെ പോലെ ഇരിക്കുന്ന സാധനം അമ്മ വിചാരിക്കുന്ന അത്ര പാവം ഒന്നുമല്ല…”

“പിന്നെ നീ പറഞ്ഞു വേണോല്ലോ എനിക്കെന്റെ മോളെ കുറിച്ചു അറിയാൻ,…എന്റെ കുട്ടി പാവാ…”

നീരജയുടെ കവിളിൽ തലോടി അമല കൊഞ്ചിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അല്ല ഉറങ്ങേണ്ടേ രണ്ടാൾക്കും സമയം എത്രായീ ന്നാ…”

“ഞാൻ അമ്മേടെ കൂടെ കിടന്നോളാം,… എത്ര നാളായി…”

അമലയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച അവളിലെ ചൂടിലേക്ക് കൂഞ്ഞി കൂടി നീരജ ചിണുങ്ങി പറഞ്ഞത് കേട്ടതും കിച്ചു തിരിഞ്ഞു കണ്ണു മിഴിച്ചു അവളെ നോക്കി.

“പെണ്ണിന്റെ ഒരു കാര്യം…പ്രായം കൂടുംതോറും കൊഞ്ചൽ കൂടിയാ വരുന്നേ…”

അമലയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്ത നീരജ ചിരിച്ചു.

നീരജ എഴുന്നേറ്റു അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ട അമല റൂമിലേക്ക് പോയി.

“ഡാ….മോളോട് അടുക്കളെന്നു വരുമ്പോൾ കുറച്ചു വെള്ളം കൂടി കൊണ്ടോരാൻ പറഞ്ഞേക്കേ…”

“ആ….”

അമല മുറിയിലേക്ക് കേറുന്നതും ബാത്റൂമിലെ ഡോർ അടയുന്ന സ്വരം കേട്ട് ഉറപ്പായ കിച്ചു ഓടി അടുക്കളയിൽ എത്തി.

അവിടെ ജഗ്ഗിലേക്ക് വെള്ളം നിറച്ചു കൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന നീരജയെ കണ്ടു.

“ഡി…ചക്കി…”

“എന്താടാ…”

“എന്താടാ..ന്നോ…ഡി പെണ്ണേ, എനിക്ക് നിന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചില്ലേൽ ഉറക്കം വരില്ലെന്ന് നിനക്കറിയാവുന്നെ അല്ലെ, പിന്നെന്തിനാ നീ അമ്മേടെ കൂടെ കിടക്കൂ ന്നു പറഞ്ഞേ…”

“ആവോ…എനിക്കറിയില്ല….”

“അതെന്താടി തെണ്ടി നിനക്ക് അറിയാത്തെ…”

ജഗ്ഗ് കയ്യിൽ നിന്ന് പിടിച്ചു മാറ്റി അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ടു കിച്ചു അവളെ കൊഞ്ചിച്ചപ്പോൾ ഒന്നു ഞെട്ടിയ നീരജ തിരിഞ്ഞു കയ്യോങ്ങി.

അപ്പോഴേക്കും മഞ്ഞ നയ്റ്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞ വെണ്ണക്കൽ ശില്പത്തെ അവൻ കയ്യിൽ ഒതുക്കിയിരുന്നു.

അവളുടെ തുടുത്ത കവിളിൽ കടിച്ചുമ്മ കൊടുക്കുമ്പോൾ നീരജ കണ്ണു മിഴിച്ചു വാതിലിലേക്ക് നോക്കി.

“‘അമ്മ ബാത്റൂമിലാ ചക്കി….നിനക്ക് എന്താ ഇപ്പോഴും വീട്ടിൽ അമ്മയുടെയും ബാക്കി ഉള്ളവരുടെയും മുന്നിൽ എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റാത്തെ,….”

അവളുടെ മൂക്കിൽ ഒന്നു കടിച്ചു നീരജയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി കിച്ചു ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ലെടാ…എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല.”

മുഖത്തു കിട്ടുന്ന ചെറു മുത്തങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊണ്ടു നീരജ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“ഇന്നത്തെ കാര്യം പറ പെണ്ണേ…”

അവളുടെ ചെവിയിൽ കടിച്ചു മിനുസമാർന്ന നയ്റ്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞ പഞ്ഞി കുണ്ടിയിൽ ഞെരിച്ചു കിച്ചു മുരണ്ടു.

“ങ് ഹും….ഡാ ചെക്കാ…വേണ്ടാട്ടോ….ഇന്ന് നീ തലോണി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കും ഞാൻ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കും.അത്രേ ഉള്ളൂ…”

“‘അമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു വരുവോ…”

കനത്തു വന്ന മുഴുപ്പ് അവളുടെ ചൂടുള്ള തുടയിടുക്കിലേക്ക് ചേർത്തു കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു മുല ഞെരിച്ചു കിച്ചു ചോദിക്കുമ്പോൾ അവനെ അമർത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പതിയെ എരിവ് വലിച്ചുകൊണ്ട് നീരജ നിന്നു.

“ഞാൻ വരില്ല…നീ ചുമ്മ കിടക്കില്ലല്ലോ…എന്തേലും ചെയ്താലേ എല്ലാരും കേൾക്കും,…മുറിയുടെ അവസ്‌ഥ എന്റെ കിച്ചൂന് അറിയാലോ, പണ്ടത്തെ പോലെ ഒച്ച പിടിച്ചു വെക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് പറ്റത്തില്ല…അതോണ്ട് റിസ്ക് എടുക്കാൻ ഒന്നും ഞാൻ ഇല്ല…എന്റെ കിച്ചൂട്ടൻ തത്കാലം…”

അവന്റെ ചുണ്ട് കടിച്ചവൾ ചുംബിച്ചു.തല പിടിച്ചമർത്തി കൈ പിടിച്ചു തന്റെ മുലയിലേക്ക് വെപ്പിച്ചു ഞെരിക്കാൻ കൊടുത്ത നീരജ അവന്റെ നാവിനെ ചപ്പിവലിച്ചു ഉമിനീർ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“ഉമ്മ…ഇനി എന്റെ കിച്ചു വേഗം പൊയ്ക്കെ…ഇല്ലേലെ ചക്കിക്ക് ചിലപ്പോൾ വേറെ എന്തേലും ഒക്കെ തോന്നും…”

“അങ്ങനെ തോന്നുമെങ്കിൽ ഞാൻ നിക്കാം…”

ഇളിച്ചുകൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന കിച്ചുവിനെ തള്ളിവിട്ടു നീരജ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

“നിങ്ങൾ അവിടെയും ഇങ്ങനെ ആണോ മോളെ….”

“എങ്ങനെ….?”

അമലയുടെ കൈചുറ്റിൽ മാറിൽ തല ചേർത്തു സുഖകരമായി കിടക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട നീരജ കണ്ണുയർത്തി.

“അവിടെയും നിങ്ങൾ രണ്ടു മുറിയിലാണോ ഉറങ്ങുന്നെ…”

അമലയുടെ ചോദ്യം കേട്ട നീരജയുടെ മുഖം താഴ്ന്നു. സത്യം അമ്മയുടെ മുൻപിൽ പറയാൻ അവളെ അനുവദിക്കാതെ ഉള്ളിൽ എന്തോ തടസ്സം നിറഞ്ഞു. മറുപടിയായി മൗനം പൂണ്ട് അമലയെ ഒന്നുകൂടെ മുറുക്കി കിടക്കാനെ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.

“മോളെ ഇപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ പഴയ കളിയും ചിരിയും ഒക്കെ വന്നില്ലേ, അതുപോലെ ഉള്ളിൽ ഇഷ്ടവും തമ്മിൽ ഒത്തിരി സ്നേഹവും ഒക്കെ വരും, അപ്പൊ അതിനെ മറച്ചു പിടിക്കരുത്,…മോൾക്കും അവനും ഒരു ജീവിതം വേണ്ടേ,…,”

അമല പറഞ്ഞതിന് ഒന്നു മൂളി നീരജ കിടക്കുമ്പോൾ അമല അവളുടെ നിറുകിൽ മുത്തി മുതുകിൽ തട്ടി കൊടുത്തുറക്കി.

*******************************

 

“ഡാ….”

രാവിലെ ചന്തിപ്പുറത്തു വീണ അടിയിലും വിളിയിലും പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു എഴുന്നേറ്റ കിച്ചു മുണ്ടും നേര്യതും ചുറ്റി, ഈറൻ മുടി തോർത്തിൽ ചുറ്റി ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ കണി കണ്ടു.

“എണീക്ക്…സമയം എത്ര ആയീന്നാ….വല്ലതും കഴിക്കണ്ടേ…”

നേര്യത് മേലേക്ക് ഇട്ടു ഒന്നു കൂടെ കിച്ചുവിനെ തട്ടി.

“എന്താടാ പ്രാന്താ കണ്ണ് മിഴിച്ചു നോക്കുന്നെ…”

“എന്തു ഭംഗിയാടി തടിച്ചി നിന്നെ കാണാൻ…രാവിലെ തന്നെ എന്നെ ഒരു വഴിക്കാക്കാൻ ഇറങ്ങിയിരിക്കുവാണല്ലേ,..”

“അയ്യട ഒരു വഴിയുമില്ല, മോൻ പല്ലും തേച്ചു താഴേക്ക് വാ വയറു നിറച്ചു തന്നേക്കാം…”

കട്ടിലിൽ വായും പൊളിച്ചിരുന്ന കിച്ചുവിനെ വട്ടു പിടിപ്പിച്ചു മുടി തട്ടി പിന്നിലേക്കിട്ടു ചന്തി ആട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നുപോയി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *