അവന്റെ കയ്യിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയുന്ന ആ പാവത്തിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളം നീറി…
“എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയണേ….എന്താ പറയുന്നേ എന്നു വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ….ഞാൻ അങ്ങനെയാ ഏട്ടത്തിയെ കാണുന്നെ എന്ന കരുതിയിരിക്കുന്നെ…?”
അവളുടെ കൈ രണ്ടും ചേർത്തു പിടിച്ചു വിങ്ങി അവൻ ചോദിചു.
“ഏട്ടൻ പോയീന്നു കേട്ടപ്പോൾ ഞാനും മരിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു…എങ്കിൽ എങ്കിലെന്റെ മോനൂന് ഈ ഗതി വരില്ലായിരുന്നു ഈ നാണം കെട്ടവളുടെ കൂടെ ഇതുപോലൊരു ജീവിതം….”
വിങ്ങി പൊട്ടി അവളതു പറഞ്ഞതും കിച്ചുവിന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുകി.
ആഞ്ഞൊരു ശ്വാസം വലിച്ചു അവൻ അവളെ ഉയർത്തി ഇരുത്തി കയ്യിൽ താങ്ങി.
“അവൻ കെട്ടികൊണ്ടു വന്ന നാൾ മുതൽ ഇഷ്ടവാ… പക്ഷെ ഏട്ടത്തിയെ എങ്ങനാ പ്രേമിക്കാ….. അതോണ്ട് ഓരോ നിമിഷോം നീ ഉള്ളപ്പോൾ ഉള്ളിൽ കരഞ്ഞോണ്ടാണെങ്കിലും ചിരിക്കുവായിരുന്നു ഞാൻ ഇതുവരെ,….. ഒരു ദിവസം പോലും വിടാതെ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട് അടുത്ത ജന്മം എങ്കിലും ഇവളെ തന്നെക്കണേ ന്നു… അതോണ്ട് തന്നെ എന്റെ കൈകൊണ്ടു താലി കെട്ടിയപ്പോൾ ഉള്ളുകൊണ്ട് ഞാൻ നന്ദി പറയാത്ത ദൈവങ്ങളില്ല,… എനിക്ക് അത്ര ഇഷ്ടാ നിന്നെ, സഹതാപോം മൈരും ഒന്നുമല്ല, നീ കരയുമ്പോഴൊക്കെ ഞാനും കരഞ്ഞിട്ടൊണ്ട്… നിന്റെ ചിരി കാണാൻ കൊതിക്കാത്ത ഒരു സെക്കന്റ് പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്റെ ജീവിതത്തിൽ…ഇനിയും നിന്നെ കരയിക്കാൻ വയ്യ പെണ്ണേ.”
മുറിയുന്ന വാക്കുകൾക്കിടയിലും അവൻ പറയുന്നത് കേട്ടു തരിച്ചിരുന്ന നീരജയുടെ കവിളിൽ കൈ ചേർത്തു അവൻ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി മുത്തി,… മുന്നിൽ നടക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് പോലും മനസ്സിലാവാതെ കുഴങ്ങി കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന നീരജയുടെ കണ്ണിലും കവിളിലും നെറ്റിയിലും എല്ലാം ചുംബനം കൊണ്ടു മൂടുംപോഴും കിച്ചു പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
“നാട്ടുകാരല്ല…ഞാനാ പറയുന്നേ…കിച്ചു താലി കെട്ടിയത് ഒരേ ഒരാളെയ എന്റെ പെണ്ണിനെ, പ്രേമിച്ചിട്ടുള്ളതും ഒരാളെയ, ഇനി ജീവിക്കുന്നുണ്ടെലും അവൾക്ക് വേണ്ടിയ, ”
പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ നീരജയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
“മോനെ…ഞാൻ…ഞാൻ…”
വിതുമ്പി പറയാൻ ബദ്ധപ്പെടുന്ന അവളുടെ ചുണ്ടിനെ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ചു അവൻ തടഞ്ഞു. മുടിയിലൂടെ ഒഴുകിയ അവന്റെ കൈ, വിയർപ്പ് ഒഴുകിയ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ തഴുകി. തടിച്ചു മലർന്ന കീഴ്ച്ചുണ്ടും ചുവന്ന മേൽചുണ്ടും ചപ്പി വലിക്കുമ്പോൾ അവൾ തനിക്ക് സംഭവിക്കുന്നതിനെ മനസിലാക്കാൻ ഉള്ള വ്യഗ്രതയിലായിരുന്നു.
പ്രതികരണം ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുന്ന നീരജയിൽ നിന്നു അടർന്നു മാറി അവൻ അവളെ നോക്കി..
“ഏട്ട…ഏട്ടത്തി….. വിഷമായോ…….ഏട്ടത്തി…? എല്ലാം പതിയെ പറയാൻ ഇരുന്നതാ ഞാൻ പക്ഷെ, നീ വിഷമിക്കുന്നത് കാണാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട…സോറി…. അവൻ കാട്ടുന്ന ക്രൂരത കാണുമ്പോൾ പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്, എന്തിനാ അവനു കൊടുത്തെ എനിക്ക് തന്നിരുന്നേൽ ഞാൻ പൊന്നുപോലെ നോക്കിയേനേല്ലോ ന്നു ഈശ്വരനോട് പരാതി പറഞ്ഞു എത്ര തവണ വഴക്കിട്ടിട്ടുണ്ടെന്നോ, എന്റേതായ നാൾ മുതൽ ഞാൻ ചിന്തിക്കുവായിരുന്നു, എന്നേലും എന്നെ മനസിലാക്കി എന്റെ കൂടെ കൂടുന്ന നാൾ തൊട്ടു കരയിക്കില്ലെന്ന്, എല്ലാത്തിനും സമയം തന്നു മാറി നിന്നതാ ഞാൻ, എന്നിട്ടും കരയണകണ്ടപ്പോ സയ്ച്ചില്ല…അതോണ്ട എല്ലാം പറയേണ്ടി വന്നേ…സോറി…”
നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയ കണ്ണുമായി കിച്ചു തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും തടഞ്ഞുകൊണ്ടു നീരജയുടെ കൈ അവന്റെ കയ്യിൽ വീണു,
തിരിഞ്ഞ അവൻ എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ അവനെ വലിച്ചു മേലേക്ക് ഇട്ടിട്ട് ആർത്തു കരഞ്ഞു, കട്ടിലിൽ അവനെ വാരിപുണർന്നു മുഖത്തു മുഴുവൻ ഉമ്മ കൊണ്ടു പൊതിയുമ്പോൾ അവൾ വിമ്മി കരഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു, കരഞ്ഞു തീരും വരെ തോളിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി അവനെ ഇറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നു കരഞ്ഞ അവളുടെ പുറത്തു പയ്യെ തട്ടിയും തഴുകിയും അവൻ ഇരുന്നു കൊടുത്തു, നീണ്ടു ചുരുണ്ട് കട്ടി നിറഞ്ഞ മുടിയിൽ അവൻ തലോടി അവളിലെ കടലിനെ അടക്കി,
“മതി…മോളെ കരഞ്ഞത്,… കരയിക്കില്ലെന്ന് വാക്കുകൊടുത്ത എന്റെ മുന്നിൽ ഇരുന്നു തന്നെ കരയല്ലെടി…പ്ലീസ്..”
കലങ്ങിമറിഞ്ഞ കണ്ണുകളും വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടും ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്മഷിയും ഏങ്ങലടിക്കുന്ന പെണ്ണിനേയും കണ്ട കിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടവളുടെ കരഞ്ഞു തുടുത്ത കവിളിൽ തലോടി മുന്നിലേക്ക് വീണ് കിടന്ന മുടിച്ചുരുൾ വിരൽകൊണ്ട് മാടി ചെവിക്ക് പിന്നിലേക്ക് ഒതുക്കി വെച്ചു അപ്പോഴും ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു തേങ്ങുന്ന പെണ്ണിന്റെ കരച്ചിലടക്കാൻ ഒരു വഴി തേടിയ കിച്ചു വീണ്ടും അവളെ ഓരോന്നു പറഞ്ഞു തലോടിയും കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, അവനേക്കാളും നാല് വയസ്സിനു മൂത്തതെങ്കിലും അവന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ സ്ഥാനം അലങ്കരിച്ചിരുന്ന നീരജ ആ സമയം എന്നാൽ അവന്റെ കൊഞ്ചിക്കലും സമാധാനിപ്പിക്കലും അവന്റെ നെഞ്ചിന്റെ ചൂടും ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാതിരിക്കാൻ കൊതിച്ചിരുന്നു,… അത് നീണ്ടുപോവാൻ അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി തന്റെ വ്യഥകൾ എല്ലാം മറക്കാൻ കൊതിച്ചു,
“പൊന്നല്ലേ… കരയല്ലേ… പ്ലീസ്….”
തന്റെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി തന്നെയും ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ അവൻ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു, തോളിൽ ചായ്ച്ചു കിടന്ന നീരജയുടെ തുടുത്ത കവിളിന്റെ വിറ കണ്ട കിച്ചു പതിയെ അവിടെ തന്റെ ചുണ്ടു ചേർത്തു, പഞ്ഞിക്കവിളിൽ അവന്റെ ചുണ്ടു അല്പനേരം അമർന്നിരുന്നു, അവന്റെ ചുണ്ടിന്റെ നനവറിഞ്ഞ നീരജ ഒന്നു വിറച്ചു എങ്കിലും അനങ്ങാതെ തളർന്നു കിടന്നു, നെഞ്ചിൽ പതിഞ്ഞു കിടന്ന കൊഴുത്ത മുലയുടെയും പറ്റിച്ചേർന്നിരിക്കുന്ന തുടയുടെ മാർദ്ധവത്തിലും ഒന്നിളകിയ കിച്ചു തന്റെ കയ്യിൽ ഒതുങ്ങി കിടന്ന പെണ്ണിനെ തന്നിലേക്ക് ഒന്നൂടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു,… കവിളിലെ ചുംബനത്തിൽ പ്രതികരണം ഒന്നും കാണാതായതോടെ അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും കവിളത് ചുണ്ടു പതിച്ചു,
“മ്മ് ഹും…ങ് ഹും…”
കുഞ്ഞിനെ പോലെ ഒരു കുഞ്ഞു ചിണുക്കം അവളിൽ നിന്നും വന്നത് കണ്ട കിച്ചു ഒന്നൂടെ അടക്കി പിടിച്ചു ചുണ്ടുവിടർത്തി കവിളിൽ അമർത്തി ഉരച്ചു ഉമിനീർ പരത്തി വീണ്ടും വീണ്ടും ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു,
കിടപ്പിന്റെ സുഖം വിട്ടു പോരാൻ മടിഞ്ഞിട്ടോ അതോ ദേഹം പൊള്ളിക്കുന്ന ചുംബനങ്ങളും തരിപ്പും അവളും കൊതിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ടോ അവൾ വിട്ടു മാറിയില്ല, അതോടെ അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു വാരിപുണർന്നു വിയർപ്പടിഞ്ഞു കോവുന്ന നീരജയുടെ കഴുത്തിനെ അവൻ മുത്തി വലിച്ചു, ഒരു മടക്കിൽ ചുളുങ്ങി കിടന്ന വിയർപ്പും ഉപ്പും നാവിനാൽ നക്കിയെടുത്തു ചുണ്ടിനാൽ കമ്മിയപ്പോൾ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നെന്നപോലെ അവൾ ഞെട്ടി… തല ഉയർത്തി എന്താണ് തനിക്ക് സംഭവിക്കുന്നത് എന്നു മനസിലാക്കിയുള്ള ബോധം അവളിലേക്ക് തിരികെ എത്തും മുന്നേ കിച്ചുവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചുണ്ടിനെ വിഴുങ്ങിയിരുന്നു, അവന്റെ കൈകൾ പതുപതുത്ത നെയ്ക്കൊഴുപ്പ് തിങ്ങിയ ബ്ലൗസിന്റെ അരികുകളിൽ നിന്നു തുറിച്ചു നിന്ന മുതുകിലെ നനുത്ത കൊഴുപ്പിൽ വിരൽ കൊണ്ട് തഴുകി ഞെക്കി അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ മാറി മാറി ഈമ്പി കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തടയാൻ ഉയർന്ന കൈകൾ അവന്റെ കയ്യിൽ അള്ളി പിടിച്ചു വിറച്ചു, അവന്റെ മറുകൈ സാരിയിലെ വിടവിലൂടെ മടങ്ങിയിരുന്ന തുളുമ്പുന്ന വയറിനെ കൈകൊണ്ടു അമർത്തി പിഴിഞ്ഞതും അവളുടെ വാ പിളർന്നു പോയിരുന്നു, കൊഴുത്ത ഉമിനീരിനാൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന അവളുടെ നാവിനെയും വായിനേയും നാവുകൊണ്ട് നക്കിവലിച്ചു ചപ്പുമ്പോൾ അവൾ പതിയെ കുതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു, നീരജയുടെ നാവിനെ തന്റെ നാവുകൊണ്ട് മർദിച്ചു ഉമിനീര് മുഴുവൻ വലിച്ചു കുടിച്ച കിച്ചു തളർന്നു കൂമ്പിയ നീരജയെ വിടർത്തി കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി.
