“പോടാ…ഞാൻ ചോദിച്ചത് കറൻ്റ് പോയാൽ ഞാൻ പോകാൻ താമസിക്കില്ലേന്ന് കരുതിയാ…ഹും…” അവൾ വീണ്ടും ചുണ്ട് കോടിച്ചു.
“അതിനെന്താ?…ഇങ്ങോട്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ ചേച്ചി വന്നത്…കറൻ്റ് പോയാൽ വരുമ്പോ പോകാം…”
“അയ്യടാ…എന്നിട്ട് വേണം നിനക്കിരുന്ന് ഓരോരോ വൃത്തികേട് പറയാൻ…” ശാലിനി ഉള്ളിലുണ്ടായ നാണം മറച്ചുവച്ചുകൊണ്ട് ഗൗരവം കാണിച്ചു.
“ഞാൻ മാത്രം അല്ലല്ലോ…ചേച്ചിയും പറഞ്ഞില്ലേ…അതുകൊള്ളാം…എന്തായാലും ഞാൻ ഇന്നൊന്നും പറയുന്നില്ല പോരെ…കറൻ്റ് പോയാൽ ഞാൻ കൊണ്ടുവിട്ടോളാം…”
“മ്മ്…” ശാലിനി മൂളിയ ശേഷം അവൻ്റെ എതിർവശത്തായി കസേരയിൽ ചെന്നിരുന്നു.
ആര്യൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“എന്താ…?” ശാലിനി അവൻ്റെ നോട്ടം കണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്ത്…?” ആര്യൻ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നതെന്ന്…?”
“എന്താ നോക്കാൻ പാടില്ലേ…?”
“ഇതിനാണോ എന്നോട് ഇവിടെ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞത്…?” സ്ഥിരം ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു.
“ആണെങ്കിൽ…?”
“ആണെങ്കിൽ കുന്തം…ഞാൻ പോവാ എങ്കിൽ…” അവൾ പോകാൻ യാതൊരു ഉദ്ദേശ്യവും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“ഹാ പോകല്ലേ…ചേച്ചിയെ ഇങ്ങനെ നോക്കിയിരിക്കാൻ നല്ല രസം…” ആര്യൻ അവളുടെ നാണം ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു.
“ആണോ!…അത്രക്ക് രസിക്കണ്ട കേട്ടോ…” അങ്ങനെ പറയുമ്പോഴും അവളുടെ മുഖത്ത് നാണം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“പക്ഷേ ഇന്നലെ മെഴുതിരി വെട്ടത്തിൽ കണ്ടത്രയും പോരാ കേട്ടോ…” ആര്യൻ ഒരു പരിഭവം പോലെ പറഞ്ഞു.
“ഒരുപാടങ്ങ് സുഖിപ്പിക്കല്ലേ മോനേ…” വീണ്ടും അവളുടെ നാണം മുഖമാകെ പരന്നുനിന്നു.
“ഹഹഹ…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“നീ ചുമ്മാ കളിയാക്കാതെ വേറെ എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയട ചെക്കാ…”
“മ്മ്…ഓക്കേ…ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്…” ആര്യൻ കളി മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്താ…?” ശാലിനി അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ അയാളെ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി പോയിരുന്നു…?” ആര്യൻ കണ്ണുകൾ മേശയിൽ ഇരിക്കുന്ന അവൻ്റെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ആരെ…? ശാലിനി മുന്നോട്ട് അൽപ്പംകൂടി നീങ്ങിയിരുന്നു.
ആര്യൻ സുഹറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാനുണ്ടായ കാരണം മുതൽ അവിടെ എത്തിയിട്ടുണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഓരോന്നായി ശാലിനിയോട് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ സുഹറ ശാലിനിയോട് പറയരുതെന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യം മാത്രം അവൻ ഒഴിവാക്കി. ശാലിനി ആര്യൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം ശ്രദ്ധയോടെ തന്നെ കേട്ടിരുന്നു.
“മ്മ്…എന്തായാലും ഇനി അയാള് പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കില്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കാം അപ്പോ…” എല്ലാം കേട്ട ശേഷം ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“മ്മ് ഏറെക്കുറെ…”
“എന്തായാലും അയാളെ പറ്റി ഇനി ഒന്നും ഓർക്കണ്ടാ…അങ്ങനെ ഒരാളെ കണ്ടിട്ടില്ലെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതി…” ശാലിനി അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നവണ്ണം പറഞ്ഞു.
“മ്മ്…” തനിക്കുണ്ടായതിനേക്കാൾ മോശം അനുഭവം അയാളിൽ നിന്നുമുണ്ടായ ശാലിനി അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് അവന് വലിയ ആശ്വാസം ഉണ്ടാക്കി. അവൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അതുപോട്ടെ…അമ്മയ്ക്ക് കറികൾ ഇഷ്ട്ടായോ…?” ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“ഹാ പറയാൻ മറന്നു…അമ്മ നീ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരുമ്പോ പറയാൻ വേണ്ടി ഇരിക്കുവായിരുന്നു…പിന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞ് വിട്ടു…നന്നായി ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു അമ്മയ്ക്ക് എല്ലാം…” ശാലിനി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ആഹാ…ഞാൻ എന്തായാലും ചേച്ചിയെ കൊണ്ടുവിടാൻ വരുമല്ലോ അപ്പോ അമ്മേടെ വായിൽനിന്ന് തന്നെ കേട്ടോളാം ഇനി…”
“അതെന്താ നിനക്ക് എൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് കേട്ടാൽ…” ശാലിനി അവനെ ആശങ്കക്കുഴപ്പത്തിലാക്കാൻ വേണ്ടി മനപ്പൂർവം ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചീടെ വായിൽനിന്ന് ഞാൻ കേട്ടതാണല്ലോ ഉച്ചക്ക്…”
“അതെന്താ നിനക്ക് വീണ്ടും കേട്ടാൽ…?” ശാലിനി കുറച്ചുകൂടി ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“ഇതെന്താ നാഗവല്ലിയോ!…ഞാൻ കേട്ടോളാമേ പറഞ്ഞോ…”
ആര്യൻ്റെ മറുപടി ശാലിനിയെ ചിരിപ്പിച്ചു. അവൾ ചിരി നിർത്തിയ ശേഷം അമ്മ തന്നെ പറഞ്ഞോളും എന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞു.
“അത് തന്നല്ലേ ഞാനും ആദ്യം പറഞ്ഞത്…” ആര്യൻ അവളുടെ പ്രതികരണം കണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അത് ഞാൻ നിന്നെയൊന്ന് വട്ടാക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ…” ശാലിനി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“ഓഹോ…അതായിരുന്നോ വട്ടീടെ ഉദ്ദേശ്യം…” ആര്യൻ അവളെ ചൂടാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“വട്ടി നിൻ്റെ മറ്റവള്…” ശാലിനി ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചു.
“എൻ്റെ ഏത് മറ്റവൾ…?”
“നിൻ്റെ പഴയ മറ്റവള്…”
“അവള് വട്ടിയൊന്നും അല്ലായിരുന്നു…ദേ എൻ്റെ കൊച്ചിനെ വല്ലോം പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ…” ആര്യൻ പരിഭവം അഭിനയിച്ചു.
“ഓ പിന്നേ…നിൻ്റെയൊരു കൊച്ച്…എന്നാ പിന്നെ ഇനി കൂട്ടിന് നിൻ്റെ കൊച്ചിനെ പിടിച്ചിരുത്തിക്കോ ഇവിടെ…” ശാലിനി പോവാനെന്ന പോലെ എഴുന്നേക്കാൻ തുടങ്ങി.
“അയ്യോ പോവല്ലേ…കൊച്ച് വേണ്ട ചേച്ചി മതി…ഇരിക്ക്…” ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ കൊച്ച് കൂട്ടിരിക്കാൻ വരില്ലേ…?” ശാലിനി അവിടെ ഇരുന്നു.
“കൊച്ച് വന്നാൽ കൂട്ടിരിപ്പ് നടക്കില്ല കൂട്ടുകിടപ്പേ നടക്കൂ അതാ…ഹഹഹ…” ആര്യൻ അവളെ കൂടുതൽ ചൂട് പിടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ…പോടാ ചെക്കാ…വൃത്തികെട്ടവൻ…” ശാലിനി ദേഷ്യപ്പെട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹഹ…അതുകൊണ്ടാ പറഞ്ഞത് ചേച്ചി ഇരുന്നാൽ മതിയെന്ന്…”
“ഓ വേണ്ടാ…നിനക്ക് കൊച്ചിനോടല്ലേ പ്രേമം ഞാൻ പോയേക്കാം…” ശാലിനി ഒരൽപ്പം കുശുമ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് കൊച്ചിനോടിപ്പോ പ്രേമം ഇല്ലാ…ഇനിമുതൽ ഞാൻ ചേച്ചിയെ പ്രേമിച്ചോളാം പോരേ…” ആര്യൻ പെട്ടെന്ന് ശാലിനിയെ തണുപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും പറയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ അറിയാതെ പറഞ്ഞ് പോയി.
അത് പറഞ്ഞ ശേഷം അവൻ നിശ്ശബ്ദനായി ഇരുന്നു. ശാലിനിയും അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയാതെ അവിടെ ഇരുന്നു. അവളുടെ ഉള്ളിൽ അത് കുറച്ച് സന്തോഷം നൽകിയെങ്കിലും പുറത്ത് കാണിക്കാൻ അവൾ താല്പര്യപ്പെട്ടില്ല.
“അയ്യടാ അങ്ങനിപ്പോ എന്നെ ആരും പ്രേമിക്കണ്ട…ഹും…” അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ശരി…എങ്കിൽ എങ്ങനെ പ്രേമിക്കണമെന്ന് ചേച്ചി പറ…”
“എങ്ങനേം പ്രേമിക്കണ്ട നീ…”
“ശരി…പ്രേമിക്കുന്നില്ല…പക്ഷേ ഇവിടെ എനിക്ക് കൂട്ടിനിരിക്കണം…” അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഇനി മുതൽ എൻ്റെ പട്ടി കൂട്ടിനിരിക്കും…ഹും…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനി മുഖം തിരിച്ചു.
