“ഇത് മതി…ഇതിനെന്താ കുഴപ്പം…നല്ലതാണല്ലോ…” ലിയ അത് മറിച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അല്ലാ…പാകം ആണോ…ഇട്ട് നോക്കിയില്ലേ…”
“ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ട് മാറാം എന്ന് കരുതി…കുളിക്കാൻ കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാ ശാലിനി വന്നത്…”
“ആണോ…വേണമെങ്കിൽ ഇട്ട് നോക്കിയിട്ട് കുളിക്കാൻ കേറിയാലും മതി കേട്ടോ…പാകം ആയില്ലെങ്കിൽ കുളിക്കുമ്പോഴേക്ക് എനിക്ക് പോയി വേറെ എടുത്തോണ്ട് വരാമല്ലോ…”
“അയ്യോ…ഇനി വേറെയൊന്നും വേണ്ടാ…എനിക്ക് ശാലിനിയെക്കാളും കുറച്ച് വണ്ണക്കൂടുതൽ അല്ലേ ഉള്ളൂ…പാകം ആവും…ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമല്ലേ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തോളാം ഞാൻ…” ലിയ സന്തോഷത്തോടെ മറുപടി നൽകി.
“അങ്ങനെ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല കേട്ടോ…എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി ബുദ്ധിമുട്ടാവും എന്നൊന്നും വിചാരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല…അല്ലേടാ…?” ശാലിനി പറഞ്ഞ ശേഷം ആര്യനോടായി ചോദിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് അങ്ങനൊരു ചോദ്യം കേട്ട ആര്യൻ ഇതെല്ലാം കണ്ട് ഞെട്ടി നിന്നതിനാൽ എന്ത് പറയണമെന്ന് ആലോചിക്കുക പോലും ചെയ്യാൻ പറ്റാതെ “അതേ അതേ…” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“ശരി പറയാം…എങ്കിൽ ഞാൻ പോയി കുളിച്ചിട്ട് വരാം…നിങ്ങള് സംസാരിച്ചിരിക്ക്…” ലിയ ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞു.
“അല്ലാ സാരി ഉടുത്തോണ്ട് തന്നെയാണോ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറുന്നത്…നാളെയും ഇട്ടോണ്ട് പോകേണ്ടതല്ലേ അതിനകത്ത് വച്ച് ഉരിഞ്ഞ് അതിലൊന്നും അഴുക്കാക്കണ്ട…മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഊരി ഇട്ടിട്ട് കേറിയാൽ മതി…” ശാലിനി ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
“ടാ ചെക്കാ…നീ പോയി നിൻ്റെ മുറിയിലിരുന്നേ…മാഡം കുളിമുറിയിൽ കയറിയിട്ട് ഇറങ്ങിയാൽ മതി…പോ ചെല്ല്…” ശാലിനി ഉടനെ തന്നെ ആര്യന് നേരെയും ആക്രോശിച്ചു.
ശാലിനിയുടെ ഈ പതപ്പിക്കലെല്ലാം കണ്ട് കണ്ണും മിഴിച്ചു നിന്ന ആര്യനാകട്ടെ എന്താ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാകാതെ സ്തംഭിച്ച് നിന്നു.
“ടാ നിനക്കെന്താ ചെവി കേൾക്കില്ലേ…ഒന്ന് പോയെടാ അങ്ങോട്ട്…” ശാലിനി വീണ്ടും അവനോടായി പറഞ്ഞു.
ഇതെല്ലാം കേട്ട് ലിയ തല കുമ്പിട്ട് ചിരി അടക്കിപ്പിടിച്ച് നിന്നു.
ചമ്മി നിന്ന ആര്യൻ ശാലിനിയെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് “പക വീട്ടുവാണല്ലേ…” എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിലടച്ചു.
ഉടനെ തന്നെ അവൻ കൈലിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന ശാലിനിയുടെ പാൻ്റി എടുത്ത് അവൻ്റെ മെത്തക്കടിയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചു. എന്നിട്ട് കട്ടിലിലേക്ക് കയറി കിടന്നു.
കുറച്ച് മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ ശാലിനി മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു വിജയിയുടെ ആഹ്ലാദം കാണാമായിരുന്നു ആര്യന്. ലിയയുടെ മുന്നിലിട്ട് തന്നെ തേച്ചൊട്ടിച്ചതിൻ്റെ സന്തോഷമാണ് അതെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. ആര്യൻ മുഖം തിരിച്ച് കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടന്നു.
“മുഖത്തിനെന്ത് പറ്റി ഒരു വീക്കം…?” ശാലിനി ചിരി അടക്കി ചോദിച്ചു.
ആര്യൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ കിടന്നു. ശാലിനി മുറിയിലൂടെ കണ്ണുകൾ പരതി. അവൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നുറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം അവൾ ഷെൽഫിലെ തുണികൾക്കിടയിലൂടെ സൂക്ഷ്മതയോടെ കണ്ണോടിച്ചു.
“ഹല്ലോ…കേൾക്കുന്നില്ലേ…നിൻ്റെ ചെവിക്ക് എന്തോ കാര്യമായിട്ട് പറ്റിയിട്ടുണ്ട്…” വീണ്ടും അവനെ കളിയാക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.
“എൻ്റെ ചെവി മാത്രമല്ല…ചേച്ചീടെ അഭിനയം കണ്ട് കണ്ണ് കൂടി അടിച്ച് പോയെന്ന് തോന്നുന്നു…എന്തൊരു അഭിനയം ഹൊഹോ…” ആര്യൻ കട്ടിലിൽ കിടന്നു തന്നെ പറഞ്ഞു.
“എന്ത് അഭിനയം…?” അവൾ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ഭാവിച്ചു.
“അയ്യോ ഒന്നും അറിഞ്ഞൂടാ പാവം…ഞാൻ അവിടെ തുണി ചോദിക്കാൻ വന്നപ്പോ എന്തൊക്കെയാ എന്നോട് പറഞ്ഞത്…എന്നിട്ട് ഇവിടെ വന്ന് നേരെ പ്ലേറ്റ് മറിച്ചു…” ആര്യൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
“അതൊക്കെ ഞാൻ ഒരു തമാശ പറയുന്നതല്ലേ…” ശാലിനി ആര്യൻ പറയുന്ന രീതിയിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.
“പിന്നേ തമാശ…!”
“എന്തേ…നിനക്ക് മാത്രമേ തമാശ പറയാൻ പറ്റത്തുള്ളോ…പിന്നെ ലിയ ചേച്ചി ആളൊരു പാവമാണെന്ന് എനിക്ക് സംസാരിച്ചപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായി…”
“ലിയ ച്യേച്ചിയാ…?” ആര്യൻ ഒരു പ്രത്യേക ഈണത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“എന്താ ചെവി ശരിയായില്ലേ നിൻ്റെ…?” ശാലിനി വീണ്ടും പരിഹസിച്ചു.
“കുറച്ച് മുന്നേ വരെ പുള്ളിക്കാരി ആയിരുന്നു…ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ അത് മാഡം ആയി…ഇതെപ്പോൾ മുതലാ ലിയ ചേച്ചി ആയത്…?” ആര്യൻ വിശ്വാസം വരാതെ ചോദിച്ചു.
“അത് പിന്നെ ഇപ്പോൾ അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ വച്ച് സംസാരിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി തന്നെയാ പറഞ്ഞത് മാഡം എന്ന് വിളിക്കണ്ടാ എന്ന്…അപ്പൊ പിന്നെ ഞാൻ ചേച്ചി എന്നല്ലേ വിളിക്കേണ്ടത്…!” ശാലിനി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഷെൽഫിൽ പരതി.
“ഓഹോ…അതേ എന്താ ഈ തപ്പുന്നത്…?” ആര്യൻ അവളുടെ തിരച്ചിൽ കണ്ട് ചോദിച്ചു.
“കുന്തം…” ശാലിനി തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“ഹാ എന്നാൽ കുന്തം അവിടെയില്ല…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
ശാലിനി അവൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസം വരാതെ ഷെൽഫും മേശയും എല്ലാം അവളുടെ പാൻ്റീസിനായി തപ്പി നോക്കി.
എല്ലാം തപ്പി നോക്കിയ ശേഷം ഒടുവിൽ ശാലിനി അവനെ നോക്കി “താടാ പട്ടീ…എൻ്റെ ഷഡ്ഡി…ഷഡ്ഡിക്കള്ളൻ…” എന്ന് പറഞ്ഞ് കലിതുള്ളി.
അവളുടെ പറച്ചില് കേട്ട് ആര്യൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി. അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് തന്നെ വീണ്ടും കിടന്നു.
“ടാ ചെക്കാ…എൻ്റെ ഷഡ്ഡി തരാനാ പറഞ്ഞത്…” ശാലിനി അവൻ്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്ന് പറഞ്ഞു.
“കണ്ടുപിടിക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ എടുത്തോണ്ട് പൊക്കോ…” ആര്യൻ കണ്ണടച്ച് കിടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എവിടാ കൊണ്ട് വെച്ചേക്കുന്നത്…ഇനി നീ അത് വിഴുങ്ങിയോ…?” ശാലിനി ഒന്നുകൂടി മുറിയെല്ലാം തപ്പി നോക്കിയിട്ട് ചോദിച്ചു.
ആര്യൻ വീണ്ടും കിടന്ന് ചിരിച്ചു.
“ചിരി നിർത്തടാ പട്ടി…എൻ്റെ ഷഡ്ഡി എവിടെ കൊണ്ടുപോയി കളഞ്ഞു…?” അവളവനെ കട്ടിലിൽ നിന്നും വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് പിടിച്ച് പൊക്കി ഇരുത്തി.
“എടാ ചെക്കാ നിന്നോടാ ഞാൻ ചോദിച്ചത്…?” ശാലിനി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“മാധവൻ കട്ടതൊന്നും ഈ ചേക്ക് വിട്ട് പുറത്ത് പോയിട്ടില്ല…” ആര്യൻ പറഞ്ഞ ശേഷം വീണ്ടും ഇരുന്ന് ചിരിച്ചു.
“മാധവൻ്റെ കോപ്പ്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കലിപൂണ്ട ശാലിനി അവനെ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളിക്കിടത്തി. ആ വീഴ്ചയിലും ശാലിനിയെ വട്ട് പിടിപ്പിക്കുന്നതും അവൾ പറയുന്നതും പ്രവർത്തിക്കുന്നതുമായ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചും ആര്യൻ നിർത്താതെ കിടന്നു ചിരിച്ചു.
