ഇതൊക്കെയറിയാം. വായ തൊറന്ന് പറയത്തില്ല! മാഡമൊന്നു തണുത്തു. പിന്നെ മാഞ്ഞുപോയി.
ഞാൻ പോയി സീറ്റിരുന്നു. രണ്ടു കൈകളെന്നെ പിന്നിൽ നിന്നും വലയം ചെയ്തു. അവളുടെ മണമെന്നെപ്പൊതിഞ്ഞു. ചൂടുള്ള ശ്വാസം…. ആഹ്.. നനവുള്ള ചുണ്ടുകൾ കവിളിലമരുന്നു… എൻ്റെ തെമ്മാടിച്ചെക്കൻ… അവളെൻ്റെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു…
തുടുത്ത മുഖവുമായി അവൾ തിരികെ സീറ്റിലേക്കിരുന്നപ്പോഴും ഞാൻ ആ സുഖമുള്ള കിനാവിൽ മുഴുകിയിരിപ്പായിരുന്നു.
ഫോണിൻ്റെ മണിയൊച്ച എന്നെയുണർത്തി. നോക്കിയപ്പോൾ അവളില്ല. പോയി ഫോണെടുത്തു. റിസപ്ഷനിലെ കിളിമകൾ. കേശൂ! കസ്റ്റമർ.
മൈരൂമ്പി. വീണുകിട്ടിയ ചുംബനവും ആസ്വദിക്കാൻ ഈയുള്ളവന് ഭാഗ്യമില്ല. പിന്നെ അന്നുമുഴുവൻ മെനക്കേടായിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് സീറ്റിൽ വന്നപ്പോൾ മാഡം തലകാണിച്ച കാര്യം എൽസി പറഞ്ഞു. വൈകുന്നേരം കാണാതെ പോവരുതെന്ന് ഒന്നൂടി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു പോലും.
ന്താടാ മാഡത്തിന് നിന്നോടിപ്പം വലിയ ഇഷ്ട്ടം? ആ… ആമ്പിള്ളാരോടായിരിക്കും പെമ്പളേടെ താല്പര്യം. എന്നെയാണെങ്കീ ദിവസവുമെടുത്തിട്ടലക്കും. വല്ല ആണുങ്ങളായ മാനേജർമാരുടെ കീഴിൽ പണിയെടുക്കണമെന്നാണ് ഇപ്പോൾ തോന്നണത്. എൽസി പറഞ്ഞു.
ഞാൻ കോൺഫറൻസിൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖം വികസിച്ചു. ഓ! കർത്താവേ! രണ്ടു ദിവസം ഇവരുടെ ചീത്ത കേൾക്കാണ്ടു കഴിയാല്ലോ! പിന്നവളുടെ സ്ഥിരം കുരിശുവരപ്പ്! എനിക്ക് ചിരി പൊട്ടി. പിന്നെ അവളു കാണാതെ മുഖം തിരിച്ചു.
സമയം അഞ്ചര. എൽസി പോയി. ഇനി കസ്റ്റമേർസൊന്നും വരാനില്ല. ബാങ്ക് മുക്കാലും കാലി. ഞാൻ വെളിയിലേക്കു നടന്നു. ഒരു കടുപ്പമുള്ള ചായയും അപ്പോൾ വറുത്തുകോരിയ ഉഗ്രൻ പരിപ്പുവടയും അടിച്ചു. നല്ല ഉന്മേഷം തോന്നി. തിരികെച്ചെന്ന് പ്രസൻ്റേഷനിൽ ചില മിനുക്കുപണികൾ നടത്തി.
ഗൗരിയമ്മ പ്രത്യക്ഷയായി. ഏഹ്! വേഷം മാറിയിരിക്കുന്നു. ഒരു തിളങ്ങുന്ന സിൽക്ക് സാരി. ദൈവമേ! സ്ലീവ്ലെസ്സ്! ആ വെളുത്ത ഒഴുക്കുള്ള കൈ കണ്ടപ്പോൾ തഴുകി ഞെരിക്കാൻ തോന്നി. അടുത്തു വന്നപ്പോൾ അണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സുഗന്ധം…കാമോദ്ദീപകം.. കണ്ട്രോൾ കർ പുത്തർ…. മനസ്സ് അർജൻ്റ് മെസേജുകളയച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
നീ ആ പ്രസൻ്റേഷൻ ഫയലുകൾ ഒരു ഫ്ലോപ്പിയിലാക്കി മീറ്റിങ്ങ് റൂമിലേക്കു ചെല്ല്. ഇന്ന് മുഖത്തു ചിരിയില്ല. ചെറിയ ഗൗരവം. എന്താണോ എന്തോ! ഞാനേതായാലും തന്ന പണി തുടങ്ങി. അപ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഗൗരിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും ശബ്ദമുയരുന്നു… ഇച്ചായനൊന്നും പറയണ്ട! അല്ലേലുമിപ്പോ ഞാമ്പറയണതിന് ഇവിടൊരു വെലേമില്ലല്ലോ…. കൂടുതൽ കേൾക്കാൻ നിക്കാതെ ഞാൻ ഫ്ലോപ്പീം ഫയലുമെടുത്ത് വെളിയിലിറങ്ങി. ആരുമില്ല. മീറ്റിങ്ങ് റൂം ഇരുട്ടിലായിരുന്നു. പോയി ലൈറ്റിട്ട് കമ്പ്യൂട്ടറോണാക്കി. അന്ന് ഇന്നത്തെപ്പോലെ ബ്ലൂടൂത്തും വയർലെസ്സുമൊന്നുമില്ല. എല്ലാം വയേർഡാണ്. പിന്നെ പ്രൊജക്റ്ററും സ്ക്രീനുമൊക്കെയാണ്. ഏതായാലും എല്ലാം സെറ്റാക്കി മാഡത്തിനേം കാത്തിരുന്നു.
ചുവന്ന മുഖവുമായി അവരെത്തി. ഞാൻ പ്രസൻ്റേഷൻ പ്രൊജക്റ്റു ചെയ്തു. ഗതികേടിന് ഫ്ലിക്കറു ചെയ്യുന്നു. ഒന്നും കാണാമ്മേലാ.
നിന്നെയൊക്കെ എന്തിനു കൊള്ളാടാ! മാഡം പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.
ഞാനെണീറ്റു. മാഡം. ഇതൊക്കെ നമ്മടെ കയ്യിലാണോ? ഞാൻ കമ്പ്യൂട്ടറൊന്ന് നോക്കട്ടെ. അവരെ അവഗണിച്ച് ഞാൻ സങ്ങതി ശരിയാക്കി.
മാഡം പ്രസൻ്റു ചെയ്യുന്നോ ഇപ്പോൾ?
നീ ഒരു ഇൻട്രോ കൊടുക്ക്.
മൈ ഫ്രെൻഡ്സ്… നമ്മുടെ ബാങ്ക് തുടങ്ങിയിട്ട് വർഷം രണ്ടു കഴിഞ്ഞു. നമ്മുടെ പല നടപടിക്രമങ്ങളും ഒന്നു വിലയിരുത്തേണ്ട സമയമായി. ഒരു തുടക്കമെന്ന നിലയിൽ ഞങ്ങളുടെ ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റ് ഹെഡ്ഡ് ഗൗരി അലക്സാണ്ടറുടെ നേതൃത്വത്തിൽ നടത്തിയ റിവ്യൂ….
ഇനി ശ്രീമതി ഗൗരി.. ഞാൻ സദസ്സിനെ വന്ദിച്ചു.
മാഡമെണീറ്റു.. ഞാൻ സ്ലൈഡുകൾ ഓരോന്നായി കാട്ടിത്തുടങ്ങി… പക്ഷേ! ഞങ്ങളെ വെറപ്പിക്കണ… എന്തിന്, കെട്ട്യോൻ അലക്സാണ്ടറിനെ വരച്ച വരയിൽ നിർത്തണ ( ഞാങ്കേട്ടതല്ലേ!) ഗൗരിയ്ക്ക് സഭാകമ്പം!
തപ്പിത്തടഞ്ഞ് രണ്ടു സ്ലൈഡുകൾ മാഡം മുഴുമിച്ചു…. അടുത്ത സ്ലൈഡായപ്പോൾ ആകപ്പാടെ കൊളമായി..
ഞാനെണീറ്റു. ഈ സ്ത്രീയ്ക്കൊപ്പമാവുമ്പോൾ എന്നിലാവേശിക്കുന്ന ശക്തി…
എന്തെടീ! തൊണ്ടയിൽ നിന്നുമുയർന്ന മുരൾച്ച കേട്ട് ഗൗരിയമ്മ ഞെട്ടി. നിൻ്റെ നാവെറങ്ങിപ്പോയോടീ? ഞാൻ ആ കൊഴുത്ത പെണ്ണിൻ്റെ പിന്നിൽ ചെന്നു നിന്നു. പിൻഭാഗം മറയ്ക്കുന്ന സാരിത്തലപ്പ് ഞാൻ വലിച്ചുമാറ്റി. ഗൗരിയമ്മ ഒരു സുന്ദരമായ പ്രതിമയായി അനങ്ങാതെ നിന്നു.
ഞാൻ കൈ നീർത്തി ആ കൊഴുത്ത ചന്തിക്ക് ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു. അവരൊന്നു വിറച്ചു. പറയടീ! ഞാൻ മുഖം ആ ചെവിയോടടുപ്പിച്ച് മന്ത്രിച്ചു.
ഗൗരിയമ്മ ഇപ്പോൾ പതിയെ വിശദീകരിച്ചു തുടങ്ങി. ഇതാണ് എക്സ്പീരിയൻസുള്ള മാനേജരിൽ നിന്നും ശ്രോതാക്കൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ഞാൻ തൊട്ടു പിന്നിലുണ്ട്. അവരെന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതേ ഇല്ല. എന്നാലും ആ തടിച്ചു തിങ്ങിയ കുണ്ടികൾ! അവ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടോ? ഞാനൊന്ന് തല കുടഞ്ഞ് ചിന്തകൾ അവരുടെ ശബ്ദത്തിലേക്ക് കേന്ദ്രീകരിച്ചു.
ഇപ്പോൾ നാലു സ്ലൈഡുകൾ കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ കയ്യെത്തിച്ച് അടുത്ത സ്ലൈഡോപ്പണാക്കി. പന്ത്രണ്ടു സ്ലൈഡുകളുണ്ട്. അരമണിക്കൂറാണ് മൊത്തം സമയം. ഇരുപതു മിനിറ്റ് പ്രസൻ്റേഷനും പത്തു മിനിറ്റ് ചോദ്യങ്ങൾക്കും. ഇതാണ് എൻ്റെ കണക്കുകൂട്ടൽ.
മാഡം ഒരു നിമിഷം സ്ലൈഡിൽ കണ്ണോടിച്ചു. ഞാനപ്പോൾ ചുറ്റിലും നോക്കി.മീറ്റിങ്ങ് റൂമിൻ്റെ വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടന്നു. പ്രൊജക്റ്ററിൻ്റെ വെളിച്ചമാണ് പ്രധാന ലൈറ്റിങ്ങ്. രണ്ടു ചെറിയ ലൈറ്റുകൾ… സ്ക്രീനിൻ്റെയടുത്ത്. ബാക്കിയിടങ്ങളിൽ മങ്ങിയ വെട്ടമാണ്.
മെല്ലെ അടുത്ത സ്ലൈഡുകൾ കഴിഞ്ഞു… ഗൗരിയമ്മ ഇപ്പോൾ ഫോമിലായി. അവസാനത്തെ സ്ലൈഡിൽ പുതിയ പ്രോസസ്സ്.. ഞങ്ങൾ റെക്കമെൻ്റുചെയ്യുന്നത്… അതു കണ്ട് മാഡം ഒന്നു പകച്ചു. ഞാൻ ആ തടിച്ച കുണ്ടിക്കൊരു നുള്ളു കൊടുത്തു. നഖങ്ങൾ മൃദുലമായ ചതയിലിറുകിയപ്പോൾ സൂചി കേറുന്ന വേദനയിൽ ഗൗയിയമ്മ പിടഞ്ഞു…
നേരത്തേ കണ്ടു മനസ്സിലാക്കിയില്ലേടീ! ഞാൻ മുരണ്ടു. അവർ ഇല്ല എന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി. ശരി…. പ്രസൻ്റേഷൻ ഞാനേറ്റെടുത്തു. സ്ക്രീനിൻ്റെയടുത്തു ചെന്ന് ഇപ്പോഴത്തെ വർക്കിൻ്റെ ഫ്ലോയും പുതിയ ഫ്ലോചാർട്ടും താരതമ്യം ചെയ്ത് എവിടെയൊക്കെയാണ് സമയവും മെനക്കേടും കുറയുന്നത് എന്ന് ആ സാങ്കൽപ്പിക ഓഡിയൻസിന് മുന്നിൽ വിശദീകരിച്ചു.
നോക്കിയപ്പോൾ മാഡം ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കുന്നു. ആ സുന്ദരമായ മുഖം ഉമ്മകൾ കൊണ്ടു മൂടാൻ തോന്നി. എന്നാലും സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് അവരുടെ പിന്നിൽ ചെന്നു നിന്നു. കയ്യില്ലാത്ത ബ്ലൗസിനു വെളിയിൽ ആ ഉരുണ്ട തോളുകളും ഒഴുക്കുള്ള കൈകളും സ്ക്രീനിൽ നിന്നും പ്രതിഫലിച്ച വെട്ടത്തിൽ തിളങ്ങി. ഞാനാ മേൽക്കൈകളിൽ മോളിൽ നിന്നും കൈമുട്ടുകൾ വരെ മെല്ലെത്തഴുകി. നല്ല മിനുസം. തൊലിയിൽ ഈർപ്പമുണ്ടോ? അവിടമാകെ പൊട്ടിത്തരിക്കുന്നത് എൻ്റെ വിരൽത്തുമ്പുകളറിഞ്ഞു.
