“എന്തിനാ അമ്മെ ഇങ്ങനെ ഒച്ച ഇടുന്നെ…
ചേച്ചിക്ക് സമയം ആയിട്ടില്ലല്ലോ…പിന്നെന്താ…”
ഈർഷയോടെ കാർത്തിക് അടുക്കളയിലേക്ക് കണ്ണെറിഞ്ഞു.
“ഓഹ് ചെക്കൻ ഫസ്റ്റ് ഡേ തന്നെ വൈകണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതീട്ട…”
വൈകാതെ കനിയോടൊപ്പം കാർത്തിക്ക് ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു തുടങ്ങി,
മറൂൺ സാരി കാറ്റിൽ പടർത്തിയും പിടിച്ചടക്കിയും അവന്റെ ചാരെ കനിയും നടന്നു.
അലസമായി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു നടക്കുന്ന കാർത്തിയെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്കവൾ കണ്ണ് നീട്ടി നോക്കി.
“ടെൻഷൻ ഉണ്ടോടാ…”
“ഏഹ്…”
“ഫസ്റ്റ് ഡേ അല്ലെ ടെൻഷൻ ഉണ്ടോന്നു…???”
“ഏയ്…എനിക്ക് ടെൻഷൻ ഒന്നൂല്ല…”
പറയുന്നതിനൊപ്പം കാർത്തി മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി.
“ഡാ…ടെൻഷൻ ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ….ഇപ്പോൾ പഴേ സ്കൂൾ കുട്ടിയൊന്നുമല്ല ഒത്ത ചെക്കനായി…
അച്ഛൻ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് പറയുന്ന പോലെ എന്നെ നോക്കേണ്ട പ്രായം ഒക്കെ ആയി…അതോണ്ട് കുറച്ചു തന്റേടം ഒക്കെ ആവാട്ടോ…”
അവന്റെ കയിൽ കൊരുത്തു കനി അവന്റെ തോളിൽ ഇടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
എന്നോ തേച്ചു വച്ച പെയ്‌ന്റിന്റെ അവശിഷ്ടം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കാലപ്പഴക്കം കൊണ്ട് ഒന്ന് ഇടിഞ്ഞു താഴ്ന്ന ബസ് സ്റ്റോപ്പിന്റെ ഓരത്തായി അവർ നിന്നു.
അവന്റെ കയ്യും കൊരുത്തു അവനോടു മിണ്ടിയും പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കനിയിൽ ആയിരുന്നു സ്റ്റോപ്പിലെ ആണുങ്ങളുടെ കണ്ണ്,
അത് കണ്ട കാർത്തി അവളെ തന്റെ മറയിലേക്ക് നിർത്തി.
അതോടെ കൂർത്ത കണ്ണുകൾ ദർശന സുഖം തേടി മറ്റു തരുണികളിലേക്ക് യാത്രയായി.
കോളേജിലേക്കും സ്കൂളിലേക്കും ജോലിക്കും പോവാനായി ഒട്ടൊരു തിരക്ക് സ്റ്റോപ്പിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ, കാഴ്ചയ്ക്ക് അവർക്ക് പഞ്ഞമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
കോളേജ് പ്രായം തോന്നിച്ച ചില സുന്ദരികളുടെ കണ്ണേറ് ഇടയ്ക്കിടെ കാർത്തിക്കിലേക്കും നീളുന്നുണ്ടായിരുന്നു, കാർത്തിക്ക് അത് കണ്ടില്ലെങ്കിലും ഇടംകണ്ണുകൊണ്ട് കനിയത് കണ്ടു ചിരിച്ചു.
അല്പം കഴിഞ്ഞതും കനിയുടെ ബാങ്ക് വഴി പോവുന്ന ബസ് വന്നപ്പോൾ കനി കയറി…
മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചു നിന്ന് തല ജനലിലേക്ക് നീട്ടി കാർത്തിക്കിന് അവൾ കൈകാട്ടി.
തൊട്ടു പിറകിൽ അവനു പോകാനുള്ള കോളേജ് ബസും എത്തിയിരുന്നു.
സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നിരുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു കുട്ടികളും അതെ ബസിൽ കയറി.
ഒടുവിൽ അവനും കയറി,
ജനാലയോട് ചേർന്നുള്ള സീറ്റിൽ അവൻ സ്ഥലം പിടിച്ചു.
ബസിൽ പലയിടത്തായി കുറച്ചു കുട്ടികളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
കാറ്റു തഴുകിഇറങ്ങുന്ന സുഖത്തിൽ അവൻ തന്റെ യാത്ര തുടങ്ങി.
********************************
വാകകൾ തണലിടുന്ന നീണ്ട പാതയും കടന്ന് കോളേജിന്റെ മെയിൻ ബില്ഡിങ്ങിൽ അവൻ കയറി അങ്ങുമിങ്ങും കുട്ടികൾ നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
സ്ഥിരപരിചിതരായി വരാന്തയിൽ നടക്കുന്നവരോടൊപ്പം തന്നെ പോലെ അല്പം പരുങ്ങി നടക്കുന്നവരെയും അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടെത്തി തന്നെ പോലെ തന്നെ ഇവിടെ എത്തിയ ഫ്രഷേഴ്‌സ് ആണ് അവരും എന്ന് മനസിലാക്കാൻ അവനു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായില്ല.
ക്ലാസ് കണ്ടെത്തി ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങിക്കൂടി അവൻ അവന്റേതായ ലോകം കണ്ടെത്തി,
ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ ഓരോരുത്തരായി നിറഞ്ഞതും,
പുറത്തു നിന്ന് ഒരു കൂട്ടത്തിന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള പാട്ട് ഉയർന്നു കേട്ട് തുടങ്ങി,
അത് തങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിനടുത്തേക്ക് അടുത്ത് വരുന്നത് കേട്ടതും,
ഓരോരുത്തരും ഇരുന്നു പരുങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
********************************
“അവൻ എത്തിയോ അമ്മെ…”
വീട്ടിലേക്ക് കയറിയതേ കനി ചോദിച്ചത് അതായിരുന്നു…
ബാങ്കിൽ ഇന്ന് മുഴുവൻ അവൾ ആലോചിച്ചത് കാർത്തിക്കിനെയും അവന്റെ കോളേജിലെ ഫസ്റ്റ് ഡേ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും എന്നുമായിരുന്നു.
ബാങ്കിലെ ഒന്നിലും നേരാംവണ്ണം ഏകാഗ്രത പുലർത്താൻ കഴിയാതെ ഒരു വിധത്തിൽ തിരികെ എത്തി എന്ന് തന്നെ പറയാം.
“അവൻ മോളിലുണ്ട്…”
“ആഹ്…”
“ഡി ചായ എടുക്കാം…”
ഹാൻഡ്ബാഗ് സോഫയിലേകിട്ട് മുകളിലേക്ക് സാരിയും വലിച്ചു ഓടാൻ തുടങ്ങിയ കനിയെ നോക്കി രേവതി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, എന്നാൽ കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ അവൾ പടികൾ ചവിട്ടികുത്തി മുകളിലെത്തിയിരുന്നു.
“ഡാ കാർത്തീ…”
അവന്റെ റൂമിലെ ഡോർ തുറന്നു കനി അകത്തെത്തി.
സ്ഥിരം അവന്റെ ജനലിനരികത്തെ കസേരയിൽ അവനുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ കാലിന്റെ ചുവട്ടിൽ ചൂട് പറ്റി ലൂണയും കനിയെ കണ്ടപ്പോൾ തലയുയർത്തി നോക്കി വീണ്ടും കൈക്കൂട്ടിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടപ്പായി.
അഴിഞ്ഞു നിതംബത്തെ ഉരുമ്മി കിടന്ന മുടി മാടി നെറുകിൽ കെട്ടി വച്ച് കനി അവനടുത്തു വന്നിരുന്നു. സാരി ഒട്ടുയർന്നു കൊലുസ് ചന്തം ചാർത്തിയ അഴകൊത്ത കാൽപാദങ്ങൾ കട്ടിലിൽ നിന്നും തൂങ്ങി പതിയെ ആടികൊണ്ടിരുന്നു.
“എങ്ങനെ ഉണ്ടായെടാ… ഫസ്റ്റ് ഡേ…”
കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞ ആകാംഷ വാക്കുകളിലും തുളുമ്പിയിരുന്നു.
“കുഴപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു…”
“ഏഹ്…അപ്പൊ അതിലെന്തോ കുഴപ്പം ഉണ്ടല്ലോ…പറേടാ കാർത്തീ…..
……റാഗിങ്ങ് എന്തേലും ഉണ്ടായോ….”
അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചെറിയൊരു കുസൃതി വിരിഞ്ഞെങ്കിലും മുഖത്ത് ചെറിയ
രീതിയിൽ ഭയവും നിഴലിട്ടു.
“ഹ്മ്മ്….”
അവൻ അവളെ നോക്കി ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ഒളിപ്പിച്ചു മൂളി…”
അവന്റെ ചിരി കണ്ടു അടക്കാനാവാതെ കനി അവനടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു.
കെട്ടഴിഞ്ഞു മുഖത്തേക്ക് ഉരുമ്മിവീണ കട്ടിയുള്ള മുടിയിഴ ചെവിക്ക് പിറകിലേക്ക് തിരുകി വച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ ചുവന്നു തുടങ്ങിയ മുഖം പിടിച്ചു അവൾക്ക് നേരെ തിരിച്ചു.
“എന്താടാ..കാർത്തീ…എന്താ ഒരു ചിരിയൊക്കെ……
റാഗിംഗിന് ഇത്ര ചിരിക്കാൻ എന്താ.. ”
അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾ ശര വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു.
“ഇന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് ഞാൻ ഇരുന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാ സീനിയേഴ്സ് എല്ലാരും കൂടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നത്,….
……..എന്നിട്ടു ഓരോരുത്തരെ ആയി ഓരോന്ന് ചെയ്യിപ്പിച്ചു തവളച്ചാട്ടം ഓട് എണ്ണിക്കൽ ഒക്കെ…
എനിക്കണേൽ അപ്പോഴേ പേടി ആയി തുടങ്ങി,
എന്തോ കൈയൊക്കെ തണുത്തു വിറച്ചു.
……അപ്പോൾ ഒരു ചേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചു, പേടിച്ചാണ് ചെന്നത്.
ആഹ് ചേട്ടൻ എന്നോട് ഗേള്സിന്റെ ടോയ്ലറ്റിൽ പോയി ഒരു ലെറ്റർ വെച്ചിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു….
അത് കേട്ടതോടെ ഞാൻ അവിടെ തല കറങ്ങി വീഴുമെന്ന് തോന്നിപ്പോയി…
അയാൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ചേട്ടന്മാരൊക്കെ എന്നെ നോക്കി കണ്ണ് കൂർപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടതോടെ അവിടുന്നു ബാഗും എടുത്തു ഓടിയാലോ എന്ന് വരെ ചിന്തിച്ചതാ…
അപ്പോഴാ ലെറ്റർ തന്ന ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ഒച്ചയിട്ടത് അതോടെ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ നടന്നു പോയി…”
പറഞ്ഞു തീർത്തു കണ്ണുയർത്തിയപ്പോൾ അവൻ കണ്ടു ശ്വാസം പോലും എടുക്കാൻ മറന്നു അവനെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന കനിയെ.
