ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞ തീരുമാനം അറിഞ്ഞു അമ്മ സങ്കടപ്പെട്ടു കരഞ്ഞെങ്കിലും അമ്മയെ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു.
നാലാം ദിവസം രാജീവും അമ്മയും മാമൻമാരും വന്നു അമ്മ മാലതി കുറച്ച് തടിച്ച് അഞ്ചര ആറടി ഉയരമുണ്ട് മുഖത്ത് വിടർന്ന ചിരിയിലും ഗൗരവം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു മാലതി രാജീവ്‌ ആറടിയോളം ഉയരമുണ്ട് ഇരു നിറമുള്ള ഭംഗി ഉള്ള ചെറുപ്പക്കാരൻ മാമൻ ഷെൽവൻ, സുശീലൻ എല്ലാരും പരിചയപെട്ടു പെണ്ണിനെ കണ്ട് കഴിഞ്ഞ്
ഷെൽവൻ : പെണ്ണിന് എന്ത് കൊടുക്കും
മാലതി : (അനിഷ്ടത്തോടെ)ചേട്ടാ…
സുശീലൻ : നീ എന്തിനാ ചേട്ടനെ മുടക്കുന്നെ ചേട്ടൻ ചോദിച്ചതിലെന്താ തെറ്റ്, ഇവനും നിനക്കും ഇവളെ ഇഷ്ടമായി എന്നത് ശെരി എന്നുവെച്ചു നാട്ടുനടപ്പ് വെച്ച് ഇതെല്ലാം ഞങ്ങൾ ചോദിക്കണ്ടേ
എല്ലാം കേട്ട് മിണ്ടാതിരിക്കുന്ന രാജീവിനെ നോക്കി മുഖം തിരിച്ചതും കാണുന്നത് എന്നെ നോക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുഖമാണ് അമ്മയെനോക്കി ചിരിച്ച ശേഷം
ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് കഴിയുന്നത് പോലെ ഇവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കൊടുക്കും ഇവരെ രണ്ടുപേരുടെയും കല്യാണം ഒരുമിച്ച് നടത്തണം എന്നാണ് കരുതുന്നത്
ഷെൽവൻ : അതെന്തൊക്കെ എത്ര ഒക്കെ എന്നത് പറഞ്ഞിപ്പോഴേ ഒരു ധാരണയിൽ എത്താലോ എന്നിട്ട് മറ്റുള്ള കാര്യങ്ങൾ ആലോചിക്കാലോ ജാതി മാറി കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോ ഇതെങ്കിലും നോക്കണ്ടേ
ആരും മോശം പറയാത്ത പോലെ ചെയ്യാം പിനെ വീട് മാറ്റി പണിയണമെന്നുണ്ട് ഏഴെട്ടു മാസത്തിൽ എല്ലാം ശെരിയാവും എന്നാ കരുതുന്നത് അതുവരെ എല്ലാർക്കും ഒകെ ആണെങ്കിൽ പാലുകാച്ചും ഇവരുടെ കല്യാണവും ഒരേ ദിവസമാക്കാം
ഷെൽവൻ : ഈ വീട് പൊളിച്ചു പണിയുകയാണോ
അല്ല വേറെ പണിയാനാ ആലോചിക്കുന്നത്
ഷെൽവൻ : അപ്പൊ ഈ വീട് രാജീവിന്റെ പേരിൽ ആക്കി കൊടുകാലോ
അത് പറ്റില്ല
തമിഴ്ന്റെ മുഖത്ത് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം തെളിഞ്ഞു കണ്ടത് കാര്യമാക്കാതെ
ഇത് അപ്പാ ഞങ്ങൾക്ക് തന്നിട്ട് പോയതാണ് ഇതിന് ഞാനും തമിഴും മാത്രമായിരുന്നു അവകാശിഎങ്കിൽ ഇതവൾക്ക്കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല പക്ഷേ ഇതിന് ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരെ കൂടാതെ മൂന്ന് അവകാശികൾ കൂടെ ഉണ്ട് അതിൽ രണ്ടുപേർ ചെറുതാണ് സ്വന്തമായി ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാനുള്ള പക്വത അവർക്കായിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് ഇപ്പൊ അവർ ഇത് ഇവൾക്ക് കൊടുക്കാൻ സമ്മതിച്ചാലും നാളെ അവർക്ക് അത് തെറ്റാണെന്ന് തോന്നിയേക്കാം അതുകൊണ്ട് അത് നടക്കില്ല
മാലതി : ചേട്ടാ മതി അവർക്ക് കൊടുക്കാൻ കഴിയുന്നത് കൊടുക്കട്ടെ നമ്മളിവിടെ സ്വത്ത്‌ വാങ്ങാനല്ലല്ലോ വന്നത്
ഞാൻ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു അവരെനെയും
ഷെൽവൻ : ശെരി എന്താന്ന് വെച്ചാൽ ചെയ്യ് ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല
അതുറപ്പിച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് ഏഴു അറ്റാച്ച്ട് ബാത്രൂം ഉള്ള ബെഡ് റൂമും രണ്ട്ഹാളും കിച്ചണും സിറൗട്ടും വർക്ക്‌ ഏരിയയും ഉള്ള രണ്ടുന്നില്ല വീടിനു പ്ലാൻ തയ്യാറാക്കി ഭൂമീ പൂജയുടെ അന്ന് എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ആളുകൾ പിരിഞ്ഞുപോയശേഷം ബ്രോക്കർ രാഘവൻ വന്ന് മാങ്കനിക്ക് പറ്റിയ ഒരു ചെക്കൻ ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു
അവനെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുമോ
പിന്നെന്താ വീട്ടിലുണ്ടോന്ന് വിളിച്ചു നോക്കട്ടെ
അയാൾ വിളിച്ച ശേഷം വീട്ടിൽ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു
ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു ഒരുനിലയുള്ള വൃർത്തിയുള്ളൊരു വീട് അവർ ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു വീട്ടിൽ അമ്മ ലക്ഷ്മി (40 വയസു തോന്നിക്കുന്ന സാധാരണ സ്ത്രീ) അച്ഛൻ നാരായണൻ (50 വയസ്സ് കാണും) ശിവറാം ആറടിക്ക് മേലേ ഉയരമുള്ള സുന്ദരനായ ചെറുപ്പക്കാരൻ
സംസാരത്തിൽ നിന്നും രണ്ട് സഹോദരിമാർ ഉള്ളത് കല്യാണം കഴിഞ്ഞെന്നും ലക്ഷ്മി മാങ്കനിയെ കോവിലിൽ വെച്ച് കണ്ടിഇഷ്ട്ടപെട്ടു എന്നും ബ്രോക്കർ മൂലം ആലോചന കൊണ്ടുവന്നതാണെന്നും മനസിലായി
അപ്പനും അമ്മയ്ക്കും ആറ് മക്കൾ ആയിരുന്നു മൂത്തവൾ കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് ഒളിച്ചോടി പോയഷോക്കിൽ അപ്പ അറ്റാക്ക് വന്ന് മരിച്ചു അന്ന് അവളും മരിച്ചതായാണ് ഞങ്ങൾ കണക്കാക്കുന്നത് ഇപ്പൊ അമ്മയും ഞങ്ങൾ ആഞ്ചു മക്കളും അവളുടെ നേരെ മൂത്തവളുടെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ് മാങ്കനി ടി ടി സി കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പൊ ഒരു പ്രൈവറ്റ് സ്കൂളിൽ ജോലിചെയ്യുകയാണ് ഗവണ്മെന്റ് ജോലി നോക്കുന്നുണ്ട്
നാരായണൻ : അതൊക്കെ ഞങ്ങൾക്കറിയാം ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ പറ്റി അന്വേഷിച്ചിരുന്നു
ശിവ : ഞാൻ പത്താം ക്ലാസുവരെയേ പോയിട്ടുള്ളൂ ഇപ്പൊ ലോറിയിൽ ഡ്രൈവറായി പോവുകയാണ് പിനെ ഞാനൊരു വർഷം ജയിലിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ട്
ഞെട്ടി അവനെ നോക്കിയ ശേഷം രാഘവന് നേരെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി
നാരായണൻ : അത് മോളെ ഇവന്റെ ചേച്ചി പ്ലസ്റ്റു പഠിക്കുമ്പോ അവിടുത്തെ മാഷ് അവളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കി തടയാൻ ശ്രെമിച്ചിട്ട് പറ്റാതായപ്പോ ഇവനയാളെ പെന്ന് കൊണ്ട് കുത്തി അയാള് മരിച്ചുപോയി തിരിച്ചറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ പറ്റിപോയതാ അതിന്ഒരു വർഷം കുട്ടികളെ ജയിലിൽ കിടന്നു ജയിലിലുള്ളപ്പോഴാ ഇവൻ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ പരീക്ഷ എഴുതിയെ
അത്ഭുധതോടെ ഞാൻ ശിവയെ നോക്കി
ലക്ഷ്മി : ജയിലിൽ കിടന്നെന്നും പറഞ്ഞു സ്വന്തക്കാരാരും പെണ്ണ് കൊടുക്കില്ല അല്ലാതെ ആരേലും വന്നാൽ ഇവൻ ഇത് പറയും പിനെ അവരും നിൽക്കില്ല ഇത് പറയണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞാലും ഇവൻ പറയും, (അവർ അവനെ നോക്കി സാരികൊണ്ട് മൂക്ക് പിഴിഞ്ഞു)
അമ്മ കരയല്ലേ നിങ്ങളെയും ചുറ്റുപാടും എനിക്കിഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ല വീട്ടിലുള്ളവരോട് സംസാരിച്ചിട്ട് ഞാൻ അറിയിക്കാം പിനെ അവളെ നിങ്ങൾ കണ്ടിഷ്ടപെട്ടല്ലോ ശിവയുടെ ഒരു ഫോട്ടോതന്നാൽ വീട്ടിലുള്ളവർക്ക് കാണിക്കാമായിരുന്നു
ലക്ഷ്മി സന്തോഷത്തോടെ അകത്തേക്ക് പോയി ഫോട്ടോയുമായി വന്നു ഫോട്ടോയും നമ്പറും വാങ്ങി അവിടുന്ന് വീട്ടിലേക്ക് വന്നു അവന്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം വീട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു
തമിഴ് : വലിയ സ്നേഹമൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് കൊലപാതകിയേയാണോ അനിയത്തിക്ക് കണ്ടുപിടിച്ചത്? ചേച്ചിക്കെന്താ കുറവ് വിദ്യാഭ്യാസമില്ലേ? സൗന്ദര്യമില്ലേ? ജോലിയില്ലേ?
മാങ്കനി : നിർത്ത്… ചേച്ചി എനിക്കല്ലേ ചെക്കനെ കണ്ടുപിടിച്ചത് അതിന് നിനക്കെന്താ? ചേച്ചി പറഞ്ഞാൽ ആരെയും ഞാൻ കല്യാണം കഴിക്കും എനിക്ക് ദോശമുള്ളത് ചേച്ചി ചെയ്യില്ലെന്ന് എനിക്ക് വിശ്വാസമാണ്
അവൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയില്ല സ്വന്തം പെങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ അവൻ അയാളെ എതിർത്തു അബദ്ധത്തിൽ അയാൾ ചത്തുപോയി അത് മറച്ചുവെക്കരുത് എന്നുള്ള മനസും അവൻ കാണിച്ചു അവൻ ചതിക്കില്ലെന്നും നാളെ ഇവൾക്കുവേണ്ടി എന്ത് ചെയ്യാനും അവൻ മടിക്കില്ലെന്നും തോന്നി… പിനെ അവനെ കുറ്റപെടുത്തുമ്പോ സ്വയം അതിനുള്ള യോഗ്യത ഉണ്ടോ എന്ന് ആലോചിച്ചാൽ വീട്ടിൽ വന്ന് ശല്ല്യം ചെയ്തവരെ പിടിച്ച് കെട്ടാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ വെട്ടി കൊല്ലാൻ ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ച എനിക്കതില്ല. പിനെ ഞാൻ ആർക്കും വാക്കൊന്നും കൊടുത്തിട്ടില്ല ഒരാലോചന വന്നു അതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞു എല്ലാർക്കും സമ്മതമാണെങ്കിൽ ആലോചിക്കാം ഇല്ലെങ്കിൽ വേറെ നോക്കാം
