ഞാൻ ഉണ്ടാവണം എന്നതുകൊണ്ട് മാത്രമാ ഞാനന്ന് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാതിരുന്നത് ഉമ്മാക്കറിയോ ഇന്നലെ ഇക്കാനെ കണ്ടപ്പോ മുതൽ കയച്ചു പൊട്ടുകയാ എനിക്ക് പക്ഷേ അയാളുണ്ടല്ലോ അയാൾ ചത്തൊടുങ്ങുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ഇക്കാന്റെ കൈ പിടിച്ച് എന്നെ നിക്കാഹ് ചെയ്തുകൊടുകയോ ചെയ്യും വരെ ഞാൻ എല്ലാം അടക്കി പിടിക്കും എന്ന് കരുതി ഇക്കാനെ ഞാൻ അടക്കി വെക്കില്ല അവനുണ്ടല്ലോ കാമം മൂത്ത് എന്നെ തൊട്ട ആ മൈരൻ അവന്റെ ഉമ്മാനെയും കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന അവന്റെ പുന്നാര പെങ്ങളില്ലേ അവളെയും അവന്റെ മുന്നിൽ ഒരേ
കിടക്കയിലിട്ട് ഞാൻ ഇക്കാനെ കൊണ്ട് കളിപ്പിക്കും എന്റെ കെട്ടിയോന്റെ വെപ്പാട്ടികളായി അവർ കഴിയുന്നത് കണ്ട് അവൻ ഓരോ ദിവസവും ചത്തു ചത്ത് ജീവിക്കണം ഇന്നലെ വരെ ഞാനനുഭവിച്ചതിന്റെ നൂറിരട്ടി അവനെ കൊണ്ട് ഞാൻ അനുഭവിപ്പിക്കും ഇക്ക കൊടുക്കുന്ന സുഖത്തിനു വേണ്ടി അവനോട് പുഴുത്ത പട്ടിയോടെന്ന പോലെ അവരെക്കൊണ്ട് ഞാൻ പെരുമാറിക്കും നിങ്ങളെ മൂത്ത ആങ്ങളയില്ലേ അവനെന്നെ തല്ലിയാതോ ഇനി എന്നെ കൊന്നെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ലായിരുന്നു അവനന്ന് എന്നെ കഴുത്തിനു കുത്തിപിടിച്ചു ചുവരോട് ചേർത്ത് എന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞത് അവനാണ് ആ നായാണ് ആ ആക്സിഡന്റ് ഉണ്ടാക്കിയതെന്നാ ഞങ്ങളെ സ്നേഹത്തിനുവേണ്ടി അന്ന് പോയത് പാവം പിടിച്ച ഞങ്ങളെ ഉപ്പാന്റെ കാലാ അവന് മൂന്ന് പെണ്മക്കളില്ലേ
അതിലൊന്നിനെ കൊണ്ട് ഞാൻ സ്വത്തില്ലാത്ത ഇവനെ കെട്ടിയാൽ ഇല്ലാതായിപ്പോകും എന്ന് പറഞ്ഞ കുടുംബമാനം ഞാൻ കളയും അവന്റെ മൂന്ന് മക്കളെയും അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നടക്കുന്ന അവന്റെ കെട്ടിയോളേം അവന്റെ മുന്നിലിട്ട് ഇക്കാനെ കൊണ്ട് ഞാൻ കളിപ്പിക്കും നിസ്സഹായനായിരിക്കുന്ന അയാളുടെ മുഖത്ത് ഞാനന്ന് കാറി തുപ്പും എന്നെ അവന് കൂട്ടികൊടുക്കാൻ കൂട്ട് നിന്ന ഒരുത്തനെയും ഞാൻ വെറുതേവിടില്ല അന്ന് ഉമ്മ അവരോടൊപ്പം നിന്നപ്പോ എനിക്ക് ദേഷ്യമായിരുന്നു ഒന്നുമറിയാതെ അവരുടെ താളത്തിനുതുള്ളിയതാണ് നിങ്ങളെന്നറിയുംവരെ അത് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അന്ന് ഇക്കാനെകൊണ്ട് സുഖിച്ചത് ഞാനറിഞ്ഞ അന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മരണം ആഘോഷിച്ചേനെ ഇത് നിങ്ങളുടെ മൊണ്ണയായ കെട്ടിയോന്റെ ചോരയിൽ പിറന്ന ഉറപ്പിൽ പറയുന്നതല്ല ഞാൻ, ഞാൻ സ്വ മനസാലെ കൊതിച് കാഴ്ചവെച്ച എന്റെ കന്യകത്തം പ്രാണനിൽ പാതി തന്ന് ഞാൻ പോലു മറിയാതെ എടുത്ത ഒരു ജീവിതകാലം ഓർക്കാനുള്ള സുഖവും സന്തോഷവും എനിക്ക് തന്ന ആണൊരുത്തന്റെ ചൂട് പറ്റി പ്രായം തികഞ്ഞപ്പോ മുതൽ കിടന്നു പൂറ്റിലും വായിലും കുണ്ടിയിലുമടക്കം അവന്റെ ചൂടറിഞ്ഞു കിട്ടിയ ഉറപ്പിൽ നിന്ന് പറയുകയാ ഇത് ഞാൻ ചെയ്തിരിക്കും അന്ന് നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ ശപിക്കരുത്
പതിഞ്ഞ ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ ഒരുതുള്ളി കണ്ണീർ പൊഴിക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം കേട്ട്
നിസ്സഹായയായി അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയുന്ന ഉമ്മ അവളോട് താൻ അറിയാതെ ചെയ്തുപോയ തെറ്റിന് മാപ്പും ഒരിക്കലും വെറുക്കുകയോ ശപിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി പ്രാർത്തിച്ചോളാം എന്ന് വാക്കും കൊടുക്കുമ്പോ
പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കാൻ അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് അവളുടെ കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞ തൊട്ടാവാടി ആയ അവളുടെ മനസിലെ സങ്കടമോ വാശിയോ അല്ല കൂടെ നടന്നും കൂട്ട് കിടന്നും എന്നിൽ നിന്നും അവളിലേക്ക് ചേക്കേറിയ ക്രൂര മനസിന്റെ പകയാണ് അത് അണച്ചു അവളെ എന്റെ സ്വന്തമാക്കാൻ എന്റെ വാക്കുകൾക്ക് കഴിയില്ല അവളിലലിയാൻ അവളെ സ്വന്തമാക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന എനിക്ക് അതിനുള്ള ഏക വഴി അവളുടെ പക തീർക്കുക എന്നത് മാത്രമാണെന്ന് ഞാനാ നിമിഷം തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു
തുടരും…
വൈകിയതിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു
