റോക്കി – 5 29അടിപൊളി  

അർജുൻ പറഞ്ഞു. ദൈവമേ മൂന്നര ആയോ.. ഇത്രയും നേരം താൻ എന്തോരു ഉറക്കം ആയിരുന്നു. ഇഷാനിക്ക് അതോർത്തു നാണക്കേട് തോന്നി. ശരിക്കും നാണക്കേട് തോന്നിയത് എണീറ്റ കോലത്തിൽ അവന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ടായിരുന്നു. നല്ല പേക്കോലം ആയിരിക്കും താൻ. അവന് തന്നോടുള്ള സകല ഇഷ്ടവും ഈ കോലം കാണുമ്പോൾ പോകുമല്ലോ എന്നോർത്ത് അവൾക്ക് ചെറിയൊരു പേടി തോന്നി. അവനെ ഒരു ദയവും കൂടാതെ അവഗണിച്ചിട്ട് പോലും ഇഷാനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ് തോന്നുന്നത്.

 

പക്ഷെ അർജുൻ ചിന്തിച്ചത് ഇതിന്റെ നേരെ ഓപ്പോസിറ്റ് ആണ്. ഉറക്കം എണീറ്റ് ഇരുന്നിട്ടും അവളെ കാണാൻ എന്ത് ഭംഗി ആണ്. മേക്കപ്പ് ഇട്ട് നടക്കുന്ന പലതിനെയും രാവിലെ എണീറ്റ് വരുന്ന കോലത്തിൽ കാണുമ്പോ ഡിസ്‌ക്കമ്പി ആയിട്ടുണ്ട് അർജുന്. ഇഷാനി പക്ഷെ ഇപ്പോളും സുന്ദരി ആണ്.. അതി സുന്ദരി.. മുഖത്തൊരു ക്ഷീണം ഉണ്ടെന്നത് മാത്രെമേ ഉള്ളു. എന്തായാലും വലിയ ഉറക്കം കഴിഞ്ഞു എണീറ്റത് അല്ലേ.. മുഖം കഴുകിക്കാൻ അവളെ ബാത്‌റൂമിന് അടുത്തുള്ള വാഷ് ബേസണിന്റെ അടുത്തേക്ക് അർജുൻ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. ഒരു കയ്യിൽ താങ്ങി അവൻ അവളെ മെല്ലെ നടത്തിച്ചു. കൈക്ക് മാത്രം അല്ലായിരുന്നു കാലിനും വേദന ഉണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് അപ്പോൾ മനസിലായി. കോപ്പ്.. നടക്കാൻ വയ്യ.. ഇവനൊന്ന് എടുക്കുവായിരുന്നേൽ… ഇഷാനി വെറുതെ ചിന്തിച്ചു.. ഒരു വയ്യായ്ക വന്നപ്പോൾ ഇഷാനി ശരിക്കും കാറ്റ് പോയ അവസ്‌ഥ ആയി.

 

അവിടെ നിന്ന് ശരിക്കും മുഖം കഴുകിയപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നി. ശക്തി ആയി ഒരു കൈ കൊണ്ട് മുഖം തേച്ചു ഉരച്ചു കഴുകി. അവന് കാണുമ്പോൾ അയ്യേ എന്ന് തോന്നരുത്.. മുഖം കഴുകി കഴിഞ്ഞു അവൻ അതേ പോലെ അവളെ കട്ടിലിൽ തന്നെ കൊണ്ട് ഇരുത്തി.. അവിടെ അടുക്കി വച്ചിരുന്ന തന്റെ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം നോക്കി ഇഷാനി ചോദിച്ചു

‘ഇതൊക്കെ എപ്പോ എടുത്തോണ്ട് വന്നു..?

 

‘രാവിലെ പോയി എടുത്തോണ്ട് വന്നു..’

അർജുൻ പറഞ്ഞു

 

‘എന്നെ.. എന്നെ ഒരു വണ്ടി പിടിച്ചു അവിടെ എത്തിക്കുമോ..?

ഇഷാനി ഒരു മടിയോടെ ചോദിച്ചു. ഇത്രയും ചെയ്ത അവനോട് വീണ്ടും ഉപകാരം ചോദിക്കുന്നത് ശരിയാണോ….

 

‘എങ്ങോട്ടാ.. നിനക്ക് കയ്യും കാലുമൊന്നും അനക്കാൻ പറ്റില്ല കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക്.. അവിടെ ആര് ഇരുന്നിട്ടാ നിന്നെ നോക്കാൻ..’

അർജുൻ ചോദിച്ചു. അവിടെ ആകെ ഉള്ള ഓണർ അമ്മയ്ക്ക് പ്രായം ഉണ്ട്. ആരോഗ്യവും ഇല്ല. ഇഷാനിയെ നോക്കാൻ ഒന്നും അവർക്ക് കഴിയില്ല. ഇഷാനിയും അത് തന്നെ ചിന്തിച്ചു. പക്ഷെ അവൾക്ക് അത് അംഗീകരിച്ചു കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

 

‘ഞാൻ നിന്നോളാം.. ഇത് കുറച്ചു കഴിയുമ്പോ ശരിയാകും..’

ഇഷാനി കയ്യിലെ കെട്ടിൽ മെല്ലെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പണ്ടാരം വേദന ഉണ്ടല്ലോ..

 

‘നീ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവിടെ കൊണ്ട് വിടില്ല.. പിന്നെ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ആണേൽ ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വിടാം..’

പാലക്കാട്‌ കൊണ്ട് വിടുന്ന കാര്യമാണ് അർജുൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്. അപ്പോളും ബുദ്ധിമുട്ട് അവന് തന്നെ. മാത്രം അല്ല അപകടം ഉണ്ടായെന്നു അറിഞ്ഞാൽ വീട്ടിൽ ഉള്ളവർക്ക് ഭയങ്കര പേടിയാകും. തന്റെ കാര്യത്തിൽ അല്ലാതെ തന്നെ അവര് ഒരുപാട് പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ക്രിസ്തുമസ് വൈകുന്നേരം അവിടോട്ട് ചെല്ലണം എന്ന് വച്ചിരുന്നതാണ്.. ഇനിയിപ്പോ വേണ്ട. അവൻ പറഞ്ഞ പോലെ കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെ നിൽക്കാം.. കയ്യും കാലുമൊന്ന് ശരിയാകുന്നത് വരെ.. ആകെയുള്ള ചളിപ്പ് ഇവനേ ഫേസ് ചെയ്യുന്നത് ആണ്. പക്ഷെ അവൻ സാഹചര്യം മനസിലാക്കി അതൊന്നും കാണിക്കാതെ പെരുമാറുന്നുണ്ട്. പാവത്തിനെ എത്ര വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ… തനിക്കും വേറെ വഴിയില്ലാഞ്ഞിട്ട് ആണ്.. എന്നാലും….

 

‘അത് വേണ്ട…’

വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വിടണ്ട എന്ന് ഇഷാനി പറഞ്ഞു. തല്ക്കാലം ഇവിടെ നിൽക്കാമെന്ന് അവളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു..

‘എന്റെ ഫോൺ ഒന്ന് തരുമോ..? വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് വിളിക്കാനാണ്..’

 

‘നിന്റെ ഫോൺ പൊട്ടി ഓൺ ആകുന്നില്ല.. ഞാൻ അത് വിട്ടു പോയി.. നാളെ തന്നെ കടയിൽ കൊടുത്തു ശരിയാക്കിക്കാം..’

പിന്നെ എന്തോ ആലോചിച്ച ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞു

‘തല്ക്കാലം നിന്റെ സിം വേറൊരു ഫോണിൽ ഇട്ടോ..’

 

അർജുൻ അടുത്തുള്ള മേശ തുറന്നു ഒരു ഫോൺ എടുത്തു. തന്റെ ഫോണിൽ നിന്നും സിം ഊരി അതിൽ ഇട്ട് തന്നു. കോൾ വിളിക്കായി അത് കയ്യിൽ തന്നപ്പോൾ ഒരു മടിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു

‘ഇത്.. ലച്ചുവിന്റെ ഫോൺ ആയിരുന്നു. അവൾ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ട് പോയതാ. നീ ഫോൺ ശരിയാകുന്നത് വരെ തല്ക്കാലം ഇത് വച്ചോ..’

 

അവൻ ഫോൺ തന്റെ കയ്യിൽ തന്നു. അർജുൻ അവളെ ലച്ചു എന്ന് വിളിക്കുന്നത് ഇഷാനിക്ക് പലപ്പോഴും ഇഷ്ടം അല്ല. ലക്ഷ്മി എന്ന് വിളിച്ചാൽ പോരേ.. പുന്നാരിച്ചു വിളിക്കുന്നത് എന്തിനാ.. തന്നെ ഇവൻ ഇപ്പോളും ഇഷാനി എന്നല്ലേ വിളിക്കൂ.. ഇഷ എന്ന് വിളിക്കില്ലല്ലോ.. അത് ആലോചിക്കുമ്പോ അവനെ വിളിക്കുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കിയത് താൻ തന്നെ ആണെന്ന് അവൾക്ക് ഓർമ വരും.. അല്ലെങ്കിലും എല്ലാം കറങ്ങി തിരിഞ്ഞു തന്റെ തലയിൽ തന്നെ വന്നു വീഴും..

 

ഇഷാനി ഫോൺ ഓൺ ആക്കിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മിയുടെ ഫോട്ടോ വാൾപേപ്പർ ആയി തെളിഞ്ഞു വന്നു. അത് കണ്ടു ഇഷാനി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൻ മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു അപ്പോൾ.. ഇഷാനി വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു അവധിക്ക് കുറച്ചു തിരക്കുണ്ട്. ചിലപ്പോളെ വരാൻ പറ്റൂ എന്ന് എല്ലാം പറഞ്ഞു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആ കോൾ കുറച്ചു അധികം നേരം നീണ്ടു നിന്നു. കോൾ അവസാനിച്ചപ്പോൾ അർജുൻ വീടിന് വാതിൽക്കൽ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി വെറുതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു..

 

‘ഞാൻ ഓണർ അമ്മയെ കൂടി ഒന്ന് വിളിച്ചോട്ടെ..?

അർജുൻ തല്ക്കാലം ഫോൺ ഉപയോഗിക്കാൻ കൊടുത്തിട്ടും ലച്ചുവിന്റെ ഫോൺ ആയത് കൊണ്ട് ഇഷാനിക്ക് എന്തോ ഒരു വൈക്ലബ്യം ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു കോളിന് കൂടി അനുവാദം ചോദിച്ചു

 

‘നിനക്ക് ഞാൻ അത് യൂസ് ചെയ്യാൻ തന്നതാണ്. നിനക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളവരെ വിളിച്ചോ.. നിന്റെ സിം അല്ലേ അല്ലേൽ തന്നെ..’

ശെടാ ഇവൾ എന്താ ഇങ്ങനെ എന്ന് അർജുൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു. ഇനി ഇത്രയും ദിവസം നോക്കിയതിനു ഇവൾ തനിക്ക് പൈസ തരുമോ എന്നോർത്തു അർജുന് പേടി തോന്നി.. അവൾ ചിലപ്പോ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യും. ഒരു ഇന്നസെന്റ് സൈക്കോ ആണ് ഇഷാനി..

‘അതേ.. ആക്‌സിഡന്റ് കാര്യം പറയാൻ ആണേൽ അവരെ വിളിക്കണ്ട. ഞാൻ രാവിലെ അവിടെ നിന്റെ സാധനം എടുക്കാൻ പോയപ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഓണറമ്മ കുറച്ചു മുന്നേ ആണ് ഇവിടുന്ന് പോയത്..’

അവൾ കോൾ വിളിക്കുന്നതിന്‌ മുമ്പ് അർജുൻ പറഞ്ഞു

 

‘ഓണറമ്മ വന്നിരുന്നോ..? എന്നിട്ട് നീ എന്നെ വിളിക്കാഞ്ഞത് എന്താ..?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *