റോക്കി – 5 29അടിപൊളി  

‘ശരി.. ശരി.. ഞാൻ പറയാം…’

‘എന്നാൽ പറ..’
ഇക്കിളി നിർത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്റെ കൈ ദേഹത്ത് നിന്ന് മാറ്റി വീണ്ടും പഴയ പോലെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കയറി കിടന്നു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു..

‘നമ്മുടെ വരാന്തയിൽ വച്ചു.. അന്നാണ് നമ്മൾ ഫസ്റ്റ് കണ്ടത്…’

‘എടി അത് തന്നെ അല്ലേ ഞാനും പറഞ്ഞത്. അന്ന് നൂനു നിന്നെ ഓടിച്ചു വരാന്തയിലൂടെ എന്റെ അടുത്തോട്ടു നീ വന്നത്..?

‘ഇത് അതിനും മുന്നേ ആണ്.. നീ വന്ന സെക്കന്റ്‌ ഡേ.. അപ്പോളാണ് ഞാൻ നിന്നെ കാണുന്നത്.. അതെ വരാന്തയിൽ വച്ചു തന്നെ..’
അവൾ പറഞ്ഞു

‘ആണോ.. പക്ഷെ ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല..’

‘നീ അവിടെ രാഹുലിന്റെ ഒക്കെ ഒപ്പം സംസാരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുവായിരുന്നു.. ഞാൻ അപ്പോൾ വരാന്തയിലേക്ക് സ്റ്റെപ്പ് കയറി വരുന്നു.. അപ്പോളാണ് ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടത്.. നിന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു നടന്നത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല എന്റെ കാൽ സ്ലിപ്പ് ആയി.. ഞാൻ മലന്നടിച്ചു വീണെടാ അവിടെ..’

‘ആണോ..? പക്ഷെ ഞാൻ ഇത് ഓർക്കുന്നില്ലല്ലോ..?
എനിക്ക് അവൾ പറഞ്ഞത് അങ്ങോട്ട്‌ ഓർമ കിട്ടിയില്ല..

‘നീ ശരിക്കും ഓർത്ത് നോക്ക്.. അവിടെ ആണേൽ ചുറ്റും പിള്ളേർ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ വീണത് കണ്ടു എല്ലാരും മുട്ടൻ ചിരി. നിന്നെ വായ് നോക്കി വന്ന ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ ചമ്മി അടപ്പ് തെറിച്ചു..’
അവൾ അന്നത്തെ അതെ ചമ്മലോടെ തന്നെ അത് പറഞ്ഞു

‘ശോ.. പാവം എന്റെ ഇഷാനി…’
ഞാൻ അവളുടെ കവിളിൽ തടവി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

‘എല്ലാവരും ഭയങ്കര ചിരിയും കളിയാക്കലും.. എനിക്ക് ആണേൽ സങ്കടം കൂടി വന്നു.. ആ കൂടി നിന്ന ആരും എനിക്ക് എണീക്കാൻ ഒരു കൈ പോലും തന്നില്ല…. പക്ഷെ നീ… നീ മാത്രം ആയിരുന്നു അവിടെ ചിരിക്കാതെ നിന്ന ഒരേയൊരാൾ.. ഞാൻ വീഴുന്നത് കണ്ടിട്ട് നിനക്ക് ചിരി വന്നില്ല.. നിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക് എന്തേലും പറ്റിയോ എന്നുള്ളെ… നീ അത് എന്നോട് ചോദിച്ചോണ്ട് അടുത്തേക്ക് വരുകയും ചെയ്തു…’

‘യെസ്.. ശരിയാ.. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഓർമ കിട്ടുന്നുണ്ട്..’
അവൾ ഉണ്ടാക്കി പറഞ്ഞതല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ആ സംഭവം ഞാൻ അപ്പോളേ വിട്ടത് കൊണ്ട് ഓർത്തെടുക്കാൻ കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടി എന്ന് മാത്രം..

‘നീ അടുത്ത് വരുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ ഞാൻ എണീറ്റ് അവിടുന്ന് ഓടി. കൂട്ടം കൂടി ഒരാളെ കളിയാക്കാനും ഒരാൾ വീഴുമ്പോൾ ചിരിക്കാനും ഒക്കെ അറിയുന്ന ആളുകൾക്ക് ഇടയിൽ ഇതൊന്നും അറിയാത്ത ഒരാളെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ഇഷ്ടം തോന്നി പോയി..’
സംഭാഷണം ചെറുതായ് ഒന്ന് വിരാമം ഇട്ടു എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ മുഖം കൊണ്ട് വന്നു എന്റെ നെറുകയിൽ അവൾ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു..
‘യൂ ആർ ആൽവേയ്സ് കൈന്റ് റ്റു മി.. താങ്ക്യൂ ഫോർ ദാറ്റ്‌…’

‘അത് ശരിക്കും നീയാണ് എന്ന് ഞാൻ ഇപ്പോളാണ് ഓർക്കുന്നത്.. നിന്റെ മുഖം അന്നെനിക്ക് ശരിക്കും മനസിലായില്ല.. നീ പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പോകുകയും ചെയ്‌ത കൊണ്ട് മുഖം അന്ന് ക്ലിയർ ആയില്ലായിരുന്നു…’

‘പക്ഷെ എനിക്ക് നല്ലപോലെ ക്ലിയർ ആയിരുന്നു. എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ വന്നത് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ പിന്നെയും സന്തോഷം ആയി. സംസാരിക്കണം കൂട്ട് കൂടണം എന്നൊക്കെ തോന്നി. പിന്നെ അതൊന്നും വേണ്ട എന്ന് വച്ചു.. എങ്ങനെ പോയാലും കോളേജിൽ എനിക്കുള്ള ചീത്തപ്പേര് നീ അറിയുമല്ലോ.. അതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോ നിന്റെ കണ്മുന്നിൽ വരാതെ ഞാൻ മാക്സിമം നടന്നു..’

‘അതാണ് നിന്നെ വന്നു രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞു പരിചയപ്പെടേണ്ടി വന്നത്.. അങ്ങനെ പറ.. പക്ഷെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ കമ്പിനി ആകാൻ വന്നിട്ടും നീ എന്താ എന്നെ ഒഴിവാക്കുന്ന പോലെ പെരുമാറിയത്.. നിന്റെ ഉള്ളിൽ ഈ ഇഷ്ടം ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ…?
ഞാൻ സംശയം ചോദിച്ചു

‘ഇഷ്ടം ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ. അത് കൊണ്ട് തന്നെ നിന്നോട് മിണ്ടാൻ ഒക്കെ പേടി ആയിരുന്നു. നീ മിണ്ടുമ്പോളും അറിയാതെ ടച്ച്‌ ചെയ്യുമ്പോളും ഒക്കെ എനിക്ക് എന്തോ പോലെയായിരുന്നു.. എന്റെ ദേഹം ഒക്കെ അങ്ങട് വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങും.. ‘
അവളത് പറയുമ്പോ ഞാൻ എന്റെ വിരലുകൾ മെല്ലെ എന്റെ മൂക്കിനോട് ചേർക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ കക്ഷത്തിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടിയ വിരലുകളിൽ അവളുടെ ഗന്ധം വല്ലാതെ കുടിയിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ അതെന്റെ നാസികയിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു.. അതെന്നെ ഭ്രാന്ത്‌ പിടിപ്പിക്കാനോളം പോന്ന ഗന്ധം ആയിരുന്നു.. ഞാൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവളെ എന്നോട് കുറച്ചു കൂടി ചേർത്തൂ..

‘ഡാ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കല്ലേ.. എനിക്ക് ശ്വാസം മുട്ടും..’
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മെല്ലെ കൈ അയച്ചു.. ഞങ്ങൾ പിന്നെയും എത്ര നേരം സംസാരിച്ചു കിടന്നു എന്ന് ഓർമയില്ല.. നേരം പുലരുവോളം അങ്ങനെ മിണ്ടി കിടന്നു.. പിന്നെ മെല്ലെ ഞങ്ങൾ ഉറക്കം പിടിച്ചു.. രാവിലെ ഉണർന്നപ്പോൾ തലേന്ന് നടന്നതൊക്കെ ഒരു സ്വപ്നം പോലെ ആണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. ജീവിതത്തിൽ കണ്ട ഏറ്റവും സുന്ദരമായ സ്വപ്നം..

ഞാൻ കണ്ണ് തിരുമ്മി എണീറ്റപ്പോളേക്കും അടുക്കളയിൽ നിന്നും അവളെനിക്ക് കോഫി കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു.. രാവിലെ തന്നെ കുളിച്ചു സുന്ദരി ആയിട്ട് ആയിരുന്നു ഇഷാനിയുടെ നിൽപ്പ്.. രാവിലെ അവളുടെ പിറകെ കിന്നരിച്ചു ചെന്നെങ്കിലും അടുക്കളയിലെ പണികളുടെ തിരക്ക് കൊണ്ട് അവൾ എന്നെ അടുപ്പിച്ചില്ല. എന്നെ ഉന്തി തള്ളി അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറ്റി..

ഡിസംബറിലെ നല്ല തണുത്ത വെളുപ്പാൻകാലത്ത് എല്ല് പൊടിയുന്ന കുളിരുള്ള വെള്ളത്തിൽ കുളിക്കുമ്പോ ആണ് ഞാൻ മുന്നോട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. ഇഷാനി കൃഷ്ണയുടെ കാര്യം ഇപ്പോൾ അറിയണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ഇവിടെ നിന്ന് പോകുന്നതിന് മുമ്പ് അവളോട് അത് പറഞ്ഞെ പറ്റൂ. ഏറ്റവും സേഫ് ആയി അവളോട് അത് പറയാനുള്ള വഴികൾ ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ ആലോചിച്ചു തുടങ്ങി.. ഞാൻ പറയാതെ മറ്റേതെങ്കിലും വഴി അവൾ അതറിഞ്ഞാൽ അത് വലിയ കുഴപ്പം ആകും. അങ്ങനെ അറിയാനുള്ള സാധ്യത കൃഷ്ണയോ ലക്ഷ്മിയോ വഴി മാത്രം ആണ്. അവര് രണ്ടും നിലവിൽ ഇപ്പോൾ സ്ഥലത്തില്ല. പക്ഷെ അവരെപ്പോൾ ലാൻഡ് ചെയ്യും എന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല. ആ ഒരു ചിന്ത മുറുകിയപ്പോൾ കൃഷ്ണയെ വിളിക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു..

ചെറിയൊരു ഷോപ്പിങ്ങിന്റെ പേര് പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് പോയ തക്കത്തിൽ ആണ് ഞാൻ കൃഷ്ണയേ വിളിച്ചത്. കുറച്ചു ദിവസം ആയി അവളോട് കോൺടാക്ട് ഇല്ലായിരുന്നു.

‘എവിടാ മോനൂസേ.. നമ്മളെ ഒന്നും ഒരു മൈൻഡ് ഇല്ലല്ലോ..’
പരിഭവം പറഞ്ഞത് ആണെങ്കിലും അതിലേറെ ഞാൻ വിളിച്ചതിൽ ഉള്ള സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ വാക്കുകളിൽ

‘ഞാൻ ഓഫിസിൽ ഒക്കെ ആയി കുറച്ചു തിരക്ക് ആയിരുന്നെടി.. നീ എവിടാ..?

‘ ഞാൻ ഹോട്ടലിൽ ആട.. ഉറങ്ങാൻ പോവായിരുന്നു..’

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *