പിറ്റേന്ന് ഞാൻ നേരത്തെ എണീറ്റു. കുറച്ചു പണികൾ ഉണ്ട്. പ്രധാനമായും കൃഷ്ണ. അവൾ വിളിക്കാനൊക്കെ ചാൻസ് ഉണ്ട്. ഇഷാനി ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ അവളുടെ റൊമാന്റിക് കോൾ ഒക്കെ വരുന്നത് ശരിയല്ല. എല്ലാം അന്ന് രാത്രി ആ ട്രെയിനിൽ കയറിയിരുന്നേൽ അവസാനിക്കേണ്ടത് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ വിധി മറ്റൊന്നായിരുന്നു.. ഈ ഒളിച്ചു കളികൾ ഇനിയും തുടരേണ്ടി വരുന്നതിൽ അർജുന് അമർഷം തോന്നി. എന്തായാലും അധികം വേണ്ടി വരില്ല. ഇഷാനിയുടെ പരിക്കുകൾ ഒന്നും അത്ര സാരം ഉള്ളതല്ല. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ അവളുടെ കയ്യിലെ കെട്ട് അഴിച്ചേക്കാമായിരിക്കും. കുറച്ചു കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ മുട്ടിലെ പരിക്കും ഉണങ്ങും. അവൾക്ക് നടക്കാൻ കഴിയുന്നതോടെ അവൾ തിരിച്ചു പോകും. അവൾ മാത്രം അല്ല ഞാനും.
ബാംഗ്ലൂർ ഉള്ള എന്റെ ഫ്രണ്ട് ഷിന്റു എനിക്ക് വേണ്ടി ഇപ്പോളും വെയ്റ്റിംഗ് ആണ്. അവൻ അവിടെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൂടി കാണും. അവൻ അമേരിക്കക്ക് വിമാനം കയറുന്നതിനു മുമ്പ് ഇഷാനിയുടെ പരിക്കുകൾ എല്ലാം മാറുമെന്നാണ് കരുതുന്നത്. അപ്പോൾ അവന്റെ ഒപ്പം തന്നെ എനിക്ക് പോകാൻ പറ്റിയേക്കും. പോകാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ കുറച്ചു ശരിയാക്കാനുണ്ട്. അവിടുത്തെ ജോലിയുടെ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ റെഡി ആക്കാനുണ്ട്. അതാണ് വലിയ പണി
പിന്നെ ഒരു പണിയുള്ളത് ഇന്ന് ക്രിസ്തുമസ് ആയത് കൊണ്ട് ഇവിടെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ അനക്കം വപ്പിക്കണം എന്നുള്ളതാണ്. ക്രിസ്തുമസ് ആയിട്ട് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പരുപാടി ഇല്ലെങ്കിൽ ഇഷാനിക്ക് ചിലപ്പോൾ ബോറിങ് ആയി തോന്നിയാലോ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.. ആദ്യം തന്നെ ഒരു കേക്ക് വാങ്ങി. വേറെ അലങ്കാരങ്ങൾ ഒന്നും വാങ്ങിയില്ല. ചുമ്മ കുറച്ചു ബലൂൺ വാങ്ങി വെറുതെ വീർപ്പിച്ചു അവിടെ എല്ലാം പറത്തി ഇട്ടു.. ഇപ്പോൾ മുറിയിൽ എവിടെ നോക്കിയാലും അവിടെ ഇവിടെ ആയിട്ട് കളർഫുൾ ആയ ബലൂണുകൾ പറന്നു നടക്കുന്നത് കാണാം. ഇഷാനിക്ക് ഒരു ശോകം അന്തരീക്ഷം തോന്നുകയുമില്ല..
രാവിലത്തെ ഫുഡ്‌ കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഇഷാനിക്ക് ചെറിയൊരു അസ്വസ്ഥത. അത് അർജുനോട് പറയാനാണേൽ അതിലും അസ്വസ്ഥത. കുറച്ചു നേരം അവൾ കടിച്ചു പിടിച്ചു ഇരുന്നു.. അർജുന്റെ സഹായം ഇല്ലാതെ എണീക്കാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കാലിന് നല്ല വേദന ഉള്ളത് കൊണ്ട് അത് നടക്കില്ല എന്ന് ബോധ്യമായി. ഇനിയിപ്പോ അവനോട് പറയുക തന്നെ. ബാത്‌റൂമിൽ പോകുന്നത് അത്ര മോശം കാര്യം അല്ലല്ലോ..? എല്ലാവരും ചെയ്യുന്നത് അല്ലേ. ഇന്നലെയും പോയിട്ടില്ല. ഇനി പോയില്ലേൽ ഇഷാനിക്ക് ചിലപ്പോ യൂറിൻ നിയന്തിച്ചു വയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ ഒരു വൈക്ലഭ്യത്തോടെ ആ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.
‘എനിക്കൊന്ന് ബാത്‌റൂമിൽ പോകണമായിരുന്നു..’
അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞു
അർജുൻ അത് കേട്ട് തലയാട്ടുക മാത്രം ചെയ്തു. അവൻ ലാപ്പിൽ എന്തോ കാര്യമായി ചെക്ക് ചെയ്യുകയാണ്. താൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തലയാട്ടുക മാത്രമാണ് അവൻ ചെയ്തത്. പൊക്കോളാൻ ഒരു അനുവാദം. അതിന് അനുവാദം മാത്രം പോരെടാ പൊട്ടാ, നിന്റെ ഹെല്പ് കൂടി വേണം… അവൾ മനസ്സിൽ അവനെ രണ്ട് ചീത്ത പറഞ്ഞു
പെട്ടന്നാണ് ലാപ്പിലെ കാര്യത്തിൽ നിന്ന് അർജുൻ അവൾ പറഞ്ഞത് ഒന്ന് കൂടി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് വന്നത്. അവൻ ലാപ്പിൽ നിന്ന് തല ഉയർത്തി അമളി പറ്റിയ ഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി
‘അയ്യോ.. ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഓർത്തില്ല..’
ഞാൻ ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവൾ എന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് മെല്ലെ നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ അത് നടപ്പാകുന്ന കേസ് അല്ലെന്ന് അവൾക്കും എനിക്കും മനസിലായി. ഞാൻ പതിയെ അവളെ പൊക്കി എന്റെ കൈകളിൽ എടുത്തു ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ബാത്‌റൂമിന് ഉള്ളിൽ അവളെ നിർത്തി ഞാൻ പുറത്ത് ഇറങ്ങി പുറത്ത് നിന്നും ലോക്ക് ആക്കി. അകത്തു നിന്ന് ലോക്ക് ആക്കാൻ അവൾ പിന്നെയും കുറച്ചു കൂടി ഏന്തി വലിയണ്ട എന്ന് കരുതി. ഒരു രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അകത്തു നിന്നും അവൾ എന്നെ വിളിച്ചു
‘പോകാം…’
ഞാൻ കതക് തുറന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
‘ഞാൻ.. ഞാൻ ഒഴിച്ചില്ല..’
അവൾ ഒരു സങ്കോചത്തോടെ പറഞ്ഞു
‘പാന്റ്.. പാന്റ് അഴിക്കാൻ പറ്റണില്ല..’
പാവം നിസ്സഹായതയോടെ പറഞ്ഞു
ഒരു കൈ കെട്ടി വച്ചിരിക്കുകയല്ലേ. അപ്പോൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് പാന്റ് അഴിക്കാൻ അവൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ട്. കുറെ ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ടു കാണണം. അതൊന്നും നടക്കാഞ്ഞിട്ടാണ് എന്നെ വിളിച്ചത് ഇപ്പോൾ. അവൾക്ക് ശരിക്കും നാണക്കേട് തോന്നിയിട്ട് ഉണ്ടാകും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.
ഞാൻ മെല്ലെ അവളോട് ചേർന്നു നിന്ന് അവളുടെ അരയിലെ പാന്റിന്റെ വള്ളിയിൽ പിടിച്ചു കെട്ടഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. കെട്ടഴിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്തോറും അവളെന്നോട് ചേർന്നു ചേർന്നു വന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ വിചാരിച്ചിട്ടും പാന്റിന്റെ കെട്ട് അഴിഞ്ഞു വരുന്നില്ല.. ഞാൻ മുട്ട് കുത്തി പാന്റിലെ കുരുക്ക് ശരിക്കും നോക്കി. ഞാൻ മുട്ട് കുത്തി നിന്നത് അവൾക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കി. അവളുടെ അരയുടെ നേരെ മുഖം വച്ചു ഞാൻ നിൽക്കുന്നത് അവൾക്ക് പൊരുത്തപ്പെടാൻ പാടായിരുന്നു. പക്ഷെ അതിലും മോശം അവസ്‌ഥയാണ് ഈ മുള്ളാൻ മുട്ടൽ
ഞാൻ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് പാന്റിന്റെ കെട്ട് അഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ആക്‌സിഡന്റ് കഴിഞ്ഞു മുറിവ് കെട്ടി വയ്ക്കാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് അവളുടെ പാന്റ് മുട്ട് വരെ മുറിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോളും ഒരു നിക്കർ പോലെയാണ് അത് കിടക്കുന്നത്. പാന്റ് എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. ശരിക്കും ആ ചരടിന്റെ തുമ്പുകൾ വീക്ഷിച്ചപ്പോൾ സംഭവം കടും കെട്ട് വീണിട്ടുണ്ട്. ഒന്നുകിൽ ഞാനിപ്പോ പിടിച്ചു വലിച്ച വഴിക്ക് വീണത് ആകും. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കൈ വച്ചു ഇതഴിക്കാൻ അവൾ തന്നെ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ കടും കെട്ട് വീണതാകാം. അതിനാണ് സാധ്യത.. എന്തിനാണ് ഈ പാന്റിൽ ഇത്രയും കെട്ടിടുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല. ഞാൻ അത് അവളോട് ചോദിച്ചു
‘അത്.. അന്ന് ലക്ഷ്മി എന്റെ ഫോട്ടോ എടുത്തോണ്ട് പോയതിൽ പിന്നെ എനിക്ക് പേടിയായി.. ഞാൻ ശരിക്കും ഡ്രസ്സ് എല്ലാം മുറുക്കിയേ പിന്നെ വരാറുള്ളൂ..’
അവൾ പറഞ്ഞു
ഓ അന്നത്തെ പേടിയാണോ ഇപ്പോളും ഇവൾ മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത്. അങ്ങനൊരു അവസ്‌ഥയിൽ വന്ന അവളെ അതിന് കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. കെട്ടഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും വഴി ഉണ്ടോന്ന് നോക്കാം.. വേറെ ഗത്യന്തരം ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഞാൻ മെല്ലെ മുഖം അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു ആ കെട്ടിൽ കടിച്ചു വലിച്ചു. ഞാൻ എന്ത് മാത്രം കടന്നാണ് പ്രവർത്തിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞാണ് മനസിലായത്.. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് പോലും അപ്രാപ്യമായ അവളുടെ അരയിടുക്കിലേക്കാണ് ഞാൻ മുഖം അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചെന്നത്. ഇഷാനി നിഷേധപൂർവ്വം ചെറുതായി എന്നെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ അപ്പോളത് കാര്യമാക്കി എടുത്തതുമില്ല. കടിച്ചു രണ്ട് വലി വലിച്ചപ്പോൾ കെട്ട് കുറച്ചു അഴിഞ്ഞു വന്നു. പിന്നെ എളുപ്പം ആയിരുന്നു. ചരടിന്റെ കെട്ടഴിഞ്ഞു. ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചതിന് ശേഷം വീണ്ടും പുറത്തിറങ്ങി വാതിലടച്ചു..