റോക്കി – 3അടിപൊളി  

എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്നറിയാതെ ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഇഷാനി വന്നിരുന്നത് ഏകദേശം എന്റെ തുടയിലേക്കാണ്. ലക്ഷ്മി പെട്ടന്ന് ഉള്ള ഷോക്കിൽ എണീറ്റ് മാറിയപ്പോൾ അവൾ മടിയിൽ നിന്നും ഒരല്പം തെന്നി താഴെ പടവിൽ ഇരുന്നു. എന്റെ കയ്യിൽ മെല്ലെ സൗഹൃദത്തിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഇഷാനി പതിയെ പറഞ്ഞു

 

‘കൃഷ്ണ വരുന്നുണ്ട്..’

ഞങ്ങൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ദൂരെ നിന്നും കൃഷ്ണ നടന്നു വരുന്നതാണ് കണ്ടത്. കൃഷ്ണ എന്നെ തപ്പി ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് കണ്ട ഇഷാനി ഞാനിവിടെ ലക്ഷ്മിയുടെ ഒപ്പം ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞു അത് പറയാൻ ഓടി വന്നതാണ്. പറയുന്നതിന് മുന്നേ കൃഷ്ണ അവിടേക്ക് വന്നത് കണ്ടു അവൾ പെട്ടന്ന് ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ കയറി ഇരുന്നു. ഇപ്പൊ കൃഷ്ണയുടെ നോട്ടത്തിൽ ഞാനും ഇഷാനിയും ഒരുമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നെ തോന്നൂ. ലക്ഷ്മി ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് കുറച്ചു മാറി നിൽക്കുകയാണ്. കൃഷ്ണയ്ക്ക് സംശയം ഒന്നും ഉണ്ടാകുകയും ഇല്ല..

 

ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു സഹായത്തിനു ആണ് ഇഷാനി പെട്ടന്ന് ഓടി വന്നു എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നതെങ്കിലും ഒരുപാട് നാളുകൾക്ക് ശേഷം അവളെന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നപ്പോൾ അടക്കി വച്ച എന്റെ പല വികാരങ്ങളും പരന്നൊഴുകാൻ തുടങ്ങി.. ഏറെ നാൾക്ക് ശേഷം അവളെന്റെ കയ്യിൽ സ്പർശിച്ചപ്പോൾ ഒരു തരം രോമാഞ്ചം എന്നിലൂടെ കടന്നു പോയത് ഞാൻ വ്യക്തമായി അറിഞ്ഞു.. പലപ്പോഴും ലച്ചുവിന്റെ കൊഴുത്ത കയ്യിൽ ഞാൻ പിടിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കാറുണ്ട്. അതും മണിക്കൂറുകൾ.. പക്ഷെ ഈ ഒരു മാജിക് ഫീൽ എനിക്ക് തരാൻ ഇഷാനിക്ക് മാത്രമേ കഴിയുന്നുള്ളു.. അവളുടെ കൈയ്ക്ക് മാത്രം എന്തോ മന്ത്രികത ഉള്ളത് പോലെ…

 

‘നീ എന്താ ഇവിടെ നിക്കുന്നെ..?

ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് ലച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു കൃഷ്ണ ചോദിച്ചു.

 

‘ഞാൻ നിന്നെ നോക്കി വന്നതാ.. അപ്പൊ റോക്കി ഭായി ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നെ കണ്ടു. നീ എവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ഇവനോട് ചോദിക്കുവായിരുന്നു..’

ലച്ചു മറുപടി കൊടുത്തു..

 

‘ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ..’

കൃഷ്ണ മറുപടി കൊടുക്കന്നതിനിടയിൽ ഇഷാനിയെ ശ്രദ്ധിച്ചു. കുറച്ചു നാളായി ഇഷാനി എന്റെ അടുത്ത് വരാറില്ല എന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പൊ പെട്ടന്ന് എന്റെ അടുത്ത് അവൾ വന്നത് കൃഷ്ണയുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി. അതൊരു വിധത്തിൽ നന്നായി. ലച്ചുവിനെയും എന്നെയും പറ്റി അവൾക്ക് അത് കൊണ്ട് യാതൊരു സംശയവും ഉണ്ടായില്ല. കോളേജിലെ ലാസ്റ്റ് ഡേ ആയിരിക്കും എന്നത് കൊണ്ടാവും ഇഷാനി അർജുന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നത് എന്ന് കൃഷ്ണ കരുതി..

 

‘നല്ല മഴക്കാർ ഉണ്ടല്ലേ..’

ഞാൻ ഗ്രൗണ്ടിന് അപ്പുറമുള്ള ആകാശം നോക്കി പറഞ്ഞു. കൃഷ്ണ മെല്ലെ വന്നു എന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു. അതിന് എതിർ വശത്തു ഇഷാനി. ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ താഴത്തെ പടവിൽ ലച്ചുവും ഇരുന്നു. ഇഷാനിയുടെ കൈ അപ്പോളും എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ അതിൽ തഴുകാൻ തുടങ്ങി. പതിയെ തലോടിയത് കൊണ്ട് കൃഷ്ണ അത് ശ്രദ്ധിച്ചുമില്ല. ഞാൻ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അവളുടെ നോട്ടവും അവിടേക്കാണ്. ഇഷാനി കല്യാണം ഉറപ്പിച്ച പെൺകുട്ടിയാണ്, അത് കൊണ്ട് കൈ വച്ചുള്ള പരുപാടി ശരിയല്ല എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒരുപാട് നാൾ കൂടി കിട്ടിയത് ഞാൻ വിട്ടു കളഞ്ഞില്ല. എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും അവളുടെ കൈ അടർത്തി മാറ്റാൻ ഇഷാനിക്കും ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി

 

‘ഇനി എന്ന് ഇത് പോലെ ഒക്കെ ഇവിടെ വന്നിരിക്കാൻ പറ്റുമോ..?

ലച്ചു ഒരു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. ലച്ചു ശരിക്കും ഉദ്ദേശിച്ചത് ഞാനുമായി വന്നിരിക്കുന്നതാണ്. അത് കൃഷ്ണ ഒഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവർക്കും മനസിലായി.

 

‘വരണം എന്ന് തോന്നുമ്പോ നിനക്ക് ഇവിടെ വരാമല്ലോ. ഇവിടെ വന്നിരിക്കുകയും ചെയ്യാം. ഇതിലൊക്കെ എന്ത് നൊസ്റ്റാൾജിയ..’

കാര്യം അറിയാതെ കൃഷ്ണ അവൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു.

 

‘ചുമ്മാ വന്നിരിക്കുന്ന പോലെയല്ല ഇവിടുത്തെ സ്റ്റുഡന്റ് ആയിട്ട് വന്നിരിക്കുന്നെ.. അതിപ്പോ നിനക്ക് മനസിലാവില്ല. അടുത്ത വർഷം നീ ഇവിടുന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോ മനസിലാകും..’

ലച്ചു കൃഷ്ണയോട് പറഞ്ഞു.

 

 

കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ നാല് പേരും ദൂരെ വാനിൽ മഴക്കാർ ഇരുളുന്നത് നോക്കിയിരുന്നു. ഒരു വിധത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു വിധത്തിൽ ഞാനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മൂന്ന് പെൺകുട്ടികൾക്ക് നടുവിൽ ഞാൻ നിശബ്ദനായി ഇരുന്നു. മഴ ചെറുതായ് ഞങ്ങളുടെ ദേഹത്തേക്ക് ചാറുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.. ആ വർഷത്തെ കോളേജിലെ അവസാന ദിവസം.. ഇനി പരീക്ഷക്ക് ഇവിടേക്ക് വന്നാൽ മതി..

അവസാനദിവസം ആയതു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കമ്പിനിക്കാരെല്ലാം മലയാളം ഡിപ്പാർട്മെന്റ് നവിടെയുള്ള വരാന്തയിൽ കുറ്റിയടിച്ചു ഇരിപ്പായിരുന്നു. കോളേജ് വിടാൻ ടൈം ആകുന്നതേ ഉള്ളു. പിള്ളേർ പലരും പോകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. എന്റെയൊപ്പം ഷോണും ഫൈസിയും അരവിന്ദും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. കോളേജിലെ ദാദകൾ പലരും ഇന്ന് കളം വിടുന്നു. ഇനി ഞാനാണ് ഇവിടെ ഭരിക്കേണ്ടത് എന്നൊക്കെ അവന്മാർ തമാശക്ക് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളവിടെ കൂട്ടം കൂടിയിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് ഇഷാനി ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ കൂടി നടന്നു പോയത്. അവൾ പുറത്തേക്ക് പോകുകയാണ്. എന്നെ കാണാഞ്ഞിട്ടാണോ അതോ അത്രയും പേര് അവിടെ നിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ഇഷാനി എന്നെ നോക്കാതെ കടന്നു പോയി. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരെയും കുറിച്ച് പലതരം കഥകൾ അവിടെ പ്രചരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമത്തിൽ ആണ്, ഞങ്ങൾ ബ്രെക്കപ്പ് ആയി, ഇഷാനി എന്നെ തേച്ചു, അവളുടെ വേറെ അഫയർ ഞാൻ പൊക്കി.. അങ്ങനെ എത്രയോ കഥകൾ..

 

‘റോക്കി ഭായ് ഇവളെ വിട്ടോ..? ഇപ്പൊ കാണാറില്ലല്ലോ നിങ്ങളെ ഒരുമിച്ച്..’

ഇഷാനി ഞങ്ങളെ കടന്നു പോയതിന് ശേഷം അലക്സ്‌ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ചോദ്യം എനിക്കത്ര സുഖിച്ചില്ല എങ്കിലും വെറുതെ മുഷിയണ്ട എന്ന് വച്ചു ഞാൻ ചിരിച്ചൊഴിഞ്ഞു. അവൻ പക്ഷെ നിർത്തിയില്ല

‘വിട്ടെങ്കിൽ പറ ഭായ്.. എനിക്ക് പഴയ അക്കൗണ്ട് ഒന്ന് റീ-ഓപ്പൺ ചെയ്‌യായിരുന്നു..’

 

‘നീ വെറുതെ ഊമ്പിത്തരം പറയരുത്..’

ഞാൻ വരാന്തയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. എന്റെ സ്വരം കുറച്ചു ഉയർന്നു

 

‘ഞാൻ എന്ത് ഊമ്പിത്തരം ആണ് പറഞ്ഞത് അതിന്..’

അലക്സ്‌ അവന്റെ ചൊറിയുന്ന നാക്ക് കൊണ്ട് വീണ്ടും കൊണ തുടർന്നു

 

‘എന്താണേലും അവന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ്. നീ അപ്പോൾ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത് ശരിയായില്ല..’

ഷോൺ ഈ കാര്യത്തിൽ എന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു സംസാരിച്ചു

 

‘ഇതൊന്നും നമ്മൾ ആദ്യമായി സംസാരിക്കുന്ന അല്ലല്ലോ. ഇപ്പൊ പിന്നെ ഇവനോട് പറഞ്ഞത് ഇവർ തമ്മിൽ കമ്പിനി ഇല്ലെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട്..’

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *