‘ഹേയ് ഒന്നുമില്ല.. വെറുതെ ചിരിച്ചതാ..’
കൃഷ്ണയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഞാൻ പെട്ടന്ന് അങ്ങനൊരു മറുപടി കൊടുത്തു. അത് കേട്ടതും അവൾ വല്ലാതെ ആയി. ഞാനും ഇഷാനിയും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചത് അവൾ അറിയണ്ട എന്ന അർഥത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. അതങ്ങനെ അല്ലെന്ന് തോന്നിക്കാൻ ഞാൻ പെട്ടന്ന് തോന്നിയത് കൃഷ്ണയോട് പറഞ്ഞു..
‘ഞങ്ങൾ രാവിലെ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്ന വഴിയാണ്.. രാഹുൽ അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ മറന്നത് കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ഒരു ഹോട്ടലിൽ കയറി മഞ്ഞൾപൊടി വാങ്ങി കലക്കിയാണ് നെറ്റിയിൽ തൊട്ടിരിക്കുന്നത്.. പക്ഷെ അവനെ കണ്ടാൽ രാവിലേ നിർമ്മാല്യം തൊഴുതിട്ട് വന്നു നിൽക്കുന്ന പോലെ ഇല്ലേ..’
ഞാൻ അത് പറഞ്ഞതും രാഹുൽ വെളിയിൽ നിന്നും ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നു. അവന്റെ മുഖത്തെ മഞ്ഞ കുറി കണ്ടപ്പോ നിർത്തിയ ചിരി ഇഷാനി വീണ്ടും തുടങ്ങി. അവളുടെ പൊട്ടിച്ചിരി ഈ കോമഡിക്കാണ് ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചത് എന്ന് കൃഷ്ണയേ ബോധിപ്പിക്കാൻ ആണോ അതോ ശരിക്കും അവന്റെ മുഖത്തെ കുറി കണ്ടു അവൾക്ക് ചിരി വന്നതാണോ എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല. ഇതിനിത്ര ചിരിക്കാൻ എന്താണ് ഉള്ളതെന്ന് അറിയാതെ കൃഷ്ണ ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാതെ നിന്നു. പിന്നെ അർജുന്റെ കോമഡിക്ക് ഇഷാനി ചിരിക്കുമ്പോൾ താൻ ചിരിക്കാതെ നിന്നാൽ അത് ശരിയാവില്ല എന്ന് കരുതി കൃഷ്ണയും അവളുടെ ചിരിയിൽ പങ്ക് ചേർന്നു.
‘ഞങ്ങടെ ഫോട്ടോ എടുത്തു തരുമോ..?
കൃഷ്ണ വളരെ കൂളായി ഇഷാനിയോട് ചോദിച്ചു. ഇഷാനി മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അർജുനെ നോക്കി.. എന്നിട്ട് കൃഷ്ണ നീട്ടിയ ഫോൺ വാങ്ങി അവരുടെ മുന്നിൽ നിന്നു. കൃഷ്ണ ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ നേരം അർജുനോട് ചേർന്നു നിന്നു. സാധാരണ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നവർ എന്തെങ്കിലും നിർദേശം ഒക്കെ കൊടുക്കും അടുത്ത് നിൽക്കാൻ, നേരെ നോക്കാനൊക്കെ. ഇഷാനി അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. അവിടെ ചെന്നു രണ്ട് മൂന്ന് ഫോട്ടോ എടുത്തു.. തിരിച്ചു ഫോൺ കൃഷ്ണയുടെ കയ്യിൽ കൊണ്ട് കൊടുത്തു. കൃഷ്ണ ഫോട്ടോ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോ അർജുൻ സ്വന്തം ഫോൺ എടുത്തു അവരെ രണ്ട് പേരെയും ചേർത്ത് നിർത്തി
‘നമുക്കൊരു സെൽഫി എടുക്കാം..’
കൃഷ്ണയ്ക്കും ഇഷാനിക്കും ഒപ്പം ഞാൻ സെൽഫി എടുത്തു. കൃഷ്ണ ഇന്ന് പതിവിലും സുന്ദരി ആയിരുന്നു. ആലിലയുടെ ഡിസൈൻ ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു വെള്ള സാരി ആയിരുന്നു അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. കസവ് കരയുള്ള സാരി അവളുടെ സ്വർണമേനിയിൽ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നത് കാണാൻ ഒരു വശ്യത ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനൊപ്പം അവളുടെ പുഞ്ചിരി കൂടി ആയപ്പോൾ സെൽഫിയിൽ അവൾ തന്നെ സ്കോർ ചെയ്തു. ഇഷാനി തിളങ്ങുന്ന വസ്ത്രവും ധരിച്ചിരുന്നില്ല അവളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പലപ്പോഴും കാണാറുള്ള ഒരു വിഷാദം ആ സെൽഫിയിലും എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു
ക്ലാസ്സിലെ പരിപാടികൾ ഒക്കെ ഏകദേശം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അതിന് ശേഷം സദ്യക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ ആയിരുന്നു. വിളമ്പുന്നത് ഒക്കെയും ഞങ്ങളുടെ സീനിയർസ് ആയിരുന്നു. ടീച്ചേർസ് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ ഇഷാനിയും വിളമ്പാൻ കൂടി. ദിവ്യ ടീച്ചർ പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ അവരെല്ലാം കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോ അവൾ അവർക്ക് വിളമ്പി കൊടുത്തു. ഒന്ന് രണ്ട് റൗണ്ട് കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ ഇരുന്നില്ല. വിശപ്പ് വന്നു തുടങ്ങിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഒരു ബെഞ്ചു ഒഴിവുണ്ടന്ന് പറഞ്ഞു സീനിയർസ് എന്നെ പിടിച്ചു അവിടെ ഇരുത്തി. ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന കണ്ടു കൃഷ്ണ എനിക്കൊപ്പം വന്നിരുന്നു. ആഷിക്കും രാഹുലും എനിക്കൊപ്പം കഴിക്കാൻ നിന്നത് കൊണ്ട് അവരും അവർക്കൊപ്പം ശ്രുതിയും ഞങ്ങൾക്ക് ഒപ്പം ഇരുന്നു. ഇനിയും ഒരു സീറ്റ് കൂടി ബാക്കി ഉണ്ട്. അപ്പോളാണ് കുറച്ചു മാറി ഇഷാനി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്. ഞാൻ കൈ കാട്ടി അവളെ വിളിച്ചു ഞങ്ങൾക്ക് ഒപ്പം ഇരുത്തി. എന്റെ അടുത്ത് അല്ലെങ്കിലും അങ്ങേ അറ്റത്തു അവൾ ഇരിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. ഇല വച്ചു ഉപ്പേരി ഒക്കെ വിളമ്പിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോളാണ് ക്രിസ്റ്റിന ഇഷാനിയുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നത്
‘നീ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ.. ഞാൻ കരുതി വന്നു കാണില്ല എന്ന്..’
ക്രിസ്റ്റീനയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഇഷാനി മറുപടി ഒന്നും കൊടുത്തില്ല
‘നീ പിരിവ് ഇട്ടില്ലല്ലോ.. പിരിവ് ഇടാഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ കരുതി നീ വരില്ലായിരിക്കും എന്ന്..’
‘ഞാൻ ഇട്ടു..’
ക്രിസ്റ്റിയുടെ സംസാരം ഇഷാനിക്ക് ഒരുതരം അരോചകം ആയി തോന്നി
‘എന്റെ കയ്യിൽ ലിസ്റ്റ് ഉണ്ടല്ലോ. അതിൽ നിന്റെ പേര് ഇല്ലല്ലോ..’
‘ഞാൻ ഗോകുലിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തതാ..’
‘അവൻ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഇല്ലല്ലോ. അവൻ തന്നെ ആ ഈ ലിസ്റ്റ് എന്റെ കയ്യിൽ തന്നത്..’
ഗോകുൽ എന്തോ കാര്യത്തിന് വേണ്ടി പുറത്തേക്ക് പോയിരുന്നു. ക്രിസ്റ്റി പറഞ്ഞത് എല്ലാവരും ഒന്നും കേട്ടില്ല എങ്കിലും ഇഷാനിക്ക് അത് വലിയ അപമാനം ആയി തോന്നി. അവർ തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം കണ്ടു എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ ഇരുന്നു. ഇഷാനി ഇനി ശരിക്കും പൈസ കൊടുത്തില്ലേ..? ഇല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അത് കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോ വന്നു പറയുന്നത് മോശം ആണ്.. ഇനി കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു ഇളക്കി വിട്ടതാണോ ഇവളെ. ഞാൻ കൃഷ്ണയേ ഒന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കി. പക്ഷെ അവൾ എന്നെ നോക്കി കണ്ണ് മിഴിച്ചു. ഇപ്പൊ നടക്കുന്നത് അവളുടെ അറിവോടെ ആയിരിക്കില്ല. വിളമ്പി വന്നവർ ഇഷാനിയുടെ ഇലയുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോ സ്റ്റോപ്പ്‌ ആയി. അവിടെ വഴി മുടക്കി എന്നോണം ക്രിസ്റ്റി നിൽപ്പുണ്ട്. ഇഷാനിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു ഓദാര്യത്തോടെ “ആ കഴിച്ചോ ” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ക്രിസ്റ്റി മാറി പോയി. വിളമ്പി വന്നവർ ഇഷാനിയുടെ ഇലയിലും വിളമ്പാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ ഇഷാനി ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എണീറ്റു പോകാൻ തുടങ്ങി. ശ്രുതി അവളോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു കയ്യിൽ പിടിച്ചിട്ടും അവൾ കൂട്ടാക്കിയില്ല. അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ക്ലാസ്സിന് പുറത്തേക്ക് പോയി. ക്രിസ്റ്റി പന്ന നായിന്റെ മോൾ ഈ ഓണം ഊമ്പിച്ചു.
ഇഷാനി പോയതോടെ ഞാൻ ഇരിക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ക്രിസ്റ്റിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്നു.
‘അവൾ പൈസ തന്നു എന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞത്. പിന്നെ എന്താ നിനക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ ഇത്ര പ്രയാസം..’
‘കൊടുത്തവരുടെയും കൊടുക്കാത്തവരുടെയും ലിസ്റ്റ് എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ട്. അത് വച്ചാ അവൾ പൈസ ഇട്ടിട്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്.. ‘
ക്രിസ്റ്റി വളരെ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു
‘എന്ത് കോപ്പാണേലും കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുന്നിടത്ത് വച്ചാണോ ഒരാളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു വിടുന്നത്..’
എനിക്ക് ദേഷ്യം ശരിക്കും കത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു
‘അതിന് ആര് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു വിട്ടു. അവൾ തന്നെ എണീറ്റ് പോയതല്ലേ. ഞാൻ കഴിക്കണ്ട എന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ..’
