ശ്രുതി അവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അമ്മയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു
‘ഇതൊന്നും അല്ല ഇവളുടെ അടുത്ത് ഇതിലും മോശമായി പെരുമാറുന്നവർ ഉണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിൽ..’
ശ്രുതി അത് പറഞ്ഞപ്പോ കഴിച്ചോണ്ട് ഇരുന്ന കൃഷ്ണയുടെ നെറുകയിൽ പെട്ടന്ന് കയറി അവൾ ചുമച്ചു. ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഗ്ലാസിൽ വെള്ളമെടുത്തു അവൾക്ക് കൊടുത്തു. അവൾ തലയിൽ കൊട്ടി വെള്ളം കുടിച്ചു.. ശ്രുതി പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ നെറുകയിൽ കയറിയത് എന്താണ് എന്ന് അമ്മ ഒഴിച്ച് എല്ലാവർക്കും മനസിലായിരുന്നു. പക്ഷെ ആരും അത് അറിഞ്ഞത് പോലെ ഭാവിച്ചില്ല. സദ്യ കഴിച്ചു എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റു. കയ്യും വായും കഴുകി വന്നപ്പോൾ ഇഷാനി ശ്രുതിയുടെ അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അവർ എന്തോ കാര്യമായി സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൃഷ്ണ അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലാൻ പോയപ്പോൾ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഞാൻ നിർത്തി. ഇഷാനിയുടെ മട്ടും ഭാവവും കണ്ടു കൃഷ്ണ എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘ഇവൾ എന്താ ഒരുമാതിരി മലയാളം സീരിയലിലെ നായികമാരെ പോലെ… എപ്പോളും എപ്പോളും ഗ്ലൂമി ആയിട്ട് ഇരിക്കും.. ഫുൾ സെന്റി..’
‘അതിപ്പോ സീരിയലിൽ വേറെയും കുറെ കഥാപാത്രങ്ങൾ ഇല്ലേ.. അണിഞ്ഞു ഒരുങ്ങി നായികക്ക് സദാ സമയം പണി കൊടുക്കുന്ന ആളുകൾ. അങ്ങനെ കുറച്ചു പേര് അവളുടെ ലൈഫിലും ഉണ്ട്..’
ഞാൻ കൃഷ്ണയേ അടിമുടി നോക്കി പറഞ്ഞു
‘നീ എന്താ എന്നെ കൊള്ളിച്ചു പറയുന്നേ.. ഞാൻ ഇന്നേ വരെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചു നോക്ക് അവളോട്..’
‘നേരിട്ട് പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടാവില്ല. അല്ലാതെ നിന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് വഴി ഒക്കെ നീ ഇവളെ കളിയാക്കിയിട്ടില്ല ഇത് വരെ..?
ഞാൻ കൃഷ്ണയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു
‘എന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് ചെയ്യുന്നത് എല്ലാം എന്റെ തലയിൽ ആണോ ഇടുന്നത്.. നീ ഇന്നത്തെ കാര്യം വച്ചാണോ ഈ പറയുന്നത്.. എനിക്ക് ഇന്നത്തേതിൽ ഒരു പങ്കും ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ എത്ര തവണ പറഞ്ഞു.. ഇനിയും വിശ്വാസം ഇല്ലേൽ നീ പോ..’
കൃഷ്ണ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു പോകാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി
‘പിണങ്ങാതെ.. ഞാൻ ചുമ്മാ ഒന്ന് ചൂടാക്കിയത് അല്ലെ..’
കൃഷ്ണ ഇഷാനിയെ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൾ എന്താണ് പറയുന്നത് എന്നറിയാൻ കൃഷ്ണ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചു
‘ഇനി അവൾ ഇന്ന് നടന്നതിൽ എനിക്ക് പങ്കുണ്ട് എന്ന് വല്ലോം അമ്മയുടെ അടുത്ത് പറഞ്ഞു കളയുമോ.. നീ ചിന്തിച്ച പോലെ അവൾക്കും ചിന്തിക്കാമല്ലോ.. ശ്രുതിയുടെ അമ്മ എന്നെ പറ്റി എന്ത് കരുതുമോ..?
കൃഷ്ണ ടെൻഷൻ കൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ കൈ വച്ചു
‘ഹേയ്.. ഇഷാനി അങ്ങനെ ഒന്നും പറയില്ല. അതൊന്നും ഓർത്ത് നീ പേടിക്കണ്ട..’
‘അതെങ്ങനെ നിനക്ക് അറിയാം..?
‘അവൾ ഇത് വരെ എന്നോട് പോലും നിന്റെ ഒരു കുറ്റവും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. നിന്റെ എന്നല്ല ആരുടെയും.. നീയൊക്കെ ആണ് അവളെ പറ്റി എന്നോട് പലതും പറഞ്ഞു നടന്നത്..’
ഞാൻ ആ പറഞ്ഞത് കൃഷ്ണക്ക് ഒരു അത്ഭുതം ആയിരുന്നു. ഇഷാനി അർജുന്റെ അടുത്ത് തന്നെ കുറിച്ച് മോശം ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് കൃഷ്ണയ്ക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കൃഷ്ണ ഇഷാനിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. ഇഷാനിയുടെ മുഖം നിർവികാരമായി. അവളുടെ അടുത്തിരുന്ന ശ്രുതിയുടെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
‘ശ്രുതിയുടെ അമ്മയുടെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞല്ലോ.. അവർ എന്തായിരിക്കും പറയുന്നത്..?
കൃഷ്ണ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ അവളുമായി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
‘അറിയില്ല. ചിലപ്പോൾ അവളുടെ വീട്ടുകാരുടെ കാര്യം ആകും..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘വീട്ടുകാരുടെ എന്ത് കാര്യം. അവർക്ക് എന്താണ്..?
കൃഷ്ണ കാര്യം അറിയാനുള്ള ജിജ്ഞാസയോടെ അർജുനെ നോക്കി
‘അവൾക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഒന്നുമില്ല. ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അനാഥ. അച്ഛന്റെ ചേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നാണ് അവൾ വളർന്നത്..’
ഞാനത് പറഞ്ഞതും കൃഷ്ണയുടെ മുഖം വല്ലാണ്ട് അസ്വസ്‌ഥമായി. അവളുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു
‘എനിക്ക്… എനിക്ക് അത് അറിയില്ലായിരുന്നു.. ആരും പറഞ്ഞില്ല.. ആരോടും അവൾ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. ഓഹ് ഗോഡ്..!
കൃഷ്ണയുടെ വാക്കുകളിൽ ഒരു ഏറ്റുപറച്ചിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആരുമില്ലാത്ത കുട്ടി ആണ് ഇഷാനി എന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ താൻ ഒരിക്കലും അവളെ വിഷമിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നിനും കൂട്ട് നിക്കില്ലായിരുന്നു എന്ന് കൃഷ്ണ ചിന്തിച്ചു
‘ഞാൻ അവളുമ്മാരോട് ഒക്കെ പറയാം.. അവരാരും ഇനി അവളുടെ പുറകെ ഒരു പ്രശ്നത്തിനും വരില്ല. വരാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം..’
‘നീയീ കാര്യം എല്ലാരോടും പറയണ്ട. അവൾക്ക് ചിലപ്പോൾ അത് ഇഷ്ടം ആകില്ല..’
ഞങ്ങൾ മുറ്റത്തുള്ള ഒരു മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ എത്തി. അതിന്റെ ഒരു കമ്പിൽ ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ശ്രുതി ഇരുന്നു ആടുന്നു. രാഹുലും ആഷിക്കും അവളെ ഊഞ്ഞാൽ ആട്ടുന്നു.
‘പോത്ത് പോലെ വളർന്നിട്ടും നിനക്ക് ഊഞ്ഞാൽ ഒക്കെ ആരാടി കെട്ടി തന്നെ..?
ഞാൻ ശ്രുതിയോട് ചോദിച്ചു
‘അച്ഛൻ. പണ്ട് തൊട്ടേ ഓണം ആകുമ്പോൾ ഊഞ്ഞാൽ ഇടുമായിരുന്നു. അഥവാ ഇട്ടില്ലേൽ ഞാൻ ബഹളം വയ്ക്കും.’
ശ്രുതി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കൃഷ്ണ ഊഞ്ഞാലിൽ കൗതുകത്തോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു ശ്രുതി ഊഞ്ഞാലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അവൾക്ക് ഇരിക്കാൻ കൊടുത്തു. ശ്രുതിയേ ആട്ടിയത് പോലെ കൃഷ്ണയേ ആട്ടാൻ രാഹുലിനും ആഷിക്കിനും ഒരു മടി ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ കൃഷ്ണയേ ആട്ടി വിട്ടു. ശ്രുതിയെ ആട്ടിയത് പോലെ പതിയെ അല്ലായിരുന്നു. സകല ആക്കവും എടുത്തു അവളെ ആട്ടി. നല്ല ഉയരത്തിൽ കെട്ടിയ ഊഞ്ഞാൽ ആയത് കൊണ്ട് കൃഷ്ണ നല്ല പൊക്കത്തിൽ തന്നെ ഊഞ്ഞാലാടി ചെന്ന്.. അവളുടെ കൈകൾ കയറിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. ഓടി ഊഞ്ഞാലിൽ പിടിച്ചു ആട്ടുന്നതിനു ഒപ്പം ഊഞ്ഞാലിനു അടിയിലൂടെ നൂഴ്ന്നു പോകുന്ന ഒരു വിദ്യ ഉണ്ട്.. ചെറുപ്പത്തിൽ അതിനെന്തോ പേരിട്ട് വിളിക്കുമായിരുന്നു. പേര് മറന്നെങ്കിലും ആ വിദ്യ മറന്നിട്ടില്ല. നല്ല ശക്തിയിൽ തന്നെ കൃഷ്ണയേ ആട്ടി. ഉയരാവുന്ന മാക്സിമം ഉയരത്തിൽ അവൾ ആടി. അതിനിടയിൽ അവൾ കാറി കൂവി അവളെ താഴെ ഇറക്കാൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അത് ഗൗനിച്ചില്ല. അവളുടെ പേടി കണ്ടു ശ്രുതിക്ക് കൂടെ പേടിയായി. അവസാനം ഊഞ്ഞാലിൽ പിടിച്ചു അവളുടെ ആട്ടം ഞാൻ നിർത്തിച്ചു. പേടിച്ചിട്ടാണോ കാറ്റടിച്ചത് കൊണ്ടാണോ അവളുടെ കണ്ണിന്റെ രണ്ട് സൈഡിലും വെള്ളം വന്നിരുന്നു. ഇറങ്ങിയ ഉടനെ തന്നെ അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിച്ചി. ഊഞ്ഞാൽ കഴിഞ്ഞു പിന്നെ ഞങ്ങൾ ശ്രുതിയുടെ വീട്ട് പരിസരം ഒക്കെ കാണാൻ ഇറങ്ങി. അവർ മുമ്പിൽ നടന്നു, ഞാനും കൃഷ്ണയും പിന്നാലെയും
