“എവിടേക്കുമില്ല…എനിക്ക് നിന്‍റെ മുന്നിലിങ്ങനെ വന്നു നിൽക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു ഇവന്‍റെ കൂടെ..നിനക്കു കാണിച്ചു തരണം എന്‍റെ ചെക്കനെ… അത്രേ വേണ്ടു..” പല്ല് കടിച്ചു പറഞ്ഞ ചെറിയമ്മ എന്‍റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു കൈ പിടിച്ചു..
“വാ അഭി മതി നമുക്ക് പോവാം….” കരഞ്ഞു കലങ്ങി ചുവന്ന മുഖവുമായി നോക്കിയവൾ പറഞ്ഞു. ദുഃഖത്തിന്‍റെയൊരു ചിരി മാത്രമുണ്ട് അപര്‍ണയുടെ ചുണ്ടിൽ. അവളെ കാണിക്കാൻ ചെറിയമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തിയിരുമ്മ കൊടുത്തു. കണ്ടോടീ എന്നുള്ള രീതിയിൽ അനു ഒന്നുകൂടെ അവളെ നോക്കി പിന്നെ എന്നെയും കൂട്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി. തകർത്തവളെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ എന്നെയും പിടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോ എത്ര സന്തോഷം തോന്നിക്കാണുമവൾക്ക്. ചേർത്ത് പിടിച്ചു എന്‍റെ അഭിയെ കണ്ടോന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനേത് ലോകത്തായിരുന്നു.. അയ്യോ ആലോചിക്കുമ്പോ കുളിരുകേറുന്ന പോലെയുണ്ട്.
സൈഡ് സീറ്റിൽ കേറി ഇരുന്നപ്പോ മുഖമവള്‍ നല്ലപോലെ തുടക്കുന്നത് കണ്ടു.വണ്ടിയോടിക്കാന്‍ ന്നാലു മെന്നെ സമ്മതിക്കില്ല!
“ഒന്ന് നിർത്തോ..” മൂക്കള ഒലിപ്പിച്ചു ചെറിയ കുട്ടികളെ പോലെ കളിക്കാണ്. വിളിച്ചതിന് കൂമനെ പോലെ അവളൊറ്റ നോട്ടം.സംഭവം ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതിരുന്നിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. ഇങ്ങനെ അവളെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു തൊടങ്ങിയാലേ പഴയെ പോലെ ആവുള്ളൂന്ന് കരുതി വിളിച്ചതാ.ഈ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് അതുപോലെ ആവുന്ന് തോന്നുന്നില്ല.
“മിണ്ടണ്ട.. നീ മിണ്ടി പോവരുത്. നീയെന്നോട് മിണ്ടാത്തവനല്ലെ.. ശ്……” ചുണ്ടിൽ വിരൽ ചേർത്ത അവൾ ശബ്‌ദമുണ്ടാക്കി “ഇനി മിണ്ടണ്ട… കേട്ടല്ലോ?…” കളിപ്പിക്കാണ്.. ഓഹ് ന്നാ അങ്ങനെ തന്നെ.
“മിണ്ടണില്ല…!!”
“ഹാ മിണ്ടരുത്…”
“ഇല്ല…” ശ്രദ്ധകൊടുക്കാതെ തെറ്റിയ പോലെ നേരെ മുന്നോട്ട് നോക്കിയിരുന്നു.രണ്ടു മിനുട്ട്!! കഴിഞ്ഞിട്ടും വണ്ടിയവൾ എടുത്തിട്ടില്ല.ഇത്ര ഭാവമിട്ടിരുന്നിട്ട് നോക്കുന്നത് മോശമല്ലെ?. ഊഹം വെച്ചാൽ അവളെന്‍റെ അടുത്ത സീറ്റിൽ തന്നെയുണ്ടല്ലോ!!ന്ന്ട്ട് ന്താ വണ്ടിയെടുക്കാത്തത്
“ഡാ…”” ആഹാ വിളി വന്നു.. ഓഹ് മിണ്ടാൻ പോണ്ട!! മിണ്ടരുത് ന്ന് പറഞ്ഞതല്ലെ?
“ഡാ അഭി…..” വീണ്ടും വന്നു. അതിലൊരീണവുമുണ്ട്.നല്ലതുപോലെ ഇഷ്ടപെട്ടെങ്കിലും അങ്ങ് നോക്കീല്ല.
“അഭീ……..” നീട്ടിയ വിളി.എന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു കുടഞ്ഞവൾ കൂവി.. താടക!!.
.”ന്താ…. “ഞാൻ തിരിഞ്ഞവളെ നോക്കി. എന്ത് ഭംഗിയാണ് ആ ചിരിക്ക്,ആ നോട്ടത്തിന്.ആ വശ്യമുള്ള കണ്ണിന്
“പിണക്കാണോ…?” ഞാൻ വെയിറ്റ് ഇട്ടിരുന്നു.
“ആണെങ്കിൽ?…”
“ഒന്ന് ചിരിക്കെടാ….” ചുണ്ടില്‍ തൊട്ടുകൊണ്ടുള്ള അവളുടെ സുഖിപ്പിക്കൽ.ഒറ്റ തട്ടിന് ഞാനതു മാറ്റി.
“ഇല്ലേൽ…..” മസിലു പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നതിന്‍റെ അവസാനത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു.
“ഇല്ലേൽ പോടാ…. നിന്നെ വേണ്ടയെനിക്ക്.. ജന്തു!!!….” ഓഹ്! മുഖം കനപ്പിച്ചൊറ്റത്തിരിയൽ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്ത്, റിവേഴ്‌സിലിട്ട് ഒന്നുകൂടെന്നെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയപ്പോ പിടി വിട്ടു ചിരിച്ചു പോയി.ആ മുഖത്തു പതിയെ ചിരി വന്നു മായുന്നുണ്ട്.ന്നാലും ദേഷ്യം കാട്ടി അങ്ങനെ നിന്നു നോക്കാണ്.
മെല്ലെയവൾ വണ്ടി വീണ്ടും ഓഫ് ചെയ്തു. ചുണ്ട് കോട്ടി വെച്ചിട്ട് ഒറ്റ ആയലിന് അവളെന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു.മുറുക്കി.ഇതാണ് ഇവരെ കുടുംബപരമായുള്ള കുഴപ്പം.അഭിനയം തന്നെ. ഇത്തിരി നേരംകൂടെയിരുന്നു. ഇനി ഇങ്ങനെയിരുന്നു കരയണോ?.
“ഡീ അനൂ….” ഞാൻ മെല്ലെ വിളിച്ചു നോക്കി
“ന്താടാ….” ഉഫ് പഴയപോലെ തന്നെ. ചെറിയമ്മയുടെ റോൾ. ന്നാലും കരയാണോന്ന് സംശയം
“കരയണോ….?”
“കരയണത് നിന്‍റമ്മൂമ്മ…” ചുട്ട മറുപടി. ഈശ്വര!! ഇതേപോലെയായാൽ,ഞാനുമെന്തേലും പറഞ്ഞു ഇപ്പോത്തന്നെ തെറ്റുവല്ലോ ആലോചിച്ചു ഇത്തിരി നേരം ഇരുന്നപ്പോ കെട്ടിപ്പിടിക്കൽ മതിയാക്കി അവളെന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.പുറത്ത് വെയിലിന്‍റെ തീഷ്ണത. ഗ്ലാസ്സിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് വരുന്നുണ്ട്.!!ആ മുഖത്തു ഇപ്പൊ നല്ല ചിരിയാണ്..പിന്നെ അത് മെല്ലെ ചെറിയ കുറുമ്പിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തി.
“നീയെന്തിന ന്നെ കെട്ടിയിട്ടെ…?”. പാവത്തിനെ പോലെയുള്ള പറച്ചിൽ. കേട്ടപ്പോ ചങ്ക് പിടച്ചു.
“ന്ത്‌ ദുഷ്ടനാടാ അഭി.നീയിപ്പൊ വരൂന്നു കരുതി ഞാനെത്ര നേരമവിടെ കിടന്നു. പിന്നെ എണീക്കാൻ നോക്കീട്ട് കഴിയണ്ടേ!! തല കറങ്ങി. മഴ വന്നു റൂം മൊത്തം ഇരുട്ടായപ്പോ ഞാൻ കുറേ നിന്നെ വിളിച്ചു പേടിച്ചിട്ട്.. എങ്ങനെയാ കെട്ടഴിച്ചെന്ന് എനിക്ക് തന്നെയറീല്ല. വയ്യായിരുന്നു അതാ ഞാൻ നിലത്തു ഇരുന്ന് പോയത്…” എന്ത് പറയണമെന്നറിയില്ല. ഞാനെങ്ങനെയാ ഇതിന് മാപ്പ് ചോദിക്ക. കണ്ണ് കലങ്ങി കാണും ചെറിയമ്മ നോക്കുന്നതു കണ്ടു. എന്നാലും ഒരു ചിരിയോടെ അവൾക്കിതെങ്ങനെ പറയാൻ കഴിയുന്നു എന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ.
“പിന്നെ നീ വന്നു വാതിൽ തുറന്നപ്പോ കുഴപ്പമധികമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു അതാ ഞാൻ മിണ്ടാതെ കിടന്നത്.പിന്നെ നീയെന്നെ എടുത്തോണ്ടൊക്കെ പോയില്ലേ അപ്പോ പാവം തോന്നി.കാറിന്‍റെ കീ ഞാനൊന്നും അല്ലാട്ടോ എടുത്തേ!! ഇനി എന്നെ പറയണ്ട!!!. കാറിൽ കേറ്റി നീ ഓടിയില്ലേ.കളിപ്പിക്കാൻ വിചാരിച്ചെങ്കിലും ആ ഇരുട്ടത് ഞാൻ എങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് കിടക്കാനാ പേടിച് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ കേറിയതാ..” പല്ല് മുഴുവൻ പുറത്തു കാട്ടി അവളിളിച്ചു ചെറിയ കുട്ടികൾ പരിഭവം പറയുന്ന പോലെ.അലിഞ്ഞു നിന്നും പോയി.കൈ നീട്ടിയവള്‍ എന്‍റെ കണ്ണ് തുടച്ചു.അറിയാതെ അതൊരു അണപൊട്ടലിലേക്ക് തന്നെ പോയി. അവളുടെ എടുത്ത് നിന്ന് മുഖം തിരിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും തെണ്ടി സമ്മതിച്ചില്ല.
“അയ്യയ്യേ കരയുന്നത് കണ്ടില്ലേ… ന്താടാ ഒന്നുല്ലേലും ഇത്രേം വലുതായില്ലേ…” കളിയാക്കൽ.. കരായണേലും സഹിച്ചില്ല..
“പോടീ പട്ടി നേരത്തെ നീ ഇവിടെ കിടന്ന് ചിരിച്ചതാണല്ലോ…മനുഷ്യനയാൽ കരയും .” കണ്ണു തുടച്ചു കഷ്ടപ്പെട്ട് പറയുമ്പോ താടിക് കൈ കൊടുത്ത് കാഴ്ച കാണ അവൾ.
“നീ കരയാണത് കാണുമ്പോ ന്തോ പോലെയാ അഭി….”
“എന്നിട്ടാണോ നീ കിടന്ന് ചിരിക്കുന്നത്….?” പറച്ചിലിന്‍റെ കൂടെ അവൾ പതിയെ ചിരിക്ക.ന്നട്ട് ദുഃഖണ്ട് പോലും.ഒറ്റ സെക്കന്‍റെ കൊണ്ട് അവിടെ ആ ഭംഗിയുള്ള ചിരി നിർത്തി ദേഷ്യത്തിലേക്കാക്കി..
“നീയെന്നോട് മിണ്ടണ്ട .അതെന്നെയാ നല്ലത്…” കനപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൾ വണ്ടി വീണ്ടു മെടുത്തു. പൊട്ടിയൊഴുകാൻ നിക്കുന്ന ചിരി കഷ്ടപ്പെട്ട് നിർത്തുന്നത് അത് കണ്ടിട്ടൊക്കെയുണ്ട്. വണ്ടി റോട്ടിലേക്ക് എടുത്ത്.ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെനോക്കി,കാണാതെ അവളും ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.
“.ചെറിയമ്മേ….” ഇടക്ക് ഞാനൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി.എവിടെ മൈൻഡ് ചെയ്യണില്ല..ഞാൻ ആ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കി വിളിച്ചു..
