ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്നോട് ഇനിയും കെഞ്ചിയിട്ടും ചൂടായിട്ടും ഒന്നും കാര്യമില്ല എന്ന് മനസിലായി ലക്ഷ്മി എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ വള്ളത്തിൽ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു
‘ഏറ്റവും ബെസ്റ്റ് ക്ലബ്‌ ബാഴ്സിലോണ.. പോരെ..?
‘മ്മ്.. മതി..’
ഞാൻ മെല്ലെ വള്ളത്തിൽ ഇരുന്നു. അവൾക്കൊരു ചെറിയ പിണക്കമുണ്ട് മുഖത്ത്. എന്റെ നേർക്ക് നോക്കുന്നില്ല
‘ലക്ഷ്മി.. ഫുട്ബോളിൽ ഗോട്ട് ആരാടി..?
‘ക്രിസ്റ്റ്യാനോ റൊണാൾഡോ..’
അവൾ പിണക്കത്തോടെ പറഞ്ഞു
‘ഉറപ്പാണോ..?
ഞാൻ വീണ്ടും ചെറുതായ് വള്ളം ഒന്ന് കുലുക്കി.
‘അർജുൻ.. ഇത് നീ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നു ആദ്യമേ.. ഇതൊട്ടും ശരിയല്ല..’
‘നമ്മൾ ഇത്രയും നേരം തർക്കിച്ചത് ഇത് രണ്ടുമല്ലേ. ഇതിന് ഒരു തീരുമാനം ആവട്ടെ..’
ഞാൻ ചോദ്യം ഒന്ന് കൂടി ആവർത്തിച്ചു. അവൾ റൊണാൾഡോ എന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ വള്ളം കുറച്ചു കൂടി ആയത്തിൽ ഇളക്കി
‘ഞാൻ പറയാം.. പറയാം.. കുലുക്കല്ലേ..’
ലക്ഷ്മി പേടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
‘ശശി ‘
അവൾ വളരെ പതുക്കെ ആണ് പറഞ്ഞത് എങ്കിലും അത് മെസ്സി എന്നല്ല പറഞ്ഞത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.. ഞാൻ അവളെ പേടിപ്പിക്കാൻ ഒന്ന് കൂടി എണീക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പെട്ടന്ന് കുമ്പിട്ടു എന്റെ കാലിൽ തൊട്ടു
‘അയ്യോ പ്ലീസ് എണീക്കല്ലേ.. മെസ്സിയാണ്.. ഗോട്ട് മെസ്സിയാണ്..’
അവൾ വേറെ വഴിയില്ലാതെ പറഞ്ഞു.. എന്റെ കാലിൽ പിടിക്കാൻ കുമ്പിട്ട നേരം അവളുടെ ടോപ് കുറച്ചു താഴ്ന്നു അവളുടെ മുലച്ചാൽ നല്ലത് പോലെ എനിക്ക് മുന്നിൽ ദൃശ്യമായി. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് എന്റെ ചിന്താമണ്ഡലം കഴപ്പിന്റെ പാരമ്യത്തിലേക്ക് ഉയർന്നുവെങ്കിലും പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞാൻ അതിനെ അടക്കി നിർത്തി. ഞാൻ വള്ളം കുലുക്കൽ നിർത്തിയപ്പോൾ അവൾ സ്വസ്‌ഥാനത്ത് പഴയത് പോലെ ഇരുന്നു. മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വെട്ട് തിരോഭവിച്ചു
‘ഇനി കുലുക്കരുത്..’
ലക്ഷ്മി എന്നോട് പറഞ്ഞു
ഇല്ല. ഇനി വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടെ കുലുക്കൂ.. ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
‘ചുമ്മാതെ അല്ല വീട്ടിൽ വന്നാൽ കൃഷ്ണ നിന്റെ കാര്യം മാത്രം വള വളാന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നത്. ഇതല്ലേ സ്വഭാവം..’
ലക്ഷ്മി ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു
‘എന്റെ സ്വഭാവത്തിന് എന്താടി..?
‘ഒന്നുമില്ല.. നീ അടിപൊളി ആണെന്ന് പറയുവായിരുന്നു.. ഞാനിത്ര നേരം ആയിട്ടും അവനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചത് തന്നെ കുറവാണ്..’
‘ഒരുപാട് പൊക്കല്ലേടി മോളെ.. ഞാൻ ഇനി വള്ളം കുലുക്കുന്നില്ല..’
‘അതോണ്ട് പറഞ്ഞതല്ല ഡാ.. എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയത് ഞാൻ അപ്പോൾ പറയും മുഖത്ത് നോക്കി..’
‘എങ്കിൽ ഞാനൊരു കാര്യം മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് വിഷമം തോന്നുമോ..?
എന്റെ സീരിയസ് ടോണിൽ ഉള്ള വർത്തമാനം കേട്ട് ലക്ഷ്മി ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു. തന്നെക്കുറിച്ച് മോശമെന്തോ പറയാൻ പോകുന്ന പോലെയാണ് അർജുന്റെ മുഖഭാവം…
‘നിന്നെ കുറിച്ച് എനിക്ക് വലിയ മതിപ്പ് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. ഫ്രണ്ട് ന്റെ ചേച്ചി എന്ന നിലയിൽ കമ്പനി ആയതു മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഇഷാനിയുടെ അന്നത്തെ കേസ് കൂടി ആയപ്പോ നിന്നെ കുറിച്ച് എനിക്ക് നല്ല മോശം അഭിപ്രായം ആയിരുന്നു..’
ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖം വല്ലാതെ ആയി.. താൻ മനസറിഞ്ഞു പുകഴ്ത്തിയ ആൾ ഇപ്പോൾ തന്നെ കുറിച്ച് കുറ്റം പറയുന്നു. ഞാൻ തുടർന്നു
‘ പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് നീയും കൃഷ്ണയേ പോലെ ഒക്കെ പാവമാണ് എന്നാണ്. കുറെയൊക്കെ നീ ബോൾഡ് ആയി അഭിനയിക്കുന്നതും അഹങ്കാരി ആയി നടിക്കുന്നതും ആണ്.. അങ്ങനെ ആണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്..’
‘അഭിനയം അല്ല അർജുൻ.. ഞാൻ നല്ല അഹങ്കാരി ആണ്..’
ലക്ഷ്മി മുഖത്ത് നോക്കി ഉറച്ച സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു
‘അതറിയാം.. എന്നാലും കുറെയൊക്കെ നീ കയ്യിൽ നിന്ന് ഇടുന്നത് ആവും. പിന്നെ നിന്റെ കുറ്റം പറഞ്ഞതായി കരുതണ്ട.. അഹങ്കാരം ഒക്കെ എനിക്കും നല്ലത് പോലെ ഉണ്ട്..’
‘ഞാൻ അന്ന് എന്തിനാണ് നിന്നോട് ഹെല്പ് ചോദിച്ചത് എന്ന് എനിക്കിപ്പോളും ഉറപ്പില്ല… എനിക്ക് അന്ന് വെളിവ് ഇല്ലായിരുന്നു ശരിക്കും. പക്ഷെ നീ എന്ത് ഓർത്താണ് അത് ഏറ്റത്..?
‘നീ ഹെല്പ് ചോദിച്ചു.. എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നത് ആയത് കൊണ്ട് അത് ചെയ്തു തന്നു..’
‘അല്ല.. നീ അന്ന് എന്നോട് വന്നു സംസാരിച്ചത് പോലും ഞാൻ മൂഡോഫ് ആയത് അന്നത്തെ നമ്മുടെ വിഷയം കൊണ്ടാണോ എന്നോർത്താണ്.. അതിലാണേൽ നീ എന്നോട് വന്നു തിരക്കണ്ട കാര്യം പോലുമില്ല. തെറ്റ് എന്റെ അടുത്താണ് എന്ന് എനിക്ക് നല്ലത് പോലെ അറിയാം..’
അവളുടെ വാക്കുകളിൽ ഒരു ഏറ്റുപറച്ചിലിന്റെ സ്വരം ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നാലും ആ വാക്കുകളിൽ ആത്മാർത്ഥത ഉണ്ടായിരുന്നു.
‘എന്ന് വച്ചു ഞാനൊരിക്കലും നിന്റെ ഫ്രണ്ട്നോട് വന്നു മാപ്പ് പറയാൻ ഒന്നും പോണില്ല. അന്ന് അവളോട് അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തത് മോശം ആണെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യം ഉണ്ടെന്ന് നീ വേണേൽ അവളോട് പറഞ്ഞേര്..’
ഞാൻ ശരിയെന്ന ഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി.. പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്ന പോലെ ലക്ഷ്മി ദേഹത്ത് ചുറ്റിയ പേഴ്സിൽ നിന്ന് ഫോൺ പുറത്തെടുത്തു. അതവളുടെ ഒറിജിനൽ ഫോണാണ്. എന്നെ അത് പൊക്കി കാണിച്ചതിന് ശേഷം വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇട്ടു. ഞങ്ങൾ തുഴയുന്ന പുഴയുടെ അഴങ്ങളിലേക്ക് ആ ഫോൺ കൂപ്പു കുത്തി.
‘അതെന്താ എടുത്തു കളഞ്ഞത്..?
‘അതല്ലേ ഈ പ്രശ്നം മുഴുവൻ ഉണ്ടാക്കിയ ഫോൺ.. അത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് ആ സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ ഓർമ വരും. വേണമെങ്കിൽ ഇതെന്റെ ഒരു സോറി ആയി കൂട്ടിക്കോളൂ..’
ലക്ഷ്മി സൗമമായി പറഞ്ഞു
‘അതിൽ നിനക്ക് വേണ്ട ഡാറ്റാ വല്ലതും ഉണ്ടായിരുന്നോ..?
‘ഓ.. ഒരിക്കലും പ്രയോജനം ഉണ്ടാകാത്ത പത്തഞ്ഞൂർ കോൺടാക്ട്സും കുറെ കൂറ സെൽഫികളും ക്രിഞ്ചു വീഡിയോസും.. ഒക്കെ പോട്ടെ..’
ലക്ഷ്മി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാനും അവൾക്കൊപ്പം ചിരിച്ചു. അവൾ പേഴ്സിൽ നിന്ന് ഒരു ഫോൺ കൂടി എടുത്തു. അത് അന്ന് ഞാൻ വാങ്ങി അവൾക്ക് കൊടുത്ത ഫോൺ ആണ്. അവളുടെ ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് ഫോൺ. അതവൾ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി
‘നിന്റെ ഫോൺ.. ആ കടം തീരട്ടെ മുഴുവൻ ആയും. സിം ഊരി നീ എനിക്ക് തന്നാൽ മതി..’
‘വേണ്ട.. അത് നീ തന്നെ വച്ചോ.. അതെന്റെ ഒരു മാപ്പായി കരുതിയാൽ മതി..’
ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ചിരിച്ചു.. മഴക്കാർ വരുന്നത് കണ്ടു ഞാൻ വള്ളം തിരിച്ചു തുഴഞ്ഞു. തുഴഞ്ഞു കറങ്ങി ഒടുവിൽ ഞങ്ങൾ തുടങ്ങിയ സ്‌ഥലത്തു തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ കരയിൽ രണ്ട് മൂന്ന് പേര് ഞങ്ങളെ നോക്കി നിക്കുന്നുണ്ടായിരിന്നു..
‘പണി പാളി.. വള്ളത്തിന്റെ ഓണർ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു..’
