‘മുണ്ടൊക്കെ ഉടുത്തു വന്നാലേ ഇവിടെ മിക്കവർക്കും ഒരിഷ്ടം ഒക്കെ തോന്നൂ.. നീ ഇപ്പൊ പോയി ആ ഷർട്ട്‌ ഒന്ന് ഇട്ടോണ്ട് വന്നേ. നോക്കട്ടെ..’
കടയുടെ സൈഡിൽ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്യാൻ ചെറിയൊരു മുറി ഉണ്ടായിരുന്നു.
‘നീ വരുന്നോ..?
ഞാൻ അവളെ വെറുതെ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു
‘ഫ… പോയി മാറിയിട്ട് വാ നോക്കട്ടെ..’
അവൾ എന്നെ തള്ളി റൂമിൽ കയറ്റി. ഷർട്ട്‌ ഇട്ടു പുറത്തിറങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് ഞാൻ അതിലെ കണ്ണാടിയിൽ ഒന്ന് നോക്കി.. കൊള്ളാം.. ഞാൻ കരുതിയതിലും ചേർച്ച ഉണ്ട്.. ഇവൾക്ക് അപ്പോൾ ഡ്രസ്സ്‌ സെലെക്ഷൻ ഒക്കെ ഉണ്ട്. ഞാൻ മെല്ലെ പുറത്തിറങ്ങി
‘എങ്ങനെ ഉണ്ട്.. കൊള്ളാമോ..?
‘ഉയ്യോ… ശരിക്കും റോക്കി ഭായിയെ പോലെ തന്നെ..!
‘ഉസ്തല്ലേ…’
അവളുടെ കളിയാക്കി ഡയലോഗിനെ പ്രതിരോധിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘ശരിക്കും.. യാഷിന്റെ ഒരു ഷേപ്പ് ഒക്കെ എവിടെയോ ഉണ്ട്..’
‘യാഷിന്റെ….’
ഞാൻ മുഴുവൻ പൂരിപ്പിച്ചില്ല.. പുറത്തെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി
‘ഈ താടി ആയിരിക്കും അല്ലെ യാഷിനെ പോലെ..’
‘അയ്യടാ..’
ഇഷാനി എന്നെ കളിയാക്കി
‘ഇത് കളയണം.. കുറെയായി.. ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്യണം..’
ഞാൻ താടിയിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
‘അയ്യേ താടി മീശ ഒന്നും കളയണ്ട. ഇതാണ് നല്ലത്..’
ഇഷാനി എന്റെ താടിയിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഷർട്ട്‌ മാറാൻ റൂമിൽ കയറി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ അവൾ ഡ്രെസ്സിന്റെ പൈസ കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
‘എന്റെ ചേച്ചിയുടെ കല്യാണത്തിന്റെ ചിലവ്..’
തിരിച്ചു ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ലൈറ്റ് ഒക്കെ ഫിറ്റ്‌ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാനും കുറച്ചു നേരം അവിടെയൊക്കെ ഹെല്പ് ചെയ്തു നിന്നു. പിന്നെ തഞ്ചം കിട്ടിയപ്പോൾ ഇഷാനി ഞാനുമായി പിറകിലെ തൊടിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. അതിനും പിന്നിൽ വയലായിരുന്നു. ആ വഴി ആണ് ഇഷാനി ഒക്കെ അമ്പലത്തിൽ പോകുന്നത്. അതാണ് എളുപ്പം. വണ്ടിയിൽ ആണ് കുറച്ചു കറങ്ങി പോകണം. പിന്നെയും ഒരുപാട് സ്‌ഥലങ്ങൾ അവളെനിക്ക് കാണിച്ചു തരാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ കല്യണതലേന്നത്തെ തിരക്ക് കാരണം അവളെക്കൊണ്ട് അതൊന്നും നടക്കില്ല. അത് കൊണ്ട് അത് പിന്നെ ഒരിക്കൽ ആകാമെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. ആ “പിന്നെ” എന്നായിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ ഓർത്തു
തിരിച്ചു വീട്ടിൽ വന്നു ഞാൻ അവളുടെ റൂമിൽ ചെന്നു. അവളുടെ റൂമിൽ ഇപ്പൊ ശ്രുതി ആണ്. എന്നാലും ഇഷാനിയുടെ അത്യാവശ്യം സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ ഇപ്പോളും ഇവിടെ ഉണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് അവളുടെ വയലിൻ. എനിക്ക് ബോറടിക്കാതെ ഇരിക്കാനായി അവൾ അവരുടെ ആൽബം എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു എന്നെ കാണിച്ചു. ഇഷാനിയുടെ ചെറുപ്പത്തിലേ ഫോട്ടോ എല്ലാം കണ്ടു എനിക്ക് വല്ലാത്ത വാത്സല്യം അവളോട് തോന്നി. അപ്പോളാണ് ഒരു പേജ് മറിച്ചപ്പോൾ അവൾ തുണിയില്ലാതെ നിലത്തു കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിലത്തെ ഫോട്ടോ വന്നത്. അത് കണ്ടതും അവൾ പെട്ടന്ന് ആൽബം അടച്ചു എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് തട്ടിപ്പറിച്ചു വാങ്ങി
‘നീ എന്തിനാ നാണിക്കുന്നെ.. അത് നിന്റെ കുഞ്ഞിലത്തെ ഫോട്ടോ അല്ലെ..?
‘എന്നാലും നീ കാണണ്ട.. എന്നെ പിന്നെ എപ്പോളും കളിയാക്കാനല്ലേ..’
‘ഓ പിന്നെ നിന്റെ നല്ല പ്രായത്തിലെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിട്ട് ഞാൻ നോക്കിയില്ല പിന്നല്ലേ ഞാൻ നീ പിച്ച വച്ച പ്രായത്തിലെ കണ്ട് കളിയാക്കുന്നെ..’
ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ആൽബം വാങ്ങി വീണ്ടും ആ ഫോട്ടോ എടുത്തു. കുഞ്ഞു ഇഷാനിയെയും എന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന ഇഷാനിയേയും മാറി മാറി നോക്കി. ഞാൻ കളിയാക്കിയത് മനസിലാക്കി ഇഷാനി വീണ്ടും എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ആൽബം വാങ്ങി മടക്കി വച്ചു. അവസാനം കളിയാക്കില്ല എന്ന ഉറപ്പിന്മേൽ ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ആൽബം തുറന്നു ഫോട്ടോസ് കാണാൻ തുടങ്ങി. ഇഷാനിയുടെ ഭരതനാട്യത്തിന്റെ അരങ്ങേറ്റവും പാർവതിയുടെ കച്ചേരിയുടേയും ഒക്കെ ആയി ഒരുപാട് ഫോട്ടോകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇഷാനിയുടെ അച്ഛന്റെ പഴയ കുറച്ചു ഫോട്ടോകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ഒന്നിൽ കുഞ്ഞു ഇഷാനിയെ അച്ഛൻ എടുത്തോണ്ട് നിൽക്കുന്ന ചിത്രം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ആ ആൽബത്തിലും ആ വീട്ടിലും അവൾ ഇന്നേ വരെ എന്നോട് അവളെപ്പറ്റി സംസാരിച്ച എല്ലാത്തിലും എനിക്ക് മിസ്സ്‌ ആയത് അവളുടെ അമ്മയെ ആണ്. ഒരിടത്തും ഇഷാനി അവളുടെ അമ്മയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഈ ആൽബത്തിൽ എങ്കിലും അവർ ഉണ്ടാകുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയെങ്കിലും അതും ഉണ്ടായില്ല
‘നീ എന്താ ഒരു ഫോട്ടോയിലും ചിരിക്കാതെ വിഷമിച്ചു നിൽക്കുന്നെ. ഒറ്റ ഫോട്ടോയിലും ചിരിക്കുന്നില്ലല്ലോ..?
അവളുടെ വിഷാദഭാവം എല്ലാ ഫോട്ടോയിലും കണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു
‘അതിവിടെ എല്ലാവരും പറയുന്ന കാര്യമാണ്.. ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോ ആയാലും എപ്പോ ആയാലും എനിക്ക് വിഷമം ആണ് സ്‌ഥായി ഭാവം എന്ന്.. എനിക്ക് ആണേൽ ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോ ചിരിക്കാനും അറിയില്ല..’
‘എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത് എപ്പോളും..?
‘അതെനിക്കും അറിയില്ല.. എനിക്ക് പണ്ടേ സെന്റി ആണ് ഇഷ്ടം. ഇഷ്ടമുള്ള പാട്ടുകൾ ഒക്കെ വിരഹഗാനങ്ങൾ ആയിരിക്കും. വായിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ ഹാപ്പി എൻഡിങ് അല്ലേൽ അതാണ് ഇഷ്ടം. പാടാനും വയലിൻ വായിക്കാനും ഒക്കെ അതേ പോലെ തന്നെ. ഞാൻ ഇവിടെ വയലിൻ വായിക്കുന്നത് ഫുൾ “കാപി”യിലും “ചാരുകേശി”യിലും ഒക്കെ ആയിരുന്നു.. ഇവർ എന്നെ കളിയാക്കി വിളിച്ചോണ്ട് ഇരുന്നതും അങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ് അത് കൊണ്ട്..’
‘അതാണോ നീ ഫേസ്ബുക് ൽ അങ്ങനെ പേരിട്ടത്..’
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘അതെ.. അതൊരു തമാശ..’
‘പക്ഷെ നിനക്ക് ചിരിക്കാൻ അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് ശരിയല്ല. ഞാൻ എടുത്ത ഒരു പിക്കിൽ നീ കിടുവായാണ് സ്‌മൈൽ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്..’
ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നേരത്തെ എടുത്ത ഫോട്ടോ അവളെ കാണിച്ചു. മരച്ചുവട്ടിൽ കയ്യിലൊരു ചെമ്പകവും പിടിച്ചു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ഇഷാനി
‘അയ്യോ ഞാൻ തന്നെ ആണോ ഇത്.. അറിയാതെ പെട്ടന്ന് എടുത്ത കൊണ്ടാകും ഇത് നന്നായത്.. ഞാൻ അന്നിത് നോക്കിയുമില്ല.. ഇതൊന്ന് എനിക്ക് സെന്റ് ചെയ്ത് താ..’
‘അറിയാതെ എടുത്തത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല ഇതൊക്കെ ക്യാമറമാന്റെ കഴിവാണ്..’
അർജുൻ പറഞ്ഞത് ഇഷാനി ചിരിച്ചു തള്ളിയെങ്കിലും അത് സത്യം ആണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. ക്യാമറമാന്റെ കഴിവ് തന്നെ ആണ് തന്റെ ചിരിക്ക് പിന്നിൽ. അവൻ അടുത്തുള്ളപ്പോൾ ആണ് താനിപ്പോൾ ഏറ്റവും അധികം സന്തോഷിക്കുന്നത്…
വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ഇഷാനിയെ കാണാൻ പറ്റാത്ത അത്ര തിരക്കായി.. പാർവതിക്ക് മൈലാഞ്ചി ഇട്ടത് ഇഷാനി ആയിരുന്നു. ഒരു ദാവണി ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. ആദ്യമായാണ് അവളെ ഞാൻ ഹൂഡിയിൽ നിന്നും ബനിയനിൽ നിന്നുമൊക്കെ മാറി ശരിക്കുമൊരു പെണ്ണിന്റെ രൂപത്തിൽ കാണുന്നത്.. ഹൂഡിയിൽ കാണുമ്പോൾ ചെറിയ പെണ്ണായി തോന്നുമെങ്കിലും ദാവണി അണിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവളുടെ ശരിക്കുമുള്ള സൈസ് എനിക്ക് ഏകദേശം പിടി കിട്ടിയത്. മെലിഞ്ഞണെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ചബ്ബി എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ശരീരപ്രകൃതം. വയർ നല്ലത് പോലെ മറച്ചാണ് ദാവണി ചുറ്റിയിരുന്നത് കൊണ്ട് അത് മിസ്സായി. ഹൂഡി വല്ലപ്പോഴും തെറുത്തു കയറ്റുമ്പോ മാത്രം കണ്ടിരുന്ന കൈകൾ ഇന്ന് എനിക്ക് മുഴുവൻ ആയി കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.. നല്ല നീളമുള്ള വെളുത്തു മെലിഞ്ഞ കൈകൾ, ചുമലിനോട് അടുക്കുമ്പോൾ ശരിക്കും ചുവന്നു തുടുത്താണ്.. കൈത്തണ്ടയിൽ ഞാൻ മിക്കപ്പോഴും പിടിക്കുമായിരുന്നു എങ്കിലും അതിന് മേലെ പിടിച്ചിരുന്നില്ല. അവിടെ ഒക്കെ തൊടുമ്പോൾ ഉള്ള മാർദവം ഓർത്ത് എനിക്ക് കുളിർ കോരി..
