ലക്ഷ്മിയുടെ വീടിന്റെ മതിൽ ഒരൊന്നൊന്നര വലുപ്പമുള്ള മതിൽ ആയിരുന്നു. പിന്നെ എനിക്ക് മതിൽ ചാടി നല്ല ശീലം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആ മതിലിന് എന്നെ തടയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മതിൽ ചാടി മാത്രം അല്ല എനിക്ക് ശീലം. സ്ത്രീകളെ കണ്ട ഉടനെ അവരുടെ അനാട്ടമി മനസിലാക്കുന്ന ഒരു ശീലമുണ്ട് എനിക്ക്.. അത് പോലെ ഉള്ള മറ്റൊരു ശീലമാണ് ഒരു ബിൽഡിങ് കണ്ടാൽ അതിന്റെ സ്ട്രക്ചർ മനസിലാക്കുക എന്നത്. ഒരുതരം വട്ട് സ്വഭാവമാണ്. പുതിയ ഒരു ബിൽഡിങ് കണ്ടാൽ എന്റെ മനസിൽ ആദ്യം തോന്നുന്നത് മെയിൻ വാതിൽ അല്ലാതെ എങ്ങനെ ഇതിനുള്ളിൽ കടക്കാം എന്നാണ്. എന്റെ ഉള്ളിൽ തന്നെ അതിനുള്ള സമസ്യകൾ ഞാൻ പൂരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. വലിഞ്ഞു കയറിയും പൈപ്പിൽ അള്ളി പിടിച്ചും ഒക്കെ എങ്ങനെ ആ കെട്ടിടത്തിൽ കടക്കാം എന്ന് ഞാൻ കണ്ടു പിടിച്ചിരിക്കും. ഒരു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞാൽ “കത്തി” സിനിമയിൽ മാപ് കാണുമ്പോ വിജയ് അണ്ണന് എസ്‌കേപ്പ് റൂട്ട് മനസിലാകുന്ന പോലെ..
സത്യത്തിൽ ഞാൻ ആദ്യമായ് കീഴടക്കുന്ന വീട് അല്ല ഇത്. പണ്ട് പല പെണ്ണുങ്ങളുടെയും വീടും ഹോസ്റ്റലും ഒക്കെ ഈ ഒരു ത്രില്ലിന്റെ പുറത്ത് മാത്രം ചാടി കയറിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ ചെന്നു കളിക്കുന്നതിലും ഉന്മാദമായിരുന്നു ആരുമറിയാതെ അവിടെ കയറുന്നതിലൂടെ എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നത്. ചിലപ്പോ പൂർവജന്മത്തിൽ ഞാൻ വല്ല കായംകുളം കൊച്ചുണ്ണിയും ആയിരുന്നിരിക്കണം. എന്തായാലും ലക്ഷ്മിയുടെ കൊട്ടാരം ഞാൻ ഇത് വരെ കയറിയതിൽ വച്ചു ഏറ്റവും വലിയ വീടാണ്. ഒരിക്കൽ കൃഷ്ണ നിർബന്ധിച്ചു ഞാൻ ഇവിടെ വന്നിരുന്നു. അന്ന് ചായ കുടിക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ ഞാൻ വീട് ഒന്ന് പെട്ടന്ന് മനസിലാക്കിയിരുന്നു. ഇവിടെ പട്ടിയില്ല എന്നതാണ് ഏറ്റവും നല്ല കാര്യം. ആ ഒറ്റ ദിവസത്തെ പരിചയം വച്ചാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ മതിൽ ചാടി അവരുടെ വീടിന്റെ പിൻവശത്ത് നിൽക്കുന്നത്. സെക്യൂരിറ്റി മുൻ വശത്താണ്. മതിലിലെ ബൾബിന്റെ മങ്ങിയ വെട്ടത്തിൽ ഒരു കള്ളനെ പോലെ ഞാൻ പതുങ്ങി നിന്നു. ശോ ഞാനിവിടെ മോഷ്ടിക്കാൻ തന്നെ അല്ലെ വന്നത്. അപ്പോൾ കള്ളനെ പോലെ അല്ല കള്ളൻ തന്നെ. മുൻവശത്തെയും പിൻവശത്തെയും ഒക്കെ വാതിൽ അല്ലാതെ വീടിനുള്ളിൽ കടക്കാൻ ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് കണ്ട ഏക പോംവഴി ലക്ഷ്മിയുടെ റൂമിന് മുന്നിലുള്ള ബാൽക്കണി ആണ്. അവിടേക്ക് കയറുക എന്നതാണ് ബുദ്ധിമുട്ട്. ലക്ഷ്മിയുടെ മുറി രണ്ടാം നിലയിൽ ആണ്. അന്ന് കൃഷ്ണ പറഞ്ഞ അറിവ് മാത്രമെ എനിക്കിതിൽ ഉള്ളു. ഞാൻ മെല്ലെ ചെടിച്ചട്ടി തൂക്കാൻ വേണ്ടി ഭിത്തിയിൽ കൊളുത്തിയിട്ട കൊളുത്തിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നു. അല്പം ആയാസപ്പെട്ടിട്ട് ആണെങ്കിലും ഷേഡിന് മുകളിൽ ഞാൻ എത്തി. ഇനി ഇവിടെ നിന്നും അല്പം കൂടി പൊന്തി ഒരു കാൽപ്പത്തി മാത്രം വലുപ്പമുള്ള സിമെന്റ് ഷേഡിൽ വഴി അവളുടെ റൂമിന് മുന്നിലെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് എത്താം. ഞാൻ കണക്കു കൂട്ടിയത് പോലെ അത്ര എളുപ്പം ആയിരുന്നില്ല അത്. ഒന്നാമത് എന്റെ പുറത്തൊരു ബാഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടാമത് ഞാൻ നീങ്ങി നീങ്ങി ചെല്ലുന്നത് സെക്യൂരിറ്റിക്ക് കണ്ണെത്തുന്ന അവളുടെ ബാൽക്കണിയിലേക്കാണ്. അത് കൊണ്ട് ഒരുപാട് സമയം എടുക്കാതെ പെട്ടന്ന് തന്നെ അവിടെ എത്തണം. ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ച ചെറിയ ഷേഡിൽ കയറി നിൽക്കാൻ ഒരു വഴിയും ഞാൻ കണ്ടില്ല. ആകെ ഉള്ള വഴി കൈ കൊണ്ട് തൂങ്ങി അള്ളി പിടിച്ചു അവിടേക്ക് എത്തുക ആണ്. അതായിരുന്നു ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ട് ഏറിയ ഭാഗം. ബാഗിന്റെ കനമല്ല ഏറ്റവും പ്രശ്നം എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം ഞാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു. എനിക്കിപ്പോ പതിനെട്ടും ഇരുപതും അല്ല പ്രായം. ആ പ്രായത്തിന്റെ തിളപ്പും ഊർജവും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ഇല്ല. ഒരു ഭാഗത്തു സെക്യൂരിറ്റിയുടെ കണ്ണിൽ പെടുമോ എന്ന ഭയം. മറുഭാഗത്ത് തൂങ്ങി ആടി കഴച്ചു ഒടിയാറായ കൈയും അണച്ചു ഒരു പരുവമായ ഞാനും. എന്റെ ഊര് കൊണ്ടാണോ ഇഷാനിയുടെ നേര് കൊണ്ടാണോ ഇതിലൊന്നും പരാജയപ്പെടാതെ ഞാൻ ബാൽക്കണി എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി. ബാൽക്കണി കടന്നതും അണച്ചു ഊപ്പാട് പോയ ഞാൻ അവിടെ നിലത്തു കിടന്നു.. ടൈൽസ്ന് നല്ല തണുപ്പുണ്ട്. ഞാൻ ആ തണുപ്പിന്റെ സുഖത്തിൽ കണ്ണടച്ചു കിടന്നു. അധികം നേരം കണ്ണടച്ചു കിടക്കണ്ട. ക്ഷീണത്തിൽ കണ്ണടച്ചു കിടന്നാൽ പിന്നെ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് ലോക്കപ്പിൽ ആയിരിക്കും.
ഞാൻ മെല്ലെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ എഴുന്നേറ്റ് ബാൽക്കണിയിലേക്കുള്ള വാതിലിന് അടുത്ത് നിന്നു. ഈ വാതിൽ കടന്നാൽ അതിനപ്പുറം ലക്ഷ്മിയുടെ മുറിയാണ്. ഞാൻ മെല്ലെ വാതിലിൽ തൊട്ടതും അതൊരു ചെറിയ കരച്ചിലോടെ ഡോർ തുറന്നു. അപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ബാൽക്കണിയിലേക്കുള്ള വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്തിട്ടില്ല. അല്ലെങ്കിലും രണ്ടാം നിലയിൽ ഇത് വഴി ഏതവൻ വരാനാണെന് അവൾ കരുതി കാണും. എന്തായാലും എന്റെ പണി എളുപ്പമായി. ഞാൻ വിചാരിച്ചതിലും വേഗത്തിൽ പണി തീർത്തു പുറത്ത് ഇറങ്ങാമെന്ന് എനിക്ക് തീർച്ച വന്നു. ഞാൻ വാതിൽ മെല്ലെ തുറന്നു അകത്തു കയറി. ഏസി നല്ലത് പോലെ കൂട്ടി ഇട്ടിട്ടു ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ കിടന്നു ഉറങ്ങുക ആണ് വില്ലത്തി. ഞാൻ മുറിയിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ അവളെ ശരിക്കും ഒന്ന് നോക്കി. ഇനി ഞാൻ റൂം മാറി അവളുടെ ചേച്ചിയുടെയോ കൃഷ്ണയുടെയോ വല്ലോ റൂമിൽ ആണോ കയറിയത് എന്ന് അറിയാൻ.. ആ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിലും അവളുടെ ഒടുക്കത്തെ ബോഡി സ്ട്രക്ചർ എനിക്ക് തിരിഞ്ഞു. ഇത്രയും കൊഴുത്ത ശരീരമുള്ള പെണ്ണ് ഈ വീട്ടിൽ ഇല്ല. ഈ പഞ്ചായത്തിൽ തന്നെ കാണുമോ എന്ന് സംശയം ആണ്. മുഖസൗന്ദര്യവും ശരീരഭംഗിയും ഇത് പോലെ കൂടി ചേർന്ന പെൺകുട്ടികൾ കുറച്ചു റെയർ ആയിരിക്കുമല്ലോ. ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന ആളെ ഞാൻ ശരിക്കും നോക്കി. അവളുടെ രണ്ട് സഹോദരിമാരും മെലിഞ്ഞിട്ടാണ്. അപ്പോൾ ഇത് ലക്ഷ്മി തന്നെ.
ഇനി വേണ്ടത് അവളുടെ ഫോൺ ആണ്. അതെവിടെ കാണുമെന്നു അറിയാൻ ഞാൻ ബാഗിൽ കരുതിയ ചെറിയ ലൈറ്റർ ടോർച് ഓൺ ആക്കി. അവളുടെ ബെഡിനോട് ചേർന്നുള്ള സ്റ്റാൻഡിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ രണ്ട് ഫോണും. ഞാൻ നോക്കി വന്ന ഫോൺ ചാർജ് ചെയ്യാൻ ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്. ആദ്യം ഞാൻ ചെയ്തത് രണ്ട് ഫോണും സൈലന്റ് ആക്കുക എന്നതാണ്. എന്തെങ്കിലും കോളോ മറ്റോ വന്നാൽ ആ ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ ഉണരരുതല്ലോ.. ഫോൺ സൈലന്റ് ആക്കിയ സമയം പെട്ടന്ന് ഉറക്കത്തിൽ അവളൊന്ന് ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു. എന്റെ പാതി ജീവൻ പോയി അതിനിടയിൽ. അവൾ എണീറ്റതാണ് എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. ഞാൻ സൂക്ഷ്മതയോടെ അവളെ നിരീക്ഷിച്ചു. ആൾ ശരിക്കും നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആണ്. എനിക്ക് പിന്തിരിഞ്ഞു ചെരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ പുറവും ചന്തിയുമെ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നുള്ളു. അതും പുതപ്പിനടിയിൽ ആണ്. എന്നിട്ട് പോലും അവളുടെ ഷേപ്പ് എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചു. അവൾ എന്താണ് രാത്രി ധരിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്നറിയാൻ എനിക്കൊരു ആഗ്രഹം തോന്നി. ഞാൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ ബെഡിന് സമീപം ചെന്നു ഇരുന്നു. ഒരു വൈറ്റ് സ്ലീവ്-ലെസ്സ് മാക്സി ആണ് അവൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്. കയ്യിലെ ലൈറ്റർ ടോർച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അവളെ പിന്നെയും നിരീക്ഷിച്ചു. അവളുടെ ശരീരം നല്ലൊരു പങ്കും പുതപ്പിനുള്ളിൽ ആണെങ്കിലും അവളുടെ കാലുകളിൽ ഒന്ന് പുതപ്പിന് വെളിയിൽ ഉണ്ട്. ഹോ എന്തൊരു വെളുപ്പാണ് ഈ പെണ്ണിന്. അതും നല്ല കൊഴുത്തുരുണ്ട രോമത്തിന്റെ പൊടി പോലും ഇല്ലാത്ത വെണ്ണ കാലുകൾ. ലക്ഷ്മിയുടെ കയ്യിലും രോമം ഒട്ടുമില്ല. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് പലരും കയ്യിലെയൊക്കെ രോമം വാക്സ് ചെയ്തു കളയാറുണ്ട്. പക്ഷെ ഇത് അതല്ല. ശരിക്കും നാച്ചുറൽ ആയി രോമം ഇല്ലാത്ത കൈകൾ ആണ് ലക്ഷ്മിയുടേത്. വല്ലപ്പോളുമേ കാണാൻ പറ്റാറുള്ളങ്കിലും ഇഷാനിയുടെയും ഇത് പോലെ രോമം ഇല്ലാത്ത കയ്യാണ്.. ലക്ഷ്മിയുടെ കാലിന്റെ ഭംഗിയിൽ മതി മറന്ന് ഞാനൊരു നിമിഷം അവിടെ നിന്നു. ഇത്രയും കണ്ടിട്ട് ഇനി അവളുടെ മുൻഭാഗം കൂടെ കാണാതെ പോകുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ. എന്നാലല്ലേ ഒരു ത്രില്ല് ഉള്ളു.
