ഞാനിപ്പോ പറഞ്ഞ മോട്ടിവേഷൻ ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി പറഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിൽ വളരെ നന്നായേനെ. പക്ഷെ എന്റെ സ്പീച് അവളിൽ ഏറ്റു എന്ന് തോന്നി. അവളുടെ ഈഗോയിൽ കൊണ്ട മുറിവിന് അവളുടെ ഈഗോ വച്ചു തന്നെ മറു മരുന്ന് കൊടുത്തു.
‘നീ ഹാപ്പി ആയി അവനെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ പഴയതിലും അടിപൊളി ആയി നടക്കുമ്പോ അവന് തന്നെ തോന്നും നിന്നെ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് തെറ്റായി പോയി എന്ന്. അങ്ങനെ അവനെ കൊണ്ട് ചിന്തിപ്പിക്ക്.. അതിനുള്ള കഴിവും മൈൻഡും ഒക്കെ നിനക്ക് ഉണ്ടേൽ നീ ജയിച്ചു അവന്റെ മുന്നിൽ. അല്ലാതെ അവനെന്നെ ആദ്യം വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു, എനിക്കവനെ തല്ലണം എന്നൊക്കെ ഒരുമാതിരി സിബിഎസ്ഈ പിള്ളേരെ പോലെ പറഞ്ഞു നടക്കാതെ..’
ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു പിന്നെ പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തിട്ടെന്ന പോലെ അവൾ പറഞ്ഞു
‘ഞാൻ ശരിക്കും സിബിഎസ്ഈ ആയിരുന്നു..’
ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒരു പ്രയോഗം ആണെന്ന് ഇവൾക്ക് മനസിലായില്ല.. ഈശ്വരാ.. പെട്ടന്ന് എനിക്ക് അറിയാതെ ചിരി പൊട്ടി. എന്റെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് പറഞ്ഞത് മണ്ടത്തരം ആയെന്ന് മനസിലായി. അത്രയും നേരം കരഞ്ഞതിന് മേലെ അവൾ ചിരിച്ചു. അവൾ പിന്നീട് കരഞ്ഞില്ല, അവനെ കുറിച്ച് വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവനെക്കുറിച്ച് ഓർക്കരുതെന്ന വാശി ഞാൻ അവളിൽ ഇൻജെക്ട് ചെയ്തു കൊടുത്തിരുന്നു. ഞങ്ങൾ അവിടെ സംസാരിച്ചു നിന്നപ്പോൾ ലക്ഷ്മിയുടെ എക്സ് നവനീത് പുറത്ത് വന്നു ബൈക്ക് എടുത്തു ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോയി.. അവൻ ശരിക്കും ഞങ്ങളെ കണ്ടിരുന്നില്ല അവിടെ നിൽക്കുന്നത്. ഞാൻ ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖം നോക്കിയപ്പോൾ വീണ്ടും ചെറിയ മ്ലാനത അവളുടെ മുഖത്ത് വന്നു. അത്ര പെട്ടന്ന് ഒന്നും മാറാൻ കഴിയില്ലല്ലോ.. സമയം എടുക്കും
‘ഞാൻ എന്നാൽ പോകുവാ.. ബൈ..’
പെട്ടന്ന് എന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ പോകാൻ കാറിനരികിലേക്ക് നീങ്ങി. പെട്ടന്നൊരു ഡാർക്ക്‌ ചിന്ത എന്റെ മനസിലൂടെ കടന്നു പോയി. ഇവളിനി അവന്റെ പിറകെ പോയി അവനെ വെല്ലോം ഇടിച്ചു ഇടുമോ..? ലക്ഷ്മിയുടെ കാര്യം ആയത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല. ഇവളെ കുറച്ചു നേരം കൂടി ഇവിടെ പിടിച്ചു നിർത്താമെന്ന് ഞാൻ കരുതി
‘എങ്ങോട്ടാ ഇത്ര ധൃതിക്ക്..?
‘എങ്ങോട്ടുമില്ല.. വീട്ടിലേക്ക്..’
അവൾ നിസംഗതയോടെ പറഞ്ഞു
‘വീട്ടിൽ നിന്നല്ലേ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. കുറച്ചു നേരം ഇവിടെ നില്ല്..’
‘ഇവിടെ നിന്നിട്ട് എനിക്കൊരു നെഗറ്റീവ് വൈബ്..’
‘എന്നാൽ കുറച്ചു പോസിറ്റീവ് വൈബ് കിട്ടുന്ന എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകാം..’
ഞാൻ ഒരു നിർദേശം പറഞ്ഞു
‘എവിടെ പോകാനാണ്. ഇവിടെ എല്ലായിടത്തും ഞാൻ പോയിട്ടുള്ളതാ..’
‘അത് നിനക്ക് തോന്നുന്നതാണ്.. നീ കാണാത്ത പല സ്‌ഥലങ്ങളും ഇവിടെ ഉണ്ട്.. കാണിച്ചു തരണോ..?
‘അത് വേണ്ട.. എനിക്കും നിനക്കും അറിയാത്ത ഒരു സ്‌ഥലം ആണേൽ ഓക്കേ. അങ്ങനെ ഒരിടത്താണെൽ ഞാൻ റെഡി..’
അവൾ പെട്ടന്ന് നഷ്ടപ്പെട്ട ആവേശം വീണ്ടെടുത്തു പറഞ്ഞു.
‘അതേതാ നമുക്ക് രണ്ട് പേർക്കും അറിയാത്ത സ്‌ഥലം..?
ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു
‘ആ….’
അവളും അറിയാത്ത മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.. പെട്ടന്ന് ഞങ്ങൾ നിന്നിടത്തിന് അടുത്തായി ഒരു കെഎസ്ആർടിസി ബസ് വന്നു നിർത്തി
‘വാ.. ഇതിൽ പോകാം..’
അവളെന്നെ നിർബന്ധിച്ചു
‘ഇതിലോ..? എന്റെൽ ബൈക്ക് ഉണ്ട്..’
‘എന്റേൽ കാറും ഉണ്ട്. പക്ഷെ അതിലൊന്നും പോകണ്ട. അറിയാത്ത സ്‌ഥലത്തു പോകാൻ ബസിൽ തന്നെ പോകാം.. വാ..’
അതെവിടെക്കുള്ള ബസ് ആണെന്ന് പോലും നോക്കാൻ എനിക്ക് സമയം കിട്ടിയില്ല. അവൾ ഓടിക്കയറിയതിന് പിന്നാലെ ഞാനും ഓടി കയറി. ഞങ്ങൾ ഇടയിലായി ഒരു സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. വലിയ തിരക്കില്ല ബസിൽ. ടിക്കറ്റ് ചോദിച്ചു വന്നപ്പോൾ അവസാന സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് പറഞ്ഞു. അവസാനസ്റ്റോപ്പ്‌ ഒരു ബസ് സ്റ്റാൻഡ് ആയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ അവിടെ ഇറങ്ങി
‘ഇത് നിനക്ക് അറിയുന്ന സ്‌ഥലം ആണോ..?
ലക്ഷ്മി എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘പിന്നെ.. ഞാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്..’
ലക്ഷ്മി പെട്ടന്ന് അവിടെ നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ബസുകളിലേക്ക് നോക്കി..
‘ദേ ആ അറ്റത്തു കിടക്കുന്ന ബസ് പോകുന്ന സ്‌ഥലമോ..?
‘അറിയാം. പോയിട്ടുണ്ട്..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘അതിനപ്പുറത്തെ…?
അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു
‘അവിടെയും പോയിട്ടുണ്ട്..’
‘അതിന്റെയും അപ്പുറെ കിടക്കുന്ന വണ്ടിയോ..?
അവൾ വീണ്ടും അതേ ചോദ്യം ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
‘അത്.. അവിടെ ഞാൻ പോയതായി ഓർക്കുന്നില്ല.. മേ ബി ആ വഴി പോയാൽ അറിയാൻ പറ്റും വന്നിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന്..’
‘എന്തായാലും നിനക്ക് ഓർമ ഇല്ലല്ലോ. അപ്പോൾ പോയി കാണില്ല.. നമുക്ക് അതിൽ കയറാം..’
അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു നിർബന്ധിച്ചു
‘അതിൽ കയറി എവിടെ പോകാനാണ്.. എന്താണ് പ്ലാൻ..’
‘അതൊക്കെ അവിടെ ചെന്നിട്ട് പ്ലാൻ ചെയ്യാം.. നീ വാ..’
അവൾ വീണ്ടും നിർബന്ധിച്ചു.. ഞങ്ങൾ ആ ബസിൽ കയറി. കുറച്ചു ആളുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേർക്കും ഇരിക്കാനുള്ള സീറ്റ് കിട്ടി. ഈ ബസിലും അവസാന സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ഞങ്ങൾ ടിക്കറ്റ് എടുത്തു. ഇത് കുറച്ചു ലോങ്ങ്‌ റൂട്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ ബസിൽ ഇരുന്നു.
‘ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ.. ഞാൻ ഇന്നാണ് ആദ്യമായ് കെഎസ്ആർടിസി ബസിൽ കയറുന്നത്..!
അവളത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടന്ന് എനിക്ക് ഓർമ വന്നത് ഇഷാനി ആദ്യമായി എന്റെയൊപ്പം ബൈക്കിൽ വന്നതാണ്. അന്ന് അവളും ഇത് പോലെ അതവളുടെ ആദ്യ ബൈക്ക് യാത്ര ആയിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും ആദ്യ ബൈക്ക് യാത്രയും ബസ് യാത്രയും എന്റെയൊപ്പം ആണല്ലോ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു
‘നീ മുമ്പ് ബസിൽ കയറിയിട്ടുണ്ടോ..?
ലക്ഷ്മി എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘പിന്നെ.. ഇഷ്ടം പോലെ..’
ഞാൻ പറഞ്ഞു
‘ഓ ഞാൻ കരുതിയത് നീ അധികം ബസിൽ ഒന്നും യാത്ര ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നാണ്..’
‘അതെന്താ അങ്ങനെ തോന്നാൻ..?
‘എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നി. എനിക്ക് ഓർമ വച്ച കാലം മുതൽ എവിടേക്ക് പോകാനും കാറെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ ബസിൽ ഒന്നും പോകണ്ട ആവശ്യം വന്നിട്ടില്ല. ആകെ ഞാൻ ടൂറിസ്റ്റ് ബസിലൊക്കെ മാത്രമേ കയറിയിട്ടുള്ളു..’
‘ഞാനും ജനിച്ചപ്പോൾ തൊട്ട് വീട്ടിൽ കാറൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും ഫ്രണ്ട്സിന്റെ ഒപ്പമൊക്കെ ബസിൽ ഇഷ്ടം പോലെ യാത്ര ചെയ്തിട്ടുണ്ട് വെറുതെ..’
‘എനിക്ക് ബസിൽ പോകുന്ന ഫ്രണ്ട്സും അങ്ങനെ ഇല്ലായിരുന്നു..’
ലക്ഷ്മി ഓർത്തെടുത്ത പോലെ പറഞ്ഞു
