റോക്കി – 4അടിപൊളി  

 

‘അപ്പോൾ ഇത് വരെയും അവൾ ബ്ലോക്ക്‌ മാറ്റിയില്ല…?

ബൈക്ക് പാർക്ക്‌ ചെയ്യുന്ന മരത്തണലിൽ ഇരുന്ന് ബദാം കാ വായിലിട്ട് ചവയ്ക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു

 

‘ഇല്ലെന്നേ.. ഒരെണ്ണം ഒഴിയാതെ എല്ലാത്തിലും ബ്ലോക്ക്‌ ആണ്..’

പാറക്കല്ലിനും ഇരിക്കുന്ന പടവിനും ഇടയിൽ ബദാം കാ ഇടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു അതിനുള്ളിലെ വെള്ള എടുക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു

 

‘നീ വേറെ ഏതെങ്കിലും നമ്പറിൽ നിന്ന് ട്രൈ ചെയ്തൂടായിരുന്നോ..?

ഇഷാനി ചോദിച്ചു

 

‘ഓ.. അത് ഞാൻ ചെയ്തില്ല..’

പൊട്ടിച്ചു കൂട്ടിയ വെള്ള അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു

 

‘എന്തേ…?

അവൾ പുരികം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു

 

‘ എല്ലാം നിർത്തി എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അവൾ അന്ന് പോയത്.. അത് തന്നെ ആണ് നല്ലത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി..’

ഒരു നിമിഷം, ഒരൊറ്റ നിമിഷം ഇഷാനിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു പ്രസാദിക്കുന്നതും അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചിരി വിടരുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു.. എന്നാൽ തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം അത് മാഞ്ഞു. ഒരു വിഷമഭാവം മുഖത്ത് വരുത്തി ഇഷാനി പറഞ്ഞു

 

‘ശോ.. കഷ്ടം ആയി.. എന്നാലും എന്റെ പേരിൽ രണ്ട് പേരും വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കി പിരിഞ്ഞല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ…’

 

‘നിന്റെ പേരിൽ ഒന്നുമല്ല. അത് ഞാൻ എക്സ്‌പെക്ട് ചെയ്ത ഒരടി ആയിരുന്നു. അന്ന് നിന്റെ മുന്നിൽ വച്ചു അത് നടന്നു എന്ന് മാത്രം.. ആ റിലേഷൻ ഒരുപാട് നീട്ടി കൊണ്ട് പോകുന്നതും സേഫ് അല്ല. ഇത്രയും നാൾ ആയിട്ടും കൃഷ്ണ ഇതൊന്നും അറിയാഞ്ഞത് ആരുടെയോ ഭാഗ്യം മാത്രം..’

ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ഇഷാനി ബദാം കൊറിക്കൽ തുടർന്നു. അടുത്ത് വീണു കിടക്കുന്ന ബദാം എല്ലാം പെറുക്കി ഇടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു ഞാൻ അവൾക്ക് കൊടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടന്നാണ് വേറൊരു കാര്യം എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നത്

 

‘നമുക്ക് മെഡക്സിന് പോയാലോ..? ഇന്ന് ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ഒരു പീരീഡ് അല്ലേ ഉള്ളു. അത് കേറണ്ട. മെഡക്സിന് പോകാം.. എന്ത്..?

ഞാൻ ഇഷാനിയോട് ചോദിച്ചു.

 

‘ഇന്ന് പോകണോ..? ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട് ചെയ്തിട്ട്..? നമുക്ക് അവധി ഉള്ള ഏതെങ്കിലും ദിവസം പോകാം..?

ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട് ചെയ്യാനുള്ള മടി കൊണ്ട് ഇഷാനി ചോദിച്ചു

 

‘അവധി ദിവസം എല്ലാം നീ കടയിൽ അല്ലേ. മെഡക്സ് ഒന്നും നിന്റെ സൗകര്യത്തിന് വരില്ല. ഇപ്പോളൊക്കെയേ ഇത് കാണാൻ പറ്റൂ..’

ഞാൻ അവളെ നിർബന്ധിച്ചു. ലാസ്റ്റ് അവൾ സമ്മതിച്ചു. ഞാൻ ആ സന്തോഷത്തിൽ ബൈക്ക് വളച്ചു ഇഷാനി അതിൽ കയറാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു തൊട്ട് മുമ്പാണ് കൃഷ്ണ വണ്ടിയുടെ മുന്നിലേക്ക് ഓടി വന്നത്.

‘എങ്ങോട്ടാ…?

കൃഷ്ണ ഓടി വന്ന കിതപ്പോടെ ചോദിച്ചു

 

‘മെഡക്സ്…’

ഇഷാനി പെട്ടന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ വേറെ എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞു അവളെ ഒഴിവാക്കിയേനെ. സാധാരണ അവൾ ചോദിച്ചാൽ അങ്ങനെ ഒന്നും മിണ്ടാത്ത ഇഷാനി ഇന്ന് കൃത്യമായി അവൾക്ക് ഉത്തരം കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.. മൈര്…

 

‘എന്നിട്ട് നീ എന്നെ വിളിച്ചില്ലേ..?

കൃഷ്ണ ഒരു ശുണ്ഠിയോടെ എന്നെ നോക്കി

 

‘ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാൻ പോകുവായിരുന്നു..’

ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞു

 

‘എന്നാൽ വാ പോകാം..’

അതും പറഞ്ഞു കൃഷ്ണ എന്റെ ബൈക്കിന്റെ പിറകിലേക്ക് ചാടി കയറി. അതൊരു വല്ലാത്ത ചെയ്ത്ത് ആയിപ്പോയി.. ഇഷാനിയുടെ അപ്പോളത്തെ മുഖം വല്ലാതെ വാടിയിരുന്നു.

 

‘ഇവൾക്കും വരണം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ അതാ ആലോചിച്ചത് നമ്മൾ മൂന്ന് പേരും കൂടി എങ്ങനെ പോകും എന്ന്..’

ഞാൻ ഇഷാനിയെ നോക്കി കൃഷ്ണയോട് പറഞ്ഞു

 

‘ആണോ.. ശേ… ഞാൻ ആണേൽ ഇന്ന് കാറിൽ അല്ല വന്നതും..’

കൃഷ്ണ നിരാശ മുഖത്ത് വരുത്തി പറഞ്ഞു

 

‘നീ സ്‌കൂട്ടിയിൽ അല്ലേ വന്നത്..? എങ്കിൽ അതെടുക്ക്.. ഞങ്ങൾ ഇതിലും വരാം..’

ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു

 

‘ഓ പോകുമ്പോൾ ഒരുമിച്ച് പോകണ്ടേ. രണ്ട് വണ്ടിയിൽ പോയാൽ ഒരു ഓളം ഇല്ലാ..’

അവൾ അത് അംഗീകരിക്കാതെ പറഞ്ഞു

 

‘ഞാൻ പിന്നെ പൊക്കോളാം.. നിങ്ങൾ പൊക്കോ..’

ഇഷാനി ഒരു മടുപ്പൻ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു

 

‘തന്നെ നീ എന്തായാലും പോകില്ല. ഇപ്പോൾ പോയാൽ പോകാം..’

ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ എങ്ങനെ പോകും എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല എന്ന് മാത്രം

 

‘നമുക്ക് ട്രിപ്പിൾ അടിച്ചു പോകാം.. അല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ല..’

കൃഷ്ണ എന്റെ പിന്നിൽ ഇരുന്ന് പറഞ്ഞു

 

‘ക്യാമറ ഒക്കെ ഉള്ളതല്ലേ. രണ്ടിനും ഹെൽമെറ്റും ഇല്ല പോരാത്തതിന് ട്രിപ്പിളും..’

ഞാൻ സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു

 

‘ക്യാമറ എവിടെ ഒക്കെ ഉണ്ടെന്ന് നിനക്ക് അറിയില്ലേ. അതില്ലാത്ത വഴി പോണം. അതല്ലാതെ വേറെ വഴി എങ്കിൽ നീ പറ..’

കൃഷ്ണ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ വേറൊരു വഴി ആലോചിച്ചിട്ട് കിട്ടിയില്ല. ആകെയുള്ളത് ഒരാളെ ഒഴിവാക്കുക എന്നുള്ളതാണ്. കൃഷ്ണ എന്തായാലും ഒഴിവാകില്ല.. ഇഷാനി ചിലപ്പോൾ സ്വയമേ മാറി തരും. സോ… ഇതേ ഉള്ളെന്ന് തോന്നുന്നു ഒരു വഴി

 

‘നീ ആലോചിച്ചു നിൽക്കതെ വരുന്നുണ്ടേൽ വന്നു കേറ്..’

ആലോചിച്ചു നിന്ന ഇഷാനിയോട് കൃഷ്ണ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ആ ഡയലോഗ് ന്റെ ധ്വനി വച്ചു ഇഷാനി താൻ വരുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു പിന്തിരിയേണ്ടത് ആണ്.. പക്ഷെ ഇത്തവണ അതുണ്ടായില്ല.. പൂർണ്ണമനസ്സോടെ അല്ലെങ്കിലും ഇഷാനി നടന്നു വന്നു ബൈക്കിനു ഏറ്റവും പിന്നിലായ് ഇരുന്നു. ഞാൻ അതൊരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. എന്നാൽ എന്നേക്കാൾ ഞെട്ടിയത് കൃഷ്ണ ആയിരുന്നു. മിററിലൂടെ അവളുടെ മുഖം പെട്ടന്ന് മാറിയത് ഞാൻ കണ്ടു.

 

‘എന്നാൽ പോകാം..’

ഞാൻ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു രണ്ട് പേരോടുമായി ചോദിച്ചു….

 

ഞാൻ ഭയന്നത് പോലെ പോലീസ് ചെക്കിങ് ഒന്നും ഭാഗ്യത്തിന് വഴിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്റെ പിന്നിൽ കൃഷ്ണയും അവൾക്ക് പിറകിൽ ഇഷാനിയും.. – അങ്ങനെ ആണ് ഇരുന്നത്. കൃഷ്ണ രണ്ട് കൈ കൊണ്ടും എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ ഇഷാനി കൃഷ്ണയേ തൊടാതെ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവളുടെ ആ ഇരിപ്പ് അത്ര നന്നല്ല എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളോട് കൃഷ്ണയുടെ തോളിൽ പിടിക്കാൻ പറഞ്ഞു. മനസില്ലമനസോടെ ഇഷാനി അത് അനുസരിച്ചു.

അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ കൃഷ്ണ എന്റെ ചെവിക്ക് റസ്റ്റ്‌ തന്നില്ല. ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു അവളെന്റെ ചെവി തിന്നോണ്ട് ഇരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ സംസാരം എല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട്, എന്നാൽ അത് കേൾക്കാത്തത് പോലെ ഏറ്റവും പിന്നിലായ് ഇഷാനിയും. അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ കപ്പിൾസ് ന് കൂട്ട് വരുന്ന ഫ്രണ്ടിന്റെ അവസ്‌ഥ ആയിരുന്നു ഇഷാനിക്ക്.

 

മെഡക്സ് നടക്കുന്ന അവിടെ എത്തി കഴിഞ്ഞും അതിന് വലിയ മാറ്റം ഒന്നും വന്നില്ല. ഇഷാനി ആയി മനസ്സ് തുറന്ന് ഒന്ന് എൻജോയ് ചെയ്യാനാണ് ഞാൻ അവളെ കൂട്ടി ഇവിടേക്ക് വന്നത്. എന്നാൽ ഇവിടെ വന്നിട്ട് നടക്കുന്നത് കൃഷ്ണ ആയി സൊള്ളല് മാത്രം. ഇഷാനി ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ മിണ്ടി എന്ന് മാത്രം. കൃഷ്ണയുടെ സാമീപ്യം അവളെ കുറച്ചു അസ്വാരസ്യപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. മാത്രം അല്ല കൃഷ്ണയേ പോലെ ചുമ്മാ സംസാരിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കാൻ അവൾക്ക് വശമില്ല. കൃഷ്ണ എന്നോട് എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുകയോ എവിടൊക്കെ കേറണം എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ വലിച്ചോണ്ട് പോകുമ്പോ ഞങ്ങളുടെ പുറകെ മൗനമായി നടന്നു വരികയും ആണ് ഇഷാനി. സത്യം പറഞ്ഞാൽ നല്ല പോസ്റ്റ്‌ ആണ് അവൾക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്.