‘തല്ലിക്കൊന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഞാനില്ല. ഞാൻ ജസ്റ്റ്‌ കാൽ തല്ലിയൊടിച്ചതെ ഉള്ളു.. അത് പോലെ ഉണ്ട് നിന്റെ പറച്ചിൽ..’
ഞാൻ എടുത്തടിച്ചത് പോലെ പറഞ്ഞു
‘നീ കളിയാക്കിക്കോ.. ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റ് തന്നെ ആണെന്ന് ഞാൻ സമ്മതിച്ചല്ലോ… അതിന് ശേഷം ലച്ചു അവളെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് നീ അവളോട് ചോദിച്ചു നോക്ക്..’
അത് കൃഷ്ണ പറഞ്ഞത് നേരാവും. അതിന് ശേഷം ലക്ഷ്മി ഇഷാനിയെ ഉപദ്രവിക്കുന്നത് അന്ന് നൂനുവിന്റെ വിഷയത്തിൽ ന്യൂഡ് ഫോട്ടോ എടുത്ത ആ പ്രശ്നത്തിൽ ആണ്. അതാണെങ്കിൽ കൃഷ്ണയ്ക്ക് അറിയുകയും ഇല്ല.
‘പക്ഷെ അത് കഴിഞ്ഞു നീ തന്നെ അവളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കീട്ടില്ലെ..? അന്നൊരിക്കൽ ക്ലാസിൽ നടന്ന മാല മോഷണം ഡ്രാമ.. പിന്നെ അന്ന് ഓണത്തിന് നടന്നത്..?
ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ ചോദ്യം ചോദിച്ചു കുരുക്കിൽ ആക്കി
‘ഓണത്തിന് നടന്നത് സത്യം ആയും ഞാൻ അറിഞ്ഞല്ല. എന്റെ അപ്പ സത്യം.. പക്ഷെ അന്നത്തെ മാല കേസ്… അതെനിക്ക് പറ്റിയ ഒരു അബദ്ധം ആയിരുന്നു.. നീ അന്ന് അവളുടെ വീട്ടിലെ കാര്യം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു ഒരിക്കൽ പോലും ഞാൻ അവളെ ഹേർട്ട് ചെയ്യാൻ നോക്കിയിട്ടില്ല. ആക്ച്വലി അത് കഴിഞ്ഞു അവളായി ഒരു ഫ്രണ്ട്ഷിപ് ഉണ്ടാക്കാൻ ഞാൻ പലവട്ടം ട്രൈ ചെയ്തിരുന്നു..’
കൃഷ്ണ ആത്മവിശ്വാസം ചോർന്ന പോലെ പറഞ്ഞു
‘ഇത്രയും ഒക്കെ ചെയ്തിട്ട് അവൾ നിന്നെ പിടിച്ചു ഫ്രണ്ട് ആക്കും ഉടനെ എന്ന് കരുതിയോ.. പിന്നെ ആരും ഇല്ലാത്ത കുട്ടി ആണെങ്കിലും നിന്നെ പോലെ എല്ലാവരും ഉള്ള ആൾക്ക് ആണെങ്കിലും വിഷമം എല്ലാം ഒരുപോലെ ആണ്. അത് നീ മനസിലാക്കു..’
ഉപദേശം പോലെയോ ഒരു ചെറിയ ശകാരം പോലെയോ ഞാൻ അത് പറഞ്ഞു. കൃഷ്ണ തല കുനിച്ചു നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇഷാനിയോട് ചെയ്തതിന്റെ കുറ്റബോധം തികട്ടി വന്നതാണോ അതോ എന്റെ മുന്നിൽ ഉള്ള നല്ല കുട്ടി ഇമേജ് പൊളിഞ്ഞതിന്റെ നിരാശ കൊണ്ടാണോ ആ കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. എന്തായാലും എല്ലാം ഏറ്റ് പറഞ്ഞ സ്‌ഥിതിക്ക് അവളെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ അവളുടെ തലയിൽ ഒന്ന് സ്നേഹത്തോടെ തടവി. മതി, പോട്ടെ എന്നൊരു അർഥം ആ തലോടലിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ബൈക്ക് എടുത്തു കോമ്പൗണ്ടിന് വെളിയിൽ പോകുമ്പോളും അവൾ അവിടെ തല കുനിച്ചു തന്നെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു…
കൃഷ്ണയോട് ആ കാര്യം സംസാരിച്ചത് ഇഷാനിയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതേയില്ല. കൃഷ്ണയോട് ആ കാര്യം ഉള്ളിൽ വച്ചു പെരുമാറിയതും ഇല്ല. അതിനിടയിൽ ഇഷാനിയോടുള്ള എന്റെ പ്രേമം ഉള്ളിൽ മൂടി വയ്ക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം വളർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ക്ലാസ്സ്‌ ടൈം പോലും എന്റെ കണ്ണുകൾ അവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് മാറിയിരിക്കുന്ന മൂലയിലേക്ക് പലപ്പോഴും വീണു കൊണ്ടിരുന്നു..
അന്ന് രേണുവിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ ആയിരുന്നു. ക്ലാസ്സിന്റെ ഇടയിലും എന്റെ വായ്നോട്ടം തകൃതിയായ് നടന്നോണ്ട് ഇരുന്നു. രേണു ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്തോണ്ട് ഇരിക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ആണ് ഞാൻ കയ്യുയർത്തി എന്തോ സംശയം ഉണ്ടെന്ന രീതിയിൽ അവളെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചത്.
ഒട്ടുമിക്ക ക്ലാസും ഞാൻ മര്യാദക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു ഇരിക്കും. എന്തെങ്കിലും ഡൌട്ട് തോന്നിയാൽ അപ്പൊ തന്നെ ഇത് പോലെ വിളിച്ചു ക്ലിയർ ചെയ്യും. പിന്നെ പരീക്ഷക്ക് രണ്ട് ദിവസം മുമ്പായിരിക്കും അതൊക്കെ തുറന്നു നോക്കുന്നത്. റാങ്ക് ഒന്നും നേടാൻ അല്ലാതെ പാസ്സ് ആകാൻ മാത്രം ലക്ഷ്യം വച്ചു പഠിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അതൊക്കെ ധാരാളം ആയിരുന്നു. ഇതും അത് പോലെ എന്തോ സംശയം ഉണ്ടായിട്ട് ഞാൻ വിളിച്ചത് ആണെന്നാണ് എല്ലാവരും കരുതിയത്. രേണുവും..
‘ നീ അന്ന് പറഞ്ഞത് ശരിയായിരുന്നു..’
എന്റെ അരികിലേക്ക് ഡൌട്ട് ക്ലിയർ ചെയ്യാൻ വന്ന രേണുവിനോട് സ്വകാര്യം എന്ന പോലെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്താണ് കാര്യം എന്നറിയാതെ അവൾ കണ്ണ് മിഴിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു..
‘ഇഷാനി… അവളോട് എനിക്ക് ഇപ്പൊ മുടിഞ്ഞ പ്രേമം ആണ്…!
എന്റെ മറുപടി കേട്ട് രേണു പെട്ടന്ന് ഒന്ന് അമ്പരന്ന് ചുറ്റും നോക്കി.. ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു സംസാരിക്കാം എന്ന മട്ടിൽ അവൾ എന്നെ കണ്ണ് കാണിച്ചു.. ഞാൻ അവരൊന്നും കേൾക്കില്ല എന്ന മട്ടിൽ തിരിച്ചു ആംഗ്യം കാണിച്ചു ബെഞ്ചിന് അറ്റത്തേക്ക് കുറച്ചു കൂടെ നീങ്ങി ഇരുന്നു. രേണു ഡെസ്കിന്റെ അറ്റത്തു എന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നു. ഞാൻ ചുമ്മാ ഒരു ബുക്ക്‌ ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ തുറന്നു വച്ചു അതിൽ നോക്കി സംസാരിച്ചു..
‘ആരും കേൾക്കില്ല.. നീ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറ..’
ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. അവൾ എന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന രാഹുലിനെയും ആഷിക്കിനെയും നോക്കി. അവർക്ക് മാത്രേ ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് കേൾക്കാവൂ..
‘ഞാൻ എന്ത് പറയാൻ ആട ഇതിൽ ഇപ്പൊ..? നീ അവളോട് കാര്യം പറഞ്ഞോ..?
രേണു എന്നോട് ചോദിച്ചു
‘ഇല്ല.. എങ്ങനെ ഇത് അവളോട് അവതരിപ്പിക്കും എന്നൊരു സംശയം..’
‘നീ അവളോട് നേരിട്ട് പറ മനസ്സിൽ ഇട്ടോണ്ട് നടക്കാതെ.. മനസ്സിൽ പറയാതെ വച്ചോണ്ട് ഇരുന്നാൽ അന്ന് അവൾ തള്ളിയ കല്യാണ ആലോചന പോലെ ശരിക്കും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വരും..’
അവൾ എന്നെ ഉപദേശിച്ചു
‘പക്ഷെ ഇത് പറഞ്ഞാൽ അവൾ എങ്ങനെ റിയാക്ട് ചെയ്യും എന്ന് അറിയില്ല. ചിലപ്പോ ഇപ്പൊ ഉള്ള കമ്പനി പോയാലോ..? അതാണ് എനിക്കൊരു പേടി..’
‘അതൊന്നും ഇല്ല.. നീ കാര്യം പറ..’
അടുത്തിരുന്ന ആഷിക്ക് എനിക്ക് ധൈര്യം തന്നു
‘നിനക്ക് അവൾ കംഫർട്ടബിള് ആണെന്ന് തോന്നുന്ന ഒരു ടൈം നോക്കി കാര്യം അവതരിപ്പിക്ക്.. ഒട്ടും വൈകിക്കരുത്..’
രേണു എന്റെ ബുക്കിൽ വെറുതെ കയ്യോടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. ഈ സമയം ഞങ്ങൾ എല്ലാരും ഇഷാനിയെ ഒരുമിച്ചു നോക്കി. അത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു.. ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും അവളെ പറ്റിയാണ് സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നാൻ തുടങ്ങി..
‘അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്.. അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കാതെ നേരെ ഇരിയെടാ..’
രേണു ആഷിക്കിന്റെ കയ്യിൽ ഒരു കൊട്ട് കൊടുത്തു തിരികെ ബോർഡിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു..
അന്ന് ഇന്റർവെൽ ആയപ്പോ ഇഷാനി ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചത് എന്താണെന്ന് എന്നോട് ചോദിച്ചു.. ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ സംശയം തോന്നിയ കാര്യം ചോദിച്ചത് ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അവൾക്ക് വിശ്വാസം വന്നില്ല. അവളെപ്പറ്റി എന്തോ പറഞ്ഞു എന്ന് അവൾ ശരിക്കും വിശ്വസിച്ചു.. എന്റെ മറുപടികളിൽ എല്ലാം കുറച്ചു കള്ളത്തരം മുഴച്ചു നിൽക്കുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നിയിരിക്കണം..
അന്ന് വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് വീടിന്റെ പടിയിൽ എന്നെ കാത്തു ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്.. ഞാൻ തീരെ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരാൾ – ലക്ഷ്മി
