ഗാലറിയിൽ കരച്ചിൽ കണ്ട് ഉള്ള് തണുപ്പിച്ചപ്പോൾ ആണ് മുതുകിൽ എന്തോ വന്നു വീഴുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.. രാഹുൽ ആയിരുന്നു അത്. അവൻ എന്റെ തോളിൽ ആള്ളിപ്പിടിച്ചു ഇരുന്നു. എന്നാൽ അവനെ നിസാരമായി താങ്ങിയത് പോലെ ബാക്കി പത്തെണ്ണത്തിനെയും ഞാൻ താങ്ങിയില്ല.. രാഹുലിന് പുറകെ ഓരോന്നായി എന്റെ മേലേക്ക് എല്ലാം കൂടി ഒരുമിച്ചു വീഴാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ ഏറ്റവും അടിയിലും എല്ലാവരും ഒരു കൂമ്പാരം പോലെ എനിക്ക് മീതെയും.. ശ്വാസം മുട്ടിയെങ്കിലും വിജയത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ ഞാൻ ആഹ്ലാദിച്ചു.. കളി പിന്നെ ഒരു ചടങ്ങ് പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഒരു മിനിറ്റ് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ബോൾ തട്ടി വന്നപ്പോളേക്കും ഫൈനൽ വിസിൽ മുഴങ്ങി.. അതോടെ ടീമിൽ പലരും അടക്കി വച്ച കണ്ണീർ പുറത്തു വരാൻ തുടങ്ങി.. ഫൈനൽ ഞങ്ങൾ ജയിച്ചിരിക്കുന്നു.. കോളേജിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ ആദ്യമായ് ഞങ്ങൾ കപ്പ് അടിച്ചിരിക്കുന്നു..
ഓടിയെത്തിയ കുട്ടികൾ ഞങ്ങളെ എടുത്തുയർത്തി. എന്നെയും ആരൊക്കെയോ പൊക്കി കൊണ്ട് കുറച്ചു നേരം നടന്നു.. എന്റെ പേരിലൊക്കെ ചാന്റ്സ് മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോളും. വിജയത്തിന്റെ ആ ഉന്മാദത്തിലും മറ്റൊരു കാര്യം ആണ് എന്നെ ത്രസിപ്പിച്ചത്.. കളി ജയിച്ചാൽ ഇഷാനി എന്നോട് പറയാമെന്നു ഏറ്റ കാര്യം.. – എന്നോടുള്ള പ്രണയം. അത് ഞാൻ നേടിയിരിക്കുന്നു.. കൂട്ടം കൂടിയെത്തിയ കുട്ടികളുടെ നടുവിലും ദൂരെ പടവുകളിലും എല്ലാം എന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ പരതി. ആ അന്വേഷണം അവളെ ഓഴിച്ചു കോളേജിൽ എനിക്ക് പരിചിതമായ മറ്റെല്ലാ മുഖങ്ങളും കണ്ടത് പോലെ തോന്നി. വിജയഘോഷത്തിന്റെ തിരക്കുകൾക്ക് ഇടയിൽ ഞാൻ പതിയെ പിൻവലിഞ്ഞു ഫോണിൽ അവളെ വിളിച്ചു. ആദ്യ തവണ ഫോൺ എടുത്തില്ല എങ്കിലും അടുത്ത വട്ടം അവൾ ഫോൺ എടുത്തു
‘നീ എവിടാ …?
ഞാൻ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു
‘ഞാൻ ബസിലാണ്..’
അവൾ മറുപടി തന്നു
സന്തോഷത്തിന്റെ കൊടുമുടിയുടെ മഞ്ഞുരുകുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഇത്രയും കഷ്ടപ്പെട്ട് ചോര നീരാക്കി കളിച്ചത് അവൾക്ക് മുന്നിൽ ജയിച്ചു കാണിക്കാനാണ്. എന്നിട്ടിപ്പോ എന്നെ ഒന്ന് വന്നു കാണുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൾ പോയിരിക്കുന്നു.. എന്താ അവൾക്കിത്ര അത്യാവശ്യം…? ഞാനത് വെട്ടി തുറന്നു ചോദിച്ചു
‘അത്യാവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല. മാച്ച് മുഴുവൻ കണ്ടിട്ടാണ് ഞാൻ പോന്നത്.. കൺഗ്രാറ്റ്ലഷൻസ്…’
അവൾ എന്നെ അഭിനന്ദിച്ചു. അത് കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് തരിമ്പും സന്തോഷം തോന്നിയില്ല.
‘അത് നീ കയ്യിൽ തന്നെ വച്ചോ..’
ഞാൻ പിണങ്ങി കോൾ കട്ട് ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങി
‘ദേഷ്യപ്പെടല്ലേ.. ഞാൻ അവിടെ നിക്കാഞ്ഞത് മനഃപൂർവം ആണ്. നമുക്കിടയിൽ ഉള്ളത് നമ്മൾ മാത്രം ഉള്ളപ്പോൾ പറയേണ്ട കാര്യം അല്ലേ..? ഇപ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ അടുത്തോട്ടു വന്നാൽ നീ എന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറില്ല. എനിക്ക് ഉറപ്പാ. ഇത് ശരിക്കും നിനക്ക് സെലിബ്രേറ്റ് ചെയ്യണ്ട ടൈം ആണ് എല്ലാവരുടെയും ഒപ്പം.. ഞാൻ അതിന്റെ മൂഡ് കളയാനില്ല.. നീ ഇപ്പോൾ അടിച്ചു പൊളിക്ക്. നമുക്ക് നാളെ ആണേലും കാണാമല്ലോ..’
അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് അതിൽ കാര്യം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നി. ഇപ്പോൾ അവളെ കണ്ടാൽ ഞാൻ അവളിലേക്ക് മാത്രം ആയി ഒതുങ്ങി പോകും. സത്യം ആണ്. ആറ്റു നോറ്റ് കിട്ടിയ കപ്പ് അതിന്റെ മാക്സിമത്തിൽ ആഘോഷിക്കാൻ പറ്റാതെയും വരും. അവളോട് പിണങ്ങാതെ തന്നെ ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു.. ആഘോഷങ്ങൾ അതിന്റെ ബാക്കിയായി നടന്നു
‘ഞാൻ അപ്പോളേ പറഞ്ഞില്ലേ മൈരേ നീ ഉണ്ടേൽ നമ്മൾ കപ്പ് അടിക്കുമെന്ന്..’
ഓടി വന്നു ഫൈസി എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഈ കോളേജിൽ ഇപ്പോൾ ഞാൻ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും അധികം സന്തോഷിക്കുന്നത് അവനാകും.. അത്രക്ക് അവൻ ആശിച്ചിട്ടുണ്ട് ഈ കപ്പ്. കളിച്ചു നേടാൻ പറ്റിയില്ല എങ്കിലും ഞങ്ങൾ കപ്പ് അടിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.. ഞാൻ കാരണം ഒന്നുമല്ല കപ്പടിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് പറയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും അവന്റെ കെട്ടിപ്പിടുത്തതിന്റെ ഊഷ്മളതയിൽ ഞാനത് പറഞ്ഞില്ല
പക്ഷെ ഞാനത് പറഞ്ഞത് ആഘോഷങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഡ്രസിങ് റൂമിൽ ഞങ്ങൾ ഇരിക്കുമ്പോ ആണ്. ഞാനാണ് കളിയിലെ താരം എന്ന നിലയ്ക്ക് സംസാരം ഉയർന്നു വന്നപ്പോൾ ആണ് എനിക്കത് പറയേണ്ടി വന്നത്
‘ഞാൻ വിനയം പറയുവോന്നുമല്ല.. നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ അറിയാമല്ലോ..? ഈ കളി നമ്മൾ ആരെക്കാളും നന്നായി കളിച്ചതും ഈ വിജയത്തിന്റെ ക്രെഡിറ്റും അച്ചുവിന് ഉള്ളതാ.. അവൻ ഇല്ലായിരുന്നേൽ ഇന്ന് പത്തു ഗോൾ അടിച്ചാൽ പോലും നമ്മൾ ജയിക്കില്ലായിരുന്നു..’
ഞാനത് ശരിക്കും മനസിൽ തട്ടി പറഞ്ഞതായിരുന്നു. വെറുമൊരു പുകഴ്ത്തൽ ആയിരുന്നില്ല. രണ്ട് ഗോളുകൾ നേടി ടീമിനെ വിജയത്തിൽ എത്തിച്ചത് ഞാനാണ് എന്നത് സത്യം തന്നെ. പക്ഷെ കളിയുടെ പല സ്റ്റേജിലും ഞാൻ ഒരുപാട് പിഴവുകൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴെല്ലാം ഏറ്റവും മികച്ചു നിന്നത് ഞങ്ങളുടെ ഗോളി അച്ചു മാത്രം ആയിരുന്നു. അവൻ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ഡ്രസിങ് റൂമിന്റെ നടുവിൽ ഒരു മേശയിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന ഭീമൻ ട്രോഫി ഞങ്ങൾക്ക് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കിട്ടില്ലായിരുന്നു….
ആഘോഷങ്ങൾ കോളേജ് കഴിഞ്ഞും നീണ്ടു നിന്നു. ഇഷാനിയെ ഷോപ്പിൽ പോയി വൈകിട്ട് കാണാമെന്ന എന്റെ മോഹവും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നു. ഒരു രാത്രി വെളുത്താൽ നാളെ അവളെ കാണാമല്ലോ. അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്ന് അത് കേൾക്കാമല്ലോ.. അത്രയും നേരം കൂടി ക്ഷമിക്കാൻ ഞാൻ എന്റെ മനസിനോട് പറഞ്ഞു. കോളേജിൽ നിന്ന് ആഘോഷങ്ങൾ പറിച്ചു നട്ടത് ഒരു ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിലേക്ക് ആണ്. കോളേജിലെ സ്പോർട്സ് കോട്ട കൊണ്ട് ഇത് താങ്ങില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ അത് അന്വേഷിച്ചു ചെന്ന്. എന്നാൽ ഈ കാര്യത്തിൽ എന്നെ കൊണ്ട് പൈസ ഇടീക്കൻ അവർ ഒരുക്കം അല്ലായിരുന്നു. ഇത് ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കോളേജ് സ്പോർട്സ് വിംഗ് നടത്തുന്ന ചിലവാണ്. വരുക, അടിക്കുക, ബോധം കെടുക എന്നതിൽ ഉപരി വേറൊന്നും ഞാൻ ചെയ്യണ്ട എന്ന് നിർദേശവും കിട്ടി. അത് തന്നെ നടക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാൻ സ്ഫടികകുപ്പികളിലേക്ക് മദ്യം കമിഴ്ത്തി.
അടിച്ചു അടിച്ചു ചെറുതായ് ആടുന്ന ലെവലിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് കൃഷ്ണയെ ഞാൻ കാണുന്നത്.. അപ്പോൾ അവളൊക്കെ കൂടിയാണ് ഈ ചിലവ് വഹിക്കുന്നത്. അല്ലാതെ സ്പോർട്സ് വിംഗ് ന് ഇതിനുള്ള കപ്പാസിറ്റി ഇല്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാമല്ലോ..
‘നീ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ..? ഞാൻ ഇപ്പോളാ കണ്ടേ..’
ഞാൻ കൃഷ്ണയോട് പറഞ്ഞു
‘ഉണ്ടായിരുന്നു. പുറത്തായിരുന്നു. നിങ്ങൾ അടിച്ചു പൊളിക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി..’
