എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുതുകിൽ വരിഞ്ഞു മുറുകി. അവൾക്ക് അനങ്ങാൻ പറ്റാതെയായി.. അവളുടെ കണ്ണിലെ രോഷം ഒക്കെ പെട്ടന്ന് അണഞ്ഞു.. ഇപ്പോൾ അതിൽ ഒരു പെണ്ണിന്റെ നിസ്സഹായത മാത്രം..
‘എന്തായാലും രണ്ടടി കിട്ടിയത് അല്ലേ അത് ചുമ്മാതെ ആവണ്ട..’
ഒന്ന് എതിർക്കാൻ പോലും ഇഷാനിക്ക് അവസരം കൊടുക്കാതെ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ കവർന്നെടുത്തു.. ഇഷാനി ചുണ്ടുകൾ തുറക്കാതെ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു എങ്കിലും അത് തന്നെ എനിക്ക് ധാരാളം ആയിരുന്നു. എന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഇഴഞ്ഞു.. ഇഷാനി പ്രതിരോധിക്കാൻ മാക്സിമം ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും വിലപ്പോയില്ല. ഒടുവിൽ അവളുടെ പ്രതിരോധം ഇല്ലാതെ ആയി.. വാടിയ പൂവിനെ പോലെ അവളെന്റെ കൈകൾക്ക് ഉള്ളിലായി. പക്ഷെ അപ്പോളും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ബലം പിടിച്ചു തന്നെ നിന്നിരുന്നു..
കുറച്ചു സെക്കന്റ്‌കൾ മാത്രമേ എന്റെ പരാക്രമം നീണ്ടു നിന്നുള്ളു. പക്ഷെ അത് ഒരിക്കലും ഞാൻ ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ആയിരുന്നു. അപ്പോളത്തെ ദേഷ്യത്തിൽ പെട്ടന്ന് സംഭവിച്ചു പോയതാണ്.. അതും അവളുടെ ഉള്ളിൽ എന്നോട് ഇഷ്ടം ഉള്ളത് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടും. എന്തിരുന്നാലും അവളോട് അപ്പോൾ കാണിച്ചത് പോക്രിത്തരം ആയി പോയി. പക്ഷെ അതിന് അപ്പോൾ മാപ്പ് പറയാൻ ഞാൻ നിന്നില്ല. ഒരു ജഡത്തെ പോലെ അവൾ കണ്ണടച്ചു നിക്കുന്നത് നോക്കി ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി. പിന്നെ അവളെ ഞാൻ കണ്ടില്ല. പിറ്റേന്ന് അവൾ കോളേജിലും വന്നില്ല..
എന്നെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ അവൾക്ക് മടി ഉള്ളത് കൊണ്ട് രണ്ട് ദിവസം ലീവ് എടുത്തത് ആണെന്ന് കരുതി. എന്തായാലും രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ കരുതിയത് പോലെ അവൾ കോളേജിൽ വന്നു. അപ്പോളേക്കും ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റിന്റെ ആഴം എനിക്ക് മനസിലായിരുന്നു. അവൾ എന്റെ അടുത്ത് കാണിച്ചത് ശരിയല്ല, പക്ഷെ ഞാൻ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു അങ്ങനെ ആകരുതായിരുന്നു പ്രതികരിക്കേണ്ടത്.. തിരിച്ചു രണ്ടെണ്ണം കൊടുത്തിരുന്നേൽ അതിനും ഒരു അന്തസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു.. എന്ത് തന്നെ ആയാലും അവളോട് മാപ്പ് പറയാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു..
ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ഒരു പീരീഡ് ഫ്രീ ആയപ്പോൾ അവൾ എങ്ങോട്ട് എങ്കിലും മാറുമെന്ന് ഞാൻ കരുതി. അപ്പോൾ അവളെ തനിച്ചു കിട്ടുമെന്ന് ഞാൻ കരുതി.. പക്ഷെ അവൾ എങ്ങും പോയില്ല. ഏറ്റവും പിറകിലായി ഡെസ്കിൽ തല വച്ചു അവൾ കിടന്നു.. വേറെ അവസരം നോക്കി ഇരിക്കാൻ ക്ഷമ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവിടെ വച്ചു തന്നെ സംസാരിക്കാം എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു
‘ഹലോ..?
അവളോട് എങ്ങനെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങണം എന്ന് എനിക്ക് നിശ്ചയം ഇല്ലായിരുന്നു
‘ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ..?
അവളിൽ നിന്ന് മറുപടി ഒന്നും വരാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി
‘ഇഷാനി… സോറി.. റിയലി അയാം സോറി..! ഞാൻ നിന്നോട് ഒരിക്കലും അങ്ങനെ പെരുമാറാൻ പാടില്ലായിരുന്നു..’
ഞാൻ സംസാരിക്കുമ്പോ എല്ലാം അവൾ ഞാൻ അടുത്തുണ്ട് എന്ന് പോലും അറിയാത്ത രീതിയിൽ തല ഡെസ്കിൽ വച്ചു കണ്ണടച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു.. ഞാൻ പറയാൻ ഉള്ളത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞിട്ടും അവളിൽ നിന്നൊരു പ്രതികരണവും ഉണ്ടായില്ല
‘എന്നോട് ഒന്നു ദേഷ്യപ്പെടാൻ എങ്കിലും നിനക്ക് ഒന്ന് വായ തുറന്നൂടെ..? എന്നോട് അത്രക്ക് വെറുപ്പായോ നിനക്ക്..?
ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവൾ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു. അവളെന്നെ നോക്കാതെ ആണ് സംസാരിച്ചത്
‘നീ അല്ല ഞാൻ ആണ് സോറി പറയേണ്ടത്.. ഞാൻ നിന്നെ തല്ലാൻ പാടില്ലായിരുന്നു..’
അവൾ വളരെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് പനി ഉണ്ടോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം ആയി. ഞാൻ തൊട്ട് നോക്കാൻ പോയില്ല. എന്തായാലും അവൾ എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയല്ലോ..
‘ഹേയ്.. അത് എനിക്ക് കിട്ടേണ്ടത് ആയിരുന്നു. ഞാൻ ശരിക്കും നിന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി തന്നെ ആണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.. പക്ഷെ നീ അടിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം ആയി.. അതാ അങ്ങനെ ഒക്കെ..’
‘നീ പറഞ്ഞത് ഒന്നും തെറ്റ് അല്ലായിരുന്നു. അതാണ് സത്യം എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.. അത് അക്‌സെപ്റ്റ് ചെയ്യാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ആയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ആ ദേഷ്യം നിന്നിൽ തീർത്തത്.. സോറി..’
അവളെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അത് പറഞ്ഞു
‘പറഞ്ഞല്ലോ നീ എന്നോട് സോറി പറയണ്ട കാര്യം ഇല്ലെന്ന്.. എന്നോട് ഇനി ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ..?
ഞാൻ ഒരല്പം അവളോട് ചേർന്നു ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അതിന് മറുപടി പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അവൾ ഒരല്പം പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു..
‘അർജുൻ നമ്മളിനി സംസാരിക്കുന്നത്… അത്.. അത് എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ആണ്..’
‘എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയത്.. ഞാനിനി ആ കാര്യം എടുത്തു ഇടില്ല.. പ്രോമിസ്..’
‘നീ പറഞ്ഞത് സത്യം ആണ് അർജുൻ.. ഞാനൊരു വൃത്തികെട്ടവൾ ആണ്.. നീ എന്റെ അടുത്ത് ഇനി സംസാരിക്കുമ്പോ എല്ലാം എനിക്ക് അത് വീണ്ടും വീണ്ടും ഓർമ വരും..’
അവൾ നിസ്സംഗതയോടെ പറഞ്ഞു
‘എന്റെ പൊന്ന് ഇഷാനി, ഞാൻ അത് ആ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞത് അല്ലേ നീ പറഞ്ഞതിന്റെ ബാക്കി.. അത് നീ സീരിയസ് ആയി എടുക്കാതെ..’
‘അല്ല.. നീ അങ്ങനെ ആയിരിക്കും പറഞ്ഞത്. പക്ഷേ അതാണ് സത്യം. ഞാനൊരു വൃത്തികെട്ടവൾ ആണ്. അതെത്രയായാലും എന്നിൽ നിന്ന് പോവില്ല. പ്ലീസ് ലീവ് മീ അലോൺ…’
അവൾ ഒരു അപേക്ഷയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു
‘ഞാൻ അന്ന് പറഞ്ഞത് നിനക്ക് ഇത്ര ഫീൽ ആയോ..? അത്രക്ക് ഒക്കെയേ ഉള്ളായിരുന്നോ നമ്മൾ….?
ഞാൻ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ശബ്ദം ഇടറി….
‘നിനക്കെന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആണെന്ന് എനിക്കറിയാം… അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഒരു കാര്യം നിന്നോട് ചോദിക്കുവാ.. എന്നെ എന്റെ വഴിക്ക് വിട്ടേക്ക്.. നമ്മളിനി പഴയ പോലെ ആവില്ല.. സോറി.. അതൊരിക്കലും നിന്റെ തെറ്റല്ല…’
അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് പോയി.. എനിക്ക് എന്താ പറയേണ്ടത് എന്നും എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് എന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു.. അപ്പോളത്തെ മൂഡിൽ അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് ആകും എന്ന് ഞാൻ സ്വയം ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. അവൾ എല്ലാം മറന്നു എന്നോട് മിണ്ടുമെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.. പക്ഷെ ആ വിശ്വാസം തെറ്റായിരുന്നു.. അവൾ പിന്നീട് ഒരിക്കലും എന്നോട് മിണ്ടിയില്ല..
ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ഉള്ള അകൽച്ച എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. പഴയത് പോലെ കഥകൾ പലതും ഉണ്ടായി. എന്നോട് പലരും വന്നു ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് തിരക്കുക പോലും ചെയ്തു. കൃഷ്ണ പോലും ഒരിക്കൽ അത് ചോദിച്ചു
‘ഇഷാനി ആയിട്ട് എന്താ ഇഷ്യൂ.. ഇപ്പോൾ രണ്ടും കൂട്ടിയിടിച്ചാൽ പോലും മിണ്ടുന്നില്ലല്ലോ..?
