” ആഹാ എന്നാ നീയും കൂടെ പൊക്കോ ”
” എന്തിന്, എനിക്ക് ഒന്നുംവയ്യ ”
” നിനക്ക് കൂടി ഗുണം ഉള്ള കാര്യം ആണ് മോളെ, അജേട്ടന്റെ എതിരാളി ആരാണ് എന്ന് അറിയോ?? ” കുസൃതി നിറഞ്ഞ ഒരു ഭാവത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു.
” എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം, എന്ത് ഗുണം നീ ഒന്ന് തെളിയിച്ചു പറയുന്നുണ്ടോ?? ” ഞാൻ ഇത്തിരി ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു
” സുദേവ്, സുദേവ് ആണ് മോളെ ”
” ഏത് സുദേവ്?? ” അവൾ ആ പേര് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഒരു മുഖം ഓടി വന്നു എങ്കിലും അത് ഉറപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ഞാൻ ചോദിച്ചു.
” ഹാ പെണ്ണേ അതേ സുദേവ്, അന്ന് ക്യാമ്പിൽ വെച്ച് അജേട്ടനെ അടിച്ച പിന്ന നന്ദേട്ടൻ പഞ്ഞിക്കിട്ട സേം സുദേവ് ”
” ദേവേട്ടനോ, സത്യം ആണോ ഉറപ്പ് ആണോ പെണ്ണേ?? ” ആകാംഷ സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ ഞാൻ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.
” oh അടങ്ങ് അടങ്ങ്, ദേവേട്ടൻ എന്ന് പറയുമ്പോൾ മുഖത്ത് ഒക്കെ എന്നാ തിളക്കം ആ, ഒരുമാതിരി നൂറു വാൾട്ട് ബൾബ് ഇട്ടത് പോലെ ” അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോ ഒന്ന് ചിരിച്ചത് അല്ലാതെ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ദേവേട്ടൻ ആ പേര് മാത്രം മതിയായിരുന്നു അന്നത്തെ ആ ദിവസം ഓർത്ത് എടുക്കാൻ.
അന്ന് എന്നെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുകയും മറ്റും ചെയ്തുകഴിഞ്ഞു ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് തിരികെ വന്നതിന് ശേഷം ഞാൻ ഒരുപാട് കരഞ്ഞു. ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ ഇരുന്നു കരഞ്ഞു കാണണം, ആദ്യമായി പ്രണയം തോന്നിയത് ഇതേപോലെ ഒരു മൃഗത്തോട് ആണെന്ന് ഓർത്തപ്പോ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ പുച്ഛവും ദേഷ്യവും തോന്നി. എന്റെ ഡയറിയിൽ പുള്ളിയെ കണ്ടത് മുതൽ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ വായിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ ശരിക്കും ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി, ഒരു തീരുമാനം എടുത്തു ആ പേജുകൾ എല്ലാം വലിച്ചു കീറി കളഞ്ഞു അത് വഴി ആദ്യ പ്രണയത്തെ തന്നെ മനസ്സിൽ നിന്ന് പറിച്ചു കളഞ്ഞു എന്ന് തന്നെ ആണ് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചത്. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അന്ന് ശരിക്കും ഭയന്നു പോയിരുന്നു, അന്നത്തെ ഓരോ നിമിഷവും എനിക്ക് ഓരോ യുഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു. പേടിച്ചു വിറച്ചു അങ്ങനെ ആ തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നതും ആ വൃത്തികെട്ടവൻ എന്നെ കേറി പിടിച്ചതും ഒക്കെ എനിക്ക് ഇപ്പോഴും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു nightmare ആണ്. ആ ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് അയാളെ ഞാൻ വെറുത്ത് തുടങ്ങി അല്ലേൽ അങ്ങനെ വിശ്വസിച്ചു. പക്ഷെ അപ്പോഴും അയാളെ അവൻ ബോട്ടിൽ കൊണ്ട് അടിക്കാൻ വന്നപ്പോൾ അയാളെ തള്ളി മാറ്റി ആ സ്ഥാനത്തു ഞാൻ നിന്നു, ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ ബോഡി ചലിച്ചു എന്ന് പറയുന്നത് ആയിരിക്കും ശരി. എന്താണ് കാരണം എന്ന് അറിയില്ല.
അതിനു ശേഷം പലതവണ പുള്ളി കോളജിൽ വെച്ച് എന്നെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു, പലതവണ അയാൾ എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ വന്നു, എന്തോ പുതിയ ഉടായിപ്പ് ആണെന്ന് അറിയാവുന്ന കൊണ്ട് ഞാൻ പുള്ളിയിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറി. പക്ഷെ വിധി അതിനെ തടുക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ. ഒരു നാടക ക്യാമ്പ് വന്നു ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ഒരുമിച്ച് ആവുന്ന അവസ്ഥ ആയി. പക്ഷെ അവിടെ വെച്ച് ആണ് ദേവേട്ടനെ കാണുന്നത്, നാടക ക്യാമ്പിൽ വെച്ച് ഉള്ള ആ ദിവസം.
***
ഞാൻ സഞ്ജനയുടേം ധന്യേച്ചിയുടേം കൂടെ ഇരുന്നു സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്നേരം ആണ് ദൂരെ നിന്ന് അയാൾ വരുന്നത് കണ്ടത്.
” ധന്യേച്ചി ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം കേട്ടോ ” അയാൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ ആണ് വരുന്നത് എന്ന് കണ്ടപ്പോ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.
” ആരതി, പോവരുത് എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട് ” ഞാൻ പോവാണ് എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് അയാൾ പറഞ്ഞു.
” എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കണ്ട ” എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
” അതെന്താ ഡി, എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് കേട്ടിട്ട് പോയാ മതി നീ ” പെട്ടന്ന് അയാളുടെ സ്വരം മാറി, എന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.
” വിട്, വിടാനാ പറഞ്ഞെ വെറുതെ ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കരുത് ” ഞാൻ അയാളുടെ പിടി വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരു കുർത്ത മോഡൽ ഡ്രസ്സ്‌ ആയിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത് അയാൾ പിടുത്തം മുറുക്കി യപ്പോൾ ഡ്രസ്സ്‌ ന്റെ സ്റ്റിച് പൊട്ടി എന്റെ വലതു മാറ് ഏകദേശം പൂർണമായും പുറത്ത് ആയിരുന്നു. എന്നെ പൂർണമായും നാണം കെടുത്തി എന്ന് ഉറപ്പ് ആയപ്പോ അയാൾ എന്റെ കയ്യിലെ പിടി വിട്ടു. ഞാൻ രണ്ടു കയ്യ് കൊണ്ടും മാറ് മറച്ചു താഴേക്ക് ചടഞ് ഇരുന്നു.
” ആരതി ” എന്ന് വിളിച്ച് അയാൾ എന്റെ ഷോൾഡറിൽ കയ്യ് വെച്ചു.
” തൊട്ട് പോവരുത് ” എന്നിൽ നിന്ന് ഒരു അലർച്ച പുറത്ത് വന്നു. പെട്ടന്ന് ബലിഷ്‌ഠമായ രണ്ടു കൈകൾ എന്റെ രണ്ടു ഷോൾഡറിലും ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അയാൾ ആണെന്ന് ഓർത്ത് ദേഷ്യത്തിൽ എന്തൊക്കയോ പറയാൻ പോവുകയായിരുന്ന ഞാൻ ആ മുഖം കണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാൻ ആവാതെ നിന്ന് പോയി. എന്താണ് എനിക്ക് പറ്റിയത് എന്ന് അറിയില്ല, എന്തേലും മനസ്സിലാവുന്നതിന് മുൻപ് അയാൾ ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ട് ഊരി എന്നെ പുതപ്പിച്ചു. അന്നേരം എന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യവും പേടിയും സങ്കടവും ഒക്കെ എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞു. പരിചയം ഉള്ള എനിക്ക് ഏറെ പ്രീയപ്പെട്ട ആരുടെയോ സുരക്ഷിതമായ കൈകൾക്ക് ഉള്ളിൽ ആണ് ഞാൻ എന്ന ഒരു തോന്നൽ. എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഈ മനുഷ്യൻ ആരാണ് എന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല, ഇതിന് മുൻപ് ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ടിട്ട് കൂടി ഇല്ല, എന്നിട്ട് പോലും ഈ കൈകൾക്ക് ഉള്ളിൽ ഞാൻ സുരക്ഷിത ആണ് എന്ന് ആരോ പറയുംപോലെ. ഒരുതരത്തിൽ എന്റെ അച്ഛന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് എനിക്ക് കിട്ടുന്ന അതേ സുരക്ഷിതത്വം എനിക്ക് ഇയാളിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്നുണ്ട്.
ഓരോന്ന് ആലോചിച് അങ്ങനെ എത്ര നേരം അന്തം വിട്ടു നിന്നു എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല, സ്വബോധം വന്നപ്പോൾ അയാൾ എന്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാൻ ഞെട്ടി ചുറ്റും നോക്കി, നേരത്തെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ ഇരട്ടി ആളുകൾ അപ്പൊ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ നോക്കുബോൾ അജു എന്ന അർജുൻ ഞങ്ങളുടെ കോളേജിലെ കിരീടം വെക്കാത്ത രാജാവ്, നിലത്ത് വായിൽ നിന്നും മൂക്കിൽ നിന്നും ഒക്കെ ചോര ഒലിപ്പിച്ചു ഇരിക്കുന്നു ഇത്തിരി മുന്നേ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ച ആ മനുഷ്യൻ അയാളെ കോളറിന് പിടിച്ചുയർത്തി മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടി ഇടിക്കാൻ പോണു. എന്തോ ആ കാഴ്ച എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു. ഉള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങൽ പോലെ.
” മതി, നിർത്ത് ” ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അലറി, ആ ഇടി പുള്ളിയുടെ മുഖത്തു തൊടാതെ നിന്നു. പിന്നെ രണ്ടുപേരും എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.
